ตอนที่ 17 ตัดสินใจ
ตอนที่ 17 ตัดสินใจ
อายูพาเขามาที่ร้านแลกเปลี่ยนเงิน มันอยู่ไม่ไกลจากมากนัก ในร้านมีคนอยู่ไม่มากแต่ส่วนใหญ่เป็นนักรบและอัศวิน ไม่มีคนธรรมดาอยู่เลย
ตัวร้านสร้างจากหินที่หนาสีขาวสวยงาม โครงสร้างที่สูง หลังคาเป็นแบบโดมด้านหลัง ด้านหลังเป็นห้องส่วนตัวและห้องนิรภัยขนาดยักษ์ มันไม่ใช่ธนาคารของสหพันธ์ แต่เป็นหนึ่งในสถานที่แลกเปลี่ยนเงิน ตราและวัตถุดิบเท่านั้น
ดอนเข้ามาในร้านก็มีพนักงานต้อนรับเดินมาทักทายทันที
“คุณชาย ยินดีต้อนรับสู่ร้านแลกเปลี่ยนเงินสายลม ท่านต้องการทำธุรกรรมอะไรหรือขอรับ?” พนักงานพูด้วยเสียงเคารพ ดูเหมือนจะรับรู้ว่าเขาเป็นผู้ใช้พลัง
“เจ้ารู้ว่าข้าเป็น.....?” ดอนถามอย่างสงสัย เขาสัมผัสไม่ได้ถึงพลังของพนักงานสาวคนนี้เลย แสดงว่าเธอเป็นคนธรรมดา แต่เธอกลับรู้ว่าเขาเป็นจอมอาคม
“เรียนคุณชาย เพื่อไม่ให้ทางร้านเราบริการขาดตกบกพร่องจึงได้ติดตั้งเครื่องตรวจจับพลังงานไว้ ต้องขออภัยด้วยกับความไม่สุภาพ” พนักงานชายตอบกลับด้วยท่าทีนอบน้อม
“อืม ไม่เป็นไร ข้าต้องการแลกผลึกพลังงานเป็นเหรียญทอง” ดอนตอบ
“เชิญท่านทางนี้” พนักงานพาดอนเข้าไปในห้องส่วนตัวทางด้านข้าง และให้อายูออกไปรอข้างนอก
ภายในห้องไม่กว้างมากนักแต่มันดูหรูหราเป็นอย่างมาก มีชั้นหนังสือวางอยู่ด้าน ด้านหน้าวางไว้ด้วยโซฟาสองตัวตรงกลางมีโต๊ะกระจกในขอบดอกไม้ลายทองวางอยู่
ตรงข้ามดอนมีชายกลางคนอ้วนตุ้ยนุ้ยนั่งอยู่ ดอนสัมผัสได้ถึงพลัง ของผู้ใช้พลังที่ส่งออกมาจากตัวเขา แต่ดูเหมือนจะเป็นแค่ผู้สัมผัสเท่ากับดอน
“ร้านแลกเปลี่ยนเงินสายลม ยินดีต้อนรับ ข้าชื่อ ราฟอน ท่านต้องการสิ่งใด?” ราฟอนแนะนำตัวเอง
“ข้าต้องการแลกผลึกพลังงานเป็นเหรียญทอง” ดอนตอบ
“ท่านต้องการแลกเท่าไหร่? ราคาแลกเปี่ยนตอนนี้คือ 1 ผลึกพลังงานต่อ 11 เหรียญทอง” ราฟอนมองไปที่ดอน
