ตอนที่ 8 การต่อสู้ยิมครั้งแรก

เมื่อจูเลียนตื่นขึ้นมาก็พบว่าพยาบาลจอยไม่อยู่แล้ว เขาจึงลุกจากเตียงและเดินไปที่ห้องน้ำ เมื่อเห็นว่าห้องน้ำว่างเปล่า และเสื้อผ้าของเธอก็หายไปแล้ว เขาสันนิษฐานว่าเธออาจออกไปก่อนเวลา ‘ดูเหมือนเธอจะออกไปก่อนเวลาและไม่อยากปลุกฉันให้ตื่นขึ้นมา เพราะเราทั้งคู่เหนื่อยกันมากเมื่อคืนนี้’ จูเลียนจัดเตรียมตัวเองให้พร้อมเพราะวันนี้เขาจะไปเยี่ยมยิมนิบิเพื่อเผชิญหน้ากับทาเคชิ เขาออกจากห้องและเห็นพยาบาลจอยที่เคาน์เตอร์ เขาจึงเดินไปหาเธอ

จูเลียน “อรุณสวัสดิ์พยาบาลจอย เมื่อคืนคุณเป็นอย่างไรบ้าง” เขาถามด้วยน้ำเสียงล้อเล่น

พยาบาลจอยหน้าแดงเล็กน้อย

จอย “มันดีจริงๆ ค่ะ” เธอพูดด้วยน้ำเสียงต่ำ

จูเลียน “ยินดีที่ได้ยินอย่างนั้น ผมจะไปแล้ว ดูแลตัวเองด้วยนะ” เขาพูดและจากไป

จอย “ว่างๆ ก็มาเยี่ยมฉันด้วยนะ” เธอพูดพร้อมโบกมือ

จูเลียน “แน่นอน”

จูเลียนเดินออกจากศูนย์โปเกมอนและเดินไปยังทิศทางของยิมโปเกมอน เขาไปดูร้านค้าไม่กี่แห่งเพื่อซื้อขนมสำหรับโปเกมอนของเขาและเสื้อโค้ทสีดำสองสามตัวสำหรับตัวเขาเอง เพราะเขาไม่ต้องการสวมเสื้อโค้ทตัวเดิมทุกวันหรอกนะ หลังจากนั้นในขณะที่เขามาถึงหน้ายิมนิบิเขาก็เดินเข้าไปข้างในเพื่อดูทาเคชิที่กำลังดูแลโปเกมอนของเขาตรงด้านข้าง

จูเลียน “สวัสดีฉันชื่อจูเลียน ฉันมาที่นี่เพื่อท้าทายหัวหน้ายิมนิบิ”

ทาเคชิ “สวัสดีฉันชื่อทาเคชิ ฉันเป็นหัวหน้ายิมของยิมนิบิ และฉันก็ยอมรับการท้าทายของนาย”

ทาเคชิ “กฎง่ายๆ คือเราจะใช้โปเกมอน 2 ตัวในระหว่างการต่อสู้ ไม่สามารถสลับโปเกมอนได้ คนแรกที่ชนะทั้งสองการต่อสู้คือผู้ชนะ”

จูเลียน “โอเค เข้าใจแล้วฟุชิกิดาเนะตื่นได้แล้ว”

ทาเคชิ “ฟุชิกิดาเนะ อื้ม เลือกได้ดี! ไปอิชิซึบูเตะ”

จูเลียน “ฟุชิกิดาเนะใช้ท่า Growl” ฟุชิกิดาเนะใช้พลังโจมตีอิชิซึบูเตะด้วยการคำราม

ทาเคชิ “อิชิซึบูเตะใช้ท่า Tackle” อิชิซึบูเตะพยายามต่อสู้กลับอย่างเต็มกำลัง

จูเลียน “ฟุชิกิดาเนะ หลบ” ฟุชิกิดาเนะหลบการชนในพริบตา

ทาเคชิ ‘ว้าว ฟุชิกิดาเนะเร็วจริงๆ’ “อิชิซึบูเตะใช้ Tackle อีกครั้ง”

จูเลียน “ฟุชิกิดาเนะหลบแล้วใช้ Razor Leaves” ฟุชิกิดาเนะหลบอย่างง่ายดายจากนั้นส่งใบมีดจำนวนมากไปทางอิชิซึบูเตะ

