Three of us 06 : ไม่ได้ยิ้ม
Three of us
ตอนที่ 6
ไม่ได้ยิ้ม
"เป็นอะไร? มึงทำหน้าใส่กูอย่างนั้นมาสองวันแล้วนะ" นทีบ่นกับคนที่เอาแต่ลอบมองมาแล้วทำหน้าไม่พอใจตลอดเวลา ตอนนี้เขานั่งกันอยู่ห้องวีไอพีในบ่อนสองคนด้วยเพราะรอเพื่อนคนอื่นตามมา
"มึงแฮปปี้มากเลยดิ น้องมันไม่สนใจกูด้วยซ้ำแต่มาตีแบดแล้วยังมากินข้าวด้วยกัน ไปรับที่มอด้วยเถอะ!" เต๋บ่นเมื่อญาติผู้พี่เขานั้นได้ไปรับวอนที่มหาลัยเพื่อมาตีแบดด้วยกันในตอนเย็นติดกันหลายวันแล้ว
"แล้วมานั่งนอยด์กูเนี่ยนะ มึงไม่รู้จักหลอกล่อเด็กมันเอง แรงมาแรงไปมันคงฟังอยู่หรอก.." นทีบ่น เขาก็ยังเข้าไม่ถึงวอนด้วยซ้ำ ได้แค่กินข้าวไปรับที่มหาลัยแล้วมาออกกำลังกายด้วยกันนี่ก็บุญแล้ว...
"ก็กูหึง กูไม่ชอบ มึงไม่เจอภาพนั้นเหมือนกูนี่ ไม่ได้ไปรอรับมากินข้าวด้วยกันแล้วหาไม่เจอ โทรไม่รับแบบกูนี่ แล้วเป็นไงพามาแล้วมึงได้ซีนคนเดียวอะ" เต๋บ่นยาวพรืด
"แล้วให้กูทำไง กูก็ไม่โอเคแต่ก็ทำได้แค่นี้มั้ยวะ น้องมันแม่งก็ไม่ใช่คนพูดง่ายๆ" นทีว่า
"น้องมันคงเอาแค่มึงไม่สนกูแล้ว...กูดูแล้วกูตกรอบว่ะ" เต๋เอ่ยสิ่งที่คิดในใจ
วอนอาจจะถูกใจแค่นทีแล้วก็ไม่ได้อยากจะมีกันสามคนแบบนี้แบบที่พวกเขาคิดเอาไว้...
"อย่าคิดไปเอง แล้วถ้าน้องมันไม่เอามึง...มึงจะไปหรือไง?" นทีถาม
"ก็ถ้าเป็นมึงกูก็ต้องยอมถอยไหมนัท ถึงจะไม่ได้อยากถอยก็เถอะ.."
"เป็นกูถอยก็ได้ ถ้ามึงต้องเสียใจ.." นทีเอ่ยกับอีกคน ทำเอาสองคนมองหน้ากัน พวกเขาไม่เคยคิดจะแย่งของรักกันแม้จะเป็นของเล่นชิ้นโปรดตอนเด็กหรือเจอคู่เซ็กส์ที่ถูกใจ....
