ตอนที่ 95-96
ตอนที่ 95 : ไม่ทราบ
จากแหวนมิติของเหล่าไป่ ฝ่ามือนั้นเผยแท่งเครื่องเทศและขวดโคล่า เขาเข้าคว้ามันกินโดยทันที
เพื่อรอดชีวิตจากทัณฑ์สายฟ้าโดยปลอดภัย เหล่าไป่จึงเตรียมแท่งเครื่องเทศและโคล่าจากร้านต้นตำรับเอาไว้ใช้ยามฉุกเฉินแล้ว!
ขณะนี้เองที่ผู้ฝึกตนทั้งหลายโดยรอบนิ่งค้างยามรับชม
ผู้ฝึกตนธรรมดาย่อมเตรียมยาวิเศษเพื่อรักษาอาการบาดเจ็บและฟื้นฟูพลังวิญญาณในช่วงสำคัญ
กระนั้นเหล่าไป่คล้ายทำอะไรผิดไปหรือไม่?
ไฉนจึงนำอาหารและเครื่องดื่มออกมา?
กลิ่นหอมเครื่องเทศอบอวลในอากาศ ส่งผลให้เหล่าผู้ฝึกตนที่นี้ต่างชะงัก น้ำลายพวกเขาอดไม่ได้ที่จะหลั่งออก
เพราะกลิ่นนี้มันกระตุ้มต่อมรับรสพวกเขา!
“เดี๋ยว รับชมเหล่าไป่!”
ทันใดนี้มีผู้หนึ่งที่ตระหนักได้ ถึงความเปลี่ยนแปลงของร่างกายเหล่าไป่จนต้องร้องอุทานออกดัง
.
ที่พบเห็นก่อนหน้า คือเหล่าไป่ที่ร่างกายมีแต่บาดแผล กระนั้นเพียงพริบตากลับเลือนหาย กระทั่งออร่ายังเพิ่มพูนขึ้นด้วยอัตราสูงล้ำ
เพียงพริบตา เขาถึงกับก้าวหน้าถึงหนึ่งระดับพลังสู่ขอบเขตทดสอบเต๋าระดับสูงสุด!
ใบหน้าของเหล่าผู้ฝึกตนเผยออกซึ่งความตื่นตะลึง
พวกเขาแทบไม่อาจจินตนาการได้ว่าเมื่อครู่เหล่าไป่ทำอันใดลงไป ไฉนผลลัพธ์ถึงได้เพิ่มพูนมหาศาลเพียงนี้?!
เหล่าไป่สูดลมหายใจเข้าลึก รับรู้ถึงความสมบูรณ์พร้อมในร่างกาย ดวงตานี้เผยซึ่งความตื่นเต้นยินดี
พลังวิญญาณทั้งกายอัดแน่นรวบรวมไปยังหอกมังกรดำ
เสียงนี้ราวกับมังกรร่ำร้อง เหล่าไป่สูดลมหายใจเข้าลึกพร้อมปลดปล่อยพลังอันเลิศล้ำออกมา!
เผ่าพันธุ์มังกร ตัวแทนแห่งโชคลาภ นามนี้เลื่องลือตั้งแต่ครั้งโบราณกาล!
แม้เป็นเพียงเศษเสี้ยววิญญาณของมังกรดำที่หลงเหลืออยู่ภายในหอก กระนั้นมันก็เลิศล้ำอย่างถึงที่สุด!
เหล่าไป่ถือหอกมังกรดำในมือ แทนที่จะถอยกลับ ขณะนี้เลือกก้าวฝีเท้าเดินออก!
เพียงอึดใจ พลังทั้งสองจึงเข้าปะทะต่อกัน!
พริบตาโลกหล้าคล้ายถูกย้อมด้วยแสงอันเจิดจ้า
ภายใต้เสียงดังสนั่น ผู้คนนับไม่ถ้วนต่างหูแทบดับในพริบตา ขณะนี้ไม่อาจได้ยินอะไรอีกแล้ว!
ผ่านไปหลายชั่วลมหายใจ แสงสว่างค่อยเลือนหาย เสียงร้องคำรามค่อยเบาลงทีละน้อย
กระนั้นผู้ฝึกตนอื่นที่นี้หาได้สนใจไม่ม แม้แสงยังคงสาดส่อง พวกเขาก็ยังจับจ้องไปยังตำแหน่งที่เหล่าไป่เคยยืนอยู่ พวกเขาคิดอยากทราบว่าผลลัพธ์สุดท้ายนี้เป็นเช่นไร!
