ตอนที่ 3 ราชาแห่งสัตว์อสูร
กายวิวัฒนาการเป็นความสามารถปกติในหมู่สิ่งมีชีวิตกลายพันธ์ุ ความเร็วที่เพิ่มขึ้น กล้ามเนื้อที่แข็งแกร่งขึ้น ขนาดที่ใหญ่ขึ้น ผิวและกรงเล็บที่แข็งทนทานขึ้น นี่คือพลังเหนือธรรมชาติที่กายวิวัฒนาการนำมาให้ ขนของหมีน้ำตาลนั้นแข็งจนแม้กระทั่งกระสุนปืนลูกซองของยุคอารยธรรมยังยากจะทำอะไรได้
แต่มันเป็นอีกเรื่องภายใต้ดาบยาวของอู่ฉี
อู่ฉีเบิกตากว้าง สัญชาตญาณแสดงถึงการคุกคาม เขายกมุมปากขึ้นและสบถ
“ไสหัวไป!วันนี้แกไม่ใช่เหยื่อของฉัน”
หมีน้ำตาลกู่ร้อง มันยกขาหน้าขึ้น เลือดไหลหยดจากปากของมัน มันขบฟันอย่างน่ากลัวราวกับว่ามันพร้อมจะโจมตี
ทั้งสองฝ่ายจ้องกันอยู่กว่าสิบวินาที สุดท้ายหมีน้ำตาลก็ปล่อยเหยื่อมัน ก้าวถอยไปและค่อยๆหายไปในหมอกหนา
อู่ฉีทำการค้นหาต่อ ท้องฟ้าค่อยๆเปลี่ยนจากเช้าเป็นบ่าย ป่าหมอกค่อยๆร้อนและกลายเป็นอบชื้น ร่างของอู่ฉีมีระบบควบคุมอุณหภูมิดี แต่เขาก็ยังหลั่งเหงื่อออกมามาก ซึ่งเปียกชุ่มชุดไปหมด เขาเดินอยู่ 40 กิโลเมตร พักดื่มน้ำ กินเนื้อแห้งและฟื้นสภาพร่างกาย
โชคดี เป้าหมายอยู่ตรงหน้าเขาแล้ว
ผ่านม่านเถาวัลย์และต้นไม้หนา อู่ฉีสามารถเห็นเป้าหมายเขาที่อยู่ข้างหน้าไป 20 เมตรได้ มีบ่อน้ำใหญ่กว้าง 10 เมตร สัตว์ประหลาดหน้าตาแปลกๆกำลังยืนอยู่ด้วยขาทั้งสี่ มันลดหัวและดื่มน้ำมรกตอย่างตะกละตะกลาม
อู่ฉีเห็นสัตว์กลายพันธุ์ในป่านี้มามาก แต่เขาก็ยังไม่สามารถระบุชนิดมันได้ ด้วยร่างยาวหกเมตร เกรงว่ามันอาจหนัก 1.5 ตัน สิ่งสำคัญสุดคือมันมีลักษณะสี่อย่างตามตำนาน เท้าเสือ หางเสือ หลังหมี หัวจระเข้ และกระดองเต่าซึ่งปกคลุมขน มันคือสัตว์กลายพันธุ์ที่มีฐานเป็นเสือ อสูรร้ายตนนี้ครอบครองความสามารถ’การผสานสัตว์’ สัตว์ตัวอื่นที่ปกครองภูเขาต้องลดหัวต่อหน้ามัน สามปีก่อน รั่วหลงทิ้งดาบยาวไว้และบอกให้เขาเอาตัวรอดเอง เธอให้ความรู้เขา ทิ้งอาวุธไว้ให้เขาสอนเขาล่า เอาตัวรอดและทิ้งประโยคหนึ่งไว้
“หากอยากออกจากภูเขานี้ เธอต้องมีพลังพอจะฆ่า’มังกรเสือหัวจระเข้’ อู่ฉีรับฟังเธอ เขาออกค้นหามัน เรียนรู้นิสัยมันและจับจ้องการกระทำมันมากว่าครึ่งปี
อู่ฉีสงบสติและจมอยู่ในความเงียบ เก้าปีที่ผ่านมาช่วยให้เขาวิ่งแบบไร้เสียงได้ และแม้กระทั่งการแสดงท่ากายกรรมต่างๆ เขาลอบไปข้างๆมังกรเสือหัวจระเข้ ยกดาบขึ้นและฟันใส่หางมัน!
ฉับ!
ดาบแหลมตัดไปในหางแข็งของมังกรเสือหัวจระเข้ ตัดขนมัน แยกกระดูกและเนื้อ รอยตัดเรียบเนียนเหมือนหางนั้นเป็นเต้าหู้!
มังกรเสือหัวจระเข้คำรามด้วยความเจ็บปวด ทันใดนั้น เท้ามันก็ระเบิดพลังมหาศาลถีบใส่อู่ฉี
แต่ทว่า อู่ฉีได้ทิ้งระยะเพื่อความปลอดภัยแล้ว จึงมีเพียงลมแรงที่พัดใส่ตัวเขา มังกรเสือหัวจระเข้หันร่างยาว 6 เมตรมา แต่ร่างมันชัดเจนว่าไม่สมดุล มันไม่สามารถเห็นอู่ฉีได้เพราะอู่ฉีกระโดดขึ้นไปบนหัวมันก่อนที่มันจะหมุนตัวมาแล้ว
จากบนลงล่าง ดาบแหลมเล็งไปที่คอมัน!