"ถ้าน้องมันเลือกใครจะเป็นใครก็ได้มึงกับกูอะ กูยอมได้.." เต๋บอกก่อนจะหยิบบุหรี่ขึ้นมาอัดอีกตัว
"ได้ มึงกับกูจะไม่แย่งกัน... แต่ถ้ามันไปมีคนอื่นแบบที่ทำกับเราสองคน กูสาบานเลยว่าจะไปลากมันกลับมาเอง!" นทีว่า
ถ้าน้องมันจะไปหาใครที่เหมือนน้องเหมอะไรของมันเขาก็อาจจะต้องทำใจว่าน้องมันไม่ชอบแบบที่เราทำกัน แต่ถ้ามันไปหาคนอื่นเหมือนที่ทำกับพวกเขานทีเองที่จะเป็นคนไร้เหตุผลไปลากคอวอนกลับมา
"หึ แล้วทำเป็นรับบทพระเอก...พี่นัทผู้มีเหตุผล วันนั้นในห้องมึงยังบอกเหมือนกูเลยว่า เป็นผัวน้องมันห้ามมันไปหาใคร.." เต๋ว่าอ้างไปถึงคืนที่ลากน้องมันมานอนกองบนโต๊ะแล้วทบทวนความหลัง
"มึงก็ต้องดูทางเด็กมันไหม แรงไปมันฟังที่ไหนอะ มันต้องใช้ไม้นี้แหละ.." นทีว่า
เขาจับทางนิสัยวอนได้ว่าถ้ายิ่งบังคับยิ่งขู่ไม่ได้ทำให้อะไรมันดีขึ้น
"รับบทคนเข้าใจโลกอีกแล้วว่ะ มึงมันร้ายเงียบ กูจะรอดูที่น้องมันขอเวลาว่ามึงจะใจกว้างพอให้น้องมันไปมองหาใครพิสูจน์ใจได้ไหม!" เต๋ขู่แต่นทีทำเป็นยักไหล่ไม่สนใจ
ร้านเหล้า
"เดี๋ยวนี้มึงไป ETC บ่อยนะ อัพรูปไปกินข้าวไปตีแบด...ไม่เห็นชวนกูอะ" กอล์ฟบ่น
"มึงเลิกเรียนก็หน้าม่อไปเรื่อยเถอะ อย่ามาทำนอยด์.." วอนบ่น
"แล้วเมื่อตอนเย็นใครมารับ มึงยังไม่บอกกูเลยนะ...ทำตัวลับๆล่อๆ" เฟยถามหรี่ตามอง
"นี่ก็จับผิดกูจั๊งงง เออกูก็มีแล้วกันแต่ยังไม่พร้อมบอก" วรภพว่านั่นยิ่งทำให้เป็นที่สนใจและมองมาของเพื่อนๆ
"มึงนี่ร้ายอีกแล้วนะวอน อย่าบอกว่ามึงไปแทรกกลางน้องเหมกับไอ้หล่อนั่นนะ?" กอล์ฟว่า
"เปล่าเถอะ....ไม่เกี่ยวเลย พวกมึงอย่าถามกูเรื่องนี้เลยนะ เดี๋ยวกูพร้อมกูบอกเอง" วอนบอกปัดและอีกสองคนพยักหน้าเข้าใจ
"แต่กูถามไรหน่อยดิ.." วอนเอ่ยขึ้นมาในตอนที่เพื่อนสองคนกำลังพากันนั่งมองไปยังทีวีของร้าน ทุกคนกำลังดูกีฬากันอยู่...มันเป็นร้านอาหารกึ่งร้านเหล้าที่นักศึกษามารวมตัวกันเพื่อเชียร์ฟุตบอล
"ว่า.." เฟยหันมาแต่กอล์ฟยังคงสนใจแค่จอพร้อมกับมือถือแก้วเหล้า
"พวกมึงเคยสวิงปะ?" คำถามนั้นทำเอาอีกคนที่กระดกน้ำสีสวยอยู่พุ่งมันออกมาปิดปากแทบไม่ทัน มันเกือบกระเด็นไปโดนโต๊ะข้างๆจนมันก้มหัวขอโทษขอโพยใหญ่
