บทที่ 45 การเก็บเกี่ยว
บทที่ 45 การเก็บเกี่ยว
เย่จงหมิงมีประสบการณ์มากมายจากช่วงทศวรรษแห่งวันโลกาวินาศในชีวิตก่อน เขาเคยเห็นการต่อสู้ระหว่างผู้แข็งแกร่ง แต่เขาไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้มาก่อน
ดึง ทึ้ง ข่วน มีแม้กระทั่งกัด…
ไม่มีกฎ ไม่มีอะไรพิเศษ ไม่มีอะไรเลย ทุกอย่างที่เกิดขึ้นคือการใช้อะไรก็ได้ทำร้ายฝ่ายตรงข้ามเท่านั้น
ไม่เพียงแต่เหลียงชูหยิน แม้แต่อาจารย์ผู ก็เป็นแบบนั้น แม้ว่าคู่ต่อสู้จะเป็นอาจารย์ผู้ชายหรือนักศึกษาชายที่ตัวใหญ่กว่าตนก็ตาม
วิธีการต่อสู้ที่เห็นทำให้เย่จงหมิงได้เปิดหูเปิดตาจริงๆ
เหลียงชูหยินกับผูซิ่วหยิงโกรธจัดจริงๆ ขณะที่พวกเธอกำลังเก็บเกี่ยวผลึกวิเศษ หลังจากเก็บไปได้ร้อยกว่าชิ้นได้ไม่นาน พวกเธอก็คิดว่า การเก็บเกี่ยวตรงนี้ค่อนข้างปลอดภัย และผลึกที่ยังอยู่ตรงนี้น่าจะยังมีอยู่อีกประมาณ 500 ชิ้น เมื่อเป็นสถานที่ ที่พวกเธอไม่กลัว พวกเธอจึงลงมือเก็บเกี่ยวต่อ จนได้เพิ่มขึ้นอีกกว่า 200 ชิ้น
แม้ว่างานนี้จะน่าขยะแขยง แต่เมื่อเก็บรวบรวมผลึกวิเศษใส่กระเป๋าเป้แล้ว พวกเธอก็รู้สึกได้ถึงความสำเร็จอันยิ่งใหญ่ จนลืมความรู้สึกไม่ดีที่เคยมีไป และทำงานหนักขึ้น
แต่แล้วสิ่งที่พวกเธอไม่ได้คาดคิดก็เกิดขึ้น ขณะที่พวกเธอยังทำงานไม่เสร็จสิ้น บางคนที่มาจากที่ไหนไม่รู้กับบางคนที่เคยซ่อนตัวอยู่ในอาคารโรงเรียนฝึกทหารด้วยกัน เริ่มเข้ามาเก็บเกี่ยวผลึกวิเศษเหมือนกับพวกเธอ ซึ่งทำให้พวกเธอไม่ได้รู้สึกมีความสุขอีกแล้ว
ผลึกวิเศษเหล่านี้เป็นของพวกเธอ ไม่ใช่สิ่งที่ใครเห็นก็จะยึดเอาเป็นเจ้าของได้ เหลียงชูหยินจึงร้องถามด้วยอารมณ์รุนแรง
แต่คนเหล่านี้ไม่สนใจฟังเธอ เอาแต่ลงมือเก็บเกี่ยวไม่หยุด เพียงครู่เดียวพวกเขาก็ได้ผลึกไปหลายสิบชิ้น
เหลียงชูหยินกับผูซิ่วหยิงต้องการแข่งกับพวกเขา พวกเธอต่อสู้กับตัวเองเก็บเกี่ยวให้ได้มากที่สุดและเร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ แต่ผ่านไปไม่นานพวกเธอก็พบว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะเอาชนะกลุ่มคนที่มีจำนวนมากกว่า แม้ว่าเครื่องมือของพวกเขาจะไม่ดีและมีประสิทธิภาพเท่ากับพวกเธอ แต่พวกเขาก็เก็บเกี่ยวได้มากกว่าที่พวกเธอทำ
เมื่อผลึกวิเศษบนซากศพของซอมบี้ถูกเก็บเกี่ยวจนเกือบหมดเหลียงชูหยินก็อดไม่ได้ที่จะร้องบอกพวกเขาให้ส่งผลึกวิเศษคืนมาให้กับเธอ แต่พวกเขาไม่เพียงแต่จะไม่ให้ พวกเขายังคิดปล้นผลึกวิเศษที่พวกเธอมีอีกด้วย
หลังจากความลับของรูเล็ตค่อยๆแพร่กระจายออกไป คนที่เคยเป็นเน็ตไอดอลผู้น่าหลงใหลกับอาจารย์สาวในฝัน ก็ถูกปัดทิ้งไปจากความสนใจ มีเพียงพลังลึกลับเท่านั้น ที่เป็นสิ่งที่พวกเขาต้องการ
ทั้งสองฝ่ายเริ่มทะเลาะกันเพื่อปกป้องผลึกวิเศษ แม้แต่อาจารย์ผูยังเข้าร่วมต่อสู้ด้วย
เมื่อเย่จงหมิงกับโม่เย่มาถึง หญิงสาวทั้งคู่กำลังถูกโค่นล้ม หลายคนพากันเปิดกระเป๋าเป้สะพายหลังของพวกเธอ และร้องด้วยความตื่นเต้นเมื่อเห็นว่ามีผลึกวิเศษอยู่เต็มไปหมด
“วางมันลง!”
