ตอนที่ 177 โจจู๋ปรากฏตัว (ฟรี)

"ยกโทษ?เจ้ามีความผิดอะไร?"

ลู่เฟิงสั่นศีรษะทันที"ใครจะไปคาดคิดว่าเรื่องเหล่านี้จะเกิดขึ้น"

"แต่ว่าฝ่าบาท ตอนนี้พวกคนเถื่อนทางตอนเหนือมีอาวุธมากมายและมันพร้อมที่จะโจมตีอาณาซีหยางในระยะเวลาอันสั้นเราจะ..."

ลิโป้ไม่ทันได้พูดจบก็ถูก ลู่เฟิงโบกมือขัดจังหวะ"เรื่องเหล่านี้ให้เมิ่งเถียนจัดการเขาเป็นผู้พิทักษ์หลักที่นี่ที่ข้าเชื่อใจเขาย่อมสามารถจัดการแก้ไขปัญหาได้"

ในอดีต เมิ่งเถียน เอาชนะพวก ฮั่น และ พวกคนเถื่อนทางตอนเหนือก็ไม่ต่างจากพวกซงหนูมากนักดังนั้นเขาเชื่อว่า เมิ่งเถียน สามารถรับมือได้

"ข้าน้อยเข้าใจแล้วพะยะค่ะ!"ลิโป้ ไม่ได้พูดอะไรอีกต่อไป

ลู่เฟิงมองไปที่ ม้าศึกในแอ่งน้ำและถอนหายใจออกมา"ม้าศึกเหล่านี้จำเป็นจะต้องได้รับการจัดการอย่างถูกต้อง ตอนนี้ เรายังไม่ได้ยึดครองอาณาจักรซีหยางโดยสมบูรณ์ หากม้าศึกเหล่านี้ถูกค้นพบเกรงว่าจะไม่ใช่เรื่องดีสำหรับเรา"

ลิโป้พยักหน้าและตอบกลับ"ข้าน้อยกำลังคิดหาทางอยู่ มันจะเป็นการดีหากเรารีบยึดครองเมืองโฮวฉิวโดยเร็วที่สุด"

"ถึงจะบอกอย่างนั้นแต่..."

"ฮ่าฮ่า,ดูเหมือนว่าพวกท่านกำลังมีปัญหากันอยู่ใช่หรือไม่?"

ลู่เฟิงยังไม่ทันได้พูดจบจู่ ๆ ก็มีเสียงหัวเราะดังมาจากทางภูเขา

ลู่เฟิง ลิโป้ ได้หันศีรษะไปมองและพบชายคนนึงอยู่บนยอดเขาด้านหลัง

ชายคนนี้ดูเหมือนนักบวชลัทธิเต๋าและเปี่ยมไปด้วยพลัง

แต่เขาเป็นเพียงชายแก่

โชคดีที่ ลู่เฟิง และ ลิโป้ ไม่ได้อ่อนเเอ มิฉะนั้นคงไม่สามารถมองเห็นรูปลักษณ์ของอีกฝ่ายได้

"ฝ่าบาทระวังตัวด้วยคนผู้นี้ไม่ธรรมดา!"ลิโป้ ได้มายืนอยู่เบื้องหน้าของลู่เฟิง เขาได้ยกง้าวสีขาวจ้องมองไปที่ชายชราบนภูเขา

แม้แต่ ลิดป้ ที่เป็นนักรบระดับ 2 ขั้นปรมาจารย์ยังรับรู้ได้ถึงภัยคุกคามจากชายคนนี้

ดวงตาของลู่เฟิงได้สว่างวาบขึ้นชายคนนี้ที่แต่งตัวเหมือนนักบวชลัทธิเต๋า ชายคนนี้คล้ายกับ โจจู๋ ในประวัติศาสตร์!

"อาวุโสหยวนฟาง ในเมื่อมาแล้วทำไมไม่ลงมาพูดคุยกันหน่อยเล่า"ลู่เฟิงได้หัวเราะออกมา

"หืม?"

