ตอนที่ 159 หุบเขาหมาป่าผี (ฟรี)

"แน่นอนว่าข้าจะไม่ฆ่าเจ้า!"ลู่เฟิงยิ้มออกมา

มารเฒ่ากุ้ยชา ถอนหายใจด้วยความโล่งอก ตราบใดที่เขายังไม่ตายตอนนี้ และ รอคอยโอกาสในอนาคตไม่ต้องห่วงเขาจะไม่ลืมเรื่องการแก้แค้นในวันนี้อย่างแน่นอน

เขาจะฆ่าและทรมานเด็กคนนี้พร้อมกับจัดการทั้งตระกูลของมันที่มันกล้ามาเหยียดหยามเขา

แต่ตอนนี้เขาทำได้แค่คิดในใจเท่านั้น

เพื่อที่จะอยู่รอดเขารีบตอลกลับ"เส้นเลือดวิญญาณตั้งอยู่ในหุบเขาหมาป่าผี สถานที่ส่วนลึกที่สุดของภูเขาทางตอนเหนือ"

"ข้าจะเชื่อคำพูดของเจ้าได้ยังไง?"ลู่เฟิงกล่าวถาม

"ข่าวนี้ได้รับการยืนยันแล้วมันมาจากทีมล่าสัตว์อสูรที่ถูกก่อตั้งโดยศิษย์ของข้าศิษย์ของข้าต้องการรีบกลับมารายงานแต่ไม่คิดเลยว่า สหายของเขาจะขายข่าวไปก่อน ซึ่งนำไปสู่การปรากฏตัวของผู้เชี่ยวชาญจำนวนมากในภูเขาทางตอนเหนือ!"มารเฒ่ากุ้ยชาตอบกลับ

ลู่เฟิงขมวดคิ้วแน่นอนและไม่ได้ตอบ

เมื่อเห็นสิ่งนี้มารเฒ่ากุ้ยชารีบอธิบายทันที"ตอนนี้ข้าก็เหมือนปลาบนเขียง ข้าไม่กล้าหรอกท่านหรอก"

หลังจากครุ่นคิด ลู่เฟิงก็พยักหน้า"เอาล่ะ ข้าจะไม่ฆ่าเจ้า!"

กุ้ยชา ถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก แต่จู่ ๆ เขาก็รู้สึกปวดที่คอ และ มันมีรอยบางอย่างที่เกิดขึ้นจากของมีคม

คอของเขาถูกสะบั้น

"เจ้า...ไหนเจ้าบอกว่าจะไม่ฆ่าข้า?"

มารเฒ่ากุ้ยชานั้นทรงพลังมากแม้คอของเขาจะถูกตัดออกแต่ก็ไม่ได้ตายในทันที

ลู่เฟิงยิ้มออกมาและตอบกลับ"ข้าบอกจะไม่ฆ่าเจ้า แต่พวกเขาข้าไม่ได้บอกนะ?"

ซวบ!

ทาสดาบทั้งหก แทงดาบเข้าไปในร่างของมารเฒ่ากุ้ยชาและพรากชีวิตของเขาไป

ในความเป็นจริง ลู่เฟิง ไม่ได้วางแผนจะปล่อยมารเฒ่ากุ้ยชาไปอยู่แล้วเพราะเขาสัมผัสได้ถึงเจตนาฆ่าที่รุนแรงในสายตาของอีกฝ่าย

"นายน้อย ตอนนี้พวกเราจะมุ่งหน้าไปยังหุบเขาหมาป่าผีเลยหรือไม่?"เฉินกัง ได้กล่าวถาม ลู่เฟิง

ลู่เฟิง ได้ครุ่นคิดและพยักหน้า"ไปกันเถอะ!"

หลายคนได้หายตัวเข้าไปในส่วนลึกของภูเขาทางตอนเหนือทันที

ภูเขาทางตอนเหนือไม่ได้ใหญ่โตเทียบหมื่นหุบเขา แต่ก็ไม่ได้มีขนาดที่เล็ก หลังจากการเดินทางสองวันเต็ม กลุ่มของ ลู่เฟิง ก็มาถึง หุบเขาหมาป่าผี

ในหุบเขาหมาป่าผี มีสัตว์อสูรเพียงชนิดเดียวนั่นก็คือ หมาป่าผี!