"โทษครับ แค็กๆๆ ไอ้สัสวอน มึงถามซะกูสำลัก.." กอล์ฟว่า
"สกปรกชิบหาย!" เฟยด่าทางสายตาแล้วหยิบทิชชู่ส่งให้เพื่อน
"แล้วมึงถามทำไม อย่าบอกนะว่าที่หายไปนี่ไปสวิงกับใครมา ระวังโรคนะมึง!" เฟยจ้องหน้าเพื่อนทั้งสงสัยทั้งเป็นห่วง
"ก็..เอออ ตอบมาเหอะ.." วอนเฉไฉ
"กูไม่เคย แต่เอาจริงๆอยากลอง.." กอล์ฟว่ายกยิ้มกรุ้มกริ่ม
"กูเคย.." เฟยตอบทำเอาเพื่อนหูผึ่ง
"นานละ ตอนม.ปลาย.. แต่กูไม่สนุกว่ะ ชอบแบบเป็นแฟนทำกันมากกว่า" เฟยเล่าอย่างไม่อาย เขาไม่รู้สึกว่าการพูดเรื่องเพศจะต้องมาปิดบังอะไรในเมื่อมันเป็นเรื่องของธรรมชาติ
"ยังไงวะ แล้วผู้หญิงเขายอมเหรอวะ แบบมัน...กูอยากรู้" วอนถามต่อและกอล์ฟเองก็ยื่นหน้ามาตั้งใจฟัง
"มันมีกลุ่มที่แบบนี้อยู่แหละ ทั้งฟีลข่มขืน คอสเพลย์ สร้างสตอรี่ แต่ที่กูไปแม่งมีกันสามคน ผู้หญิงเขาชอบนเ...มันก็ตื่นเต้นดี แปลกๆ แต่กูไม่อินอะ" เฟยเล่าทั้งยกยิ้มและยกแก้วขึ้นกินเหมือนเป็นเรื่องชิลๆ
"Threesome เหรอวะ สัส! อยากเจอมั่ง...กูต้องไปหาทำบ้างล่ะ" กอล์ฟว่าอย่างนึกสนุก
"สำคัญเลยคือต้องป้องกันนะ ยิ่งแบบนั้นด้วย ไม่รู้ใครเป็นใคร" เฟยเอ่ยเหมือนจะตอกย้ำและสอนวอน จนวรภพต้องหลบตา
"แต่นึกแล้วกูเคยได้ยินนะ เพื่อนกูบางคนตกลงกับคู่นอนว่าให้มีทีละหลายคนเลยก็มีแต่ต้องหน้าเดิม สนุกกันเอง...เสร็จก็พากันตรวจโรคด้วย แม่งมันเป็นรสนิยมอะ" กอล์ฟว่า
"จริงดิ แล้วพวกมึงว่ามันโอเคไหม?" วอนถามต้องการที่จะเช็คเพื่อนว่ารับได้หรือเปล่า
"ไม่รู้อะ...ไม่ใช่เรื่องของกู มันแล้วแต่คนด้วยนเ อยู่ที่เขาจะตกลงกัน ถ้ายินยอมและสุขทุกฝ่าย คนอื่นมีสิทธิ์อะไรไปเสือกด้วยอะ" เฟยว่า ทำเอาวอนใจฟู
"สำหรับกูมันก็ยังน่าสงสัย คนเราจะรักใครหลายคนได้ด้วยเหรอวะ กูเคยดูข่าวที่แต่งงานกันสามคนเงี้ย" ความสงสัยจากเพื่อนอีกคนทำเอาวอนฉุกคิดถึงตัวเอง
นั่นสิ...
เรารู้สึกดีกับใครหลายคนพร้อมกันได้ไหม?
ถ้าเรื่องยินยอมพร้อมใจและสนุกกับรสนิยมแบบนั้นน่ะเขาก้าวขาเข้าไปข้างนึงแล้ว แต่การใช้ชีวิตนี่ดิ...