ทาเคชิ “อิชิซึบูเตะขดตัวป้องกันเร็ว” อิชิซึบูเตะม้วนตัวเป็นลูกบอลจากนั้นใบมีดทั้งหมดก็กระเด็นออกไป

ทาเคชิ “ตอนนี้ล่ะอิชิซึบูเตะโจมตีเลย” อิชิซึบูเตะม้วนตัวออกแล้วเริ่มหมุนและเริ่มโจมตีอย่างบ้าคลั่งไปที่ฟุชิกิดาเนะ

จูเลียน “ฟุชิกิดาเนะหลบแล้วใช้ Razor Leaves” แต่มันก็กระเด็นออกมาหลังจากที่อิชิซึบูเตะหมุนตัว แม้ว่าอิชิซึบูเตะจะช้า แต่การหมุนตัวของเขามีพลังมากขึ้นทุกครั้งที่หมุนตัว แต่ถึงแม้ Razor Leaves จะเด้งออกทุกครั้ง แต่จูเลียนก็สังเกตเห็นบางสิ่ง

จูเลียนมองและเห็นว่าทุกครั้งที่อิชิซึบูเตะพลาด เขาจะต้องคลายตัวและขดตัวอีกครั้งเพื่อเริ่มการโจมตีใหม่ แต่กระบวนการนี้เร็วมากและเขาไม่มีจังหวะที่เหมาะสมในการโจมตี เขามองไปรอบๆ และเห็นว่ามีหินขนาดใหญ่ในสนามรบต่อสู้

จูเลียน “ฟุชิกิดาเนะเข้าไปใกล้ๆ ก้อนหินขนาดใหญ่นั่น”

ทาเคชิ “โอ้ ไม่ๆ ไม่ยอมหรอก อิชิซึบูเตะหมุนตัวเต็มกำลัง”

เมื่ออิชิซึบูเตะเข้าใกล้ฟุชิกิดาเนะมากขึ้นเรื่อยๆ ฟุชิกิดาเนะก็ยืนรอคำสั่งอยู่ที่นั่น ในขณะที่อิชิซึบูเตะอยู่ห่างจากฟุชิกิดาเนะเพียงหนึ่งเมตร

จูเลียน “ตอนนี้ล่ะ ฟุชิกิดาเนะกระโดดขึ้น” ฟุชิกิดาเนะกระโดดในเวลาที่เหมาะเจาะ จนอิชิซึบูเตะชนกับก้อนหิน

ทาเคชิ “ไม่นะ!”

จูเลียน “ฟุชิกิดาเนะใช้ Vine Whip จับแขนของอิชิซึบูเตะแล้วยกเขาขึ้นไปในอากาศ” ตามคำสั่งของจูเลียน ฟุชิกิดาเนะทำและมันก็สำเร็จอย่างงดงาม

ทาเคชิ ‘นี่มันชักเลวร้ายแล้ว’ “อิชิซึบูเตะพยายามหลุดออกมาเร็ว” อิชิซึบูเตะพยายามปลดปล่อยตัวเอง แต่การมัดของฟุชิกิดาเนะนั้นแข็งแกร่งเกินไป

จูเลียน “ตอนนี้ล่ะ ฟุชิกิดาเนะฟาดเขาลงกับพื้นจนกว่าเขาจะไม่สามารถต่อสู้ได้” ฟุชิกิดาเนะนั้นแข็งแกร่งมาก แค่ทุ่มอิชิซึบูเตะสองครั้งที่พื้นอย่างแรงแล้วเขาก็สลบไปทันที

ทาเคชิ “ฟุชิกิดาเนะของนายแข็งแกร่งมาก อิชิซึบูเตะนายทำได้ดีมากแล้ว ตอนนี้กลับมาพักผ่อนซะเถอะ”

จูเลียน “เป็นการร่วมงานที่ยอดเยี่ยมเลย”

ฟุชิกิดาเนะ “บุลบาาา” เขาร้องอย่างมีความสุขและทันใดนั้นเขาก็เริ่มเรืองแสงและตัวใหญ่ขึ้น

ทาเคชิ “กำลังพัฒนางั้นเหรอ”

