ตอนที่ 39 ยาระดับพื้นฐาน ผงห้ามเลือด

ตอนที่ 39 ยาระดับพื้นฐาน ผงห้ามเลือด

เมื่อเขาได้รับเทคนิคการฝึกฝนพลังงานกลั่นปฐพี และ อุปกรณ์ในการปรุงยา วัตถุดิบปรุงยาแล้ว เขาก็แลกเปลี่ยนแต้มสงครามทั้งหมดเป็นผลึกพลังงาน 1 แต้ม สามารถแลกเป็นผลึกพลังงานได้ถึง 5 ก้อน

ปกติแล้วไม่มีใครที่คิดจะใช้แต้มสงครามแลกกับผลึกพลังงาน พวกเขาสามารถใช้แลกสิ่งของที่มีค่าได้มากกว่านั้น

แต่สำหรับดอน นะตอนนี้ผลึกพลังงานถือว่าสำคัญกว่าของพวกนั้นมาก

เขาเดินออกมาพร้อมกับซิเรียที่ตอนนี้กำลังเช็คเลือดที่มุมปากอยู่

“เจ้าเอาผลึกพลังงานในถุงนี้ไปแบ่งกลับเชร่าและชูเรียล ส่วนของฮอคถ้าเขามีญาติหรือคนรู้จักก็เอาไปให้พวกเขา แต่ถ้าไม่มีเจ้าก็เอาไปแบ่งกันเอาเอง” ดอนโยนถุงที่มีผลึกพลังงาน  100 ชิ้น

“คะ ท่านดอน” ซิเรียรู้สึกดีใจเป็นอย่างมาก มันคุมมากกลับภารกิจในครั้งนี้ถึงแม้ว่าจะมีการสูญเสียเกิดขึ้นมาบ้าง แต่เธอก็ยังได้กำไร ถ้าแบ่งผลึกพลังงานกันแล้วก็จะตกคนละ 25 ชิ้น อีกอย่างเธอได้

“ถ้ามีอะไรก็ติดต่อเข้ามาที่หมายเลขนี้ ที่นี่น่าจะมีเสาสัญญาณรับส่งเครือข่ายข้อมูลอยู่” 

ปกติแล้วเสาสัญญาณรับเครือข่ายข้อมูลจะมีอยู่ในระยะแค่ในตัวเมืองถึงตัวเมืองกันเท่านั้นหรือเรือเหาะถึงเครือข่ายที่อยู่ในเมืองต่าง ๆ

ที่นี่มันไม่มีสัญญาณนั่นจึงเป็นเหตุผลที่ว่าทำไมทางกองกำลังถึงได้ใช้ตราหัวหน้าหน่วยในการติดต่อกัน

พูดถึงตราของหัวหน้าหน่วยแล้ว มันก็เป็นอุปกรณ์อาคมชนิดหนึ่งเช่นกัน มันไม่ต้องกังวลเรื่องระยะทาง เพราะใช้พลังจิตในการติดต่อโดยตรง ดังคำที่ว่า ระยะทางของจิตใกล้ไกลแค่เพียงความคิดเท่านั้น โดยมันจะต้องมีอุปกรณ์ตัวแม่และตัวลูกในการรับส่งกัน

        หลังจากแยกตัวออกมาจากซิเรีย

ดอนก็เดินหาที่พักแต่ดูเหมือนว่าเต็นท์ที่กลางไว้อยู่รอบวิหารจะถูกจับจองหมดแล้ว เขาจึงหาที่พักที่รอบนอกแต่ครั้งนี้เขาอยากได้บางสิ่งที่พิเศษมากกว่าเพื่อไม่ให้มีคนมารบกวนเขาตอนปรุงยา

“ข้าคงต้องซื้อของบางอย่างก่อน” ดอนพูดกับตัวเอง

หลังจากที่จัดการซื้อของที่ต้องใช้เสร็จแล้ว เขาก็เดินหาที่โล่ง จนมาถึงด้านหลังของวิหารมันมีป่าอยู่ ดูเหมือนที่นี่จะเป็นที่ฝังศพ มีโลงหินวางอยู่กระจัดกระจายรอบบริเวณป่า จึงทำให้ไม่ค่อยมีคนมากางเต็นท์อยู่บริเวณนี้มากนะ

อากาศบริเวณรอบเย็นจนขนลุก ที่นี่ดูวังเวียงเป็นอย่างมาก หลังจากเดินเข้ามาได้สักพัก เขาก็ต้องแปลกใจเมื่อเห็นมีคนนั่งสมาธิอยู่บนหลุมฝังศพ

“ข้าไม่ชอบให้คนรบกวน” เวดาโก้กล่าว ในขณะที่หลับตาไปด้วย

“ข้าก็ไม่ชอบ” ดอนหันหลังแล้วเดินออกไปทาง

ทันทีที่เวดาโก้ได้ยินเขาก็ลืมตามองดอน “ข้าเวดาโก้ เอฟา เจ้าชื่ออะไร ?”

ดอนชะงักฝีเท้าลงเล็กน้อย “ดอน แค่ดอน เฉย ๆ”

“ข้าจะจำเอาไว้” เวดาโก้พึมพ่ำออกมาโดยไม่สนว่าดอนจะได้ยินหรือไม่

“เช่นกัน” ดอนตอบกลับ

        หลังจากเดินมาได้สักพักเขาก็เจอกับที่เหมาะสม พื้นดินบริเวณรอบ มีความแข็งแรงทนทานพอสมควรเหมาะแก่การขุดห้องใต้ดิน

ด้านหน้ามีต้นไม้ขนาดใหญ่ยืนต้นอยู่ ดอนเริ่มลงมือกางเต็นท์ติดกับต้นไม้จากนั้นเขาก็จอดด้านหลังเต็นท์เพื่อทำเป็นประตูติดกับต้นไม้ และก็เรียกลูกบาศก์วิญญาณออกมา

 ทันใดนั้นนั้นภาพตรงหน้าเขาก็เปลี่ยนไปเป็น 3 มิติ เขาก็ขยายภาพโครงสร้างของต้นไม้ จากนั้นเขาก็ออกแบบประตูและบันไดวนลงไปจนถึงใต้ดินลึก 10 เมตร เขาสร้างห้องแยกออกไปเป็น 5 ห้อง แต่ละห้องสูงถึง 10 เมตรโดยรวมแล้วจะพื้นห้องมาถึงพื้นดินด้านบนลึกกว่า 20 เมตร

ห้องแรกจะ เป็นทางเชื่อมห้องไปอีก 4 ห้องและช่องลมระบายอากาศไว้ซึ่งคือสิ่งที่สำคัญมาก 

มีห้องนอนและห้องที่ใช้ในการปรุงยาของเขา ส่วนห้องที่เหลือ เขายังไม่รู้ว่าจะไว้ใช้ทำอะไร 

มันใช้เวลาย่อยสลาย ประมาณครึ่งชั่วโมงก็เสร็จสิ้น เมื่อเข้ามาภายในเขารู้สึกพอใจเป็นอย่างมาก

เมื่อเข้ามาแล้วสิ่งแรกที่ทำก็คือการพักผ่อน ดอนจัดห้องนอนแบบห้องเช่าที่โลกใบเก่าของเขา

“น่าคิดถึงจริง ๆ”

มันทำให้เขารู้สึกผ่อนคลายและปลอดภัยเป็นอย่างมาก นี่อาจจะเป็นความเคยชินก็ได้ ดอนทิ้งตัวลงและนอนหลับฝันดีทันที

แต่ก่อนที่จะนอน ดอนได้เอาผลึกพลังงาน 300 ชิ้นที่แลกมาให้ลูกบาศก์วิญญาณย่อยสลายเพื่อจะได้ไม่เป็นการเสียเวลา และบอกให้เคนลองศึกษาวิธีการปรุงยาจากหนังสือศาสตร์แห่งการปรุงยาพื้นฐาน ทั้ง 3 เล่ม และ 12 สูตรยาพื้นฐานดูก่อนแล้ว เพราะถึงอย่างไรเคน ก็ยังมีความทรงจำของจอมอาคมอยู่หน้าจะให้คำปรึกษาแก่เขาได้ 

…………………………

เช้าวันต่อมาดอนตื่นขึ้นมาด้วยสภาพที่เต็มร้อย เขาพร้อมที่จะศึกษาศาสตร์แห่งการปรุงยาแล้ว 

ดอนเข้าไปลูกบาศก์วิญญาณ เขาอ่านหนังสือศาสตร์แห่งการปรุงยาพื้นฐาน เล่ม 1 ทันที

การปรุงยานั้นอันที่จริงคือการดึงสารประกอปตัวยาของวัตถุดิบและสมุนไพร นั้นออกมาโดยการการสกัด แยก เผาไหม้ การระเหิด หรือแม้แต่การผสมแล้วแล้วใช้โดยตรง

จากนั้นก็ผสมสารเหล่านี้ให้ได้ตามที่ต้องการ และผสานอนุภาคพลังงานที่บริสุทและปลุกพลังที่แท้จริงของยาออกมาให้มากที่สุด

ดังนั้นสิ่งที่ยากที่สุดคือความเเม่นยำในการดึงสารประกอปตัวยาของวัตถุดิบและสมุนไพรให้เที่ยงตรงมากที่สุด

        ซึ่งขั้นตอนนี้ใช้พลังจิตจำนวนมาก จึงต้องมีการควบคุมและคำนวณพลังจิตให้พอจนกว่าจะปรุงยาจนเสร็จสมบูรณ์

        เคนแนะนำให้เขาย่อยวัตถุดิบที่ใช้ในผงห้ามเลือด จากนั้นก็จำลองโครงสร้างของมันขึ้นมาใหม่ เขาต้องการที่จะศึกษาและทำความคุ้นเคยกับวัตถุดิบทั้งหมด

        สามวันที่ผ่านไป

เขาใช้ทุกเวลาเพื่อศึกษาการปรุงยา เฝ้าดูโครงสร้างและการเปลี่ยนแปลงทั้งหมดที่เกิดกับการปรุงยาจากนั้นก็ศึกษาเครื่องมือแต่ละชนิด บางครั้งก็จะช่วยกันกับ เคน ทำความเข้าใจศาสตร์แห่งการปรุงยาเพราะถึงอย่างไร เคนก็ไม่เคยปรุงยาจริง ๆ มาก่อน แต่ดูเหมือนเคนจะไม่ค่อยชอบสักเท่าไหร ภายหลังเคนก็พยายามทำตัวยุ่ง ๆ ตลอดเวลา ดอนจึงได้แต่ศึกษาศาสตร์แห่งการปรุงยาคนเดียว

เขาก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าเพราะอะไรแค่ให้ทดลองกินสารประกอปตัวยาภายในโลกลูกบาศก์วิญญาณ

เขาสามารถลดหลายขั้นการเรียนรู้หลายอย่างลงได้มาก

เนื่องจากเขาสามารถมองเห็นโครงสร้างและแยกมันออกได้โดยตรงเหมือนกับที่เขาดึงน้ำหวานออกจากต้นเมเปิ้ลได้โดยตรงนั้นเอง

ตอนนี้เขาเหนื่อยล้าเป็นอย่างมากถ้าไม่ใชเพราะ ต้นแอปเปิ้ลที่ได้รับรับพลังงานเพียงพอจนโตและสามารถออกผลได้แล้ว

[ผลแอปเปิ้ล 1 ผล ฟื้นฟูพลังจิต 5 หน่วย และลดอาการเหนื่อยล้าทางจิต]

เขาพอจะเข้าใจแล้วว่าสิ่งที่อยู่ในลูกบาศก์วิญญาณมีความสามารถและผลที่ต่างกันออกไป

และวันนี้ก็ถึงเวลาที่เขาจะเริ่มลงมือทดลองปรุงยา “ผงห้ามเลือด” เขามีวัตถุดิบอยู่ 9 ชุด จึงต้องทำด้วยความรอบครอบพอสมควรถึงแม้วัตถุดิบพวกนี้จะมีราคาไม่แพงหาซื้อได้ไม่ยากแต่เขาก็ไม่อยากเสียผลึกพลังงานไปโดยไม่ได้อะไรกลับมา

แต่ก่อนนั้นดอนได้เรียกลูกบาศก์วิญญาณออกมาเขาต้องการเห็นทุกรายละเอียดและต้องการความแม่นยำที่สูงมาก

เขาเริ่มเตรียมอุปกรณ์ การแยกแก่นของยานั้นมีหลายวิธีแต่ที่ง่ายที่สุดคือการกลั่นโดยใช้ความร้อน ดอนหยิบเตาพลังงานขึ้นมาและใส่ผลึกพลังงานลงไป ดอนบดใบสาบเสือ และตามด้วยวานหางมังกร ผลหมูป่า ใบบัวปฐพี

ดอนมองผ่านภาพโครงสร้าง 3 มิติ เขาจึงรู้ว่าช่วงไหนตรงไหนต้องใช้พลังจิตเท่าไหร่ ความสามารถในการควบคุมเขานั้นเรียกได้ว่าเข้าขั้นปรมาจารย์ได้เลย

แต่แล้วมันก็เกิดความผิดพลาดขึ้น เมื่อใบสาบเสือ เริ่มกลั่นเขากลับใช้อุปกรณ์ไม่ครบจึงทำให้เกิดความช้าไปประเมิน2 วินาที ใบสาบเสือทั้งหมดเริ่มเผาไหม่เป็นเถ้าถ่าน ดอนจึงได้นำใบสาบเสือชุดอื่นมาใช้แทน

        มันเกิดความผิดพลาดอยู่หลายครั้ง จนกระทั่งผ่านไป 7 ชั่วโมง เขาจึงเริ่มมีความคุ้นชินกับเครื่องมือและวัตถุดิบ “ผงห้ามเลือด”

        ตอนนี้ก็เหลือวัตถุดิบมีการ ปรุงยาผงห้ามเลือดอีกแค่ 4 ชุดเท่านั้น ดอนเริ่มลงมือด้วยความมั่นใจทันที

หลังจากผ่านไปประมาณครึ่งชั่วโมง

ด้านหน้าของเขาก็วางไว้ด้วยที่มีของทดลองภายในมีเหลวสีสันสวยงาม อยู่ 4 ชนิด

        ตอนนี้ถึงขั้นตอนสำคัญแล้ว ดอนค่อยๆเทสารทั้ง 4 ตัวที่มองตัวเลขผ่านลูกบาศษ์วิญญาณที่ลอยอยู่เหนือศีรษะของเขา

        สารประกอปตัวยาของวัตถุดิบทั้ง 4 ตัวค่อย ๆ ไหลรวมกันมันเริ่มหมุนวนดอนรีบชักนำอนุภาคพื้นฐานธาตุทั้ง 5 ที่อยู่รอบข้างทันที ด้วยวงจรอาคมที่เตรียมไว้ด้านใต้ของภารชนะ

        เขาจำเป็นต้องใช้วงจรอาคมเนื่องจากตัวเขามีรูนพลังจิตที่เป็นธาตุดินเท่านั้น จึงไม่สามารถชักนำธาตุพื้นฐานอีก 4 ธาตุได้

        แต่กระบวนการในครั้งนี้ ก็ดูเหมือนจะไม่ได้ง่ายดายอย่างที่คิดเพราะเมื่ออานุภาพที่ดึงมานั้นเกิดการไม่สมดุล

“กึ๊ก ๆ”

วงจรอาคมค่อยสั่นไหวจากนั้นอนุภาคที่อยู่ข้างในก็ค่อยๆสลายไป เมื่ออนุภาพธาตุพื้นฐานทั้ง 5 สลายไปสารประกอปตัวยาทั้ง 4 ตัวก็เริ่มสูญเสียแก่นของยาไปทั้งหมด

“เฮ้อ เสียอีกแล้ว” ดอนมองไปที่ของเหลวเหนียวข้นส่งกลิ่นเหม็นด้วยความผิดหวัง ถึงแบบนั้นเขาก็เข้าใกล้เป้าหมายที่สุดแล้ว อันที่จริงเขาอยากจะทดลองในโลกลูกบาศก์วิญญาณ แต่เขาไม่มีอุปกรณ์อมยาชุดที่ 2 เพื่อที่จะย่อยสลายและจำลองมันขึ้นมาใหม่ได้ “เอาอีกครั้ง”

        ดอนให้กำลังใจตนเองจากนั้น ก็เริ่มลงมือต่อทันที มันใช้เวลาไม่นานเขาก็มาถึงขั้นตอนเดิมครั้งนี้ดอนทำอย่างช้า ๆ และสั่งเกตุตัวเลขอยู่ตตลอดเวลา

“ตอนนี้ละ”

บูม ! อนุภาคธาตุพื้นฐานค่อย ๆ รวมตัวกันเข้ากับสารประกอปตัวยาทั้ง 4 จากนั้นก็ตกผลึกกลายเป็นเกล็ดเล็ก ๆ

“สำเร็จ ฮ่า ๆ” ดอนยกผลึกที่มีสีเขียวอมเทาคลายขี้เถ้าขึ้นมาดู แต่แล้วอยู่ๆลูกบ่าวสัญญาณก็ลอยไปที่ผงห้ามเลือด และย่อยสลายมัน ดอนไม่ได้ห้ามเพราะตอนนี้ ในมุมมอง 3 มิติของเขามีข้อความแสดง

[เริ่มการวิเคราะห์ตัวยา ค้นพบข้อมูลใน 12 สูตรยาพื้นฐาน]

[ยาระดับพื้นฐาน ผงห้ามเลือด จำนวน 300 กรัม

[จัดเก็บข้อมูลเสร็จสิ้น]

[สามารถพัฒนตัวยาต่อได้ ใช้พลังงาน 1000 หน่วย ระยะเวลา 3 วัน]

