Ep.347 - ยุบพันธมิตร ปฏิเสธข้อเสนอ

3/4

โคตรพยัคฆ์โลกาวินาศ Ep.347 - ยุบพันธมิตร ปฏิเสธข้อเสนอ

“ใช่ เป็นอย่างที่นายว่าจริงๆ” เฉินเซี่ยงพยักหน้ายอมรับ

แม้จะไม่มีการพูดถึงเรื่องนี้อย่างชัดเจน แต่เพราะปฏิบัตการในครั้งนี้ ทำให้พันธมิตรอิสระที่เพิ่งรวมตัวกันได้ไม่กี่เดือน ต้องพังทลายลง

“ฉินเฟิง หลังจากนี้นายมีแผนจะทำอะไรไหม? อย่างการก่อตั้งทีม …” เกาลี่เอ่ยถามอย่างร้อนรน

ฉินเฟิงยิ้มจาง อันที่จริงเขารู้อยู่แล้ว ว่านี่แหละคือสิ่งที่เกาลี่ต้องการจะถามตั้งแต่ต้น

หรืออาจจะกล่าวว่าเป็นสิ่งที่ทุกคนในห้องนี้อยากถามก็ได้

การได้มีหลังอิงต้นไม้ใหญ่ คอยให้ร่มเงาเป็นเรื่องที่ดี

และคนเหล่านี้ ก่อนหน้าก็เคยใช้หยานฟางเป็นต้นไม้ใหญ่มาก่อน

การมีคนคอยคุ้มกะลาหัวในทุ่งล่า กรณีที่เกิดเผชิญกับศัตรูสุดแกร่ง คุณยังสามารถติดต่อขอความช่วยเหลือได้

ทั้งยังเพลิดเพลินไปกับความสะดวกสบายในเวลาเดียวกัน แท้จริงแล้วคนเหล่านี้ไม่ต้องการให้ไหล่ตนแบกรับความรับผิดชอบหนักเกินไป เลยยินยอมให้หยานฟางเป็นลูกพี่ แม้ปากจะบอกว่าพวกตนไม่ใช่ลูกน้องก็ตาม

แต่ว่านะ ในโลกแบบนี้ มันจะมีสิ่งดีๆแบบนั้นได้อย่างไร?

“ผมยังไม่มีความตั้งใจอย่างที่เสนอมาในตอนนี้ อีกอย่างสไตล์การต่อสู้ของผม มันง่ายต่อการผิดใจกับผู้อื่น ดังนั้นเหมาะที่จะลงมือคนเดียวมากกว่า”

“งั้นก็ไม่เป็นไร” เฉินเซี่ยงพยักหน้า ไม่คิดกล่าวอะไรอีก เขาคุ้นเคยกับฉินเฟิงมากกว่าคนอื่นๆ รู้จักนิสัยของฉินเฟิงดี โดยเฉพาะปฏิบัติการครั้งล่าสุด มีเพียงฉินเฟิงคนเดียวเท่านั้น ที่ไม่ต้องแบ่งแก่นพลังงานราชันย์กับใคร

ตรงส่วนนี้ไม่เกี่ยวข้องใดๆกับเรื่องการแบ่งผลประโยชน์ แต่มันเกี่ยวกับความแข็งแกร่ง อย่างในการต่อสู้ครั้งสุดท้าย จะมีสักกี่คนกันที่สามารถยืนหยัดได้เหมือนฉินเฟิง  ต่อสู้ได้อย่างเขา

อีกเรื่องหนึ่ง เวลานี้ กลุ่มเล่ยถังนับว่าเกิดการสูญเสียครั้งใหญ่ นี่เป็นสิ่งที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน

และคนที่ก่อเรื่องราวใหญ่โตอย่างฉินเฟิง กลับยังรั้งอยู่ในปราการชาตง นี่ยังไงต้องมีปัญหาตามมาแน่ๆ ดังนั้นไม่อยู่ใต้อาณัติเขาก็ไม่เป็นไร อย่างน้อยก็ไม่ต้องพะวงไปอีกทาง

หลังจากนั้น กลุ่มเฉินเซี่ยงกับฉินเฟิงก็สนทนากันอีกเล็กๆน้อยๆ ข้อเสนอก่อนหน้านี้ แน่นอนว่าย่อมตกไป

--สำหรับฉินเฟิง เขาไม่จำเป็นต้องมีคนคอยพันแข้งพันขา

ยิ่งไปกว่านั้น การสังหารเล่ยชาง ฉินเฟิงยังต้องการให้เป็นการเชือดไก่ให้ลิงดู!

