L.P.T ตอนที่ 99 ผู้ช่วย
ซาโต้ไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าคุณจอยจะขอความช่วยเหลือในการรักษากับเขา และเขาจะปฏิเสธคำขอของคุณจอยดีหรือปล่าว?
พูดตามตรงถ้าเขาทำได้เขาก็อยากจะปฏิเสธ แต่เขารู้ดีว่าถ้าเขาเลือกที่จะปฏิเสธในตอนนี้ผลที่ตามมาอาจจะร้ายแรงมาก สำหรับเทรนเนอร์ทุกคนแล้วมีบุคคลประเภทหนึ่งที่ไม่สามารถทำให้โกรธเคืองได้เลย นั้นก็คือพวกบุคลากรทางการแพทย์ของโลกโปเกมอน
แม้ว่าร่างกายของโปเกมอนจะมีความพิเศษมาก แต่มันก็ยากที่จะรักษาอาการบาดเจ็บของโปเกมอนด้วยการรักษาทางการแพทย์แบบธรรมดาและโปเกมอนในมือของเทรนเนอร์ที่มักจะต่อสู้บ่อยครั้งก็มีอาการบาดเจ็บสะสมเสมอ ดังนั้นเพื่อให้โปเกมอนในมือของเทรนเนอร์ได้รับการรักษาที่ดี อาชีพแพทย์เฉพาะทางของโปเกมอนจึงได้เกิดขึ้น
อาชีพแบบนี้มีมานานพอๆกับเทรนเนอร์แต่พวกเขากลับมีจำนวนไม่มาก โดยทั่วไปแล้วพวกเขาเป็นกลุ่มคนที่มีส่วนร่วมอยู่เบื้องหลังเทรนเนอร์อย่างเงียบๆ เทรนเนอร์สามารถบรรลุความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ก็เพราะเหล่าแพทย์โปเกมอนเหล่านี้ ดังนั้นทั้งสองอาชีพจึงไม่สามารถตัดขาดออกจากกันได้
ในปัจจุบันตระกูลแพทย์โปเกมอนที่เทรนเนอร์ส่วนใหญ่รู้จักกันดีคือตระกูลของคุณจอยอย่างไม่ต้องสงสัยและตระกูลจอยยังเป็นเพียงตระกูลรแพทย์โปเกมอนเพียงตระกูลเดียวที่ได้รับการยอมรับจากกลุ่มพันธมิตรลีกอีกด้วย
สาเหตุที่ตระกูลจอยกลายเป็นตระกูลแพทย์เพียงหนึ่งเดียวที่พันธมิตรลีกให้การยอมรับส่วนใหญ่เป็นเพราะพวกเขาประสบความสำเร็จในการเลี้ยงพวกลัคกีและยังผูกขาดที่อยู่อาศัยของพวกลัคกี(ออกแบบเอง)
แน่นอนว่าตระกูลจอยนั้นมีประวัติยาวนานกว่ากลุ่มพันธมิตรลีกมาก นอกเหนือจากการมีพวกลัคกีไว้แต่เพียงผู้เดียวแล้วกลุ่มของพวกเขายังเชี่ยวชาญทักษะทางการแพทย์โปเกมอนที่ยอดเยี่ยมอีกมากมาย เรียกได้ว่าตระกูลจอยเป็นผู้นำระดับโลกในด้านการรักษาโปเกมอนเลยก็ได้
ตำแหน่งของคุณจอยในพันธมิตรคืออะไร? คำตอบสำหรับคำถามนี้ชัดเจนในตัวมันเองตำแหน่งของพวกเธอนั้นมันใหญ่และยิ่งใหญ่มาก สำหรับเทรนเนอร์ส่วนใหญ่คุณจอยคือผู้ที่ไม่ควรทำให้โกรธมากที่สุด
หากคุณทำให้คุณจอยคนใดคนหนึ่งโกรธและเธอได้ขึ้นบัญชีดำคุณไป โชคไม่ดีที่จะต้องบอกว่าคุณอาจไม่สามารถเป็นเทรนเนอร์ในชีวิตนี้ของคุณได้อีกต่อไปแล้วก็ได้
เพราะคุณจะพบว่าไม่ว่าคุณจะไปที่โปเกมอนเซนเตอร์ที่ไหน คุณจอยที่ทำงานที่นั่นก็จะปฏิเสธที่จะให้บริการคุณและคุณจะพบว่ามันหมดหวังแน่นอน ไม่ว่าคุณจะไปที่สถาบันทางการแพทย์ใดก็ตามพวกเขาก็จะเลือกที่จะปฏิเสธที่จะให้บริการ คุณเช่นกัน
