ตอนที่ 157-158
ตอนที่ 157 : ประสบการณ์เล่นเกมของหลิวลู่อวี่
ขณะเดียวกันนี้ปู้ฉืออีก็ตั้งข้อสงสัยขึ้นมา
จำนวนชั้นของหอคอยแห่งการทดสอบอ้างอิงโดยขอบเขตพลังของผู้ฝึกตน
อย่างนั้นแล้วเกรงว่าจะมีแต่เถ้าแก่ที่ทราบคำตอบของคำถามข้อนี้...
ขณะนี้เหว่ยอี้และคณะต่างพร้อมเล่นเกมแล้ว
เมื่อมารับชมลั่วฉวน พวกเขาจึงได้ตระหนักถึงภาพที่ฉายบนหน้าจอ
“เถาวัลย์หน้าผี? ต่อสู้ในหอคอยแห่งการทดสอบได้ด้วยหรือ?” หลิวลู่อวี่เอ่ยถามด้วยความสงสัย
“ถูกต้องแล้ว กล่าวเช่นนั้นก็ได้” ปู้ฉืออีคิดไปครู่แล้วจึงพยักหน้ารับ
ปู้ฉืออีกล่าวคำมั่นกับตนเองในใจ ว่าวันหนึ่งจะก้าวไปถึงชั้นที่สี่ให้จงได้
หลิวลู่อวี่เผยความสงสัย
แล้วมันหมายความถึงอะไรกันแน่?
คำตอบที่คลุมเครือนี้หมายความถึงอะไรกันแน่?
กระนั้นปู้ฉืออีสวมใส่หมวกตระเตรียมเข้าโลกเสมือนจริงแล้ว
ขณะนี้ความไม่พอใจเล็กน้อยปรากฏในใจหลิวลู่อวี่
นี่ก็อีกคน!
วันนี้นางโดนผู้อื่นเมินแล้วถึงสองครั้งครา!
นักบุญผู้ทรงเกียรติแห่งแดนศักดิ์สิทธิ์ห้วงน้ำหยกถูกเมินเฉยถึงสองครั้งคราในร้านแห่งนี้ นางแทบไม่อยากจะเชื่อตนเอง!
แม้ทราบว่าร้านนี้มีเบื้องหลังชวนสะพรึง กระนั้นก็อดไม่ได้ที่จะโกรธ
ขณะนี้เองที่ผู้อื่นสวมใส่หมวกเรียบร้อยพร้อมเข้าเล่นเกม
ไม่มีผู้ใดให้ความสนใจทางด้านนางไม่ หลิวลู่อวี่จึงเลือกที่นั่งของตัวเองพร้อมสวมใส่หมวกอย่างไม่สบอารมณ์
นางคิดอยากได้เห็น ว่าโลกเสมือนจริงนั้นมันวิเศษจริงหรือไม่
ทันทีเมื่อนางสวมใส่หมวก หลิวลู่อวี่จึงรู้สึกราวกับวิญญาณถูกดึงออกจากร่าง
พริบตาขณะนี้นางปรากฏตัวในห้องสีขาวบริสุทธิ์
ร่างกายนี้กลับกลายเป็นคนธรรมดาโดยสมบูรณ์
“นี่คือสิ่งที่เรียกว่าห้วงมิติเริ่มต้น? ไม่เห็นจะต่างอะไรกับความเป็นจริง!”
หลิวลู่อวี่ยังรับรู้ถึงร่างกายได้เหมือนเป็นร่างตนเองทุกกระเบียดนิ้ว
นางค่อยทราบชัดเจน ว่าขณะนี้ราวกับโดนพามายังห้วงมิติแห่งอื่น!
มันสมจริงขนาดทำนางต้องเกิดอาการตื่นตะลึง
หากคิดอยากสร้างโลกอีกใบหนึ่งขึ้นมา เช่นนั้นผู้ใดกันสามารถกระทำได้?
เกรงว่าแม้เป็นขอบเขตราชันหรือนักบุญแห่งตำนานยังไม่อาจมีความสามารถเพียงนี้
ด้วยอาการตื่นตะลึงและสงสัย หลิวลู่อวี่จึงเลือกลูกโป่งที่เป็นรูปหอคอยน้อยตามความรู้สึกของนางเอง
เป็นหอคอยแห่งการทดสอบ
ห้วงมิติรอบด้านกลับกลายเป็นสีดำสนิท
“ห้วงมิติอื่นอีกแล้ว?” หลิวลู่อวี่เกิดความสงสัย
ตรงหน้าของนาง มันปรากฏสิ่งปลูกสร้างจำลองสองแห่ง
หนึ่งคือสังเวียน อีกหนึ่งคือหอคอยน้อย
หอคอยน้อยอีกแล้ว?
