ตอนที่แล้วบทที่ 53 อัครมุขนายกกระดูกเน่า (อ่านฟรี)
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 55 บุกลัทธิกระดูกเน่า (2) (อ่านฟรี)

บทที่ 54 บุกลัทธิกระดูกเน่า (อ่านฟรี)


ลีอาคิดมาตลอด 6 วัน

ผู้เล่นเหล่านี้ดูเหมือนจะไม่น่าเชื่อถือเลย แต่นั่นก็เป็นเพราะพวกเขาไม่กลัวตายพวกเขาจึงทำตัวไร้กังวล เมื่อถึงเวลาที่พวกเขาจริงจัง พวกเขาก็จะกลายเป็นพลังที่แม้แต่เจ้าหญิงก็ยังต้องยอมรับ

ภายในเวลาเพียง 6 วัน ผู้เล่นเกือบจะสำรวจท่อระบายน้ำใต้ดินของแลงแคสเตอร์จนครบ และบรรลุสิ่งที่ลอร์ดของแลงคาสเตอร์ในอดีตต้องการที่จะทำให้สำเร็จเป็นเวลายาวนานเกือบ 100 ปี พวกเขาแทบจะกวาดล้างท่อระบายน้ำใต้ดินจนเรียบ!

พวกเขาทำลายมนุษย์เงือกที่ซ่อนตัวอยู่ในท่อระบายน้ำใต้ดินที่มักจะซุ่มโจมตีชาวเมือง ฝูงหนูท่อที่ทำให้เสบียงอาหารจำนวนมากเสียงหายและทำให้เกิดโรคระบาดในเมือง กากตะกอนที่ล่าคนจรจัด ปูกะโหลกที่ล่าสัตว์เลี้ยงของชาวเมือง และทหารที่กลายเป็นซอมบี้หลังจากตายในท่อระบายน้ำ...

แม้แต่จระเข้เกราะคลั่งที่ไม่มีใครเทียบได้ในท่อระบายน้ำใต้ดิน หลังจากที่พวกเขาค้นพบรูปแบบการเคลื่อนไหวของมัน มันก็ได้ถูกผู้เล่นฆ่าตายในที่สุด

สิ่งเหล่านี้คือสิ่งมีชีวิตที่ทำให้ท่อระบายน้ำใต้ดินของแลงแคสเตอร์กลายเป็นพื้นที่อันตรายสำหรับมนุษย์

อดีตขุนนางของแลงแคสเตอร์เคยพยายามสร้างแผนที่ของท่อระบายน้ำใต้ดิน แต่เพราะสิ่งมีชีวิตเหล่านี้ทำให้แผนของเขาไม่ประสบความสำเร็จและในที่สุดมันก็ถูกทิ้งไว้ในกองฝุ่น

จริงอยู่ที่ผู้เล่นเสียชีวิตไปหลายครั้งในขณะที่พวกเขาเผชิญหน้ากับศัตรูเหล่านี้ เพราะมันยากที่จะรับมือกับศัตรูที่พวกเขาไม่รู้จักในเวลาอันสั้น

ลีอาจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่ามีผู้เล่นกี่คนที่ฟื้นคืนชีพขึ้นมารอบ ๆ ตัวเธอ แต่พวกเขาไม่เพียงแต่จะไม่กลัวหรือหดหู่ใจที่โดนฆ่า พวกเขากลับรักษาขวัญกำลังใจได้ดีและยังคงมุ่งมั่นที่จะพิชิตศัตรูที่ฆ่าพวกเขา!

มันตรงกันข้ามกับศาสนจักรอื่น ๆ เลย ผู้เล่นเหล่านี้ไม่ได้ต่อสู้ตามคำสั่งของศาสนจักร พวกเขามีความสุขกับการสำรวจและต่อสู้จากก้นบึ้งของหัวใจ ดังนั้นพวกเขาจึงปรับปรุงตัวเองอย่างต่อเนื่องและทำให้ตัวเองแข็งแกร่งขึ้น

การตายแต่ละครั้งเป็นการโหมโรงเพื่อชัยชนะครั้งต่อไป และชัยชนะในแต่ละครั้งจะกลายเป็นรากฐานที่จะทำให้พวกเขาแข็งแกร่งขึ้น

ควบคู่ไปกับระบบคะแนนทักษะและแผนผังทักษะ ที่จะช่วยให้พวกเขากลายเป็นผู้เชี่ยวชาญในการต่อสู้ได้อย่างง่ายดายและรวดเร็ว ดังนั้นจึงเป็นเรื่องง่ายที่จะเข้าใจว่าทำไมผู้เล่นจึงมีความกระตือรือร้นในการท้าทายศัตรู

ในโลกนี้จะมีความสุขใดเทียบได้กับการได้เห็นว่าตัวเองเข้มแข็งขึ้นทีละนิด ด้วยความเร็วที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่า?