หลังจากที่แลกผลึกพลังงานบางส่วนเป็นเหรียญทองแล้ว ดอนให้อายูพาเขาไปเดินรอบ ๆ ตลาดวัตถุดิบเดือนดับ
อายูมีท่าทีที่สุภาพมากกว่าแต่เก่า
หลังจากที่เห็นว่าดอนเข้าไปในห้องที่มีแต่ผู้มใช้พลังเข้าไปได้เท่านั้น ถึงแม้เธอจะเป็นแค่คนธรรมดา ไม่ได้รู้เรื่องในโลกของจอมอาคมมากนักแต่เธอก็รู้เกี่ยวกับเรื่องของนักรบ นั้นไม่สามรถสู้กับผู้ใช้พลังพลังได้ด้วยซ้ำ
ดอนสังเกตเห็นท่าทีของอายู แต่ก็ไม่ได้สนใจ เขาถามขึ้นมา “ที่นี่มีอะไรขายบ้าง” ดอนหันไปถามอายูทางด้านหลัง
“นายท่าน ตลาดเดือนดับใหญ่เป็นอันดับ 1 ของเมืองไอเรลัวอาร้านที่ดัง ๆ ก็มี ร้านเพลิงขององค์กรวิหกเพลิง ที่ขายพวกแร่และวัตถุดิบพลังงานธาตุไฟ ร้านเถาวัลย์ทมิฬขององค์กรเถาวัลย์ทมิฬ ขายพวกวัตถุดิบพลังงานประเภทพืช และ โรงประมูลกุหลาบหินจะเป็นการประมูลของหายาก เช่นเกาะ ดาบและอุปกรณ์พลังงานที่พวกนักรบใช้กัน”
ดอนเห็นของหลายอย่างทั้ง เนื้อสัตว์ แร่ ต้นไม้ ดอกไม้ที่ดูแปลกประหลาด บ้างก็เป็นอุปกรณ์อาคม แต่ส่วนใหญ่ที่วางขายตามแผงนั้น เป็นของที่ไม่มีคุณภาพมากนักแต่ราคาของพวกมันก็ถูกเช่นกัน ตามคุณภาพสินค้า
“แล้วที่นี่มีพวกเทคนิคการฝึกฝน หรือหนังสืออาคมขายหรือไม่?”ดอนถามอายู
“ท่าน ของที่ท่านพูด ข้าไม่รู้ว่าจะหาได้ที่ไหน ข้าไม่เคยเห็นมาก่อน” อายูตอบด้วยความกังวลเล็กน้อย ด้วยกลัวว่าดอนจะไม่จ่ายเงิน
ดอนไม่ได้คาดหวังกับคำตอบของอายูมากนักเพราะอย่างไรเธอก็เป็นแค่คนธรรมดาบางที แม้แต่นักรบเองก็อาจจะไม่รู้เช่นกัน
“แถวนี้มีคนขายข้อมูลไหม?”
“มี! ข้ารู้จักอยู่คนหนึ่ง ท่านจะให้ข้านำทางไปเลยหรือไม่คะ?”
“เดียวค่อยไป ตอนนี้พาข้าไปซื้อชุดใหม่ก่อน”
เขามาถึงร้านเสื้อผ้า มีเสื้อผ้าโชอยู่หลายตัวดอนเลือกชุดแบบพวกนักล่า เสื้อแขนยาว กางเกงขายาว รองเท้าหนัง และฮู้ดหนังแบบยาวอีก 1 ตัว
ดอนเปลี่ยนมันทันที พร้อมกับสั่งเสื้อและกางเกงมาอีก 2 ชุดไว้สำลอง และชุดผ้าฝ้ายธรรมดาสีเทาอีกชุดไว้ใส่นอน