ในโลกแห่งแพทย์โปเกมอนครอบครัวคุณจอยเป็นยักษ์ใหญ่อย่างไม่ต้องสงสัยและพวกเขายังอยู่ในตำแหน่งที่ไม่มีทางสั่นคลอนได้ หากคุณทำให้คุณจอยขุ่นเคืองมันก็เหมือนกับการทำให้โปเกมอนทั้งโลกขุ่นเคือง คุณจะไม่เหลือหนทางไหนนอดเสียจากคุณจะเป็นแพทย์โปเกมอนเสียเองนั้นแหละหรือคุณมีพลังมากพอที่จะต่อต้านตระกูลจอย ไม่งั้นเส้นทางการเป็นเทรนเนอร์ตลอดชีวิตของคุณจะสิ้นสุดลงแล้วเตรียมกลับบ้านไปทำฟาร์มได้เลย ดังนั้นตอนนี้ซาโต้จึงไม่กล้าปฏิเสธคำขอของคุณจอยในตอนนี้
แม้ว่าเขาจะมีคิเรอิฮานะที่มีพลังในการรักษาอยู่ในมือ แต่ใครจะแน่ใจได้ว่าโปเกมอนจะไม่เจอโรคแปลกๆที่แม้แต่คิเรอิฮานะก็ไม่สามารถรักษาได้? หากคุณจอยรู้สึกไม่พอใจเขาในเวลานี้แล้วพอถึงตอนนั้นเขาก็ไม่มีที่ไหนให้ไปรับการรักษาได้นั่นจะเป็นปัญหาใหญ่ของเขาแน่นอน
"ไม่มีปัญหาผมยินดีที่ได้ช่วยมากครับ" ซาโต้ผู้ซึ่งรู้ถึงพลังของคุณจอยเป็นอย่างดีก็ได้หันกลับมาและตอบกลับคุณจอยตรงหน้าเขาพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้าที่แสนจริงใจ
“เยี่ยมจังเลย! ช่วยมาดูผู้บาดเจ็บเหล่านี้ทีนะ พวกเขาเป็นคนที่ได้รับผลกระทบจากระเบิดเมื่อครู่นี้ทำให้ตอนนี้พวกเขาบาดเจ็บสาหัสมากและลัคกีของฉันก็หมดแรงแล้ว ช่วยให้คิเรอิฮานะใช้ทักษะสนามหญ้าเพื่อบรรเทาอาการบาดเจ็บของพวกเขาไปก่อนได้ไหม?” เมื่อซาโต้ตอบอย่างเต็มใจ คุณจอยก็พูดอย่างมีความสุขและรีบพาซาโต้ไปยังบริเวณที่มีคนได้รับบาดเจ็บสาหัส
ซาโต้ตรวจสอบและพบว่าผู้คนและโปเกมอรส่วนใหญ่ที่อยู่ที่นี่เป็นเทรนเนอร์พันธมิตรและโปเกมอนที่เคยเข้าร่วมในการปิดล้อมกลุ่มไรเดอร์ทั้งนั้น
พวกเขาทั้งหมดได้รับบาดเจ็บจากการระเบิดอย่างรุนแรง คนส่วนใหญ่ได้รับบาดเจ็บจากการเผาไหม้ในระดับที่แตกต่างกันไปตามระยะทาง ในกรณีที่รุนแรงกว่าก็คือมีอวัยวะหายไปจากร่างกายและมีบาดแผลจากการโดนของมีคมแทงทะลุผ่านไป แต่แม้ว่าพวกเขาได้รับบาดเจ็บรุนแรงเช่นนี้ อาการบาดเจ็บก็ยังไม่สามารถพรากชีวิตพวกเขาไปได้ถือได้ว่าทักษะทางการแพทย์ของพวกหน่วยกู้ภัยนั้นยอดเยี่ยมมาก
จากพฤติกรรมบ้าๆของหัวหน้าไรเดอร์ที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหันในการสั่งให้มาตาโดกัซระเบิดในตอนนั้น เทรนเนอร์พันธมิตรที่ล้อมรอบร้านอาหารเกือบทั้งหมดก็รีบตอบโต้และใช้การป้องกันอย่างรวดเร็วแต่พวกเขาก็ยังได้รับบาดเจ็บสาหัสอยู่ดี โดยเฉพาะคนที่แอบเข้าไปในร้านอาหารอาจจะโชคร้ายกว่าหน่อย นอกจากนี้แม้แต่เขาที่ป้องกันความเสียหายส่วนใหญ่ของผลกระทบจากคลื่นอากาศด้วยการป้องกันของซูแบทแล้วแรงอัดอากาศก็ยังเกือบทำให้เขาหมดสติไปด้วยซ้ำ
และถ้าไม่ใช่เพราะเด็กสาวผมดำและโปเกมอนที่ทรงพลังสองตัวที่อยู่รอบตัวเธอในตอนนั้น เขาและผู้บาดเจ็บที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสเหล่านี้อาจถูกบดขยี้จนกลายเป็นเนื้อเละจากอาคารสูงที่ถล่มลงมาไปแล้ว
"น่าทึ่งจริงๆ ผู้หญิงคนนั้นมีพลังของตัวเองและโปเกมอนของเธอก็แข็งแกร่งมากมันคงยากมากที่จะมีพลังเท่ากับเธอในตอนนี้" ตอนนี้ซาโต้ได้คิดอีกครั้งเกี่ยวกับความจริงที่ว่าเด็กสาวผมดำได้ใช้พลังจิตของเธอกับโปเกมอนเข้าด้วยกันและฉากการใช้พลังวิเศษเพื่อพยุงอาคารทั้งหลังให้มันกลับมามั่นคง ซาโต้ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกตกใจอีกครั้ง
