ตอนที่ 44 โหยวเซี่ยง 2

“รอเดี๋ยว คุณจะทำอะไร?” อู่ฉีถาม น้ำเสียงเขาสั่นเหมือนลูกไก่ขี้กลัว

“พานายไปเปิดหูเปิดตายังไงละ” หวังเซิ่งเลียปาก

หลังจบภารกิจทุกครั้ง หวังเซิ่งและพี่น้องปืนดำจะมาถนนแห่งนี้เพื่อระบายความเครียด เขาไม่ขอคนที่สวยมาก เขามักจะเลือกหญิงสาวมากประสบการณ์สุด ด้วยร่างกายที่กำยำเต็มไปด้วยพลังงานของเขา มันต้องใช้ผู้หญิงหลายคนถึงสามารถทนความคลั่งของเขาได้

แต่วันนี้นั้นพิเศษ นี่เป็นครั้งแรกที่หวังเซิ่งนำความปรารถนาเขาไว้เป็นเรื่องรอง ยืนกรานจะส่งอู่ฉีขึ้นเตียงให้ได้ก่อน และอู่ฉีก็ยังใส่ซื่อ ไม่รู้เจตนาของหวังเซิ่งเลย

หวังเซิ่งนำอู่ฉีไปยืนหน้าประตูโรงแรมม่านรูด นี่คือโรงแรมห้าชั้น ไม่มีโคมไฟ ไร้หญิงสาวยืนอยู่บนถนนด้านนอก กำแพงถูกทาด้วยสีเหลืองซีด หากมองมันตอนกลางวัน คนจะพบว่ามันเป็นแค่โรงแรมธรรมดา มีเพียงหวังเซิ่งถึงรู้ว่าหญิงสาวที่ดีสุดในย่านนี้ซ่อนตัวอยู่ในโรงแรมนี้

เขาผลักเปิดประตูเข้าไป พบกับโถงกว้างประมาณ 50 ตารางเตร บนกำแพงโถงมีภาพถ่ายทิวทัศน์ขนาดใหญ่และกระถางต้นไผ่ปลูกไว้ข้างกำแพง ต้นไม้สีเขียวบางๆ ตั้งเรียงอยู่ตามโถงสีเหลืองอ่อน ยกเว้นชายวัยกลางคนที่นั่งอยู่หลังเคาน์เตอร์ ไม่มีใครอื่นในนี้

ชายวัยกลางคนคือเจ้าของ เขามีผิวเข้ม หัวล้าน กล้ามโต สวมเสื้อเชิ้ตลายสก็อตขาวเหลือง มีเสื้อยืดสีดำด้านในและสวมกางเกงขายาวตัวหลวม หน้าเขาใหญ่ แต่ดวงตากลับเล็กมาก ดวงตาคล้ายนกถูกวางไว้บนหน้าเหลี่ยมหยาบกร้าน ทำให้เขาดูดุ

หวังเซิ่งเดินไปหาเจ้าของและพูดสบายๆ อู่ฉียืนด้านหลังเขา รับฟังเงียบๆ คอยสังเกตรอบๆ เป็นครั้งคราว

“พี่ชาย ช่างบังเอิญจริงๆ เมื่อวานผมเพิ่งได้เด็กใหม่มา ผิวขาวเนียมนุ่มประดุจผ้าไหม ต้นขาอวบอิ่ม เนื้อแน่น อกโต ก้นกระชับ แถมยังหน้าตางดงาม ขาดก็แต่ประสบการณ์” เจ้าของหัวล้านกล่าวด้วยความยินดี

“ครั้งแรกงั้นหรอ?” หวังเซิ่งเลิกคิ้ว

“ใช่แล้ว ของหายากนะพี่ชาย คืนนี้อยากเปลี่ยนรสชาติหน่อยไหม?” เจ้าของกะพริบตาเล็กๆ และหัวเราะ

หวังเซิ่งเหลือบมองอู่ฉี จากนั้นก็กล่าว“งั้นเด็กใหม่ราคาเท่าไร?”

เจ้าของยกสองนิ้ว หมายความว่าสองพันต่อคืน

“ไม่แพงไปหน่อยหรอ?” หวังเซิ่งกล่าวอย่างยากลำบาก

“ของสดใหม่ย่อมแพง” เจ้าของยิ้ม รู้ว่าหวังเซิ่งต้องซื้อแน่ เหนือสิ่งอื่นใด ท่ามกลางแขกทั้งหมดที่มาเยือนโรงแรม หวังเซิ่งนับเป็นคนที่ใจปล้ำสุด

แต่สุดท้าย หวังเซิ่งกลับปฏิเสธ“ไม่เอา ขาดประสบการณ์ น่าเบื่อ”

เจ้าของแสดงสีหน้าเสียใจ

จากนั้น หวังเซิ่งก็โน้มไปหาเจ้าของ กระซิบเสียงต่ำ“แต่จัดให้เด็กด้านหลังผม ของบริสุทธิ์เหมาะกับเขาดี แต่ผมขอพูดไว้ก่อน หากผู้หญิงคืนนี้ไม่เร่าร้อน อย่าคิดว่าผมจะจ่าย”