อายูมองดอนที่ที่เปลี่ยนชุดเสร็จแล้ว มันดูดีเป็นอย่างมากราวกับคนละคน ถึงแม้จะมองไม่เห็นหน้าดอนที่อยู่ในฮู้ดชัดนักก็ตาม ดอนเก็บของทุกอย่างลงในกระเป๋าอาคมของเขา
จากนั้น เขาให้อายูพาไปหาคนขายข้อมูลทันทีที อายูพาดอนออกจากตลาดเดือนดับออกมาทางด้านหลัง เป็นซอยแคบ ๆ ตามทางเดินมีโครมไฟไม่มากนัก ทำให้มีบางช่วงที่มืด บวกกับสายลมเย็น ๆ ที่พัดผ่าน ทำให้ดูหน้ากลัวและวังเวงพอสมควร ตามทางพอจะมีคนเมาเดินผ่านไปมาเป็นบางครั้ง
เขาอาจจะคิดว่าอายูพาเขามาหรอกขายแล้วก็ได้ถ้าเขาไม่เห็นร้านที่อายูบอก มันเป็นร้านขายข้อมูล ข้อมูลที่ขายอยู่ในร้านพวกนี้เป็นข้อมูลที่ถูกรวบรวมมาจากในเครือข่ายของเมือง สหพันธ์ หรือแม้แต่การซื้อจากคนวงในโดยตรง
ภายในร้านไม่มีลูกค้าคนหรือใครอยู่ นอกจากชายคนวัยกลางคนนั่งอยู่ที่เคาเตอร์ดอนให้อายูพาเขาไปที่เคาเตอร์
“ลุงแพคม่า ข้าพาลูกค้ามาให้คะ” อายูเรียกชายคนนั้นอย่างสนิทสนม
“โอ้ ว่ามาเจ้าต้องการอะไร?” แพคม่ามองไปที่ดอน
“ข้าต้องการหาเทคนิคการฝึกฝนพลังจิต หรือไม่ก็เทคนิคฝึกฝนพลังงาน เจ้ามีข้อมูลเกี่ยวกับมันไหม” ดอนตอบกลับไปทันที
แพคม่าถึงกับหยุดมือจากสิ่งที่ทำทันที และมองดอนทันที“ท่านเป็นผู้ใช้พลังหรือ”
“ใช่”
“ของที่ท่านตามหาข้าไม่มีและก็ไม่ว่าจะไปที่ร้านไหนก็ตามในเมืองนี้ ก็คงไม่มีเช่นกัน” แพคม่าพูด
“ทำไมถึงเป็นเช่นนั้น? แล้วข้าจะหาได้จากที่ไหน” ดอนถามอย่างคาดหวัง
“5 เหรียญทอง”แพคม่าแบมืออกมา ดอนที่เห็นแบบนั้นก็เอาเหรียญทองออกมาแล้วส่งให้แพคม่า
“เทคนิคของจอมอาคมเป็นของต้องห้าม คนธรรมดาหรือแม้แต่อัศวินเองก็ไม่ได้รับอนุญาติมีไว้ในการครอบครอง ไม่มีทางที่จะมีขายแน่ แต่ก็ใช่ว่าจะไม่มีถ้าท่านไปขอซื้อจากจอมอาคม หรือในการประมูลลับของพวกผู้ใช้พลัง” แพคม่าอธิบาย
“มีทางอื่นอีกหรือไม่?”
