ตอนที่ 9 ภูเขาโอซึคิมิ กับ Super Nerd
เมื่อจูเลียนวิ่งออกจากยิมนิบิ เขาก็ได้ยินเสียงในหัวของเขา
“*ติ๊ง* โฮสเอาชนะหัวหน้ายิมของเมืองนิบิได้สำเร็จ
รางวัล - อัลตร้าบอลหนึ่งลูก 20000 โปเกดอลลาร์
จูเลียน ‘นอกจากที่ฉันจะได้รับเงินจากการเอาชนะผู้นำยิม ระบบมีวิธีอื่นในการหาเงินอีกไหม’
ระบบ ‘โดยการทำงาน’
จูเลียนปิดหน้าตัวเองและสาปแช่งระบบที่ทำให้เขารู้สึกโง่ ‘ดี ฉันควรจะถามคำถามให้ถูกต้องเพราะมันไม่มีสติปัญญาในการอ่านความคิดของฉัน’
จูเลียน ‘สิ่งที่ฉันหมายถึงคือ มีวิธีไหนในการหาเงินผ่านระบบบ้าง’
ระบบ ‘ไม่มีทางอื่นโฮสต์จะต้องเอาชนะการต่อสู้ในยิมและชนะโปเกมอนลีกเพื่อรับเงินรางวัล’
จูเลียน ‘รู้สึกขี้เกียจเลยแฮะ แต่ในทางกลับกันรางวัลมันก็ไม่เลวเลย และฉันยังได้อัลตร้าบอลมาด้วย แม้ว่าฉันจะไม่สามารถใช้มันได้ในตอนนี้แต่บางทีในอนาคตฉันอาจได้ใช้มัน’
หลังจากได้รู้วิธี จูเลียนก็เริ่มเดินไปยังทางออกเมืองนิบิ หลังจากเดินเป็นเวลา 45 นาที ในที่สุดเขาก็ออกจากเมืองได้แล้วเขาก็เห็นถนนที่ทอดยาวและว่างเปล่า ซึ่งมันจะเป็นเส้นทางของเขาไปอีกหนึ่งวันหรืออาจจะมากกว่านั้น เพื่อไปให้ถึงเมืองฮานาดะมันจะเป็นเวทีการต่อสู้ในยิมครั้งที่สองของเขา เขาถอนหายใจและเดินต่อไป
จูเลียน “วันหนึ่งเดินมากขนาดนี้มันแทบจะฆ่าฉันได้ ดูเหมือนว่าฉันควรจะซื้อจักรยานซักคันเพื่อให้เดินทางได้ง่ายขึ้น”
เขาเริ่มมุ่งหน้าไปยังภูเขาโอซึคิมิ เมื่อเขาไปถึงที่นั่นเขาก็เห็นถ้ำขนาดใหญ่อยู่ตรงหน้าเขา
จูเลียน “นี่มันสถานที่ที่จะพบมูนสโตนนี่แต่ฉันไม่ต้องการมัน ดังนั้นไม่สนใจแล้วกัน แต่ก็ต้องระวังให้ดีเพราะว่ามีซูแบทกับอิชิซึบูเตะมากมายในถ้ำนี้”
ในขณะที่เขาเริ่มเดินเข้าไปในโครงสร้างที่ซับซ้อนของถ้ำเขาก็หลงทางไปครั้งสองครั้ง แต่กลับไปที่เดิมได้อย่างง่ายดาย ในเวลานั้นเขาถูกโจมตีโดยกลุ่มของซูแบท แต่ฟุชิกิโซกับฮิโคซารุก็กำจัดพวกมันได้อย่างง่ายดาย หลังจากอยู่ในถ้ำมานานกว่าหนึ่งชั่วโมงในที่สุดเขาก็พบทางออก แต่ก่อนที่เขาจะออกไปเขาได้พบหินแปลกประหลาดสองก้อน ก้อนหนึ่งมีรูปร่างเหมือนหอยทากอและอีกก้อนมีรูปร่างนูนเหมือนเต่าทอง เมื่อเห็นเช่นนี้จูเลียนก็ตื่นเต้นมาก
จูเลียน “นี่มันฟอสซิลหอยกับฟอสซิลกระดอง ฮ่าฮ่าฮ่า โชคดีจริงๆ ถ้าฉันได้คนที่ชำนาญในด้านนี้เขาจะสามารถช่วยฉันคืนชีพพวกนี้ให้เป็นโปเกมอนฟอสซิลที่หายากได้”
“หยุดอยู่ตรงนั้น” ทันใดนั้นจูเลียนก็ได้ยินเสียงใครบางคนตะโกนอยู่ข้างหลังเขา เขาหันไปรอบๆ และเห็นว่าผู้ชายที่มีผมสีดำยาว สวมแว่น และผอมมาก “ไอบ้านี่เป็นใครเนี่ย” จูเลียนถามตัวเอง
คนแปลกหน้า “นี่เป็นของฉัน ฉันเจอมันก่อน!”