ในขณะเดียวกันซาโต้ก็ได้รับรู้ถึงตัวตนของเด็กผู้หญิงผมดำที่มีพลังจิตคนนี้ ใช่แล้วถ้าเขาเดาไม่ผิดจะต้องเป็นเธอแน่นอนและเธอก็คือนัทสึมิผู้มีพลังจิตแน่นอน
"แม้ว่าจะยังไม่ชัดเจนว่าทำไมคุณถึงช่วยผม แต่ก็ไม่ต้องสงสัยเลยว่าคุณได้ช่วยชีวิตผมไปแล้ว และผมได้จดจำการช่วยเหลือของคุณไว้แล้วหากมีโอกาสในอนาคตผมจะตอบแทนคุณอย่างแน่นอน" ซาโต้พูดอยู่คนเดียวเงียบๆ
และเมื่อซาโต้กำลังขอบคุณที่นัทสึมิช่วยเขาไว้ นัทสึมิในชุดสีขาวก็ปรากฏตัวในที่เกิดเหตุพร้อมกับโปเกมอนพลังจิตทั้งสองตัวของเธอ
นอกจากนัทสึมิและโปเกมอนทั้งสองของเธอแล้วยังมีเทรนเนอร์พันธมิตรอีกแปดคนในเครื่องแบบทหารชุดเดียวกันกับเธอด้วย ในเวลานี้เทรนเนอร์พันธมิตรเหล่านี้มองเธอด้วยความเคารพ
"ถ้าไม่มีอะไรฉันจะกลับแล้วน่ะ พวกคุณปล่อยให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นหลังจากที่ฉันหลับไปเนี้ยนะ? พวกคุณมันไม่มีประโยชน์อะไรเลยจริงๆ " นัทสึมิที่ลอยอยู่บนพื้นด้วยพลังของเธอก็ได้หาวและจากนั้น ก็พูดอย่างโกรธเกรี้ยวกับเหล่าเทนเนอร์พันธมิตรที่อยู่รอบๆเธอ
และหลังจากได้ยินคำดุด่าของนัทสึมิ เทรนเนอร์ในลีกทุกคนก็พยายามก้มหัวให้มากที่สุดและไม่กล้าที่จะพูดอะไร คงเพราะพวกเขาเพิ่งเห็นพลังของนัทสึมิไป พวกเขาทุกคนจึงรู้ดีว่าตอนนี้หญิงสาวผมสีดำคนนี้มีพลังแค่ไหน
และพวกเขาต่างก็เคยได้ยินมาว่าหัวหน้ายิมคนใหม่จากยิมเมืองนี้มีนิสัยไม่ดีและเธอยังเป็นคนขี้รำคาญ ถ้าทำให้เธอไม่พอใจจะต้องพบกับฝันร้ายอย่างแน่นอน
"รายงานครับคุณนัทสึมิ เราไม่พบศพของผู้ร้ายในที่เกิดเหตุและสิ่งที่เขาขโมยไปจากพวกเราก็ไม่ได้อยู่ที่นี่ คุณพบอะไรหรือไม่ครับ" เทรนเนอร์พันธมิตรที่มีตำแหน่งสูงสุดในหมู่พวกเขาได้ลุกขึ้นและถามนัทสึมิด้วยความเคารพ
จริงๆแล้วพวกเขาไม่ได้กังวลเกี่ยวกับการตายของหัวหน้าไรเดอร์มากนัก สิ่งที่พวกเขากังวลตอนนี้คือเบาะแสของสิ่งที่หัวหน้าไรเดอร์ได้ขโมยไป
สิ่งต่างๆเช่นนี้เกิดขึ้นโดยกลุ่มซิลเวอร์ที่ได้รับการฝากสิ่งของนั้นจากกลุ่มพันธมิตรลีกและพวกเขาก็มีหน้าที่ในการนำสิ่งของนั้นไปส่ง แต่พวกเขาก็ถูกขโมยไปเพราะความประมาท ถ้าพวกเขาหาไม่เจอก็คงจะไม่สามารถอธิบายอะไรให้เจ้านายพวกเขาฟังได้แน่ๆ
"ฉันจะไปรู้ได้ยังไงละ ตอนที่ฉันมาที่นี่เจ้าตึกบ้านั้นก็กำลังจะถล่มทีบคนอยู่แล้ว ฉันจะมีเวลามาสนใจปัญหาของพวกคุณได้ยังไง ฉันไม่รู้ด้วยล่ะ พวกคุณหามันด้วยตัวเองไปเถอะ ฉันเหนื่อยมากแล้วและฉันจะกลับไปนอน!” สำหรับคำถามพวกนี้ นัทสึมิตอบแบบขอไปทีเพราะเธอขี้เกียจที่จะยุ่งด้วย
ทันทีที่เธอพูดจบ ก่อนที่เทรนเนอร์พันธมิตรจะตอบกลับนัทสึมิก็หายตัวไปต่อหน้าเทรนเนอร์พันธมิตรเหล่านี้ทันที