เจ้าหญิงรู้สึกอิจฉานิด ๆ

ข้าต้องอยู่ที่นี่ ข้าไม่กล้าออกจากพื้นที่ 3 เอเคอร์นี้เพราะว่าข้าอ่อนแอ หากตอนนี้ข้าไม่ได้เป็น NPC กิจกรรม ข้าก็จะได้สำรวจสิ่งที่ไม่รู้จักไปพร้อมกับพวกเขา และต่อสู้กับศัตรูที่แข็งแกร่งเพื่อทำให้ตัวเองแข็งแกร่งยิ่งขึ้น

“เจอห้องบอสแล้ว! ศัตรูแข็งแกร่งมากถึงขนาดแท็งค์ยังตายในการโจมตีเดียว!” คนที่พึ่งฟื้นคืนชีพได้ตะโกนออกมาขัดความคิดเธอ

ผู้เล่นที่ยังคงพักผ่อนอยู่ที่จุดฟื้นคืนชีพเริ่มตื่นเต้น พวกเขารวมตัวกันและเริ่มพูดคุยรายละเอียดเกี่ยวกับบอส

เมื่อมีผู้เล่นจำนวนมากขึ้นเรื่อย ๆ ตายมาโผล่ในจุดฟื้นคืนชีพ ข้อมูลที่ทุกคนมีเกี่ยวกับบอสก็เพิ่มขึ้น แผนเอาชนะบอสจึงค่อย ๆ ออกมาเป็นรูปเป็นร่าง

“นอกจากบอสและมินิบอสแล้ว พวกมันยังมีลูกกระจ๊อก 12 ตัว เราจะต้องหลอกล่อและฆ่าพวกลูกกระจ๊อกก่อน ไม่งั้นผู้เล่นสายแท็งค์จะถูกฆ่าทันที”

“บอสสามารถเพิ่มบัฟให้กับมินิบอส ดังนั้นการต่อสู้จะยากขึ้นเหมือนว่าเรากำลังต่อสู้กับบอสหลักพร้อมกัน 2 ตัว…เราต้องส่งทีมออกไปเบี่ยงเบนความสนใจของบอส แล้วคนที่เหลือจะได้รุมฆ่ามินิบอสก่อนที่บอสจะเข้ามายุ่ง!”

“จากข้อมูลของเรา พวกลูกกระจ๊อกมีทักษะ…”

นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ลีอาเห็นสถานการณ์เช่นนี้ เมื่อพวกเขาพบกับจระเข้เกราะคลั่งซึ่งเป็นศัตรูเพียงตัวเดียวที่พวกเขาไม่สามารถเอาชนะได้ด้วยเลเวลเพียงอย่างเดียว ในเวลานั้นพวกเขาก็ทำแบบนี้เช่นกัน

เห็นได้ชัดว่าไม่มีความแตกต่างที่ชัดเจนระหว่างผู้นำและผู้ตามระหว่างผู้เล่น พวกเขามักจะรวบรวมข้อมูลที่เป็นประโยชน์เกี่ยวกับศัตรูจากการตายของพวกเขา และทำงานร่วมกันเพื่อสรุปวิธีการเอาชนะศัตรู

“นี่คือแผนของเรา ขอให้ทุกคนโชคดี! มาปราบบอสเพื่อเลเวลและรับไอเทมกันเถอะ!” เอ็ดเวิร์ดที่ทำหน้าที่เป็นผู้นำยกไม้กายสิทธิ์ขึ้นและตะโกนออกมา

"โอ้!!" ผู้เล่นตะโกนตอบพร้อมกับยกอาวุธและไอเทมทุกประเภทขึ้นสูงอย่างร่าเริง

ผู้ศรัทธาระดับสูงของลัทธิกระดูกเน่ารู้สึกเสียใจมาก

ในฐานะที่เป็นกำลังหลักของลัทธิกระดูกเน่า จึงเป็นธรรมดาที่พวกเขาจะได้ต่อสู้กับศัตรูจากศาสนจักรอื่น ๆ มาแล้วมากมาย ไม่เกินจริงที่จะกล่าวว่าพวกเขาเป็นนักรบที่มีประสบการณ์

แต่นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขารู้สึกหงุดหงิดขนาดนี้

ศัตรูไม่ได้แข็งแกร่งอะไรเลยและมีจำนวนมากกว่าของพวกเขาเพียงเล็กน้อย แต่ดูเหมือนจะเป็นไปไม่ได้ที่พวกเขาจะฆ่าพวกมันทั้งหมด ทุกครั้งที่เอาชนะศัตรูกลุ่มหนึ่งได้ ศัตรูกลุ่มใหม่ก็จะเข้ามาแทนที่แทบจะในทันที...แม้แต่ศัตรูที่เข้ามาใหม่ คนเหล่านั้นก็ดูเหมือนกับศัตรูที่พวกเขาพึ่งจะฆ่าไป!

หากพวกเขาไม่ได้ยืนยันว่าศัตรูเป็นสิ่งมีชีวิตโดยใช้พลังกระดูกเน่าของพวกเขาตรวจสอบ พวกเขาคงเชื่อว่าพวกเขากำลังต่อสู้กับโกเลม...

