บทที่ 11: แหวนและผ้าใบ
ในที่สุดเลวีอาธานกอริลลาก็ได้สละศักดิ์ศรีทั้งหมดในฐานะสัตว์วิเศษระดับแปด เสียงร้องของมันเต็มไปด้วยความจริงใจ มันค่อมและโค้งคำนับด้วยมือที่พับไปข้างหน้า แต่ทั้งหมดคุกเข่าลงบนพื้นมอบโควตให้กับหลินลี่ “ กอริลลาขี้โมโหตัวนี้รู้ที่จะยอมจำนนโดยที่มันไม่สามารถชนะการต่อสู้ได้?” มันเป็นการเปิดหูเปิดตาสำหรับ...