ตอนที่ 158 ค่าประสบการณ์จำนวนมาก (ฟรี)

มองไปที่นักรบขั้นปรมาจารย์ ซุนฮวา และ เหม่ยหลาน ขยับตัวไปยืนอยู่ตรงหน้าของลู่เฟิง

แต่ ลู่เฟิง ได้หยุดพวกเขา เขาไม่ต้องการให้คนเหล่านี้ตื่นตัวและเขาอยากรู้ว่าคนเหล่านี้รู้ตำแหน่งที่ตั้งของเส้นเลือดวิญญาณจริงหรือป่าว

"นี่หรือคนที่เจ้าพามา?"

นักรบขั้นปรมาจารย์ได้มองไปที่พวกลู่เฟิง และ คนอื่น ๆ ก่อนหน้านี้

ตุบ!

นักรบคนนี้ได้คุกเข่าลงและรีบพูดขึ้น"ท่านอาวุโส...ข้าสามารถหากลุ่มคนเหล่านี้ได้เพียงเท่านั้น และ ข้าคิดว่าพวกเขาน่าจะพอมีประโยชน์ ได้โปรดท่านอย่าฆ่าข้าเลย!'

"ฮึ!"

นักรบขั้นปรมาจารย์ได้ส่งเสียงเย็นชาออกมา เพียงการเคลื่อนไหวเล็กน้อยร่างของนักรบขั้นสร้างรากฐาณพลังหยวนคนนี้ก็กลายเป็นฝุ่นสลายหายไป

"กล้าขอความเมตตาจากมารเฒ่ากุ้ยชาผู้นี้งั้นหรือ?"

มารเฒ่า ได้ลุกขึ้นยืนและมองไปที่นักรบที่กลายเป็นฝุ่น

คนรอบ ๆ ตัวของเขารู้สึกหวาดกลัวอย่างมาก

อย่างไรก็ตาม ความแข็งแกร่งของคนเหล่านี้ไม่ได้ดีนัก ทรงพลังสุดก็คือนักรบระดับ 3 ขั้นเชื่อมจิตวิญญาณ ซึ่งมีความแข็งแกร่งเทียบเท่ากับ ลู่เฟิง ส่วนคนที่เหลือมีขอบเขตต่ำกว่าขั้นเชื่อมจิตวิญญาณทั้งนั้น

กุ้ยชา ได้เงยหน้ามองไปที่ ลู่เฟิง และพูดขึ้น"เจ้าเด็กน้อย ถ้าไม่อยากตายก็จงเชื่อฟังคำสั่งของข้าซะ!"

ลู่เฟิงขมวดคิ้วเล็กน้อย ในฐานะจักรพรรดิแห่งอาณาจักรหนานหยาน ไม่มีใครกล้าพูดกับเขาเช่นนี้

เขาเกือบจะสั่งให้ทาสดาบทั้งหกที่ลอบติดตามมาลงมือ

อย่างไรก็ตาม เพื่อให้ทราบตำแหน่งของเส้นเลือดวิญญาณ เขาจึงยังไม่ได้ตอบโต้อะไร เพียงก้มศีรษะลงเล็กน้อยให้ดูเหมือนจะเห็นด้วยกับ มารเฒ่ากุ้ยชา

"ทำไมเจ้าไม่ตอบไม่ได้ยินที่ข้าพูดหรือยังไง?"มารเฒ่ากุ้ยชา ได้มองไปที่ ลู่เฟิง อย่างเย็นชา เปลวเพลิงสีเขียวได้ปะทุขึ้นบนฝ่ามือของเขา"เจ้าอยากจะตายมากงั้นสินะ!"

ลู่เฟิง เริ่มรู้สึกไม่พอใจ ตอนนี้เขาไม่สนใจสิ่งใดแล้ว

หลังจากจัดการมันเสร็จค่อยถามทีหลังก็ยังไม่สาย

"จัดการมันซะ!'

ลู่เฟิงมองได้เงยหน้าขึ้นมองไปที่ มารเฒ่ากุ้ยชา และ กล่าวพูดเบา ๆ

"ขอรับ!"