ว่าในสนามรบต่อไป หากมีฉินเฟิงเข้าร่วมด้วย บางคนต้องชั่งใจแล้ว ว่าจะแย่งชิงผลประโยชน์จากเขาหรือไม่?

หลังจากการต่อสู้ในครั้งนี้ ฉินเฟิงก็ยังไม่คิดตีตั๋วกลับแต่อย่างใด หูเหลียงจึงพาเขากับไป๋หลีเข้าไปในทะเลทรายทะเลเหนืออีกครั้ง

ภายในทะเลทราย เต็มไปด้ววยสัตว์ร้ายมากมาย ซึ่งส่วนใหญ่แล้ว มักจะเป็นสายพันธุ์แมลง

ท่ามกลางกองทัพสัตว์ร้าย ฉินเฟิงราวกับมังกรกระโจนลงสู่ทะเล แหวกว่ายเก็บเกี่ยวสัตว์ร้ายอย่างอิสระเสรี

ทุกๆวัน เขามุ่งมั่นฆ่าสังหารอย่างต่อเนื่อง หมายยกระดับความแข็งแกร่งของตนเอง

และคอยเฟ้นหาราชันย์สัตว์ร้ายที่ถือกำเนิดขึ้นในทะเลเหนือ

…

ท่ามกลางทะเลทราย ต้นกระบองเพชรกลายพันธุ์ถูกโค่นลงอย่างไม่ทันตั้งตัว มันเป็นถึงเลเวล D เป็นพืชกลายพันธุ์ระดับราชันย์ แต่กลับถูกขุดรากถอนโคนโดยฉินเฟิง ทุกหนามแหลมของมันล้วนมีค่า เนื้อกระบองเพชรเองก็นุ่มและอร่อย เทียบได้เลยกับสมุนไพรวิญญาณ

ยังไม่พอ ภายในลำต้นของกระบองเพชรกลายพันธุ์ ยังมีแก่นอบิลิตี้ราชันย์สัตว์ร้ายเลเวล D ธาตุน้ำรวมอยู่ด้วย

และทั้งหมดนี้ ล้วนตกเป็นของฉินเฟิง!

…

“ฟ่ออออ!” ราชันย์สัตว์ร้ายที่มีสีน้ำตาลทั้งตัวกรีดร้องน่าอนาถ งูทรายที่มักเป็นผู้ล่าเสมอมา สุดท้ายวันนี้ดันเจอตอที่มิอาจโค่นล้ม

“ตายซะ!”

มีดกษัตริย์ครามในมือฉินเฟิงสาดแสงสีฟ้า พลุไฟสงครามเส้นผ่านศูนย์กลาง 7 ชุ่นพุ่งใส่งูยักษ์

งูยักษ์ดิ้นรนขัดขืน ก่อนทั้งร่างของมันค่อยๆแน่นิ่ง สูญสิ้นกลิ่นอาย

ฉินเฟิงเริ่มเลอะหนัง และลากงูตัวนี้กลับไป

…

ภายในอุโมงค์ใต้ผืนทรายอันมืดมิด แม่แมลงสีดำตัวใหญ่ถูกทารุณ ส่งเสียงกรีดร้องน่าสยองขวัญ

…

ท่ามกลางท้องฟ้าอันมืดมิด นักล่าในยามค่ำคืบคลานออกจากรัง แต่มันยังไม่ทันจะเอื้อมกรงเล็บออกจากรู ก็ดันประสบพบเจอกับหายนะ!

…

ครึ่งเดือนต่อมา ภายในพาร์ตเมนต์ของฉินเฟิง หานน่วนกำลังรายงานธุรกรรมล่าสุดกับเขา

“… รายได้โดยรวมของเดือนนี้ เป็นเงินทั้งสิ้น 57.2 พันล้านเหรียญ” หานน่วนนับตัวเลขนี้ ย้ำๆกับมันเป็นนับร้อยครั้ง

เธอไม่อยากจะเชื่อเลย ว่าภายในเดือนเดียว วัตถุดิบที่ถูกจัดการโดยมือเธอ จะมีมหาศาลขนาดนี้

ฉินเฟิงพยักหน้า และกล่าว “ไม่เลว นี่คือรางวัลของคุณ”

ฉินเฟิงหยิบเนื้อของแม่แมลงออกมา แม้ว่าเนื้อนี้จะอ่อนแอกว่าของราชันย์สัตว์ร้าย แต่แม่แมลงครอบครองพลังสมาธิอันทรงพลัง ถึงมันจะไม่มีอบิลิตี้ แต่พลังสมาธิที่แฝงอยู่ในเนื้อแมลงตัวนี้ ถือเป็นยาชั้นดีสำหรับหานน่วน

“ขอบคุณเจ้านาย!”

หานน่วนกล่าวด้วยความสุข

“อืม ไปทำงานเถอะ ผมเองก็จะออกไปข้างนอกเหมือนกัน”

ฉินเฟิงเดินทางไปพบกับลู่หวันเปา

แม้หานน่วนจะดูแลเกี่ยวกับวัตถุดิบธรรมดาที่ฉินเฟิงล่าสังหาร แต่ธุรกรรมระหว่างฉินเฟิงกับลู่หวันเปาก็ยังไม่หยุดลง

ในครึ่งเดือนมานี้ ฉินเฟิงสังหารราชันย์สัตว์ร้ายลงได้กว่า 4 ตัว มอบวัตถุดิบเหล่านั้นให้แก่กลุ่มหวันซ่ง ได้รับเงินมามากถึง 120 พันล้านเหรียญ

ด้วยเหตุนี้ เครดิตที่ฉินเฟิงมีต่อกลุ่มหวันซ่ง เลยอยู่ในระดับที่สูงมาก การจะได้รับการบริการระดับวีไอพีถือว่าไม่ใช่เรื่องเกินจริง

ฉินเฟิงทำธุรกรรมกับลู่หวันเปาในคราวนี้ ก็เพื่อขอให้ลู่หวันเปารวบรวมแก่นพลังงานราชันย์สัตว์ร้ายเลเวล D ให้แก่เขา

โดยราชันย์สัตว์ร้ายที่ฉินเฟิงสังหารลง ล้วนเป็นตัวที่ครอบครองแก่นอบิลิตี้ --แก่นอบิลิตี้มีราคาสูงว่าแก่นพลังงานในระดับเดียวกันถึง 3 เท่า และฉินเฟิงต้องการแลกเปลี่ยนกับพวกมันโดยตรง หากมีส่วนต่างนิดๆหน่อยๆก็ส่งเงินมา

ทั้งสองร่วมมือกันเป็นอย่างดี ต่างฝ่ายต่างพึงพอใจ

แม้ลู่หวันเปาจะไม่ทราบว่าฉินเฟิงต้องการแก่นพลังงานราชันย์สัตว์ร้ายไปทำอะไรตั้งมากมาย แต่ครึ่งเดือนที่ผ่านมา ตนสามารถทำกำไรได้มหาศาล ฉะนั้นช่างมันเถอะ

“จริงสิมิสเตอร์ฉิน เรื่องที่คุณขอให้ฉันขายขนจักรพรรดินกยูงเพลิงฟ้ามีคนสนใจแล้วนะ แต่เขาเสนอเป็นสิ่งแลกเปลี่ยนแทน ไม่แน่ใจว่าคุณรับได้หรือเปล่า”

ลู่หวันเปากล่าว พลางนำอุปกรณ์สื่สารออกมา และปัดภาพส่งไปยังอุปกรณ์สื่อสารบนข้อมือของฉินเฟิง

ฉินเฟิงเพียงเหลือบมอง ก็อุทานอย่างคาดไม่ถึง “นี่มันเหล็กพระอาทิตย์?”

เจ้าสิ่งนี้ ก็เหมือนกับเหล็กดารา เพียงแต่มันครอบครองอบิลิตี้ไฟ ร้อนแรงอย่างหาที่ใดเปรียบ

ตราบใดละลายมัน แล้วนำไปหลอม เหล็กพระอาทิตย์สามารถใช้สร้างอาวุธเทวะได้

แต่กระนั้น ต้องไม่ลืมนะว่ามันคือสิ่งที่ไม่มีวันถูกทำลาย

อีกอย่าง หากคุณต้องการละลายเหล็กพระอาทิตย์เพื่อหลอมสร้างอาวุธเทวะ มันไม่ใช่เรื่องง่าย ต้องใช้เงินมหาศาลเกินไป หลายคนไม่สามารถจ่ายได้

“ถูกเผง นี่คือเหล็กพระอาทิตย์ขนาด 2 กิโลกรัม มันไม่เล็กๆเลย แต่อีกฝ่ายต้องการใช้มันแลกกับขนนกยูงเพลิงฟ้าทั้งหมดของคุณ ซึ่งถ้าตีตามมูลค่าแล้ว …”

ถือว่าไม่สมกัน เพราะหากต้องรวมในส่วนค่าใช้จ่ายที่ฉินเฟิงต้องใช้เพื่อสร้างอาวุธเทวะแล้ว ฉินเฟิงย่อมเป็นฝ่ายขาดทุน

อย่างไรก็ตาม ฉินเฟิงมีรูบิควิเศษอยู่ในครอบครอง

“ผมตกลงแลก” ฉินเฟิงกล่าว

“เข้าใจแล้ว ฉันจะติดต่ออีกฝ่ายไป ขอเวลาสักครึ่งชั่วโมง”

“ตกลง”

ฉินเฟิงกับไป๋หลีรออยู่ในห้อง VIP นั่งดูหนังที่ทางหวันซ่งจัดเตรียมเอาไว้ให้ ไม่ได้รู้สึกเบื่อหน่ายแต่อย่างใด

…

ในเวลาเดียวกัน ภายในสี่เมืองทะเลเหนือ ณ หมู่บ้านเล็กๆที่ดูเก่าแก่แห่งหนึ่ง สมาชิกตระกูลซงลดน้อยลงอย่างเห็นได้ชัด ทั้งหมดออกมายืนต้อนรับบรรพชนของพวกเขา

ผู้นำตระกูลซง , ผู้ใช้พลังเลเวล C --ซงจินควง

แม้บนหัวของซงจินควงจะเต็มไปด้วยผมสีเงิน ทว่า … ใบหน้าของเขากลับดูเยาว์วัยจนน่าประหลาดใจ

อ่อนเยาว์เหลือเกิน ผิวหนังราวกับคนอายุแค่ 20 ปีเท่านั้น

นี่คือผลลัพธ์จากการสำเร็จเทคนิคโลหิตขั้นสูง สามารถกลับคืนสู่ช่วงวัยอันรุ่งโรจน์

แน่นอน เพราะเทคนิคนี้ ปริมาณเลือดที่ซงจินควงต้องดูดซับในแต่ละปี ย่อมมหาศาล

“ได้ตรวจสอบข่าวอย่างละเอียดรึยัง?” ซงจินควงเอ่ยแผ่วเบา

“ตรวจสอบเรียบร้อยแล้วขอรับ!”อาวุโสสี่ซงหยูหมังก้าวเข้ามารายงาน

ภารกิจล่าในสันเขาถังซานหยุดลง เป็นธรรมดาที่ซงหยูหมังจะกลับมายังตระกูล และคอยดูแลจัดการสถานการณ์ทั่วไป

“ก่อนที่บลัดฮันเตอร์จะหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย เขาหวาดกลัวการแก้แค้นจากตระกูลซงของพวกเรา แต่ก่อนจะไม่มีข่าวของเขาอีกเลย บลัดฮันเตอร์ได้เทขายของทั้งหมดที่มีให้แก่ตลาดมืดแห่งหนึ่งในสามเฉิง และเจ้าของตลาดมืดแห่งนั้น …

“---เรียกว่าฉินเฟิง!”