เสียงเยือกเย็นขัดจังหวะจินตนาการเกี่ยวกับรูเล็ตลึกลับของคนเหล่านั้น เมื่อเงยหน้าขึ้นมอง พวกเขาก็พบกับเย่จงหมิงที่กำลังโกรธ
บางส่วนของคนเหล่านี้ได้รับการช่วยเหลือจากเย่จงหมิงในอาคารโรงเรียนฝึกทหารจนหนีรอดออกมาได้ จึงรู้จักเย่จงหมิงดี ด้วยสัญชาตญาณทำให้พวกเขารู้สึกกลัว ซึ่งต่างจากคนส่วนใหญ่
บางครั้งสิ่งที่เกิดขึ้นมันก็เป็นแบบนี้ ต่อหน้าผลประโยชน์มันง่ายต่อการเลือกทางที่ผิด
นั่นคือสิ่งที่คนเหล่านี้ทำ พวกเขาไม่สนใจมีดเดินป่าในมือของเย่จงหมิง แทนที่จะยอมวางกระเป๋าเป้ที่ใส่ผลึกวิเศษลง พวกเขากลับโอบมันไว้ในอ้อมแขนไม่ยอมปล่อย
“แกเป็นใคร? ทำไมต้องให้แกด้วย?”
ผลึกวิเศษเหล่านี้พวกเขาทั้งสี่เสี่ยงชีวิตแลกมา ไม่ต้องพูดถึงเหลียงชูหยิน แม้แต่อาจารย์ผูที่ไม่ลงรอยกับเย่จงหมิงก็ยังลงมือทำ ซึ่งก็ได้รับการยอมรับจากเย่จงหมิงกับโม่เย่ เมื่อเห็นเพื่อนถูกโค่นล้มลง พวกเขาก็ก้าวเข้าไปผลักคนที่ทำร้ายพวกเธอจนกระเด็นออกไป แต่พอได้ยินใครบางคนพูดขึ้นมา ในใจก็รู้สึกโกรธมากยิ่งขึ้น
“เราเป็นคนฆ่าซอมบี้พวกนี้!”
คนที่เข้ามาเรียนในมหาวิทยาลัยได้ย่อมไม่ใช่คนโง่ เมื่อได้ยินสิ่งที่โม่เย่พูด คนเหล่านั้นก็รู้ว่าเธอพูดความจริงไม่ได้โกหก แต่ใครจะยอมรับล่ะ? ไม่ ไม่ยอม ถ้ายอมรับก็ต้องสูญเสียผลึกวิเศษเหล่านี้ นั่นคือสิ่งที่พวกเขาไม่สามารถยอมรับได้
“พิสูจน์ได้ไหมล่ะว่าพวกแกเป็นคนฆ่าพวกมัน? พวกเราดูอยู่ที่ตึกใกล้ๆ ยังไม่เห็นพวกแกฆ่าพวกมันเลย พวกเราเห็นแต่พวกหล่อนมาขุดผลึกพวกนี้ พวกเราก็แค่ทำแบบเดียวกับพวกหล่อนเท่านั้น”
“ทำไม พวกหล่อนทำได้ แล้วพวกเราทำไม่ได้รึไง?”
“ยากหน่อยนะที่จะมาขู่ใครแบบนี้”
คนเหล่านี้รวมกันอยู่เป็นกลุ่มใหญ่ มีสามคนในนั้นถือปืนไรเฟิลกึ่งอัตโนมัติไทป์ 56 ที่ได้มาจากคลังแสงในอาคารโรงเรียนฝึกทหาร ซึ่งช่วยให้พวกเขามีความกล้ามากขึ้น
โม่เย่หน้าแดงด้วยความโกรธ อยากจะเถียงต่อ แต่ถูกเย่จงหมิงห้ามไว้
“ตามทฤษฎีของพวกนาย ใครเป็นเจ้าของพวกมันล่ะ?”