เหล็กตัดผ่านเนื้อและเลือด ทำให้เลือดพุ่งกระฉูด อู่ฉีตัดเปิดกล้ามเนื้อคอของมังกรเสือหัวจระเข้ด้วยการฟันดาบเพียงครั้งเดียว จากนั้นก็รีบถอนตัวออกมาก่อนกรงเล็บยักษ์จะมาถึงและกระโดดลงไปในบ่อน้ำ มังกรเสือหัวจระเข้โกรธจนตาแดงก่ำ
มันก้าวลงไปในบ่อ ว่ายไปหาอู่ฉี ร่างหนักมันติดอยู่ในโคลนใต้บ่อน้ำ และความเร็วมันก็ลดลง แต่ด้วยขาหน้าอันทรงพลังของมันที่ผลักดันอย่างหนักหน่วง มันจึงไม่ได้ช้ากว่าอู่ฉีเลย
แต่อู่ฉีเร็วกว่า เขาคว้าเถาวัลย์และดึงตัวเองขึ้นจากบ่อ ก้าวไปบนเถาวัลย์หนาด้วยสองเท้าประดุจลิง
เมื่อเห็นมนุษย์ที่ทำร้ายตัวมันกำลังหนี มันก็คลุ้มคลั่ง กล้ามเนื้อหลังมันระเบิดเหมือนขุนเขา และจากนั้นก็ลามไปทั้งร่าง มันกระทืบโคลนใต้บ่อน้ำอย่างแรง ไม่เพียงมันจะไม่จมลงไป แต่โคลนกลับระเบิดและมันก็ดีดออกจากบ่อน้ำด้วยพลังสุดเหลือเชื่อ
ในชั่วพริบตา มังกรเสือหัวจระเข้ก็เปลี่ยนเป็นเงาบนท้องฟ้า ลอยเหนือหัวอู่ฉี มันนับเป็นอะไรที่น่าตกใจเพราะเห็นได้ชัดว่าสิ่งมีชีวิตหนัก 1.5 ตันนี้ไร้ปีก แต่มันกลับกระโดดได้สูงขนาดนี้
ในเวลาความเป็นความตาย อู่ฉีไม่ตื่นตระหนก แต่ก็ยังมีความแปลกใจบ้าง
อู่ฉีกยกรองเท้าหนังจระเข้เขาขึ้น เผชิญหน้ากับกรงเล็บยักษ์ด้วยรองเท้าเขา
บูม!
เกิดเสียงดังสนั่น ร่างของอู่ฉีบินออกไปเหมือนถูกรถไฟชน กระเด็นลากไปกับพื้นโคลนข้างบ่อน้ำ
มังกรเสือหัวจระเข้รีบตาม ขาของอู่ฉีพริ้วไหว ก้าวหลบออกจากจุดนั้นทันที ทันใดนั้น โคลนบนจุดนั้นก็กระจาย มังกรเสือหัวจระเข้ทิ้งตัวกระแทกใส่จนพื้นดินสั่นสะเทือน หลังหยิบยืมพลังของพื้น มันก็กระโจนใส่อู่ฉีโดยตรง ด้วยความเร็วที่สูงกว่าในบ่อน้ำถึงสามเท่า
นี่คือสภาพหลังอู่ฉีตัดหางของมันจนเสียสมดุล ทำให้มันมีความเร็วลดลงและไม่ชินกับร่างกาย
ในชั่วพริบตา มังกรเสือหัวจระเข้ที่ไล่ตามมาก็เปิดปากจระเข้ของมัน พ่นของเหลวสีเขียวออกมา มันปะทะเข้ากับดาบที่อู่ฉีใช้ป้องกันจนกระเซ็นไปโดนต้นนุ่น ทิ้งรอยกัดกร่อนน่าตกใจไว้บนกิ่งไม้หนา มันกัดกร่อนต้นนุ่นด้วยความเร็วที่น่าทึ่ง
“‘การระเบิดความเร็ว’คือสิ่งที่ฉันรู้อยู่แล้ว แต่มันกลับมีลิ้นกรดอีกด้วย”
อู่ฉีเข้าใจสถานการณ์ตัวเองดี มังกรเสือหัวจระเข้มีพลังผสานมากมาย ยิ่งยื้อ เขายิ่งสู้กับมันได้ลำบาก
ร่างเขายังตอบสนองขณะไตร่ตรอง เขาไม่หนีอีกแต่กลับหันไปสู้กับมันซึ่งๆหน้าแทน แน่นอน พลังของอู่ฉีด้อยกว่ามังกรเสือหัวจระเข้ แต่ในแง่ความคล่องตัว ร่างเล็กๆเขาไวกว่าและเบากว่ามังกรเสือหัวจระเข้มาก!
ฉับ!ฉับ!ฉับ!
การฟันทั้งหมดฟันบนคอและหัวของมังกรเสือหัวจระเข้ ส่วนมันเองก็กระโจนและโจมตีอู่ฉีด้วยกรงเล็บหน้าสุดทรงพลัง อู่ฉีสะบัดดาบไปพลางหลบกรงเล็บไป สู้ด้วยความเร็ว บางครั้งเท้าเขาจะขยับเหมือนสายลมที่พริ้วไหว หลบการทิ้งตัวทับของมังกรเสือหัวจระเข้