ชายชราบนภูเขาได้ส่งเสียงกระซิบออกมาพริบตาเดียวร่างของเขาก็มาถึงเบื้องหน้าของ ลู่เฟิง และ ลิโป้

ลิโป้ รู้สึกตกใจมาก เขาได้เอาตัวขวางร่างของ ชายชราคนนี้เอาไว้

ขณะที่ ลิโป้ กำลังจะโจมตี ลู่เฟิง ก็ได้เอื้อมมือมาขวางเขาเอาไว้

โจจู๋ มองไปที่ ลู่เฟิงและกล่าวถาม"ฝ่าบาททรงรู้จักข้าด้วย?"

"มีใครบ้างที่ไม่รู้จักชื่อเสียงของท่าน?"ลู่เฟิง ยิ้มออกมา

โจจู๋ รู้สึกพูดไม่ออก เขาได้มองไปที่ ลู่เฟิง และ ครุ่นคิดในใจ นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเดินทางมาที่อาณาจักรหนานหยาน และ เป็นครั้งแรกที่เขาเดินทางมาถึงอาณาจักรซีหยางแห่งนี้ มันไม่น่าจะเป็นไปได้ที่จักรพรรดิที่อยู่ตรงหน้าของเขาจะรู้จักตัวเอง

หรือว่าจักรพรรดิองค์ก่อนจะทิ้งบันทึกสวรรค์เอาไว้?

ลู่เฟิง มองไปที่ โจจู๋ ด้วยรอยยิ้ม"อาวุโสหยวนฟาง ก่อนหน้านี้ท่านบอกว่าพวกข้ากำลังประสบปัญหา เช่นนั้นท่านรู้วิธีแก้ปัญหาใช่หรือไม่?"

โจจู๋ ได้ตอบสนองและมองไปที่ ลู่เฟิง"ฝ่าบาท ชายแก่คนนี้พอมีวิธี แต่ก่อนหน้านั้นข้าขอถามบางอย่างกับพระองค์หน่อยได้หรือไม่?"

"ถามอะไร?"

"ขอบังอาจถามว่า ฝ่าบาทต้องการปกครองโลกแบบใด?"โจจู๋ ได้กล่าวถาม

"เช่นนั้นข้าขอถามกลับ จักรพรรดิเพียงหนึ่งเดียวคืออะไร?"ลู่เฟิงกล่าวถามด้วยรอยยิ้ม

"จักรพรรดิเพียงหนึ่งเดียว?"

ดวงตาของ โจจู๋ หรี่ลง ในทวีปทั้งเก้า มีอาณาจักรจำนวนมากและมีหลายราชวงศ์ แต่คนเหล่านี้ก็ไม่มีใครกล้าแทนตัวเองว่าจักรพรรดิเพียงหนึ่งเดียว!

ไม่มีใครกล้าเรียกตนเองว่าจักรพรรดิเพียงหนึ่งเดียวได้เต็มปาก!

มันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะเป็น

ทำไมชายหนุ่มตรงหน้าของเขาถึงกล้าพูดว่าจักรพรรดิเพียงหนึ่งเดียว?

โจจู่ ได้คร่ำครวญเล็กน้อยและกล่าวถาม"แต่แก่คนนี้โง่เขลา หวังว่าฝ่าบาทจะช่วยชี้แนะ"

"จักรพรรดิหนึ่งเดียว ก็คือผู้ที่แข็งแกร่งและปกครองโลกทั้งหมด เป็นผู้นำของคนหลายล้านและกองทัพนับล้าน แต่ทว่า นั่นคือจักรพรรดิหนึ่งเดียว แน่งั้นเหรอ?"