"มึงลองไปถามน้องนิวดูดิ ปีสองนิเทศ.." เฟยบอกออกมาติดตลก
"ยังไงวะ?" กอล์ฟสนใจ
"คนขี้เสือกอย่างมึงพลาดได้ไง น้องเขาชัดเจนจะตายว่าคบอยู่สองคน ไม่ใช่ความลับอะไร...กูเห็นเขาก็อยู่กันได้" เฟยว่า
"หนึ่งในนั้นคงไม่ใช่มึงหรอกนะ.." วอนถามติดตลก
"บอกแล้วไงกูไม่อิน แต่ถ้ามึงอินก็ทำไปเถอะชีวิตมึงอะวอน ไม่ต้องไปคิดถึงคนอื่นหรอก...ระวังโรคก็พอ" เฟยว่าพร้อมทั้งมองเพื่อนด้วยสายตาเหมือนรู้ทุกอย่าง
"กูบวกหนึ่งไอ้เฟย กูอาจจะต้องไปศึกษาก่อน แต่ถ้ามึงจะทำไรก็ทำไปเหอะ แต่... เอ๊ะ ไม่ใช่ว่าจับมือกับนักบาสหน้าหล่อนั่นเป็นผัวคนที่สองของน้องเหมมันนะ?" กอล์ฟทำท่าเหมือนเดาขึ้นมาได้
"พอเลยมึง พูดเหี้ยไรน้องเขาเสียหาย" วอนว่าทั้งเอาเท้าเตะเพื่อนใต้โต๊ะ
....เวรเอ้ย
ตอนแม่งเอ๊ะขึ้นมานี่ใจหายวาบเลย นึกว่ามันจะเดาออก ที่ไหนได้เดาไปทางเหมซะงั้น...ลืมไปว่ามันสองคนไม่รู้จักเจ้าของตึกใหม่ ฯลฯ อย่างพี่ชายพี่ไอ้โต๋มัน
"เกี่ยวกับที่มึงไป ETC หรือเปล่า.." เฟยถามขึ้นทำเอาวอนสำลัก นี่ไง...เซ้นส์มันแรง!
"แค็กๆๆ" วอนเช็ดน้ำที่ปากโดยมีกอล์ฟขำที่เหมือนว่าเพื่อนโป๊ะซะแล้ว
"เออไม่ถามแล้ว ยังไงซะคนอย่างมึงปิดอะไรได้นานที่ไหน" เฟยว่ากลั้วขำ
"ขอโทษนะครับ มองอยู่นานแล้วขอชนแก้วหน่อยได้ไหม?" เสียงของคนมาใหม่ถามขึ้นพร้อมทั้งยื่นแก้วไปที่วอน
"ได้ดิ เราวอน.." วอนเอ่ยออกไปก่อนจะยื่นแก้วไปชน เพื่อนสองคนสบตาอย่างรู้กันจากนั้นก็พากันยกมือทักทายด้วย
"เราบิ๊ก ขอนั่งด้วยนะ.." คนมาใหม่ว่าก่อนที่วอนจะขยับมาให้ได้นั่งข้างๆ
"บิ๊กจริงเปล่าอะ?" กอล์ฟถามสองแง่สองง่าม จนวอนและเฟยหัวเราะ
"พิสูจน์ได้" บิ๊กว่าหันมองวอนด้วยสายตาเย้าหยอก
"เพื่อนเรามัน-" กอล์ฟจะปฏิเสธให้อย่างเคย ว่าวรภพนั้นไม่ได้มาสายนี้ ด้วยความที่เขาดูคนออกว่าบิ๊กมีท่าทีมาอย่างคนที่จะมารุกเพื่อนแน่ๆ
"ได้ดิ ขอพิสูจน์หน่อยแล้วกัน.." วอนตัดบททันทีทำเอาเฟยและกอล์ฟงง กอล์ฟถึงขั้นหน้าช๊อค...เฟยทำสายตาเชิงถามว่าเขาแน่ใจหรือ แต่วอนยักคิ้วว่าเขาโอเค
"ต้องงี้ดิ" บิ๊กว่าก่อนจะยกแก้วขึ้นชนอีกที แต้เพื่อนอีกสองคนของวอนนั้นถึงขั้นใบ้กิน
....เวลาล่วงเลยจนได้เวลากลับบ้าน วอนแยกมาขึ้นแท็กซี่กับบิ๊ก ส่วนเพื่อนอีกสองคนนั้นโบกมือขึ้นอีกคันไป เมาก็ต้องรับผิดชอบต่อสังคมโดยการไม่ขับรถมา!