หมาป่าชนิดนี้มีลักษณะคล้ายหมาป่าและมีใบหน้าเหมือนผีมันจึงถูกเรียกว่าหมาป่าผี

"นายน้อย ความแข็งแกร่งของ หมาป่าผีนั้นส่วนใหญ่เทียบเท่ากับนักรบขั้นเชื่อมจิตวิญญาณ เราไม่ใช่คู่ต่อสู้ของพวกมัน!"เฉินกัง ที่อยู่ข้าง ๆ ได้กล่าวอธิบาย

ลู่เฟิงพยักหน้าเขาได้ใช้ทักษะสำรวจระดับพลังของหมาป่าผี

โดยเฉลี่ยแล้วพลังของหมาป่าผีอยู่ในระดับ 5 หรือ ระดับ 6 ขั้นเชื่อมจิตวิญญาณ ทั้งพวกมันยังมีพลังพิเศษที่ถูกเรียกว่า : ภูติผี

ภูตผี เป็นพลังพิเศษที่เป็นเอกลักษณ์ของหมาป่าผี มันสามารถเพิ่มความเร็วโจมตีได้อย่างรวดเร็ว โดยธรรมดาแล้ว ระดับพลังของมันจึงสามารถข่มศัตรูที่อยู่เหนือกว่าตัวเองได้

ด้วยความลังเลลู่เฟิงจึงได้พูดขึ้น"อย่าเพิ่งเคลื่อนไหว รอให้คนมาถึงที่นี่ให้พวกเขาเผชิญหน้ากับหมาป่าผีจากนั้นเราค่อยเริ่มเคลื่อนไหวอีกครั้ง!"

"ขอรับ!"

ลู่เฟิง พา พวกเฉินกังไปซ่อนตัวในความมืด

วันต่อมามีคนสามคนเข้ามาในหุบเขาหมาป่าผี

สามคนนี้ ต่างก็เป็นผู้เชี่ยวชาญระดับ 3 ขั้นปรมาจารย์ ด้านหลังของพวกเขาตามมาด้วยผู้เชี่ยวชาญขั้นเชื่อมจิตวิญญาณจำนวนมาก

สามคนที่เข้ามานั้นเป็นกลุ่มที่แบ่งแยกกันพวกเขามีผู้ติดตามฝั่งละเจ็ดคน!

สิ่งนี้ทำให้ ลู่เฟิง สัมผัสได้ว่ากลุ่มคนเหล่านี้ไม่ใช่หนึ่งในสามปรมาจารย์ที่เข้าไปในภูเขาทางตอนเหนือ

"คฤหาสน์ราชาสัตว์,ตำหนักวายุเหิน,นิกายประตูฉางเหอ!"

เฉินกัง จ้องมองไปที่ คนทั้งสามคนสีหน้าของเขาเคร่งขรึมมาก

ขณะนั้น ลู่เฟิงก็ขมวดคิ้วเล็กน้อยและกล่าวถาม"เล่าเรื่องนี้ให้ข้าฟัง"

เขาไม่รู้มากนักเกี่ยวกับกองกำลังเหล่านี้

"นายน้อย คนในชุดขนสัตว์นั่นมาจากคฤหาสน์ราชาสัตว์พวกเขาเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของราชสำนักภายในของอาณาจักรหงเป่า พวกเขาเป็นขุมกำลังหลักของอาณาจักรหงเป่า ส่วนคนที่สวมชุดคลุมสีขาวนั่น มาจาก ตำหนักวายุเหิน พวกเขาหลบซ่อนตัวอยู่ในทุกประเทศโดยรอบ แต่ถึงอย่างนั้นพวกเขากลับทรงพลังอย่างมาก คนที่มีศีรษะมนุษย์อยู่บนร่างนั่นมาจากนิกายประตูฉางเหอ ที่ตั้งอยู่ในดินแดนทางตอนเหนือหรือก็คือพวกคนเถื่อน"เฉินกัง อธิบาย

ลู่เฟิงขมวดคิ้วแน่นและตอบกลับ"ข้าไม่คิดเลยว่าพวกคนเถื่อนทางตอนเหนือจะมายังสถานที่แห่งนี้ด้วย ดูเหมือนว่าเส้นเลือดวิญญาณจะค่อนข้างล่อตาล่อใจทีเดียว!"

"นายน้อย ข้าแนะนำให้พวกเราเฝ้าระวังอย่างเงียบ ๆ "เฉินกัง กล่าวกระซิบ

ลู่เฟิงได้พยักหน้าและตอบกลับ"ข้าเองก็คิดเช่นนั้น!"

ทั้งสามฝ่ายได้เดินเข้าไปในหุบเขาหมาป่าผี

เมื่อ หมาป่าผี ค้นพบคนเหล่านี้มันก็พุ่งออกมาโดยไม่ส่งเสียงอะไรและต้องการจะฆ่าพวกเขาโดยตรง

เพียงพริบตา สาวกจากตำหนักวายุเหินสองคนได้ถูกฆ่าตาย

คนที่เหลือมีปฏิกิริยาในการตอบสนองและขัดขวางหมาป่าผีเล็กน้อย

"ตำแหน่งของพวกเขาดูเหมือนจะเป็น รูปแบบเจ็ดดารา!"

