เล่ม1 : บทที่ 58 – ไม่ใช่ธาตุดิน

กำเนิดดาบปีศาจ(BDS) เล่ม1 : บทที่ 58 – ไม่ใช่ธาตุดิน

มือทั้งสองของโนอาห์กำดาบแน่นและแทงปลายดาบเข้าไปในหน้าอกตัวเอง เขาออกแรงเพื่อให้คมดาบนั้นแทงทะลุผิวหนัง เลือดสีดำเข้มไหลออกมาจากแผลจนเปรอะเปื้อนตามร่างกายของโนอาห์

‘อีกครั้ง!’

เขาถอนดาบออกและจุ่มมันลงไปในถัง จากนั้นก็แทงดาบเข้าที่หน้าอกตัวเองอีกครั้ง ขณะที่เขากำลังลงมืออยู่ ก็เริ่มมีร่างหนึ่งปรากฏตัวขึ้นมาบนร่างกายของเขา

โนอาห์ใช้เวลากว่าสองชั่วโมงในการวาดจนเสร็จและเมื่อจบลงมันก็ได้ครอบคลุมไปทั้งบริเวณหน้าอกข้างขวาและครึ่งไหล่ของเขา แต่ไม่ว่าความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นกับมากแค่ไหน มันก็ไม่ได้ทำให้เขาสั่นกลัวแม้แต่น้อย

โนอาห์รอดจากการรักษาขั้นที่หกจากการหลอมรวมนรกเจ็ดขั้น ต่อมาเขาก็ใช้ของเหลวสีดำที่เหลืออยู่ในถังเพื่อเพิ่มรายละเอียดลงไปบนรูปงูซึ่งใช้เวลาอีกหนึ่งชั่วโมง

เมื่อเลือดหยุดไหล รอดวาดบนเรือนร่างของเขาก็เริ่มทำให้หนักอึ้ง เหมือนกับแบกสัมภาระบนหลังถูกเพิ่มขึ้น

โนอาห์จ้องมองที่หัวไหล่และพยักหน้าด้วยความพอใจ

‘ส่วนแรกสำเร็จแล้ว ต่อไปก็ที่หัวใจ’

ในมือของเขากำลังถือหัวใจของงูอยู่และโนอาห์ก็หลับตาลงเพื่อเพ่งสมาธิเติม “ลมหายใจ” ในร่างกายและเพิ่มประสิทธิภาพให้กับพลังงานจิต

หลังจากครึ่งชั่วโมงถัดมา เขาก็พร้อมแล้ว

หัวใจใหญ่กว่ามือเขาราวสามเท่า ไม่มีทางเขาที่กินเข้าไปได้ในคำเดียว

โนอาห์กัดคำแรกอย่างแรงและกลืนลงไปทันที รสชาติชวนอาเจียนกระจายไปทั่วปากและความร้อนแรงเริ่มแผ่ออกมาจากเนื้อสด ๆ ที่เข้าไปอยู่ในร่างกายแต่ก็ถูกภาพวาดดูดซับในทันทีโดย

โนอาห์กัดอีกคำและก็เกิดเหตุการณ์เช่นเดิม

เมื่อเขากัดคำสุดท้ายจนหมด อุณหภูมิของภาพวาดก็เริ่มสูงขึ้นจนกระทั่งโนอาห์เกิดความคิดว่าหัวไหล่ของเขาลุกเป็นไฟ

รูปงูเริ่มเคลื่อนไหวได้และเกิดแรงดันมหาศาลพุ่งปะทะทะเลแห่งสติของโนอาห์อย่างจัง

ภาพในทรงกลมจิตใจของเขา ปรากฏเป็นภาพเงาของงูมีหงอนกึ่งโปร่งแสงกำลังอยู่ในขั้นระเบิดพลัง!

งูใช้หัวของมันโขกกับทรงกลมจนเกิดการสั่นสะเทือน คล้ายกับมันต้องการจะทำลายจากพันธนาการนี้

โนอาห์ปวดศีรษะอย่างรุนแรงและเพ่งสมาธิไปยังทะเลแห่งสติเพื่อที่จะไม่สนใจต่อความเจ็บปวดที่หัวไหล่ ร่างของเขาปรากฏในทรงกลม เขาลืมตาขึ้นและพุ่งตรงไปหางู ลูกบอลน้ำจากทะเลข้างล่างเขาลอยสูงขึ้นและกลายเป็นดาบ เขาจับดาบแน่นด้วยมือกึ่งโปร่งแสง

โนอาห์ฟันดาบไปยังภาพงูที่ทำให้เขารู้สึกเจ็บปวด แต่มันกลับไม่สนใจเขาเลยและยังคงโขกทรงกลมด้วยร่างกายทั้งหมดของมัน

คลื่นความเจ็บปวดอีกระลอกโถมเข้ามาผ่านทางจิตใจเป็นเหตุให้ความเร็วในการโจมตีของโนอาห์ลดลง

งูโจมตีอีกครั้งและครั้งนี้เกิดรอยร้าวเล็ก ๆ ขึ้นที่ทรงกลม

โนอาห์รู้สึกว่าสติของเขาค่อย ๆ เลือนหายไปในทันที ก่อนที่เขาจะตั้งสมาธิใหม่อีกครั้ง

‘ขืนปล่อยให้มันทำอยู่แบบนี้ได้ตายของจริงแน่!’