จูเลียน “หือ? นายเจอมันก่อนแล้วทำไมนายไม่พาพวกเขาไปด้วย และอะไรคือหลักฐานที่บอกว่านายพบพวกเขาก่อน”
คนแปลกหน้า “แน่นอนฉันเจอพวกเขาก่อน เห็นมือบางๆ ของฉันไหม มันไม่แข็งแรงพอที่จะแบกพวกเขาได้เหมือนนาย ฉันจึงไปนำที่ขนของมานี่”
จูเลียน “งั้นเหรอ แต่ฉันเจอพวกเขาแล้วและจะพาไปด้วย บาย”
คนแปลกหน้า “เดี๋ยวก่อน! อย่าพาพวกเขาไป ฉันตามหาฟอสซิลพวกนี้มาตั้งแต่เด็กแล้ว”
จู่ๆ ชายแปลกหน้าก็คุกเข่าลงและเริ่มร้องไห้เขาเอาเช็ดน้ำมูก เมื่อเห็นแบบนั้นจูเลียนก็รู้สึกเบื่อหน่ายแต่ก็รู้สึกสงสารเขาจึงให้โอกาส
จูเลียน “พูดมา”
คนแปลกหน้า “อ๊ะ ขอบคุณ ฉันคือซุปเปอร์เนิร์ดผู้ค้นหาฟอสซิลหายาก”
จูเลียน “ไม่ต้องเล่าบทนำ พูดถึงสิ่งที่นายต้องการ”
เนิร์ด “ใช่ๆ มาต่อสู้ด้วยโปเกมอนกันเถอะ ใครชนะจะเอาฟอสซิลไปได้ คุณว่ายังไง”
จูเลียน “โห่ ตกลง ฉันรับคำท้า นายมีโปเกมอนกี่ตัว”
เนิร์ด “สอง” เมื่อเห็นจูเลียนพยักหน้า “ตกลงแล้วนะ! บิริริดามะไป!”
จูเลียน “ป๊อบโปะนายไป”
เนิร์ด “บิริริดามะใช้ spark”
จูเลียน “ป๊อบโปะหลบแล้วใช้ sand attack” ป๊อบโปะใช้ทรายโจมตีและปิดกั้นการมองเห็นของบิริริดามะ
“ตอนนี้ล่ะต่อเลย ใช้ gust เพื่อพัดเขาออกไป” ป๊อบโปะทำตามที่จูเลียนบอกจากนั้นบิริริดามะที่เหมือนลูกบอลบินได้ก็ปลิวออกไป
เนิร์ด “บิริริดามะ noooooo” เขามองไปที่จูเลียน “นายยังไม่ชนะหรอก ไปเลยคอยล์”
จูเลียน “กลับมาป๊อบโปะ นายทำได้ดีมาก” เขาส่งป๊อบโปะกลับไปในโปเกบอล “ไปเลยฮิโคซารุใช้ scratch”
ฮิโคซารุกระโดดออกมาโจมตีคอยล์ด้วยการข่วน
เนิร์ด “คอยล์หลบ” คอยล์หลบออกมาได้สำเร็จแต่ก็โดนฮิโคซารุสร้างความเสียหายไปเล็กน้อย
จูเลียน “ฮิโคซารุใช้ fire spin จากนั้นก็จบด้วย fury swipes เลย!” ขณะที่ฮิโคซารุใช้ fire spin สร้างวงแหวนไฟ จากนั้นในวินาทีต่อมาเขาโจมตีด้วยการข่วนและเตะอย่างรุนแรงและรวดเร็ว ซึ่งมันสมบูรณ์แบบมากเพราะฮิโคซารุฝึกศิลปะการต่อสู้มาเมื่อเร็วๆ นี้ แล้วคอยล์ก็ถูกส่งลงไปนอนที่พื้น
จูเลียน “ฉันชนะแล้ว ฉันจะเอาฟอสซิลพวกนี้ไปล่ะนะ” เขาอุ้มพวกมันและเริ่มเดินจากไป แต่เมื่อเขาเห็นซูเปอร์เนิร์ดหดหู่และกำลังจะร้องไห้ เขาก็รู้สึกสงสารและเดินเข้าไปหาเขา
จูเลียน “เอาเถอะเมื่อนายพบพวกนี้ก่อน ฉันก็จะให้นายชิ้นนึง” เขาหยิบฟอสซิลหอยออกมาและวางไว้บนกระเป๋าของเนิร์ด
เนิร์ดเมื่อเห็นจูเลียนให้หนึ่งในนั้นแก่เขา เขารู้สึกขอบคุณและพยายามกอดจูเลียน แต่จูเลียนก็ส่งเขาด้วยการเตะพร้อมกับพูดว่า “ฉันไม่ใช่เกย์”
จูเลียน “ตั้งแต่ฉันให้ฟอสซิลกับนาย นายต้องตอบคำถามของฉัน”
เนิร์ดยืนกุมท้อง “ถามมาเลย”
จูเลียน “นายรู้จักใครบ้างที่สามารถชุบชีวิตฟอสซิลกระดองนี่ได้”
เนิร์ด “ถ้าคุณไปที่ห้องปฏิบัติการโปเกมอนของเมืองกุเร็น คุณจะสามารถชุบชีวิตพวกเขาได้ที่นั่น”
จูเลียน “ตกลง”
จูเลียนหยิบฟอสซิลกระดองแล้วใส่ไว้ในกระเป๋าพกพาของเขา และตอนนี้เขาก็ออกจากภูเขาโอซึคิมิได้ในที่สุด
จูเลียน “จุดหมายต่อไปจะเป็นเมืองกุเร็น นายพร้อมหรือยังฮิโคซารุ”
ฮิโคซารุ “ซาาารุ” เขาพยักหน้าอย่างมีความสุขขณะที่พวกจูเลียนออกเดินทางต่อไป