“ก็พอมีทางอยู่บ้าง เช่นเข้าร่วมกับตระกูลจอมอาคม หรือไม่ก็เข้าไปในสถาบันจอมอาคมแต่อย่างไหน” แพคม่าตอบ
“มีเงื่อนไขหรือไม่?”ดอนถาม
“มันมีอยู่แล้ว แต่เท่าที่เขาเล่ากันมา ตระกูลจอมอาคมจะมีเงื่อนไขที่เข้างวดมากกว่าสถาบันอาคม” แพคม่ายิ้ม
“แล้วองค์กรละ มีหรือไม่?” ดอนถาม
“มี แต่องค์กรส่วนใหญ่จะคัดคนจากสถาบันจอมอาคมมากกว่า น้อยนักที่จะรับคนนอก เท่าที่ข้ารู้มาสถาบันส่วนใหญ่ก็ได้รับการสนับสนุนจากองค์กร หรือตระกูลจอมอาคมต่าง ๆ อยู่แล้ว” แพคม่าอธิบาย
สถาบันจอมอาคมส่วนใหญ่ถูกก่อตั้งโดยได้รับการสนับสนุนจาก องค์กรหรือตระกูลจอมอาคมต่าง ๆ ทางเลือกของดอนในตอนนี้ก็ยังคงต้องเป็นการเข้าร่วมสถาบันจอมอย่างแน่นอน เพราะตระกูลจอมอาคมนั้นมีข้อผูกมัดมากเกินไป
อีกอย่างเขายังมีตัวตนของ ดอน อาเรคัสที่ยังค้างคาอยู่ ถ้าคนของตระกูลอาเรคัสที่เป็นตระกูลข้ารับใช้ ไปเข้าร่วมกับตระกูลจอมอาคมอื่น มันอาจจะสร้างปัญหาขึ้นมามาได้
“ข้าต้องการข้อมูลของสถาบันจอมอาคมที่เปิดรับคนอยู่ บอกราคามา” ดอนมองไปแพคม่า
“5 ผลึกพลังงาน” แพคม่าชูนิ้วขึ้นมา 5 นิ้ว “ข้าต้องใช้เวลากว่าจะได้มันมา”
ดอนหยิบผลึกพลังงานออกมากทันที พร้อมกับยื่นไปให้แพคม่า เขารู้ว่าข้อมูลนี้มีค่ามากพอสมควร
เพราะมันคือโอกาศที่จะได้มีคนในตระกูลเข้าไปเป็นผู้ใช้พลังหรืออาจจะโชคดีจนมีพรสวรรค์เป็นจอมอาคม ดังนั้นข้อมูลพวกนี้จะถูกแย่งซื้อ เพื่อให้ลูกหลานหรือคนที่มีพรสวรรค์ได้ไปเข้าร่วมทดสอบ ดังนั้นยิ่งคนรู้น้อยก็ยิ่งมีโอกาศมากขึ้นที่จะได้เข้าเรียนในสถาบันจอมอาคม
ส่วนตระกูลจอมอาคมนั้นส่วนใหญ่จะมีโควต้าอยู่แล้วในการเข้าเรียนอยู่แล้ว
แพคม่าส่งม้วนกระดาษให้กับดอน ดอนรีบเก็บมันไปทันทีเขาเชื่อว่าแพคม่าไม่ได้ส่งข้อมูลปลอมให้เขาแน่นอน เพราะความน่าเชื่อถือมีค่ามากสำหรับคนขายข้อมูล
“เจ้าหาแหวนยืนยันตัวตนปลอมให้ข้าได้หรือไม่?” ดอนพูดด้วยเสียงที่เบา
“สิ่งนี้มันผิดกฎหมายของสหพันธ์ ข้า......” แพคม่ายังไม่ทันที่จะพูดจบ ดอนก็หยิบผลึกพลังงานออกมาอีก 5 ก้อนทันที แพคม่ากลืนคำพูดที่จะพูดลงไปทัน “ได้ข้าจะให้ อายูเอาไปให้ท่านพรุ่งนี้เช้า”
หลังจากนั้นเขาก็เรียกอายูให้มาพาเขาออกไป ดอนให้อายูพาเขาไปหาที่พักมันเป็นแค่ห้องพักธรรมดา ราคาแค่ 20 เครดิตต่อคืนเท่านั้น
“100 เครดิตของเจ้า และนี่อีก 100 เครดิตสำหรับวันพรุ่งนี้” ดอนส่งเงินให้อายู 200 เหรียญเครดิตให้กับอายูที่กำลังยืนงงอยู่ที่หน้าประตูห้อง แต่สักพักก็เปลี่ยนเป็นดีใจขึ้นมา