หลิวลู่อวี่จึงเลือกหอคอยน้อยอีกครั้ง
นั่นจึงเป็นโหมดท้าทายของหอคอยแห่งการทดสอบ
ภาพเบื้องหน้าสว่างวูบ หลิวลู่อวี่ปรากฏตัวในทุ่งหญ้าอันกว้างใหญ่
สายลมเย็นโชยพัดผ่าน ต้นหญ้าต่างพลิ้วไหวตามสายลม
อากาศนี้มีกลิ่นของต้นหญ้าและผืนดินอย่างเต็มเปี่ยม
“นี่มันของจริงแล้วไม่ใช่หรือไร?”
หลิวลู่อวี่แตกตื่น
“หรือ? อะไรกันนี่?”
นางพลันได้ตระหนักว่ามีหน้าต่างโปร่งแสงตรงมุมบนขวาของสายตา
มันเป็นข้อมูลของตัวนาง รวมถึงมีลูกโป่งรูปร้านค้าขนาดเล็ก
หลิวลู่อวี่จึงกดเลือกไปด้วยความสงสัย
ทันใดนี้เองที่หน้าจอโปร่งแสงจึงปรากฏต่อหน้า รายการนับไม่ถ้วนเผยออกให้เห็น
“พวกนี้มันอะไรกัน?”
หลิวลู่อวี่พิจารณาอ่านอย่างจริงจัง...
เพียงไม่กี่นาที ออร่าของหลิวลู่อวี่จึงกลายเป็นขอบเขตหลอมกายระดับสูงสุด
ในมือนางขณะนี้มีฟลูตหยกปรากฏ
ผู้คนล้วนทราบว่าอาวุธของหลิวลู่อวี่คือฟลูต
การโจมตีของนางคือการใช้คลื่นเสียง
เดิมนางเพียงคิดมองหาไปเรื่อย ที่ไม่คาดคิดคือจะถึงกับมีฟลูตเป็นอาวุธในลูกโป่งรูปร้านค้าให้เลือกแทบนับไม่ถ้วน
ตอนที่ 158 : ตอบโต้เถาวัลย์หน้าผี
หลิวลู่อวี่รู้สึกราวกับประตูสู่โลกใบใหม่ได้เปิดออก
เดิมนางคิดว่าฟลูตเป็นอาวุธที่สมควรหายากในโลกแล้ว
กระนั้นขณะนี้พบเจอฟลูตนับพันในร้านค้าเรียงราย หลิวลู่อวี่จึงค่อยทราบว่าตนขาดซึ่งความรู้และประสบการณ์
เมื่อเริ่มแล้ว ไม่ช้าจึงปรากฏหมาป่าสีเทาจำนวนหนึ่งในทุ่งหญ้า
หลิวลู่อวี่มีวิธีการต่อสู้อันเป็นเอกลักษณ์
ด้วยเป่าฟลูต บทบรรเลงอันไพเราะจะดังออก
มันเปรียบดังเสียงกระซิบแห่งความตาย นี่คือการโจมตีทางจิต!
ดวงตาของหมาป่าสีเทาเผยความสับสน ความเร็วลดลงทีละน้อย...
ด้วยหลิวลู่อวี่เป็นไปได้ด้วยดี ทางด้านเหว่ยอี้และตี้อู๋อู่หยิงขณะนี้กำลังดื่มด่ำกับสิ่งที่เรียกว่าโลกเสมือนจริง
ตี้อู๋อู่หยิงเลือกโหมดอารีน่า
เพราะเข้ามาเล่นเพียงผู้เดียว ดังนั้นขณะนี้จึงต่อสู้กับร่างจำแลงตนเอง
หนึ่งคนหนึ่งดาบ สองร่างตี้อู๋อู่หยิงเผยเคล็ดวิชาดาบอย่างเชี่ยวชาญ กลางอากาศขณะนี้มีร่างดาบนับไม่ถ้วนปรากฏวูบวาบ!
สำหรับนักปรุงยา เหว่ยอี้เชื่อในสัญชาตญาณของตนเอง
เขาเลือกระบบฝึกสอนทำอาหาร
บอกกล่าวตามตรง หลังได้ทราบว่าปรากฏตัวในห้องครัว เหว่ยอี้นิ่งงันไปครู่หนึ่ง
เขาเกิดความสงสัย ว่าถึงกับสร้างโลกเสมือนจริงขึ้นมามันจะมีอะไรที่ไร้ค่างั้นหรือ...
พอคิดเช่นนั้น เหว่ยอี้จึงเลือกหน้าต่างเลือกรายการ
ถัดจากนั้นจึงเป็นการสุ่มวัตถุดิบที่ดูน่าจะคุ้นตากับการสกัดโอสถและเลือก
ไม่ช้าภาพที่พบเห็นมันทำเขาต้องปรับเปลี่ยนความคิดไปอย่างสิ้นเชิง
……
ลั่วฉวนเปลี่ยนอาวุธใช้งาน
ขณะนี้กำลังถือหอกมังกรดำเหมือนดังที่เหล่าไป่เคยใช้!
หอกคือราชาแห่งอาวุธ!
พลังโจมตีนั้นอยู่ระดับชั้นแนวหน้า!
กระนั้นระดับของหอกมังกรดำนี้ลดทอนลงจากตัวจริงอย่างมหาศาล
อย่างไรแล้วหอกมังกรดำของจริงก็มีแต่ต้องใช้โดยผู้ฝึกตนขอบเขตทดสอบเต๋า
กำลังของลั่วฉวนขณะนี้คือขอบเขตจิตวิญญาณระดับสูงสุด หากใช้งานหอกมังกรดำตัวจริง เช่นนั้นก็เกรงว่าโจมตีได้ไม่กี่ครั้งคงหมดเรี่ยวแรงแล้ว
บนพื้นดินขณะนี้ปรากฏเศษเถาวัลย์กระจายตัวทั่วบริเวณ
คราบของเหลวสีแดงกระจายตัวอยู่ทั่วพื้น
อาการของลั่วฉวนไม่ค่อยดีเท่าใดนัก ร่างกายขณะนี้มีแต่บาดแผล
เหล่านี้เป็นเถาวัลย์ทำร้าย
ทั้งสองฝ่ายต่างเหนื่อยหอบอย่างคิดพยายามฟื้นคืนอาการบาดเจ็บ!
ร่างหลักของเถาวัลย์หน้าผีที่เคยยิ้ม ขณะนี้ไม่ยิ้มแล้ว ทว่ามันส่งเสียงหัวเราะแหบแห้งออกมาราวกับคิดทิ่มแทงจิตวิญญาณผู้คน
รากไม้สีดำสนิทขณะนี้แทงทะลุขึ้นจากพื้นดินโจมตีใส่ลั่วฉวน!
ลั่วฉวนคล้ายทราบอยู่ก่อนแล้ว ขณะนี้หลบเลี่ยงได้ทันท่วงที!
ลั่วฉวนเรียนรู้กลยุทธ์ทั้งหลายของเถาวัลย์หน้าผีมาไม่น้อยกว่าสิบครั้งแล้ว!
หากไม่อาจหลบ เช่นนั้นพรสวรรค์ของเขาคงเป็นสิ่งไร้ค่า!
ตู้ม!
ขณะหลบเลี่ยงรากไม้ ร่างลั่วฉวนพลันเหยียบย่ำ!
พลังวิญญาณที่หลงเหลือขณะนี้ระเบิดออกที่ฝีเท้าขณะเหยียบย่ำ!
อีกทั้งขณะนี้ยังใช้มือขวาสะกดพลังลงเข้าใส่!
ตึง!
เสียงปะทะเบาเผยออก หอกมังกรดำขณะนี้พุ่งทิ่มแทงออกซึ่งหน้า!
ฟึ่บ!
คลื่นเสียงการกรีดผ่านอากาศดังออก!
เถาวัลย์หน้าผีเผยเสียงหัวเราะ เถาวัลย์นับไม่ถ้วนพลิ้วไหวขณะนี้เข้าหยุดยั้ง!
กระนั้นการโจมตีของลั่วฉวนไม่ทราบว่าผ่านการสะสมพลังไว้เพียงใด ขณะนี้มันทะลวงผ่านปราการป้องกันของเถาวัลย์หน้าผีเข้าไปได้
เถาวัลย์จำนวนมากแตกตัว ความเร็วของหอกมังกรดำไม่ลดทอน ขณะนี้มันทิ่มแทงใส่หน้าผากของต้นเถาวัลย์หน้าผีโดยตรง!
ตู้ม!
แรงปะทะบังเกิด เสียงดังสนั่นกึกก้อง!
รอยปริแตกกระจายทั่วต้นเถาวัลย์หน้าผี!