เมื่อแสงหยุดลงฟุชิกิดาเนะก็กลายร่างเป็นฟุชิกิโซ “ฟุโซซซ” ฟิชิกิโซร้องแสดงความยินดีของเขาและแน่นอนฟิชิกิโซนั้นตัวใหญ่กว่าปกติ

จูเลียน “เยี่ยมเลยเพื่อน นายแข็งแกร่งขึ้นอีกแล้วในตอนนี้”

ฟุชิกิโซพยักหน้าอย่างมีความสุข

จูเลียน ‘ระบบแสดงสถานะของฟุชิกิโซ’

_________________________________

สถานะ - ฟุชิกิโซ

ระดับ - 17

HP - 70

โจมตี - 85

พลังป้องกัน - 75

Sp. Atk - 95

Sp. Def - 95

ความเร็ว - 96

ทักษะ - tackle, growl, leech seed, vine whip, sleep powder, poison powder, razor leaf, energy ball

__________________________________

จูเลียน ‘ดูเหมือนเขาจะโตขึ้นอย่างมากจนทำให้ความเร็วของเขาลดลง แต่สถานะอื่นๆ นั้นสูงมาก และเขายังเรียนรู้ท่า poison powder (ผงพิษ) ด้วย’

ทาเคชิ “ดูเหมือนว่ามันจะยากสำหรับฉันจริงๆ แต่อย่าคิดว่านายชนะแล้ว ออกมาอิวาร์ค”

เมื่ออิวาร์คตกลงสู่พื้น พื้นดินก็สั่นและฝุ่นฟุ้งกระจายในอากาศ

ทาเคชิ “อิวาร์คใช้ rock throw” อิวาร์คโยนหินขนาดใหญ่ใส่ฟุชิกิโซ

จูเลียน “ฟุชิกิโซใช้หินกระโดดขึ้นไปข้างบนแล้วใช้ razor leaf” ฟุชิกิโวกระโดดจากหินก้อนหนึ่งไปยังอีกก้อนหนึ่งและในที่สุดก็ลอยขึ้นไปในอากาศตามด้วยใช้ใบมีดจำนวนมากไปที่อิวาร์คด้วยความเร็วสูง เนื่องจากอิวาร์คไม่มีเวลาป้องกันตัวเอง เขาจึงถูกโจมตีและได้รับความเสียหายอย่างมากเมื่อศีรษะของเขาล้มลงบนพื้น

ทาเคชิ “อิวาร์คนายโอเคไหม?”

จากนั้นอิวาร์คก็ค่อยๆ ลุกขึ้น

ทาเคชิ “ดี ต่อกันเลย ใช้ท่า dig” อิวาร์คมุดไปใต้ดิน ทำให้ฟุชิกิโซเสี่ยงกับการลอบโจมตี ฟุชิกิโซพยายามมองหาตัวอิวาร์คด้วยการมองซ้ายขวา

จูเลียน “สงบสติอารมณ์หน่อยฟุชิกิโซ สัมผัสพื้นดินแล้วค้นหาแรงสั่นสะเทือน”

หลังจากได้ยินจูเลียนเขาก็สงบลงแล้วหลับตาลงเพื่อสัมผัสถึงแรงสั่นสะเทือน หลังจากนั้นไม่กี่วินาทีเขาก็สามารถคาดเดาได้ว่าอิวาร์คจะออกมาจากทางไหน ทันใดนั้นพื้นก็เริ่มสั่น

จูเลียน “ตอนนี้ล่ะหลบแล้วใช้ leach seed” เมื่อฟุชิกิโซหลบอิวาร์คที่ออกมาจากพื้น เมื่อเห็นว่าการโจมตีล้มเหลวมันก็พยายามที่จะกลับไปใต้ดิน แต่ก่อนจะได้ทำแบบนั้นมันก็ถูกโจมตีโดย leach seed ซึ่งลบพลังงานของมันออกไป 1 / 8 ทำให้เขาอยู่ในสภาพอัมพาต

จูเลียน “เวลานี้แหล่ะจบเกมเลย! ฟุชิกิโซปล่อย energy ball” ทันใดนั้นฟุชิกิโซก็เริ่มรวบรวมพลังงานจากสิ่งรอบข้างและสร้างลูกบอลสีเขียวขนาดใหญ่และยิงมันไปทางอิวาร์ค

ทาเคชิ “อิวาร์ค ไม่!!”