เขาเพ่งสมาธิไปยังรูนคีเซอร์ที่ใจกลางของทะเลซึ่งปล่อยเสียงฮัมดังขึ้นมาเป็นการตอบเสียงเรียกจากโนอาห์

ครั้งนี้ร่างกายของงูสั่นด้วยความเจ็บปวด ทำให้มันไม่เสียสมาธิในการพุ่งชนกำแพงและร่วงลงสู่ทะเลในที่สุด

โนอาห์รีบตามและดำดิ่งลงไปอย่างรวดเร็ว ทะเลนั้นแสดงถึงความคิดและพลังงานจิตของเขา ซึ่งแน่นอนว่าไม่ส่งผลด้านลบต่อเขา

อักษรรูนฮัมเสียงออกมาอย่างต่อเนื่องเช่นเดียวกับการโจมตีที่ไม่หยุดยั้งจากโนอาห์ ร่างของงูค่อย ๆ กลายเป็นกลายเป็นชิ้น ๆ จนกระทั่งแตกเป็นเสี่ยง ๆ ในที่สุดและถูกทะเลดูดกลืนหายไป

เศษซากร่างงูก่อนหน้านี้ถูกประกอบเข้าด้วยกันใหม่อีกครั้งและปลากฎอยู่ถัดจากการฉายภาพของแหวนปริภูมิ โนอาห์รู้สึกโล่งอกเมื่อเชื่อมต่อถึงมันได้

งูมีหงอนขดตัวอย่างเกียจคร้านในทะเลและมันก็ดูเล็กกว่าตัวที่โนอาห์สู้ด้วยก่อนหน้านี้ เขาเข้าไปใกล้ ๆ เพื่อตรวจสอบอย่างละเอียด

งูสัมผัสได้ว่ามีบางสิ่งใกล้เข้ามาและลืมตาขึ้น มันยกหัวขึ้นมาเพื่อมองไปยังร่างของโนอาห์

หลังจากที่ทั้งคู่จ้องมองกันและกันอยู่ครู่หนึ่ง งูก็ลดหัวลง จึงทำให้โนอาห์รู้ได้ทันทีว่ามันยอมจำนนแล้ว เขาแตะที่หัวของมันอย่างพึงใจและออกมาจากทะเลแห่งสติ

ขณะเดียวกันนั้น อุณหภูมิภาพวาดงูก็ลดลงแต่มันกลับแหวกว่ายไปตามเรือนร่างของเขาได้อย่างอิสระ โนอาห์รู้สึกว่าสหายของเขากำลังเคลื่อนที่ไปมาและพยายามจำควบคุมด้วยพลังงานจิต

งูทำตามคำสั่งของเขาและเคลื่อนที่มาบริเวณหน้าอก แต่ ‘ลมหายใจ’ บางส่วนในร่างกายของเขาถูกใช้ไปจึงทำให้ความเจ็บปวดในทรงกลมแทรกผ่านรอยร้าวออกมาเนื่องจากมีการใช้พลังงานจิต

‘ไว้ค่อยทดลองใช้งานเจ้านี้คราวหน้าก็แล้วกัน ตอนนี้ต้องฟื้นฟูอาการบาดเจ็บก่อน คิดถูกแล้วที่เลือกใช้อักษรรูนตอนนั้น ไม่อย่างนั้นล่ะก็…’

คลื่นความเจ็บปวดอีกระลอกจากจิตใจโถมเข้ามา ดูเหมือนว่ารอยร้าวนั่นจะสร้างแรงดันภายในทรงกลม

โนอาห์ตัดสินใจพักในถ้ำเนื่องจากเขาใช้น้ำทะเลในจิตใจเพื่อซ่อมแซมรอยร้าวและผนึกมัน

ในช่วงเวลานี้ เขาใช้พลังงานจิตทั้งหมดที่มีเพื่อรักษาบาดแผลจากนั้นก็นอนหลับเพื่อเป็นการเติมพลังงานจิตใหม่อีกครั้งหนึ่ง

เขาใช้เวลาถึงหนึ่งสัปดาห์เพื่อรักษาทรงกลม

‘แผลที่ทะเลแห่งสติชัดเจนเลยว่ามันปัญหาแน่ ๆ ต้องเพ่งไปที่รอยร้าวอย่างเดียวจนไม่เป็นอันทำอะไรเลย เอาเถอะ อย่างน้อยมันก็จบแล้ว’

“ลมหายใจ” จากร่างกายและพลังงานจิตของเขาถูกใช้ไปกับร่างกึ่งโปร่งแสงของงูที่ยาวกว่าสิบสองเมตรตรงหน้าเขา

ร่างของงูคล้ายกับไม่มีตัวตน มีเพียงแค่เส้นโครงร่างซึ่งภายในเต็มไปด้วยควันสีดำ

หางของมันเชื่อมกับร่างกายของโนอาห์ที่เท้าซ้ายของเขา

‘โจมตีฉัน’

โนอาห์ออกคำสั่งมากขึ้น พลังงานจิตก็ยิ่งถูกใช้ออกไปมากเช่นกัน

งูชูหัวของมันขึ้นมาและพุ่งใส่โนอาห์ที่เพิ่งชักดาบออกจากฝักและต้านการโจมตีที่พุ่งเข้ามา แรงปะทะที่เกิดขึ้นทำให้เขากระเด็นออกมาระยะหนึ่งก่อนจะหยุดลง

สีหน้าแห่งความไม่พอใจปรากฏบนใบหน้าของเขา จากนั้นเขาก็เพ่งสมาธิไปที่งูอีกครั้ง

‘ความแข็งแกร่งอันดับสามแต่เป็นระยะเริ่มต้น ส่วนงูมีหงอนแน่นอนว่าเป็นระยะสูงสุด มันเป็นธาตุดิน ซึ่งแน่นอนว่านั่นไม่ใช่ธาตุของฉัน’