มวลฝุ่นกระจายตัว ร่างเผยขึ้นอย่างเชื่องช้า
เป็นเหล่าไป่!
ขณะนี้เองที่สภาพเหล่าไป่ย่ำแย่เล็กน้อย เสียงความร้อนฉ่าเผยดังให้ได้ยิน เสื้อผ้าฉีกขาด มวลสายฟ้าตามร่างเลือดเนื้อยังคงมีให้เห็น
ลมหายใจแม้หอบหนัก แต่นี่จึงเป็นสภาพผู้ที่เพิ่งผ่านศึกเผชิญหน้ากับทัณฑ์สายฟ้ามา
แต่แม้สภาพร่างกายเช่นนั้น ออร่าพลังในร่างของเหล่าไป่ไม่อาจปรามาส มันกำลังเพิ่มพูนมากขึ้น!
ขอบเขตทดสอบเต๋าระดับที่เก้า เขาก้าวข้ามมันมาได้สำเร็จแล้ว!
ที่เหล่าไป่คิดทำขณะนี้ คือดูดกลืนออร่าแห่งฟ้าดินและนำพวกมันมาเป็นของตนเอง!
ผู้ฝึกตนหลายคนต่างรับชมเรื่องราว ดวงตานั้นแทบทอประกายออก
เหล่าไป่ขณะนี้อ่อนล้าถึงขีดสุด
หรือก็คือ นี่เป็นโอกาสอันดีที่จะสังหารเหล่าไป่!
หากยอดฝีมือขอบเขตทดสอบเต๋าระดับที่เก้าเลือนหาย เช่นนั้นจึงเป็นผลกระทบใหญ่หลวงต่อจักรวรรดิเทียนชิง!
“ฮึ่ม!”
เสียงอันเย็นเยือกดังขึ้น ร่างจี้อู๋ฮุยเผยตัวออกจากสุสาน
ผู้นี้คือยอดฝีมือขอบเขตทดสอบเต๋าระดับสูงสุด ผู้ฝึกตนอื่นขณะนี้ได้แต่ตื่นตะลึง!
ผู้คนประหลาดใจที่ได้ทราบ ว่าจี้อู๋ฮุยคอยอยู่เคียงข้างคุ้มกันให้โดยตลอด!
หากคนกลุ่มนี้กล้าดีก่อการ เช่นนั้นเขาย่อมลงมือ!
“ยินดีกับเหล่าไป่ที่ก้าวหน้าสู่ขอบเขตทดสอบเต๋าระดับที่เก้า จักรวรรดิเทียนชิงมียอดฝีมือสูงส่งเพิ่มอีกคนหนึ่งแล้ว!”
มู่หรงไห่เถิงกล่าวออกพร้อมเผยยิ้ม
สำหรับนาง จักรวรรดิเทียนชิงแข็งแกร่งขึ้นหรือไม่ล้วนไม่ใช่เรื่องต้องใส่ใจ
เพราะเบื้องหลังนาง คือขั้วอำนาจใหญ่เฉกเช่นสถาบันวิญญาณเมฆาที่ยืนอยู่บนจุดสูงสุดของทวีปเทียนหลัน!
กระทั่งว่าเป็นจักรพรรดิเทียนชิงเช่นจี้อู๋ฮุยก็ยังไม่กล้าเมินเฉยต่อคำกล่าวนี้ “ขอน้อมรับคำชมนี้เอาไว้”
หยิงอู๋จี้พยักหน้าให้แก่จี้อู๋ฮุยเล็กน้อย
เมื่อผู้ฝึกตนอื่นพบเห็นเรื่องราวเช่นนี้ พวกเขาต่างทราบว่าไม่อาจลงมือต่อเหล่าไป่ได้อีกต่อไปแล้ว
ขณะเดียวกัน พวกเขาก็ไม่ทราบว่าเหล่าไป่ยังมีสิ่งที่สามารถฟื้นฟูอาการบาดเจ็บและเพิ่มกำลังในพริบตาได้
กล่าวได้ว่าเป็นโชคดีของพวกเขาที่รอดพ้น
เวลาเดียวกันนี้ พวกเขายังเกิดข้อสงสัยขึ้นภายในใจ
ก่อนหน้านี้เหล่าไป่มีกำลังเพิ่มพรวด พิจารณาแล้วสมควรเป็นเพราะสิ่งที่กินเข้าไปช่วยเพิ่มระดับพลังให้ชั่วครู่หนึ่ง
แต่ขณะนี้ทัณฑ์สายฟ้าเลือนหาย ไฉนจึงยังไม่เห็นอาการข้างเคียงที่ควรเกิดขึ้น?