เย่จงหมิงชี้มือไปยังผลึกในกระเป๋าเป้สะพายหลัง ถามขึ้นด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าที่ไม่สามารถอธิบายได้
“ตอนนี้มันเป็นของพวกเรา ไสหัวไปไกลๆเลย”
อาจารย์ผู้ชายหนึ่งในเพื่อนร่วมงานเก่าของผูซิ่วหยิงพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น เตือนเย่จงหมิงด้วยท่าทางดุร้าย
เย่จงหมิงพยักหน้า พลางถอนหายใจเล็กน้อย “ดูเหมือนว่าไม่ว่าเมื่อไหร่ สันดานของมนุษย์ก็ไม่อาจเปลี่ยนแปลงได้”
ยังไม่ทันสิ้นเสียง เย่จงหมิงก็ขยับทันที คนอื่นเห็นเพียงร่างของเขาสั่นไหวเข้าหาคนที่ปล้นผลึกวิเศษไป ชายที่เพิ่งเตือนเย่จงหมิง ถูกเขาซัดจนกระเด็น และยึดเอาปืนไรเฟิลกึ่งอัตโนมัติมา
เสียงกรีดร้องดังขึ้นทันที เย่จงหมิงเหมือนเสือที่กระโจนเข้าไปในฝูงแกะ เคลื่อนที่ไปทางซ้ายและขวากลางฝูงชน เพียงไม่กี่นาที ผู้คนกว่าครึ่งก็ล้มลงตกเป็นอาหารของเสือร้าย ปืนไรเฟิลกึ่งอัตโนมัติทั้งสามกระบอกของพวกเขาตกมาอยู่ในมือของเย่จงหมิง
ด้วยประสบการณ์การเอาชีวิตกว่า 10 ปีในวันโลกาวินาศบวกกับร่างกายของผู้วิวัฒนาการ มันง่ายมากที่จะจัดการกับคนที่เมื่อวานเป็นเพียงอาจารย์และนักศึกษาในมหาวิทยาลัย
“เอาล่ะ ตอนนี้ของทั้งหมดก็เป็นของฉันแล้ว” เย่จงหมิงถือกระเป๋าเป้สะพายหลัง เขาพูดกับโจรที่เมื่อครู่เพิ่งพูดด้วยความภาคภูมิใจ แต่ตอนนี้ลงไปนอนกองอยู่กับพื้น
“มองดูตาพวกนายแล้ว โกรธ? แค้น? หรือว่าเกลียดตัวเองที่ไม่เข้มแข็งพอ?” เย่จงหมิงส่งปืนที่ยึดมาให้โม่เย่และพูดกับคนที่มาปล้นผลึกวิเศษของตนเอง “จริงๆแล้วพวกนายควรจะดีใจนะ เพราะถ้ามีใครบางคนทำให้ฉันรู้สึกอันตราย มันจะไม่แค่โดนฉันซัดด้วยกำปั้น แต่มันจะเจอกับมีดและปืน”
เขาชี้ไปยังที่ๆอยู่ไกลๆ ตรงที่กลายเป็นสุสานที่มีซากศพของเหล่าซอมบี้ที่โดนรถบรรทุกหนักบดขยี้กองอยู่กลาดเกลื่อน “มันน่าอายที่จะได้รับโดยไม่ทำงานหนัก ต้องการผลึกวิเศษใช่ไหม? นั่นไง พวกนั้นฉันยกให้ แต่พวกนายต้องจัดการกับพวกมันด้วยตัวเอง”
พูดจบ เย่จงหมิงก็พาหญิงสาวทั้งสามไปจากที่นั่น ตรงไปปีนเข้าซุปเปอร์มาร์เก็ตผ่านทางหน้าต่างบานเล็กๆ ที่เคยเข้าไปก่อนหน้านี้ แล้วไปที่รูเล็ต
เย่จงหมิงมองดูสิ่งที่คุ้นเคย ด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความมัวเมา เขาทิ้งผลึกวิเศษ 6-7 ร้อยชิ้นที่เก็บเกี่ยวมาในครั้งนี้ ลงบนโต๊ะรูเล็ต แล้วเริ่มหมุนมัน
เมื่อได้รับพลังงานรูเล็ตก็เริ่มหมุน เย่จงหมิงยังคงใช้ทักษะข้อยกเว้นขั้นต้นและหมุนมันอย่างต่อเนื่อง รางวัลที่เขาหมุนได้หล่นลงมาในกล่อง
เหล้า, ที่ชาร์จไฟ(พาวเวอร์แบงค์), บุหรี่… เสียงติ้งดังขึ้นเป็นครั้งที่สี่ ยาวิวัฒนาการระดับ 1 ดาว ถึงได้หล่นออกมา
โชคดีที่หมุนเพียง 4 ครั้งก็ได้มันมา เย่จงหมิงมีกำลังใจ หมุนรูเล็ตอย่างต่อเนื่องไปถึง 20 ครั้ง และใช้ผลึกวิเศษไปถึง 200 ชิ้น
แต่ดูเหมือนโชคของเขาจะหมดลงแล้ว ในการหมุน 20 ครั้งนอกจากครั้งที่ได้ยาวิวัฒนาการระดับ 1 ดาวแล้ว ก็ได้รับยาภูมิคุ้มกันไวรัสซอมบี้มาเพียง 1 ขวดเท่านั้น ที่เหลือล้วนแต่เป็นของไร้ประโยชน์ทั้งสิ้น แม้แต่โล่โลหะก็ไม่ได้รับ
“ใครอยากลองบ้าง?”