"ข้าเองก็เป็นจักรพรรดิ เป็นผู้ปกครองอาณาจักรหนานหยาน มีผู้คนหลายล้านและทหารชั้นยอดมากกว่า 3 ล้านคน! ในอาณาจักรของข้าเต็มไปด้วยผู้คนที่มีความสามารถทำไมข้าถึงจะกลายเป็นจักรพรรดิเพียงหนึ่งเดียวไม่ได้?"

"ข้าคือจักรพรรดิ! ข้าต้องการให้ใต้หล้าเหล่านี้ยอมสยบแก่ข้า!"

"ข้าจะต้องกลายเป็นจักรพรรดิเพียงหนึ่งเดียว!"

ลู่เฟิง มองไปที่ โจจู๋ ด้วยรอยยิ้ม"นี่คือคำตอบของข้า อาวุโสหยวนฟาง"

พระเจ้า ชายคนนี้มีความทะเยอทะยานอย่างมาก แต่ทวีปคิวชู !!!

โจจู๋ รู้สึกตกใจ ตอนนี้เขาอายุเจ็ดสิบห้าปีแล้ว การฝึกฝนของเขาเป็นไปได้อย่างยากลำบาก ตอนนี้เขาจะเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุระดับปฐพีขั้นสูง

ด้วยฐานการบ่มเพาะพลังของเขา ที่มาถึงระดับ 5 ขั้นปมาจารย์ เขาใช้ชีวิตเกือบครึ่งเดินทางไปทั่วหยูโจวเยี่ยมเยือนขุนนางจำนวนมากและแม้กระทั่งจักรพรรดิ

แต่เขาไม่เคยเห็นใครที่กล้าโอ้อวดตัวเองว่าจะกลายเป็นจักรพรรดิเพียงหนึ่งเดียว

ไม่เเปลกใจที่อาณาจักรหนานหยานมีจิตวิญญาณมังกรที่แข็งแกร่ง ปรากฏว่ามีคนที่มีความทะเยอทะยานเช่นนี้ แม้แต่คำพูดก็เต็มไปด้วยความมั่นใจ นี่ไม่ใช่เรื่องง่าย

โจจู๋ จ้องมองไปที่ ชายหนุ่มด้านหน้า ทำไมเขารู้สึกว่า ชายหนุ่มคนนี้ สามารถทำให้ความคิดเช่นนั้นเป็นจริงได้

เขาได้เฝ้าดูแนวโน้มทั่วไปของโลกและแสวงหาโชคสำหรับตัวเอง

ในอาณาจักรหนานหยานที่มีจิตวิญญาณมังกรที่แข็งแกร่งปรากฏ ดวงดาวแห่งจักรพรรดิได้คงอยู่ในสถานที่แห่งนี้ มันสามารถเติมเต็มความฝันส่วนที่เหลือของเขาได้

โจจู๋ ได้มีความคิดจำนวนมากในใจ เขาได้โค้งคำนับเล็กน้อยให้กับลู่เฟิงและพูดขึ้น"คำพูดของพระองค์ทำให้ชายแก่คนนี้ตระหนักได้ถึงความทะเยอทะยานอันแรงกล้า ถ้าฝ่าบาทไม่รังเกียจไม้ใกล้ฝังคนนี้ ข้าน้อยยินดีจะติดตามพระองค์และจะเป็นสักขีพยานให้กับเหตุการณ์ที่ยิ่งใหญ่ของพระองค์ในอนาคต!"