หากเป็นเพียงศัตรูที่ไม่รู้จักจบจักสิ้น พวกเขาก็คงจะไม่รู้สึกแย่เป็นพิเศษเช่นนี้ เพราะหลังจากพวกเขาได้รับพรจากเทพเจ้ากระดูกเน่า พวกเขาก็เป็นเหมือนกับอันเดธที่ไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย

แต่หลังจากที่พวกศัตรูเสียชีวิตไปสองสามครั้ง ก็ดูเหมือนว่าพวกมันจะค้นพบวิธีเคลื่อนที่หลบหลีกสลับกับโจมตีพวกเขาได้อย่างง่ายดาย ดังนั้นพวกเขาจึงสร้างความเสียหายให้กับพวกมันได้น้อยลง ตรงกันข้าม พวกเขากลับได้รับบาดเจ็บซ้ำแล้วซ้ำอีก

และสิ่งที่ทำให้พวกเขากลัวมากที่สุดก็คือความจริงที่ว่า ศัตรูที่ดูเหมือนจะอ่อนแอเหล่านี้มีสัญชาตญาณการต่อสู้ที่แข็งแกร่งมาก

หลังจากที่พวกเขาได้รับพรจากเทพกระดูกเน่า ผู้ศรัทธาระดับสูงแต่ละคนจึงเริ่มดูเหมือนหนังเน่า ๆ หุ้มกระดูก แม้ว่าพวกเขาจะได้รับบาดเจ็บ แต่พวกเขาก็ไม่มีเลือดออก ดังนั้นจึงเป็นการยากที่จะบอกได้ว่าพวกเขากำลังบาดเจ็บหนักจากรูปลักษณ์ภายนอก

ทำให้ในการต่อสู้ที่ผ่านมา พวกเขามักจะสลับตัวกันเมื่อต่อสู้กับศัตรู โดยเปลี่ยนตัวคนที่เจ็บหนักที่สุดกับคนที่มีสภาพดีที่สุด เพื่อให้ศัตรูของพวกเขารู้สึกว่าคนของศาสนจักรเขาฆ่ายาก และสมาชิกที่บาดเจ็บก็จะสามารถล่าถอยออกไปพักรักษาตัวได้อย่างรวดเร็ว มันเป็นกลวิธีที่มักถูกนำมาใช้เพราะมันทำงานได้อย่างดีเยี่ยม

แต่ด้วยเหตุผลบางประการ กลยุทธ์นี้ไม่มีผลกับมนุษย์ประหลาดเหล่านี้เลย แม้ว่าพวกเขาจะแอบสลับตัวกันอย่างลับ ๆ ศัตรูก็จะสังเกตเห็นได้ทันทีและตะโกนว่า "ศัตรูกำลังหนี โจมตีเร็วเข้า!" และปิดกั้นเส้นทางของผู้ศรัทธาระดับสูงที่ได้รับบาดเจ็บ

ไม่เพียงแค่นั้น ยังมีศัตรูที่สวมชุดเกราะสีแดงแซมทองทั้งตัว คนพวกนี้หนังหนามาก เมื่อใดที่พวกมันปรากฏตัวพวกมันก็มักจะชูนิ้วกลางและตะโกนคำหยาบคายใส่พวกเขาไม่หยุดหย่อน

ทุกครั้งที่เกิดเหตุการณ์นี้ ผู้ศรัทธาในลัทธิกระดูกเน่าก็จะเริ่มรู้สึกว่าศัตรูนั้นน่ารังเกียจอย่างมาก จนพวกเขาอยากจะสาวไส้มันออกมาพันรอบคอมันแล้วรัดให้แน่นเพื่อให้โลกทั้งใบสงบสุข...

ด้วยเหตุนี้พวกเขาจึงไม่สามารถหลบหนีได้เร็วพอ และทำให้พวกเขาถูกล้อมฆ่า

"พวกเจ้า…เป็น…ตัวอะไร…"

เมื่อผู้ศรัทธาระดับสูงคนสุดท้ายล้มลง เบ้าตาที่ว่างเปล่าของเขาก็ได้จ้องมองไปยังศัตรูตรงหน้า และถามออกมาอย่างอ่อนแรง

"เราเหรอ เราก็แค่ผู้เล่นที่กำลังทำเควส”

เด็กหนุ่มยิ้มและเลิกสนใจผู้ศรัทธากระดูกเน่าที่กำลังจะตาย เขาตะโกนใส่พรรคพวกของเขาว่า “เอาล่ะ คนที่ต้องฟื้นคืนชีพกลับไปหาเจ้าหญิงลีอาและรับบัฟ ใครที่ต้องเติม HP ก็รีบเติม อย่างกกับการใช้ AP! เรากำลังจะไปสู้กับบอสแล้ว!”

-------------------------------

เพจ FC-Translate

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด