ภาค5บทที่1 ไม่เคยร้องไห้เลยสินะเนี่ย (ฟรี) (ภาคจบ)

ภาค5บทที่1 ไม่เคยร้องไห้เลยสินะเนี่ย

ผมชื่อทานากะ คิง

.....แย่หน่อยนะ นั่นแหละชื่อจริงผม

การที่มีชื่อเห่ยๆแบบนี้ก็คงเป็นผลมาจากความคิดที่ว่าถ้านามสกุลมันธรรมดาชื่อมันก็ต้องเด่นซักหน่อยสิ

ผมบอกไปแล้ว ที่พ่อแม่ตั้งให้แบบนี้ก็เพราะอยากจะให้ผมเป็นคนที่อยู่เหนือทุกๆคน ไม่ได้อยากจะให้ผมเป็นคนอ่อนแอ

ก็นะ ความหวังเรื่องนั้นก็ไม่ได้เป็นจริงขึ้นมาหรอก

ผมกำลังนอนอยู่บนเตียงในโรงพยาบาล

....มันควรจะเป้นอย่างนั้น แต่ไม่รู้ว่าทำไม ผมถึงกำลังมองลงไปที่ร่างของตัวเองจากด้านบนกัน

ในห้องนั้นยังมีพ่อแม่ พี่สาวทั้งสองคนของผม และหมอกับพยาบาลที่ดูแลผมอยู่

หมอเช็คชีพจรของผม และพูดขึ้น

“เขาจากเราไปแล้วครับ”

เหมือนว่า ผมจะตายแล้วแหะ

นี่เป็นร่างวิญญาณของผมอย่างนั้นเหรอ ผมคิดในขณะที่มองดูร่างที่นอนอยู่บนเตียงของผม

ผมตายตอนม.1

ผมว่าคนอื่นคงบอกว่าผมตายเร็วเกินไป แต่ว่าผมคิดว่านี่มันก็นานแล้วนะ

ผมมีโรคติดตัวแต่เกิด

หมอบอกผมว่าผมจะอยู่ได้ไม่ถึงห้าปีด้วยซ้ำ

แต่ว่า นี่มันนานเกินกว่าที่พวกเขาเดาไว้ซะอีกนะ ผมยังมีชีวิตอยู่จนขึ้นม.ต้นได้เลยนะ

ผมคิดว่าผมพอแล้วล่ะ

ผมแทบจะไม่ได้ไปโรงเรียนด้วยซ้ำ

ผมออกไปเล่นข้างนอกไม่ได้ ผมจึงใช้เวลาส่วนมากอยู่ที่บ้านหรือไม่ก็โรงพยาบาล

ถ้าหากว่าผมเกิดใหม่ได้ล่ะก็ ผมอยากจะมีร่างกายที่แข็งแรงพอที่จะวิ่งเล่นเมื่อไหร่ก็ได้

แล้วก็ อยากได้ชื่อที่ธรรมดากว่านี้ด้วยน่ะนะ

ในตอนที่กำลังคิดๆอยู่นั่นเอง ก็มีแสงส่องลงมาจากท้องฟ้า

เหมือนว่าเขาจะมารับแล้วสินะ

และแล้ว สติของผมก็จางหายไป-----

...หืม?

ผมพบว่าผมกำลังนอนอยู่ในห้องแปลกๆ

ที่นี่ที่ไหนกันนะ?

ไม่ใช่ที่โรงพยาลบาลหรือบ้านด้วย

ผมไม่เคยเห็นห้องนี้มาก่อน

“แว้~! แว้~! แว้~!”

ผมได้ยินเสียงร้องไห้ดังมาจากข้างๆ ผมจึงพยายามจะหันหัวไป

แต่ว่า ผมแทบจะขยับคอไม่ได้เลย

เมื่อหันหัวไปได้ ผมก็เห็นเด็กทารกกำลังร้องไห้อยู่

เด็กคนนั้นพึ่งจะเกิด จึงไม่มีผมนัก

ทำไมผมถึงนอนอยู่กับเด็กทารกกัน?

อีกอย่าง ร่างกายของผมขยับไม่ค่อยจะได้ด้วย....

และแล้วก็มีคนเดินเข้ามาในห้อง

“หวาๆๆๆ เกิดอะไรขึ้นเหรอจ๊ะ? มีอะไรเหรอ?!”

มีพี่สาวสวยคนหนึ่งวิ่งไปหาเด็กคนนั้นด้วยความเร่งรีบ เธอมีผมสีแดงสดด้วย

“แง้~! แง้~!”

“อะ ยอๆๆ”

พี่สาวคนนั้นยกเด็กขึ้น กอดและพยายามจะปลอบเด็กคนนั้น แต่เหมือนว่าเธอจะไม่คล่องซักเท่าไหร่นัก

แล้วไอ้ “ยอๆๆๆ” นั่นไม่ใช่ว่ามันใช้กับม้ารึไงน่ะ

พอเด็กคนนั้นหยุดร้องไห้เรียบร้อยแล้ว เธอก็ถอนหายใจออกมาเหนื่อยๆ

และหันมาทางผม

“แต่ว่าเราไม่เคยร้องไห้เลยสินะเนี่ย”

ไม่หรอก ผมเป็นเด็กม.ต้นแล้วนะ

เพราะงั้นผมไม่ร้องไห้หรอก

ในขณะที่คิดอย่างนั้น เธอก็ยื่นมือมาและยกร่างผมขึ้น

หวา!?

ผมนอนติดเตียงอยู่ตลอด ผมจึงตัวเล็กกว่าเด็กอายุพอๆกัน แน่นอนว่าน้ำหนักก็เบากว่าด้วย แต่ว่าผมก็ยังหนักเกิน40กิโลกรัมนะ

เธอยกผมขึ้นมาอย่างสบายๆ

หรือว่าเธอเป็นแชมป์งัดข้อกันนะ?

ไม่เหมือนจะเป็นอย่างนั้นเลย

ผมถูกอุ้มแนบกับหน้าอกของเธอ

โคตรใหญ่เลยไม่ใช่รึไงกัน!?

ร่างของผมครึ่งร่างจมไปในหน้าอก.... เดี๋ยวนะๆๆๆๆ

มันมีอะไรแปลกๆ

หน้าอกของพี่สาวไม่ได้ใหญ่

ไม่สิ ของใหญ่มันก็น่าจะใหญ่อยู่แล้ว....หรืออาจจะใหญ่กว่า มันไม่เกี่ยวแล้วว่าอันไหน

ตอนนี้ผมเนี่ยแหละที่ตัวเล็ก

มือเล็กๆนิ่มๆ

จะดูยังไงก็เด็กทารกชัดๆ

เหมือนว่าผมจะกลายเป็นเด็กทารกล่ะ

------เกิดใหม่ในต่างโลก

มีคำๆนึงลอยขึ้นมา

อย่างที่คิด นี่ผมเกิดใหม่ในต่างโลกสินะ

ไม่กี่วันถัดมาผมก็มั่นใจ

ถึงผมจะไม่สามารถเล่นกับเพื่อนได้ แต่ว่า ผมอ่านมังงะ เล่นเกม แล้วก็ไลท์โนเวลมาตลอด เพราะงั้นผมจึงมั่นใจมากๆ

เหมือนว่า พี่สาวผมสีแดงคนนี้จะเป็นแม่ของผมนะ

สีผมสีแบบนั้นถ้าเป็นที่โลกคงจะเป็นไปไม่ได้ เพราะงั้นจะคิดว่านี่เป็นต่างโลกก็สมเหตุสมผล

ผมคิดว่ามันเป็นธรรมชาติด้วย ไม่ใช่ย้อม

และอีกอย่าง เด็กที่นอนอยู่ข้างๆผมก็มีผมสีแดงด้วย

เด็กคนนี้เหมือนว่าจะเป็นน้องสาวฝาแฝดของผม

เธอร้องไห้ตลอดแบบเด็กๆ เพราะงั้น เธอจึงไม่น่าจะเป็นคนที่กลับมาเกิดใหม่แบบผม

แน่นอนว่าผมต้องอึและฉี่

แต่ว่าชาติที่แล้วผมเป็นถึงเด็กม.ต้นเลยนะ เพราะงั้นผมทำอะไรน่าอายแบบนั้นไม่ได้หรอก

“อูว-อูาา-”

ผมยังพูดได้ไม่แข็ง ผมจึงได้แต่ส่งเสียงร้องออกมา

“ห้องน้ำเหรอจ๊ะ?”

“อา---”

“พึ่งเกิดแต่เข้าใจความหมายของห้องน้ำแล้วเหรอเนี่ย สุดยอดไปเลยนะ”

พี่สาวคนก่อนหน้านี้ที่เป็นแม่ของผม อุ้มผมไปที่ห้องน้ำในขณะที่พูดออกมาด้วยความตื่นใจ

ผมไม่มีทางเลือกอื่นเพราะว่าผมทำเองไม่ได้ จึงได้แต่ขอให้คนอื่นช่วย

ท่อนล่างของผมเปิดหวอ....ก็นะ ได้แต่ต้องทำใจ

ปกติแล้ว เพราะว่าผมเป็นเด็กทารก ผมจึงต้องกินนมจากเต้า

มะ มันก็ช่วยไม่ได้นี่ ใช่มั้ยล่ะ!

ถ้าหากว่าผมไม่ดื่มล่ะก็ ผมก็ไม่โต แล้วถ้าผมไม่ดื่มล่ะก็ เธอจะเศร้ามากด้วยแหละ!

โชคดีที่ผมไม่มีความรู้สึกทางเพศตอนที่เป็นทารก เพราะงั้นผมจึงไม่ได้มีปัญหาอะไร

โชคดีมากๆเลยล่ะ เพราะถ้าเกิดผมมามีอารมณ์กับหน้าอกแม่ตัวเองนั่นคงจะมีปัญหามากๆเลยล่ะ

....จะว่าไปแล้ว พ่อผมอยู่ไหนล่ะเนี่ย?