ตอนที่ 19 ภารกิจสำรวจ
สามกิโลเมตรทางเหนือของเขตปลอดภัยSW0304คือเทือกเขาทอดยาวนับพันกิโลเมตร มันเต็มไปด้วยภูเขาเขียวชะอุ่ม และแม้จะไร้นกหรือดอกไม้ มันก็ยังมีสัตว์กลายพันธุ์นับไม่ถ้วนอาศัยอยู่ ภูเขาคร่อมขอบทางด้านตะวันตกเฉียงใต้ของแผ่นดินใหญ่และกลายเป็นกับดักธรรมชาติ
มีอุโมงค์รางรถไฟความเร็วสูงตรงกลางเทือกเขา อุโมงค์รางรถไฟยาวถึง12506เมตร มันได้รับผลกระทบจากสภาพแวดล้อมเลวร้ายต่างๆ การก่อสร้างอุโมงค์ลำบากและมีความเสี่ยงมาก มันถูกเรียกว่าอุโมงค์ความเสี่ยงชั้นหนึ่ง
ทางเข้าของอุโมงค์คือรูขนาดใหญ่ที่ทำจากคอนกรีต เหมือนขอบปากปลาที่ยื่นออกจากด้านในสู่ด้านนอก ด้านบนทางเข้าคือทางลาดเอียง60องศา และปกคลุมไปด้วยพืชพรรณสีเขียว มีจุดโล่งที่เผยให้เห็นกำแพงสีเหลืองของอุโมงค์ ด้านบนของทางลาดเอียงมีบันได มีแนวลวดหนามชำรุดปิดกั้นบันไดไว้ ข้ามลวดหนามเหล่านั้นไปคือป่าหนาทึบและสวรรค์ของเหล่าสัตว์
อุโมงค์ทอดยาวจากภายในสู่ภายนอกด้วยรางสี่รางและพื้นก็ปูด้วยคอนกรีตราบเรียบ โครงเหล็กของรางมีแต่สนิมเกาะและสายไฟขาดก็ถูกจัดเรียงไว้สองด้านของราง ในยุคอารยธรรม รถไฟความเร็วสูงมักจะแล่นผ่านรางอย่างรวดเร็ว
ตอนนี้สถานที่นี้ถูกทิ้งร่างมาครึ่งศตวรรษ และรางทั้งสี่ก็เต็มไปด้วยร่องรอยการทำลาย
รถบรรทุกหุ้มเกราะหนัก18ตันแล่นไปตามรางรถไฟห่างจากทางเข้าอุโมงค์ไปไม่กี่ร้อยเมตร ล้อหนามันแล่นไปอย่างราบรื่น บนพื้นที่เต็มไปด้วยหลุมจากการสึกกร่อน ตัวรถบรรทุกปกคลุมไปด้วยชั้นเกราะเหล็ก และทหารรับจ้างปืนดำติดอาวุธหนักก็นั่งบนนั้น ถือปืนHK416หรือMP5
หลังคารถบรรทุกยังแตกต่างจากครั้งแรกที่เห็น มันติดตั้งด้วยปืนกลหนัก12.7mmประเภทNSV ซึ่งถูกใช้โดยเฒ่าฮู้ สิ่งมีชีวิตกลายพันธุ์ระดับหนึ่งทั่วไปที่กล้าเข้าใกล้จะถูกพลังยิงของมันฉีกกระชากจนแหลกเละ
คนขับคือรองหลิวในชุดทหารสีดำ หวังเซิ่งนั่งข้างคนขับด้วยบุหรี่ในปาก เขาสวมชุดป้องกันพิเศษ และที่กำบังของหมวกกันกระสุนก็ถูกยกเปิดขึ้น ศอกขวาเขาเอนพิงกระจกรถ มือขวาลูบคาง ดวงตาประดุจทหารกล้ามองทิวทัศน์ด้านนอกรถ ไม่มีใครรู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่
อู่ฉี อันยี่และสมาชิกคนอื่นของหน่วยทหารรับจ้างนั่งเงียบๆในกระบะรถ หน่วยทหารรับจ้างมีสมาชิกห้าคน โจวฉิงผู้มีการเสริมพันธุกรรมด้านสัมผัสอันตรายย่อมต้องมาด้วย คนที่เหลืออยู่ในเขตปลอดภัย รับผิดชอบการรักษากฏและแจกจ่ายอาหาร
อู่ฉีนั่งเงียบๆในมุมมืด แหงนมองข้ามแผ่นเหล็กเพื่อดูเมฆบางบนท้องฟ้า เขากุมดาบยาวที่ห่อด้วยหนังสัตว์และกระเป๋าด้านหลังที่มีจิ้งจอกแดงตัวน้อย ดวงตางามของอู่ฉีนิ่งไม่ไหวติง ความมืดและความแห้งแล้งมักเตือนเขานึกชีวิตในถ้ำ และสายตาเขาก็ปรับเข้ากับสภาพแวดล้อมที่มีแสงน้อยได้ดี
คนที่นั่งตรงข้ามเขาคือเกาหยวน เขากอดปืนไรเฟิลซุ่มยิงไว้ในแขน หลับตาเพื่อพักผ่อน การได้อยู่ใกล้ชิดทำให้อู่ฉีมั่นใจว่าการหายใจของเกาหยวนนั้นคล้ายกับเขา ซึ่งทำให้เขาชื่นชอบเกาหยวนและรู้สึกว่าฝีมือของอีกฝ่ายนั้นไม่ธรรมดา