"ฮ่าฮ่า,หากได้รับความช่วยเหลือของท่าน ย่อมเป็นเรื่องที่ดีอยู่แล้ว!"ลู่เฟิงหัวเราะออกมา

เขาตื่นเต้นมากจริง ๆ

โจจู๋ ไม่เพียงแต่เป็นนักรบระดับ 5 ขั้นปรมาจารย์เท่านั้น อีกฝ่ายยังเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุระดับปฐพีขั้นสูง มันเป็นประโยชน์อย่างมากต่ออาณาจักรหนานหยาน

การที่มีนักเล่นแร่แปรธาตุระดับสูงในอาณาจักรหนานหยาน จะช่วยพัฒนาสมาคมเล่นแร่แปรธาตุของอาณาจักรหนานหยานให้ดีขึ้นอีกด้วย

ราชวงศ์ที่มีอำนาจนั้นไม่เพียงแต่พวกเขาจะต้องมีกองทัพที่แข็งแกร่งเท่านั้น พวกเขายังต้องเพียบพร้อมไปด้วยขุมพลังที่เชี่ยวชาญในด้านต่าง ๆ

นักเล่นแร่แปรธาตุไม่สามารถปฏิเสธได้ในทวีปทั้งเก้า อาณาจักรหนานหยาน ที่มีตัวตนระดับนักเล่นแร่แปรธาตุปฐพีขั้นสูง หากเขาปล่อยข่าวออกไป มีหรือ ที่นักเล่นแร่แปรธาตุระดับธรรมดา หรือ ระดับมนุษย์ จะไม่มา

เนื่องจากพวกเขาต้องการปรับปรุงความสามารถในการเล่นแร่แปรธาตุของตนเองเป็นธรรมชาติที่พวกเขาจะต้องการคำแนะนำจากนักเล่นแร่แปรธาตุระดับปฐพีขั้นสูง

ในเวลานั้นอาชีพนักเล่นแร่แปรธาตุของอาณาจักรหนานหยาน จะสูงกว่าที่เป็นอยู่อย่างแน่นอน

"อาวุโสหยวนฟาง ในเมื่อท่านเห็นปัญหาของข้าก่อนหน้านี้ ไม่ทราบว่าพอมีทางแก้ไขปัญหาหรือไม่?"ลู่เฟิงมองไปที่ โจจู๋ ด้วยรอยยิ้ม

โจจู๋ ได้พยักหน้าออกมา"ฝ่าบาท พระองค์ต้องการจะจัดการเกี่ยวกับการขนส่งม้า 200,000 ตัวในแอ่งน้ำแห่งนี้ แต่ไม่รู้จะขนมันออกไปยังไงใช่หรือไม่?"

ลู่เฟิงได้ตอบกลับ"เป็นเช่นนั้น"

"ฝ่าบาท ก่อนที่ข้าน้อยจะเดินทางมาที่นี่ข้าน้อยพบถนนหนทางที่เต็มไปด้วยขวากนาม มันพังมานานไม่น้อยกว่าหลายร้อยปี แต่ก็กว้างพอที่จะทำการขนส่ง หากฝ่าบาทสั่งให้คนไปจัดการเก็บต้นไม้หรือขวากหนามที่กั้นอยู่ไม่เพียงแต่จะใช้ขนส่งม้าได้เท่านั้น ยังสามารถสร้างถนนเชื่อมต่อกับดินแดนอันห่างไกลของอาณาจักรซีหยางได้ด้วย หากฝ่าบาทต้องการจะยึดดินแดนอันห่างไกลจากอาณาจักรซีหยาง มันจะช่วยให้ฝ่าบาททำงานสะดวกมากขึ้น"โจจู๋ได้ยิ้มออกมา

"ฮึ!"

ลิโป้ ได้กล่าวพูดอย่างเย็นชา"ตาเฒ่า อย่าได้พูดเรื่องไร้สาระ ข้าได้สำรวจภูเขาลูกนี้มานานแล้ว แต่ไม่เห็นมีถนนที่ว่านั่นเลย!"

"นั่นมันก็แน่นอน!"

โจจู๋ ได้ยิ้มออกมา"ถนนสายนี้ไม่เพียงแต่หายาก เพราะมันไม่ได้นำพาไปสู่เมืองโฮวฉิวโดยตรงแต่เป็นที่อื่น!"

ลู่เฟิงขมวดคิ้วและกล่าวถาม"เช่นนั้นมันอยู่ที่ไหน?"