[ใช่/ไม่]

        ดอนถึงกลับตกใจนี่หมายความว่า ยาผงห้ามเลือดสามารถปรับปรุงสูตรได้ สูตรยาที่เป็นของเขา

ดอนเชื่อว่าสรรพคุณของผงห้ามเลือดจะต้องพัฒนาขึ้นอย่างแน่นอน นั่นหมายความว่าเขาสามารถทำเงินได้มหาศาลโดยที่เขาควบคุมสูตรไว้แต่เพียงผู้เดียว

“ใช่” ดอนตอบตกลงไปทันที

        พลังงานที่อยู่ภายในลูกบาศก์วิญญาณ ที่มีอยู่กว่า 1520 หน่วยก็ลดลงไปทันที เหลือเพียง 520 เท่านั้น

        ดอนไม่ได้เริ่มปลุงยาผงห้ามเลือดต่อเพราะเขาต้องการใช้วัตถุดิบทั้งสองตัวในการปรุงยาผงห้ามเลือด ฉบับปรับปรุงของลูกบาศก์วิญญาณ

        เขานำผลึกผงห้ามเลือดที่เหลืออยู่อีกครึ่งมาบดให้เป็นผงละเอียด จากนั้นก็กรอกใส่ขวดที่ได้เตรียมไว้ 3 ขวด ขวดละ 100 กรัม

“1 ขวดขายได้ 8 ผลึกพลังงาน 3 ขวดก็ 24 ผลึก” เขาถึงกับตาเป็นประกาย “วัตถุดิบ 1 ชุดราคาประมาณ 12 ผลึกพลังงานเท่านั้น แต่มันสามารถปรุงยาผงห้ามเลือดได้ 6 ขวด ก็ 48 ผลึกพลังงาน จะได้กำไร 36 ผลึก 1 วัน ถ้าข้าสามารถปรุงมันได้สัก 5 ชุดต่อวัน ก็เป็น 180 ผลึกพลังงานต่อ1 วัน 1260 ผลึกต่อสัปดาห์ ฮ่า ๆ ๆ รวย มีแต่รวย” ดอนหัวเราะอย่างบ้าครั้งโดยที่ด้านหลังมีเคนมองดูอยู่ ไม่รู้ว่าเคนออกมาตั้งแต่เมื่อไหร่

        ดอนรู้สึกถึงสายตาของเคนก็รีบควบคุมตนเองและหันไปถาม “เจ้ามีเรื่องอะไรหรือเปล่า”

“นายท่านข้าสัมผัสได้ถึงวิญญาณมนุษย์ที่ถูกขังไว้ที่ใต้ดินแห่งนี้”

“เจ้าเข้าไปดูหรือยัง ?”

“ยังข้ามารายงานท่านก่อน ดูเหมือนมีกำแพงบางอย่าง ข้าไม่สามารถเข้าไปได้ ถ้าท่านอยากรู้คงต้องไปด้วยกัน”

“มันมีอันตรายหรือไม่ ?” ดอนถามด้วยความอยากรู้ เขาเป็นคนที่ระวังตัว พอสมควรโดยเฉพาะโบราณสถานเก่า ๆ มันจะมีกับดักอยู่เหมือนกับในหนัง

“ไม่มีดูเหมือนมันจะถูกทิ้งร้างไว้”

        ดอนคิดอยู่สักพักก็ตอบ “เอาไว้รอข้ามีระดับพลังจิตที่สูงกว่านี้สักหน่อย ค่อยเข้าไปยังไงมันก็อยู่มาตั้งนานแล้วมันคงไม่หายไปในตอนนี้หรอก”

“ขอรับ” เคนตอบด้วยความเคารพ จาหกนั้นก็กลับเข้าไปภายในลูกบาศก์วิญญาณ

----------------------------------------------------------

Witterry : ก็แค่ให้เคนกินยาที่ใช้ภายนอกเอง(ผงห้ามเลือดคือยาที่ใช้ภายนอก)

เพิ่มเติม : โลกภายในลูกบาศก์วิญญาณก็เหมือนโลกอีกใบ ทุกอย่างมีกฎเหมือนกลับโลกใบนี้ และคนควบคุมก็คือดอน(ลูกบาศก์มีจิตสำนึกเป็นของตัว อธิบายไว้ในตอนที่ 35 กำเนิดระบบโลกลูกบาศก์วิญญาณ)

แต่พอของที่อยู่ในนั้นออกมาข้างนอกก็จะอยู่ในรูปแบบวิญญาณ