ในช่วงเวลาต่อมา ทาสดาบทั้งหก ก็ได้ปรากฏตัวขึ้นพร้อมกับ ร่างของพวกเขาได้ปรากฏขึ้นล้อมรอบร่างกายของ มารเฒ่ากุ้ยชา

"เจ้า....เจ้าเป็นใครกัน?"เหงื่อเย็นได้ไหลอยู่บนใบหน้าของมารเฒ่ากุ้ยชา

เขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นคนหกคนได้ปรากฏตัวออกมาและยับยั้งพลังของเขาทันที

เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าคนพวกนี้มาจากไหน

"ตอนนี้ข้าให้ทางเลือกกับเจ้า จะยอมถูกฆ่าหรือจะบอกตำแหน่งของหัวใจหลักเส้นเลือดวิญญาณ?"ลู่เฟิง กล่าวถามเล็กน้อย

"ฮ่าฮ่า เจ้าไม่กล้าฆ่าข้าหรอก เพราะถ้าเจ้าฆ่าข้า เจ้าจะไม่รู้หัวใจหลักของเส้นเลือดวิญญาณอยู่ที่ไหน มีเพียงข้าเท่านั้น ถ้าเจ้า..."

"ตัดแขนมัน!"ลู่เฟิงกล่าวพูดอย่างเย็นชา

กร็อบ!

เมื่อสิ้นเสียง ต้วนชุย ก็ขยับเล็กน้อย แขนของ มารเฒ่ากุ้ยชา ได้ถูกสะบั้นทิ้ง โลหิตจำนวนมากได้พุ่งออกมา

"อ๊ากกก!"

ทันใดนั้นมารเฒ่ากุ้ยชาก็กรีดร้องออกมา

การแสดงออกของ ลู่เฟิง ไม่ได้เปลี่ยนไป เขาได้กล่าวถามอีกครั้ง"ตอนนี้เป็นแขตของเจ้า ครั้งต่อไปมันอาจจะเป็น แขน และ ขาทั้งสองที่เหลือ จริงสิ ยังมีขาที่สามอยู่อีก เจ้ายังอยากจะลองดูหน่อยไหม?"

ทันใดนั้น กุ้ยชา ก็รู้สึกตกใจ"เจ้า...เจ้ามันเป็นปีศาจ!"

เวลาเขาเดินทางไปประเทศไหน ๆ ทุกคนต่างให้ความเคารพยำเกรงเขา เขาไม่เคยเห็นคนที่โหดร้ายเช่นนี้มาก่อน

ตัดแขนคน ข่มขู่ด้วยวาจา!

สิ่งที่เรียกว่ามนุษย์ ก็คือ มีจิตสำนึก คนที่คิดถึงวิธีการที่โหดเหี้ยมเช่นนี้ได้ก็ไม่ต่างอะไรไปจากปีศาจจริง ๆ

มีสองคนที่ถูกบันทึกในประวัติศาสตร์ถึงวิธีการทรมานผู้อื่นอย่างไร้มนุษยธรรมดา โดยมี ลู่เฟย แห่งราชวงศ์ฮั่นตะวันตก และ อีกคนคือ อู๋เจ๋อเทียน ทั้งสองคน เป็นคนที่คิดวิธีการทรมานผู้คนอย่างไร้มนุษย์ธรรม

แน่นอนว่า แผ่นดินใหญ่คิวชูแห่งนี้ ก็มีกฏหมายอาญาเช่นนี้เพื่อจัดการกับผู้ทรยศ

แต่ ลู่เฟิง ไม่ได้โหดร้ายขนาดนั้น เขาเพียงต้องการข่มขู่ มารเฒ่ากุ้ยชา ให้ตกใจกลัวเท่านั้น

ตอนนี้ มารเฒ่ากุ้ยชา กำลังหวาดกลัวต่อตัวตนของเขา มันจะดีกว่าหากเขาเลือกที่จะข่มขู่อีกฝ่าย

"ปีศาจ ? ไม่เลว ดังนั้นเจ้าก็ควรรู้ว่าปีศาจเช่นข้าพูดจริงทำจริง!"ลูุ่เฟิงยังคงยิ้มให้กับมารเฒ่ากุ้ยชา

"ไม่...ข้าจะบอกข้ายอมพูดแล้วอย่าฆ่าข้าเลย!"

มารเฒ่ากุ้ยชา รีบอ้อนวอนทันที

แต่ทว่า ในไม่ช้า คลื่นพลังที่รุนแรง ก็ปรากฏขึ้นที่ด้านหลังของ ลู่เฟิง เป็นนักรบระดับ 3 ขั้นเชื่อมจิตวิญญาณคนนั้น

เมื่อเช่นนั้น ทาสดาบทั้งหก เตรียมจะฆ่ามารเฒ่ากุ้ยชา และ หันกลับไปช่วย ลู่เฟิง

"อย่าฆ่าเขา ข้าต้องการรู้ตำแหน่งของเส้นเลือดวิญญาณจากปากของเขา"

หลังจากที่ ลู่เฟิง ออกคำสั่ง คมดาบก็จ่อประชิดที่ด้านหลังของเขา

ปั้ง!