FWG (3)
Foei : กูให้คิดอีกที
Golf : คิดให้ดีนะมึง กูรู้มึงดูมันออกว่ามันจะเอามึง ไม่ได้นอนให้มึงเอาแน่ๆ
Warning : เออ กูอยากลอง
Foei : คนเราแม่งเปลี่ยนกันง่าย?
Golf : ทำไมจะลองไม่บอกกู กูจะเสนอชื่อเข้าชิง
Warning : สัส!
Golf : ที่จะ 3P นี่คิดไรกับกูสองคนปะ? ทำไมไม่บอกวะวอน
Warning : ตีนกูเนี่ยไอ้กอล์ฟ!
: ไปล่ะ...อย่ารบกวน บาย!
Foei : กูจะฟ้องพี่นะ!
Golf : เรื่องนี้ต้องถึงหูสุณีย์!
วอนนั่งขำกับข้อความของเพื่อน ที่ทั้งอ้างชื่อพี่ชายและแม่ขึ้นมา
"น่ารักจังวะ?" บิ๊กที่มองอยู่เอ่ยขึ้นมาก่อนจะลูบหัววอนไปมาเบาๆ
"ใช่เหรอ...น่ารักงั้นเลยดิ..." วอนทำเป็นแกล้งแซ็วด้วยหน้ากวนๆที่บิ๊กเห็นอย่างนั้นก็จุ๊บลงมาเร็วๆที่มุมปากทำเอาวอนดีดตัวออก
"เฮ้ยขอโทษ ไม่ชอบอ่อ?" อีกคนตกใจที่วอนดูผวาหลังจากที่เขาทำไป
"เปล่า แค่...ช่างเหอะ"
วรภพไม่ชินที่เป็นฝ่ายดูตัวเล็กน่ารักต่างหาก
....นี่ที่ยอมมานี่เพื่อจะพิสูจน์เลยนะว่าตัวเองโอเคกับการรับหรือเปล่า จะทำกับคนอื่นทำได้ไหม...ว่าง่ายๆคือจะพิสูจน์รสนิยมตัวเองอีกรอบ ก่อนหน้าจะจีบเหมก็เคยคบแฟนมาก่อนแต่ตอนนั้นก็ไปรุกเขา หลังจากนั้นมาก็ห่างหายจากเรื่องนี้ไป แม่งต้องกลับเขาสู่วงการ พากันยิ้ม อีกครั้ง รอบนี้นี่ทุ่มสุดตัวเลยเชียว....
"แล้วจะไหวเหรอ?" บิ๊กถามเลิกคิ้ว
"ลองดูไง.." วอนว่าก่อนที่ทั้งคู่จะนั่งเงียบจนไปถึงคอนโดของบิ๊ก เขาพากันมาถึงในห้องแล้วก่อนที่ทั้งสองจะสลับกันไปเข้าห้องน้ำแล้วมานั่งดูุทีวีด้วยกัน
"ปกติรุุกใช่ปะ?"
บิ๊กถามในตอนที่บรรยากาศมันเริ่มอึดอัด
"อือ"
"แล้วรู้ใช่ปะ ว่านี่ก็รุก ไม่เคยรับเลยด้วย.." บิ๊กว่า
น้อยไปสิบิ๊ก...