เจ้าของถูมือและกล่าวอย่างมั่นใจ“จิ๊ วางใจได้เลย! เมื่อเข้าโรงแรมโหยวเซี่ยงมาแล้ว ไม่มีชายใดที่ไม่กลายเป็นหมาป่า พาเด็กนี่ไปห้องE2ได้เลย”

หลังคุยกัน หวังเซิ่งก็หันไปยิ้มให้อู่ฉีเหมือนจิ้งจอกเฒ่าที่มองแม่ไก่ในเล้า เห็นได้ชัดว่าหวังเซิ่งไม่ได้มีเจตนาร้าย แต่อู่ฉีกลับขนลุก

มันเป็นไปไม่ได้ที่หวังเซิ่งจะปล่อยให้อู่ฉีหนีไป สองนาทีต่อมา อู่ฉีก็ถูกผลักเข้าห้องE2บนชั้นห้า และประตูก็ถูกกระแทกปิด อู่ฉีพยายามบิดลูกบิด แต่ก็ไม่สามารถเปิดได้

อู่ฉีทำได้แค่ยอมรับการจัดเตรียมของหวังเซิ่ง มองไปรอบห้องพัก ห้องกว้างขวางพอสมควร เมื่อเปิดไฟ ห้องนั้นถูกปกคลุมด้วยไฟสีชมพู เตียงขนาดใหญ่เป็นรูปหัวใจ ปูด้วยผ้าสีชมพู ห้องเต็มไปด้วยเฟอร์นิเจอร์แบบโมเดิร์นของยุคอารยธรรม มีกลิ่นน้ำหอมปลุกอารมณ์ในอากาศของห้อง

“นี่...” อู่ฉีไม่เคยพบสภาพแวดล้อมเช่นนี้มาก่อน และการรับรู้อันตรายก็ร้องบอกเขาว่าสถานที่นี้แปลกยิ่งกว่าในป่า

อู่ฉียืนนิ่งอยู่ประมาณหนึ่งนาที จากนั้นก็นั่งบนเตียงรูปหัวใจ หลังนั่งลงสักพัก ลูกบิดประตูก็หมุนส่งเสียง

อู่ฉีดีดตัวขึ้น จ้องประตู เขาเห็นกล่องทรงสี่เหลี่ยมสีชมพูยาวกว่าสองเมตรค่อยๆ ถูกผลักเข้ามา จากนั้นประตูก็ปิดสนิท หลังผ่านไปสี่หรือห้าวินาทีก็ไม่มีการเคลื่อนไหวอื่นอีก อู่ฉีเดินไปทางกล่องยาวสีชมพู เขาได้กลิ่นกายมนุษย์ จากนั้นก็เอื้อมมือไปเปิดฝา

กล่องยาว โยนมันไปข้างๆ

สิ่งที่คว้าสายตาเขาคือร่างบอบบาง มีเด็กสาวนอนอยู่ในกล่องยาวสีชมพู ผมสีดำยาวของเธอคลอเคลียกับไหล่และไหปลาร้าบอบบาง เธอมีใบหน้ารูปไข่ หน้าตางดงาม ขนตางอนสั่นเล็กน้อย จากนั้นก็ลืมตาขึ้น แสดงใบหน้าเขินอาย

ใบหน้าของเด็กสาวแดงเล็กน้อยและริมฝีปากคล้ายเชอรี่ก็เผยอขึ้น แต่ไร้สุ้มเสียง ร่างกายประณีตของเธอถูกมัดด้วยริบบิ้นสีแดงสด ริบบิ้นสีแดงมัดรอบข้อมือเธอ พันรอบใต้วงแขน ไขว้กันตรงหน้าอกเธอ บีบรัดเค้นเนินเขาหิมะอวบอิ่มออกมา ยังมีริบบิ้นพันรอบเอวเรียวและต้นขาของเธอ ปิดบังจุดซ่อนเร้นระหว่างต้นขาเธอไว้ ตรงปลายผูกเป็นโบสวยๆ

นิ้วเท้าสีดอกกุหลาบของเด็กสาวกระตุก ซึ่งเป็นสัญญาณว่าเธอกำลังประหม่า มือเรียวของเธอกดเข้าด้วยกัน นิ้วเธอช่างน่ารัก เข้ากันกับเล็บที่ได้รับการตกแต่งอย่างพิถีพิถัน

แต่สาวงามเช่นนี้กลับถูกมัดด้วยริบบิ้นสีแดงและนอนอยู่ในกล่อง กลิ่นน้ำหอมเย้ายวนที่พรมรอบตัวมากพอทำให้ชายใดที่สูดดมมันกลายเป็นอสูรร้าย เธอกำลังรอให้อู่ฉีกินอย่างมูมมาม