เมื่อเห็นเย่จงหมิงหมุนรูเล็ต ทั้งสามสาวต่างก็รู้สึกคันในหัวใจ และแสดงความปรารถนาที่จะลองหมุนมันดูบ้าง พอเย่จงหมิงเสนอให้ทำในสิ่งที่ต้องการ ทั้งสามสาวไม่สนใจใครทั้งสิ้น รีบเข้าไปหมุนรูเล็ตทันที
พอได้รางวัลมา บางครั้งสามสาวก็ถอนหายใจด้วยความประหลาดใจ บ้างครั้งก็กรีดร้องด้วยความตื่นเต้น เย่จงหมิงงงมากว่าแค่หมุนรูเล็ตต้องเป็นกันขนาดนี้เลยหรือ?
ทั้งสามสาวหมุนรูเล็ตไปคนละ 10 ครั้ง ใช้ผลึกวิเศษไป 300 ชิ้น และสิ่งที่พวกเธอได้รับมาก็คือ….. ยาภูมิคุ้มกันไวรัสซอมบี้ 3 ขวด
แววตาของเย่จงหมิงเปลี่ยนไปทันที ดูเหมือนว่าโชคจะผกผันตามหน้าตา ทั้งสามสาวเป็นคนสวยจึงมีโชคมากกว่าตัวเขา
หลังจากการใช้จ่ายอย่างฟุ่มเฟือยของคนทั้งสี่ จนผลึกวิเศษที่มีเหลือน้อยกว่า 200 ชิ้น เย่จงหมิงจึงให้ทั้งสามสาวหมุนได้อีกคนละ 5 ครั้ง ในที่สุดสามสาวก็ระเบิดโชคของตัวเองออกมา เหลียงชูหยินกับผูซิ่วหยิงหมุนได้ยาวิวัฒนาการระดับ 1 ดาว ส่วนโม่เย่ได้โล่โลหะ
หลังจากที่โม่เย่ได้โล่โลหะ ตอนนี้ผลึกวิเศษทั้งหมดที่มีเหลืออยู่ในมือของเย่จงหมิงสามารถหมุนรูเล็ตได้อีกเพียง 4 ครั้งเท่านั้น
แต่สร้อยคอสีเขียวมรกตยังไม่ได้รับมา
สามสาวมองหน้าเย่จงหมิง ตอนนี้พวกเธอรู้แล้วว่าเย่จงหมิงต้องการสร้อยคอเส้นนั้น ดังนั้นการหมุนสี่ครั้งที่เหลือจึงไม่มีใครออกมาต่อสู้เพื่อมัน
“ผมจะทำเอง” เย่จงหมิงตรงไปหมุนรูเล็ตสี่ครั้งที่เหลือด้วยตัวเอง
สามครั้งแรกโชคของเขายังไม่เปลี่ยน แต่ก็ยังได้รับยาภูมิคุ้มกันไวรัสซอมบี้ เพิ่มขึ้นมาอีก 1 ขวด ครั้งสุดท้าย… สายตาทั้งสี่คู่จับจ้องไปที่ตัวชี้ ที่ค่อยๆหยุดลงตรงสร้อยคอสีเขียวมรกต!