หลังจากที่ให้อายูกลับไป ดอนนอนลงบนที่นอนอย่างสบายใจ พร้อมกับหยิบ ม้วนกระดาษออกมา มันมีรายชื่อของสถาบันจอมอาคมที่เปิดรับเด็กใหม่อยู่ สามแห่ง คือ
“สถาบันจอมอาคมธาลันลู เริ่มทดสอบวันที่ 27 มกราคม 4856 เมืองดารา”
“สถาบันจอมอาคมมูเซเดีย เริ่มทดสอบวันที่ 31 มกราคม 4856 เมืองคีเลเนีย”
“สถาบันจอมอาคมเอราธาเมีย เริ่มทดสอบวันที่ 15 กุมภาพันธุ์ 4856 เมืองยาลันซ่า”
สถาบันจอมอาคมธาลันลูจะเริ่มในอีก 3 วันและ สถาบันจอมอาคมมูเซเดีย จะเริ่มสิ้นเดือนนี้ ซึ่งก็อีกแค่ 7 วันเท่านั้น เขาไม่น่าจะทันทางจากเมืองไอเรลัวอา ผ่านเมืองอีกกว่า 20 แห่งไปทันแนนอน ดอนก็คงเหลือตัวเลือกแค่ สถาบันจอมอาคมเอราธาเมีย ที่จะเริ่มทดสอบในเดือนหน้าเท่านั้น
ที่อยู่ใกล้ที่สุดเดินทางผ่านแค่ 4 เมืองเท่านั้น
“ข้าตัดสินในแล้ว สถาบันจอมอาคมเอราธาเมีย คือโอกาศที่ข้าจะได้รับเทคนิคการฝึกฝน”
ดอนเก็บม้วนกระดาษ จากนั้นก็เรียกลูกบาศก์วิญญาณออกมา ตอนนี้เขามีโอกาสได้อยู่คนเดียวสักที่
ดอนใส่ผลึกพลังงานลงไปในลูกบาศก์อีก 100 ก้อนเพื่อเป็นพลังงานให้แต่ต้นเมเปิ้ล มันไม่ได้โตจากเดิมมากนักเพราะพลังงานภายในลูกบาศก์ไม่พอไปหล่อเลี้ยงมัน
เขาได้สั่งให้ลูกบาศก์นำพลังงานทั้งหมดที่ได้จากการย่อยผลึกส่งไปให้กับต้นเมเปิ้ลทั้งหมด จากนั้น เขาก็เก็บลูกบาศก์กลับไปในอาณาเขตวิญญาณ
ที่ผ่านมาตอนเดินทางดอนก็ไม่ได้ดูดซับพลังงานมากนักเพราะเขาต้องพักผ่อนจากการบาดเจ็บและพิษไข้ เขานำผลึกพลังงานออกมา 2 ก้อนแล้วเริ่มใช้พลังจิตในการดูซับพลังงาน ตอนนี้พลังงานของเขามีถึง 5 จุดแล้ว
ดอนยังไม่ได้เรียนรู้คาถาอะไร และเขาก็ไม่มีเทคนิคการฝึกฝนพลังจิต ทำให้มันยังคงเท่าเดิมอยู่
จะมีก็คงแต่ค่าพลังกายเท่านั้น ที่ดูเหมือนจะเพิ่มขึ้นมาเป็น 4.5 จากเดิมที่เต็ม 8 จุด และความอึดที่เพิ่มมาเป็น 3.7 เต็ม 7 น่าจะเป็นเพราะว่าหลายวันที่ผ่านมาเขา พลังงานที่เขาดูดซับโดยใช้พลังงานจิตดึงผ่านไปทางร่างกายพลังงานเหล่านี้ก็ได้ช่วยในการปรับเปลี่ยนร่างกายเขาที่ละเล็กละน้อย
หลังจากผ่านไป 2 ชั่วโมงผลึกพลังงานก็กลายเป็นผง ดอนก็หยุดการดูดซับพลังงานหลังจากนั้นเขาหยิบชุดนอนออกมาเปลี่ยนและหลับไปทันที
-------------------------------------------------------------------
จากผู้เขียน : อ่านจบแล้วอย่าลืมคอมเม้นติชมกันนะครับ ขอบคุณสำหรับทุก ๆ วิวที่เข้ามาอ่านนะครับ