ลู่เฟิง มองไปที่ ตำแหน่งที่ถูกครอบครองโดยนิกายประตูฉางเหอและคฤหาสน์ราชาสัตว์

"นายน้อย รูปแบบเจ็ดดารา นั้นเป็นรูปแบบการโจมตีที่ดีมาก!"เฉินกัง ได้อธิบาย

ลู่เฟิง ได้แสดงรอยยิ้มและตอบกลับ"ดูเหมือนว่าคนจากตำหนักวายุเหิน จะถูกทอดทิ้งโดย คนจากคฤหาสน์ราชาสัตว์ และ นิกายประตูฉางเหอ"

ตามที่ ลู่เฟิง คาดไว้ สาวกของ ตำหนักวายุเหิน ไม่มีรูปแบบการผสานงานของพวกเขาเลย ในไม่ช้า ทุกคนรวมถึง นักรบระดับ 3 ขั้นปรมาจารย์ก็ถูกหมาป่าผี ตัดศีรษะ

เหลือเพียง คฤหาสน์ราชาสัตว์และ นิกายประตูฉางเหอ เท่านั้น ที่ยังคงเหลืออยู่ เขาปล่อยให้หมาป่าผีฆ่าคนของตำหนักวายุเหินทั้งหมด

ในระยะเวลาอันสั้น หมาป่าผี ก็ได้ใช้พลังพิเศษของมันในการเพิ่มความเร็วเพื่อจะฆ่าคนเหล่านี้ทันที

อย่างไรก็ตาม สอง นักรบระดับ 3 ขั้นปรมาจารย์ได้ร่วมมือกัน ใช้ รูปแบบเจ็ดดารา เพื่อจัดการฝูงหมาป่าผีได้สำเร็จ

หลังจากกลุ่มหมาป่าผีถูกจัดการพวกเขาก็มุ่งหน้าเดินทางเข้าไปต่อ

การผสานงานด้วยรูปแบบเจ็ดดาราของผู้เชี่ยวชาญระดับ 3 ขั้นปรมาจารย์ทั้งสองนั้นยอดเยี่ยมมาก หมาป่าผีที่อยู่ข้างในไม่ใช่คู่มือของพวกเขา

ฉากนี้ ถูกจับตามองโดยลู่เฟิงอย่างลับ ๆ เขาได้ถอนหายใจออกมา

คนกลุ่มนี้ที่มาไม่ธรรมดาจริง ๆ ยิ่งพวกเขาร่วมมือกันพลังที่สำแดงออกมาก็ยิ่งมหาศาล หมาป่าผี ด้านในไม่ใช่อุปสรรค์สำหรับพวกเขาแม้แต่น้อย

ในหุบเขาหมาป่าผี หมาป่าผีจำนวนมากได้ถูกฆ่าตายลง

"ไปเถอะ ได้เวลาที่พวกเราต้องเริ่มเคลื่อนไหวแล้ว"

ลู่เฟิง พาทาสดาบทั้งหก ย้ายร่างเข้าไปในส่วนลึกของหุบเขาหมาป่าผี

ในส่วนลึกนั้นมีถ้ำขนาดใหญ่ที่หมาป่าผีใช้อาศัยอยู่ก่อนหน้านี้

ในเวลานี้มีเพียงคนสองคนยืนอยู่นอกถ้ำ เป็นคนของคฤหาสน์ราชาสัตว์และนิกายประตูฉางเหอ

เมื่อ ลู่เฟิง ต้องการจะเคลื่อนไหวและจัดการคนเหล่านี้ ต้วนชุย ก็เคลื่อนไหวจัดการคนสองคน

"...."

ลู่เฟิง รู้สึกพูดไม่ออก คนสองคน ต่างก็เป็นนักรบระดับ 4 ขั้นเชื่อมจิตวิญญาณ ด้วยพลังของเขา เขาสามารถฆ่าคนเหล่านี้ได้อย่างแน่นอน

และประสบการณ์ที่ได้รับย่อมมากกว่า 200,000 แต้ม แต่สิ่งเหล่านี้กลับหายไปโดยการลงมือของต้วนชุย

ครั้งต่อไปเขาจะต้องลงมือเองให้ได้

มีความคิดมากมายปรากฏในหัวของลู่เฟิงแต่เขาได้สบัดมันออกและรีบเข้าไปข้างใน

หลังจากนั้นไม่นานเขาก็ได้ยินเสียงตะโกนที่เต็มไปด้วยความโกรธดังออกมาจากภายในถ้ำ"ฟู่เทียนฮ่าว ทำไมเจ้าถึงทำร้ายข้า?"