หลังจากอิวาร์คโดนลูกบอลพลังงานยิมก็ถูกปกคลุมไปด้วยฝุ่น หลังจากที่ฝุ่นจางลงอิวาร์คก็สลบไปแล้ว หมายความว่าจูเลียนกับฟุชิกิโซเป็นผู้ชนะ

จูเลียน “ยอดไปเลยฟุชิกิโซ เราได้รับเหรียญแรกของเราแล้ว!”

ฟุชิกิโซ “ฟุโซซซซ” เขากระโดดอย่างมีความสุขและวิ่งไปหาจูเลียน จูเลียนลูบหัวเขาและให้ขนมโปเกมอนสำหรับการทำงานหนักแก่เขา

ทาเคชิ “นายทำได้ดีแล้วอิวาร์ค พักผ่อนเถอะ” เขาส่งอิวาร์คกลับไปที่โปเกบอล

ทาเคชิเดินไปหาจูเลียน

ทาเคชิ “จูเลียน นายกับโปเกมอนของนายแข็งแกร่งมาก แถมมีความผูกพันกันอย่างลึกซึ้งด้วย ไม่น่าแปลกใจเลยที่นายจะชนะการต่อสู้ นี่คือตรา Boulder นี่คือหลักฐานว่านายเอาชนะฉันแล้ว” เขาหยิบตราแปดเหลี่ยมสีเงินออกมาและมอบให้กับจูเลียน จูเลียนรับตราไว้และเก็บในกล่องใส่ตราของเขา

จูเลียน “ฉันหวังว่าเราจะได้เจอกันอีกเร็ว ๆ นี้”

ทาเคชิ “ฉันก็หวังว่าเราจะได้พบกันอีกในสักวัน”

ขณะที่จูเลียนกำลังจะเดินออกจากยิม

ทาเคชิ “รอก่อน” เมื่อได้ยินเสียงเรียก จูเลียนก็หันกลับมา

จูเลียน “มีอะไรหรอ”

ทาเคชิ “ฉันมีคำถามนิดหน่อย”

จูเลียน “อะไรงั้นเหรอ?”

ทาเคชิ “ทำไมนายถึงมีกลิ่นเหมือนคุณพยาบาลจอยล่ะ?”

เมื่อได้ยินคำถามนี้จูเลียนก็รู้สึกตกตะลึงและตอนนี้ก็กลายเป็นช่วงเวลาแห่งความเงียบที่น่าอึดอัดสำหรับจูเลียน

จูเลียน “ฮ่าฮ่าฮ่า นี่มันต้องเป็นเรื่องตลกใช่ไหม ฉันจะมีกลิ่นเหมือนพยาบาลจอยได้ไง ฮ่าฮ่าฮ่า” จูเลียนพยายามที่จะหนีการสนทนานี้ แต่ทาเคชิขัดจังหวะอีกครั้ง

ทาเคชิ “ไม่ ฉันไม่ได้ล้อเล่นและฉันจะไม่โกหกอะไรก็ตามที่เกี่ยวกับคุณพยาบาลจอย และฉันรู้ว่ากลิ่นนี้เป็นกลิ่นของพยาบาลจอยที่มาจากศูนย์โปเกมอน ฉันมั่นใจ”

จูเลียน ‘ไอ้หมอนี่มันทำอย่างนั้นได้ยังไง ต่อให้เป็นฉันก็จะไม่มีประสาทรับกลิ่นที่ดีมากขนาดนั้น ถึงแม้ว่าร่างกายนี้จะถูกสร้างขึ้นโดยพระเจ้าก็ตามที’ จูเลียนพูดไม่ออกและไม่รู้จะพูดอะไร เขาก็ไม่อยากบอกว่าเขาเพิ่งมีเซ็กส์กับพยาบาลจอยมาด้วย

จูเลียน “คงเป็นเพราะเราอาจจะเคยใช้น้ำหอมแบบเดียวกันสินะ ฮ่าๆ” เขาหัวเราะแบบอึดอัด

ทาเคชิ “อืม นั่นอาจเป็นไปได้”

จูเลียน “เห็นไหมว่านี่เป็นเหตุผลที่เข้าท่า”

จูเลียนไม่เปิดโอกาสให้ทาเคชิได้พูดอะไรต่อ เขาวิ่งออกจากยิมหายไปจากสายตาของทาเคชิ