เขาได้หยิบดาบขึ้นมาต้านทานการโจมตีของนักรบระดับ 3 ขั้นเชื่อมจิตวิญญาณ

ลู่เฟิง และ ชายคนนี้ ต่างก็ถอยหลังกลับไปคนละหนึ่งก้าว

ในเวลานี้ ลู่เฟิง มองไปที่ อีกฝ่ายด้วยความประหลาดใจเล็กน้อย"ทำไมดาบในมือของเจ้าถึงไม่หัก?"

ดาบนั่้นทรงพลังแค่ไหน?

แม้ว่า ลู่เฟิง จะไม่ได้ใช้ทักษะต่อสู้ใด ๆ แต่ด้วยพลังปราณในร่างกายของเขามันก็เพียงพอแล้วที่จะทำลายดาบต่ำกว่าขั้นปฐพีได้

"ไปลงนรกซะ!"

ร่างนั้นได้เปล่งประกายดาบยาวและพุ่งแทงไปที่ ลู่เฟิง

"!"

ลู่เฟิง ได้เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วเพื่อหลบการโจมตีเหล่านี้

ภายใต้การเคลื่อนไหวของ ลู่เฟิง นักรบระดับ 3 ขั้นเชื่อมจิตวิญญาณคนนี้พยายามจะไล่ล่าเขา"คิดจะหนีหรือไม่?"

ลู่เฟิง ได้สวนกลับด้วยความเร็วของเขา

ตู้ม!

ดาบในมือของเขาได้ฟาดไปยังดาบยาวในมือของอีกฝ่าย

เพร้ง!

ไม่นานดาบยาวเล่มนี้ก็แตกเป็นเสี่ยง ๆ ปลายดาบได้ฟันใส่ศีรษะของอีกฝ่ายโดยตรงเพื่อฆ่าเขา

"ติ๊ง ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ ที่สังหาร นักรบระดับ 3 ขั้นเชื่อมจิตวิญญาณ ได้รับค่าประสบการณ์ 130,000 แต้ม!"

เชี่ย 130,000 แต้ม? ทำไมถึงมากขนาดนี้?

ลู่เฟิง รู้สึกตกใจกับค่าประสบการณ์ที่เขาได้รับ ดูเหมือนว่าเขาที่ไม่เคยฆ่านักรบขั้นเชื่อมจิตวิญญาณด้วยตัวเองมาก่อน ธรรมชาติ เมื่อเขาฆ่า อาจจะได้รับค่าประสบการณ์มากกว่าที่ควรจะเป็น

นี่เป็นเซอร์ไพรส์อย่างมาก

มีนักรบขั้นปรมาจารย์จำนวนมากในภูเขาทางตอนเหนือแห่งนี้ บางทีถ้าเขาพบศัตรูและสังหารนักรบขั้นเชื่อมจิตวิญญาณไม่กี่คนเขาอาจจะสามารถอัพขั้นพลังได้

คนที่เหลือรอบ ๆ เมื่อเห็นว่า นักรบระดับ 3 ขั้นเชื่อมจิตวิญญาณตกตาย พวกเขาทั้งหมดได้หันหลังและรีบวิ่งหนี

ลู่เฟิง ไม่ได้สนใจคนเหล่านี้ จะอยู่หรือจะไปก็ไม่ได้ต่างกัน

เขาใองไปที่ มารเฒ่ากุ้ยชา และ กล่าวถาม"เจ้ายังไม่พูดอีกงั้นเหรอ?"

"ข้า...ข้าจะบอกแล้ว ถ้าข้าพูดนายน้อยสัญญาได้หรือไม่ว่าจะไว้ชีวิตข้า?"ใบหน้าของมารเฒ่าได้กลายเป็นซีดเผือก

ความหวังเล็ก ๆ ได้จางหายไปทันที เนื่องเพราะหนึ่งในผู้ใต้บังคับบัญชาที่ทรงพลังที่สุดของเขาได้ถูก ลู่เฟิง ฆ่าตายไปแล้ว