กูเคยลองมาแบบ Double เลยล่ะ
"คือจะใช้เราเป็นตัวพิสูจน์ให้งี้อ่อ อยากลองรับดูงี้? เดี๋ยวก็ติดใจหรอก.." บิ๊กว่ายกยิ้มเจ้าเล่ห์
"แล้วถ้าไม่ success ขอเป็นฝ่ายทำได้ปะล่ะ?" วอนถามกลับบ้างแต่อีกคนกลับหัวเราะออกมา
"มาลองดูก่อนมา..." บิ๊กว่าก่อนที่จะเริ่มประกบจูบกัน มันเป็นรสจูบที่ดีต่ทำวอนรู้สึกจั๊กจี้บอกไม่ถูก
"อืออ.." วอนส่งเสียงครางออกมาเมื่อบิ๊กเริ่มไซร้เขานอนลงไปกับชุดโซฟาแล้วเขาก็กลับเป็นฝ่ายพลิกตัวไปปล้ำจูบอีกคนแทน
ต่างคนต่างก็ผลัดกันถอดเสื้อจนเผยผิวขาวของทั้งคู่ บิ๊กมองวอนด้วยสายตาของความต้องการ เขาค่อยๆปลดกางเกงของวอนออก ก่อนที่จะบดเบียดกายเข้าไปนัวเนียกันจนอารมณ์มาเต็มทั้งคู่
"มะ ไม่ไหวแล้วอะวอน... ขอนะ.." บิ๊กว่าก่อนที่จะปลดกางเกงตัวเองออกมาบ้าง แล้วค่อยๆปลดชั้นในของวรภพลง วอนตัวเกร็ง เขาทำอะไรไม่ถูกเลย
มันก็เหมือนเซ็กส์ทั่วไป
แต่มันไม่เหมือนเลย...ยังไงก็ไม่เหมือนนทีกับเต๋
บิ๊กเดินไปหยิบเจลและถุงมา ก่อนที่มือเรียวของอีกคนจะค่อยๆลูบไปบนขาของเขา มันใกล้ทางรักเข้ามาเรื่อย วอนหลับตาแน่นก่อนที่อีกคนจะชะโลมเจลลงไป แล้วเขาก็ต้องดีดตัวลุกขึ้น
"มะ ไม่เอา ไม่เอาแล้วว่ะ.." วอนว่า เขารีบคว้าหมอนมาปิดตัวไว้ ส่วนบิ๊กนั้นตาค้างไปแล้ว
มาบอกว่าไม่เอาตอนนี้เนี่ยนะ...
"ทำไมอะ? ไม่ชอบตรงไหนบอกได้นะเว้ย เราทำไรผิดปะวะ.." เขาถามมองเลิ่กลั่กไปหมด
"เปล่า แกทำดีมากเว้ย แต่.. แต่คือ.."
แม่งมันนึกถึงแต่เต๋และนทีซ้ำไปซ้ำมาในหัว มันรู้สึกไม่ถูกใจไม่ถูกต้องไปหมด มันไม่ได้... ยังไงก็นึกถึงแต่สองคนนั้น คำพูด น้ำเสียง ท่าทาง... เขาไม่สามารถจะทำกับบิ๊กแบบนี้โดยนึกถึงหน้าอีกคนได้หรอก มันคงฝืนใจเกินไป...
"แล้วงี้... โห ไปไม่เป็นเลยว่ะ.." บิ๊กว่า มองตัวเองที่เตลิดไปแล้ว แม้อารมณ์จะถูกขัดแต่ส่วนนั้นมันก็ไม่ได้จะถูกดับลงไป
"ไม่ทำได้ป่ะ ช่วยกัน แต่...ไม่ทำอะ" วอนเสนอ เขาพร้อมจะเสร็จไปด้วยกันอยู่แล้วเพียงแค่ไม่อยากจะไปถึงขั้นนั้นด้วย
...แล้วจากสถานการณ์ของค่ำคืนที่ควรจะเป็นการร่วมรักมันก็กลับกลายเป็นการแค่ช่วยเหลือกันและกันด้วยมือและออรัลจนไปถึงฝั่งฝันทั้งคู่
ตอนนี้ทั้งคู่นั่งกันอยู่ที่หน้าทีวีเช่นเคยหลังจากเสร็จกิจ
"ไม่เคยเจอแบบนี้เลยอะ โคตรงง" บิ๊กบอกขำๆและวอนเองก็หลุดหัวเราะออกมา
"ขอโทษนะ มัน...ไม่ได้จริงๆอะ" วอนว่า
"เข้าใจ แต่เปลี่ยนใจเมื่อไหร่บอกนะ..โคตรชอบเลยว่ะ" บิ๊กว่าแล้วเอื้อมมือไปลูบหัวทุยๆของอีกคน
"ชอบเหมือนกัน พูดง่ายคุยเข้าใจดี" วอนหันชมก่อนทั้งคู่จะหัวเราะออกมา
"ถ่ายรูปไว้หน่อยได้ปะ ประสบการณ์ยิ้มไม่ออกอ่ะ?" วอนว่าแล้วหยิบมือถือขึ้นมา
"เอาดิ" บิ๊กยกยิ้มให้กล้อง มีรูปที่พวกเขาทำหน้านิ่งๆกันไปหลายภาพและหลายอริยาบถ มันทั้งเฟลและตลกไปพร้อมกันกับเรื่องวันนี้...