หลังเข้าใกล้อุโมงค์ อู่ฉีก็พลันได้ยินเสียงร้องของฉีเยวี่ยในกระเป๋า อู่ฉีอ้ากระเป๋าและจิ้งจองแดงก็โผล่หัวน้อยๆของมันออกมา อู่ฉีลูบขนนุ่มของมัน แต่ฉีเยวี่ยกลับสะบัดหัวหนี
มันปีนป่ายขึ้นมาบนไหล่เขาและดีดตัวขึ้นไป
การเคลื่อนไหวนี้ทำให้ทุกคนตกใจ รวมถึงเกาหยวน ฉีเยวี่ยขึ้นไปยืนบนหลังคาด้วยสี่เท้า ดวงตาคู่น้อยจ้องไปในอุโมงค์ลึก มันดูเหมือนจะได้กลิ่นบางสิ่งที่ทำให้มันต่อต้านและมันก็แยกเขี้ยวขู่
“โอ้ จิ้งจอกแดงตัวนี้เป็นสัตว์เลี้ยงนายสินะ?มันดูดีไม่เบา”เฒ่าฮู้กล่าวด้วยรอยยิ้มตอนเขาเห็นฉีเยวี่ย เขายังยื่นนิ้วไป อยากลูบหัวฉีเยวี่ย
“เห้ย อย่าประมาทจิ้งจอกแดง พลังกัดมันสามารถเจาะถุงมือคุณและกัดนิ้วคุณขาดครึ่งได้”อู่ฉีเตือน มองฉีเยวี่ยด้วยความแปลกใจ
มือของเฒ่าฮู้พลันหยุดกลางอากาศ เขายิ้มเก้อเขิน ชายหน้าโหดผู้นี้ชอบสัตว์เลี้ยงขนปุยมากและก็ทำหน้าน่าสงสารที่ไม่ได้จับตัวฉีเยวี่ย
“ในอุโมงค์นี้ มีกลิ่นอายที่ทำให้ฉีเยวี่ยตื่นตัว อาจมีสิ่งมีชีวิตที่อันตรายบางชนิด”อู่ฉีกล่าว
ไหล่ของเฒ่าฮู้คลายลง เขาเอนผิงรถและกล่าวสบายๆ“ไม่ต้องห่วง ภารกิจเราคือภารกิจสำรวจระดับCที่ออกโดยกลุ่มทหารรับจ้าง เป้าหมายคือสำรวจถ้ำนี้เพื่อรวบรวมข้อมูล ต่อให้พบเจอศัตรู พลังของพวกมันก็ไม่ควรเหนือกว่าระดับหนึ่ง”
“หากมันเป็นแค่ภารกิจสำรวจทั่วไป งั้นทำไมเราต้องระดมกลุ่มทหารรับจ้างติดอาวุธมามากขนาดนี้ แถมยังขับรถบรรทุกหุ้มเกราะมาด้วย”อู่ฉีจ้องตาเฒ่าฮู้“ที่นี่คงไม่ได้มีแค่สิ่งมีชีวิตกลายพันธุ์สิบหรือยี่สิบตัวหรอกมั้ง?”
เฒ่าฮู้และอู่ฉีจ้องตากันสองวินาที จากนั้นอีกฝ่ายก็แสยะยิ้มและลดเสียงลง“เจ้าหนู นายพูดถูก หากมันเป็นแค่กลุ่มสิ่งมีชีวิตกลายพันธุ์เล็กๆ ทหารรับจ้างเก่งๆคนเดียวก็สามารถจัดการได้ ฉันจะบอกความลับให้นายฟังเล็กๆน้อยๆ มีสิ่งหนึ่งเขียนไว้บนเนื้อหาภารกิจว่า’ตรวจพบสายพันธุ์แพร่ระบาด’ รางวัลที่เราจะได้จากภารกิจนี้มากกว่าภารกิจสำรวจระดับCทั่วไปถึงสี่เท่า”
“สายพันธุ์แพร่ระบาด?”ดวงตาสีดำของอู่ฉีเป็นประกาย
“ถูกต้อง ตราบเท่าที่มีพวกมันมาเกี่ยว รางวัลภารกิจจะเพิ่มขึ้นมาก เหนือสิ่งอื่นใด ท่ามกลางสิ่งมีชีวิตกลายพันธุ์ระดับเดียวกัน พลังของสายพันธุ์นี้มักสูงสุด และอาจถึงขั้นสู้ข้ามระดับได้ พวกมันเกิดมาพร้อมความโหดร้าย อาจเพราะการวิวัฒนาการที่ล้มเหลวและเปลี่ยนพวกมันให้เป็นซอมบี้ พวกมันจึงมีความคิดเป็นปฏิปักษ์ต่อมนุษย์บริสุทธิ์และเหล่าผู้บุกเบิกที่วิวัฒนาการสำเร็จ เมื่อพวกมันเห็นมนุษย์ พวกมันจะไล่ล่าจนกว่าจะตายกันไปข้าง”เฒ่าฮู้อธิบาย
ในกลุ่มทหารรับจ้างของเขตปลอดภัย คนเดียวที่เฒ่าฮู้สนใจคือเด็กหนุ่มนามอู่ฉี ไม่เหมือน’ผู้รอดชีวิต’ที่มีความหวาดกลัวในดวงตาตอนต่อสู้อย่างอันยี่และคนอื่น เด็กหนุ่มที่ชื่ออู่ฉีนั้นไร้ความกลัว เขาเป็นเหมือน’นักรบ’ที่ผ่านศึกมามาก เขายังกล้าต่อต้านหวังเซิ่ง ผู้ที่แม้แต่เฒ่าฮู้ก็ยังไม่กล้าขัดคำสั่ง
แต่ใบหน้าของอู่ฉีดูหล่อเกินไป ตามสุนทรียภาพของเฒ่าฮู้ ผู้ชายต้องมีความเป็นชายที่สมบุกสมบันกว่านี้