ทั้งคู่และคอนแทคกันไว้อย่างดี อย่างน้อยก็ได้เพื่อนเพิ่มขึ้นอีกคนแล้ว และที่สำคัญวอนเขาก็ได้รู้ใจตัวเอง...
พิสูจน์สำเร็จไปแล้วหนึ่งเรื่อง
เหลืออีกแค่ด่านเดียว...
ถ้าด่านนี้ผ่านไป ขอสัญญาเลยว่าจะยอมรับใจตัวเอง...
"เหลือเกินแล้วนะ.." ทันทีที่ก้าวเข้ามาถึงบ้านนรสิงห์ที่นั่งอยู่กลางบ้านก็ทักขึ้น
"ยังไม่นอนอีกเหรอนะ...ดึกแล้ว" วอนถามพี่ชายซึ่งใช่สายตาที่ละจากทีวีนั้นจะเลื่อนมาหาเขาที่มาทิ้งก้นลงที่โซฟาข้างกัน
"รู้ว่าดึกแล้วบ้านช่องไม่กลับเนอะวอน เดี๋ยวนี้ติดเที่ยวเหลือเกิน แล้วดูกลิ่นเหล้าหึ่งขนาดนี้..." นรสิงห์ทำท่าทีดมไปมาตามตัวฟึดฟัด
"นะ...ทำไมขี้บ่นจังอะ วอนโตแล้วเถอะดูแลตัวเองได้" วอนว่าแต่อีกคนกลับส่งตาเขียวกลับมา
"โตแล้วห่วงไม่ได้เลยดิ?" นะมองน้องชายอย่างตัดพ้อ
"แล้วมางอนอะไรอะ เออก็...ช่วงนี้ไม่ค่อยได้มากินข้าวเย็นด้วยใช่ไหม ขอโทษ..." วอนสุ่มเรื่องที่พอจะคิดออกโพล่งออกมา
"ข้าวที่ ETC อร่อยกว่ามั้ง กลับบ้านไม่เป็นแล้วไง?" นะว่า
"ไร้สาระอ่ะนะ ข้าวที่ไหนจะอร่อยกว่าพี่ชายคนเดียวทำ.." วอนว่าก่อนจะทำหน้าตารู้สึกผิดและนรสิงห์คว้าน้องชายเข้ามากอด
"คิดถึงไง กลับมาเจอหน้าบ้าง... ทำงานนี่ก็ไม่มีเวลาจะเจอแล้ว จะปล่อยให้กินข้าวคนเดียวอีกเหรอ?" นะทั้งบ่นทั้งลูบหลังน้อง
"เอออๆ เดี๋ยวจะกลับมากินด้วยแล้ว" วอนว่าก่อนจะลูบหัวพี่ชายกลับ นั่งคุยกันไม่นานก็แยกย้ายกันเข้าห้องใครห้องมัน
wrp.won : เพื่อนใหม่ :)
เขากดโพสต์รูปคู่กับบิ๊กลงไป ก่อนที่จะมีคอมเม้นท์มากมาย โดยเฉพาะเฟยและกอล์ฟ
Golfyy : ใช่หราาา
f.oeii : เหลือเกินนะมึงอะ
ttho : แหนะ
พอเห็นว่ามีคอมเม้นท์จากโต๋ก็นึกถึงพี่ชายมันขึ้นมาได้ เขากดค้นหาโซเชี่ยลของนทีและเต๋ทันที ไปส่องดูก็พบว่าของนทีนั้นตั้ง Private ของเต๋นั้นดีหน่อยที่มันเปิด Public อยู่แต่วอนก็ตัดสินใจไม่กดฟอลโล่คนทั้งคู่ไป
เขานั่งส่องเท่าที่ทำได้อยู่ทั้งคืน....
โปรไฟล์ดีขนาดนี้...
ฮ็อตขนาดนี้แล้ว...
ทำเอายิ่งรู้สึกใจเต้นเข้าไปใหญ่
วอนเผลอกดไลก์ภาพคู่ของทั้งสองคนที่แท็กกัน ก่อนจะรีบ unlike ทันที เขาตกใจจนต้องลุกขึ้นพิงกับหัวเตียง แล้วตีศีรษะอย่างแรงกับการที่มือเผลอลั่นไป เพียงไม่นานข้อความแชทก็เด้งขึ้นมาราวกับคนถูกส่องที่ว่ารู้ตัวซะแล้ว
Nathee : พรุ่งนี้เย็นให้ไปรับที่มอไหม?
Warning : ขอดูก่อน ยังไม่แน่ใจอะ
Nathee : มือลั่น?
Warning : อือ
Nathee : accept ด้วย
....นทีบอกแบบนั้น ก่อนที่วอนจะเข้าไปดูก็พบว่ามีคำขอเป็นเพื่อนส่งมาจริงๆ จากทั้งสองคน ทำเอาวอนตีศีรษะตัวเองอีกรอบ เขาจำต้องกดรับพร้อมกับฟอลโล่ทั้งสองคนกลับทั้งคู่...
stthey กดถูกใจรูปภาพของคุณ
....นี่คงอยู่ด้วยกันสินะ มีการมากดไลก์รูปเขากับบิ๊กอีกต่างหาก เขาเข้าไปดูสตอรี่ของนทีก็พบว่ามีภาพมื้ออาหารเย็นที่เพิ่งกินไปด้วยกัน มีภาพคอร์ทแบดที่เห็นแค่เท้ากับไม้แบดที่วางอยู่ ทำเอาหน้าแดงปลั่ง ส่วนของเต๋นั้นเพิ่งถูกอัพลงเมื่อกี้นี้เองเพราะก่อนหน้าที่ส่องนั้นยังไม่มีอะไรเลย
stthey : Losers @N.Thee
มันเป็นภาพคู่สองพี่น้องที่เต๋เป็นคนถ่าย ทั้งรูปมีควันอยู่เต็มไปหมด ส่วนนทีหันมองไปอีกทาง ....มีข้อความกำกับว่า 'พวกขี้แพ้'
...ให้ตายเถอะวะ แบบนี้ไม่ดีเลยๆๆๆๆ
....ใจเขาเต้นไม่เป็นจังหวะ
เมื่อได้เอาตัวไปอยู่ในเรื่องราวของอีกสองคนแล้วมันหยุดคิดเข้าข้างตัวเองไม่ได้เลยว่าสำคัญ ไอ้ข้อความนั้นมันประชดประชันกันหรือเปล่าวะ
แล้วไอ้ความรู้สึกแบบนี้มันโกหกตัวเองไม่ได้เลยว่า
โคตรดี!
วอนกดปิดหน้าจอลงก่อนที่จะหยิบหมอนมาปิดทั้งหัวไว้ เขาไม่อยากจะคิดเรื่องนี้ขึ้นมาอีก
23.10.2020