นี่มันไม่สมเหตุสมผล!
ตอนที่ 96 : ขอบคุณผู้อาวุโส
คำแสดงความยินดีเริ่มดังเข้ามา จี้อู๋ฮุยจึงตอบรับ
กระนั้นยังไม่มียอดฝีมือใดที่คิดไปจากที่นี่
เพราะถัดจากนี้จึงเป็นโอกาสของจริง
วังวนซึ่งเกิดขึ้นจากทัณฑ์สายฟ้าก่อนหน้านี้ยังไม่สลายหาย แต่กลายเป็นกระจุกรวมกันก่อตัว
พลังวิญญาณนับไม่ถ้วนได้รวมตัวกันในวังวนด้านบน มันก่อให้เกิดขึ้นเป็นพายุพลังวิญญาณ!
และศูนย์กลางของพายุพลังวิญญาณ ก็คือเหล่าไป่!
ร่างของเหล่าไป่เปรียบดังหลุมดำ พายุพลังวิญญาณขนาดนับพันเมตรขณะนี้กำลังกลืนกินพื้นที่โดยรอบ
ขณะเดียวกัน นี่ก็เป็นช่วงที่พลังของเขาจะพุ่งทะยาน!
อาการบาดเจ็บก่อนหน้านี้เพราะทัณฑ์สายฟ้าฟื้นกลับคืนด้วยอัตรามองเห็นโดยตาเปล่า!
ออร่าของฟ้าดินโดยรอบพุ่งทะยานถึงขีดสุด
ผู้ฝึกตนรอบด้านต่างคิดใช้โอกาสนี้ยื้อแย่งดูดกลืนพวกมัน
นี่คือโอกาสที่ไม่อาจพลาด!
เมื่อผู้ฝึกตนข้ามผ่านทัณฑ์สายฟ้า มันย่อมเกิดการไหลเวียนกลับคืนของพลังวิญญาณแห่งฟ้าดิน
พื้นที่โดยรอบจะได้รับผลกระทบ มันคือสภาวะที่พลังวิญญาณแห่งฟ้าดินบริสุทธิ์และเปี่ยมแน่น
พลังวิญญาณฟ้าดินเหล่านี้สามารถดูดกลืนได้โดยตรงและไม่ต้องผ่านกระบวนการใดเพื่อนำไปใช้!
เมื่อยอดฝีมือทั้งหลายของขั้วอำนาจใหญ่คิดข้ามผ่านทัณฑ์สายฟ้า พวกเขาจะเรียกหาเหล่าผู้เยาว์มารับชม และจะใช้โอกาสที่เกิดขึ้นเหมือนดังที่เป็นอยู่ตอนนี้
ผ่านไปครู่หนึ่ง ราวกับพายุพลังวิญญาณได้เชื่อมต่อกับโลกหล้า ขณะนี้มันเริ่มกระจายหาย
.
มวลเมฆสีดำบนฟากฟ้าเริ่มกระจายตัวออก แสงดาวกลับมาเผยให้เห็นอีกครั้งหนึ่ง
เวลานี้เป็นช่วงดึกแล้ว
เหล่าไป่ลืมตาขึ้น แสงสว่างวาบเรืองรองเผยออก
เพียงพริบตา พลังวิญญาณรุนแรงได้ทะลักล้นจากกายเขาก่อนจะเลือนหายไปทีละน้อย
เหล่าไป่สูดลมหายใจเข้าลึกก่อนจะลุกขึ้นยืน
ร่างนั้นหันไปยังทิศทางซึ่งลั่วฉวนอยู่ ขณะนี้เขาโค้งกายด้วยความจริงจังจากที่ไกลห่าง
น้ำเสียงดังกึกก้องทั้งหุบเขากระจายสู่โลกหล้า “ขอบคุณผู้อาวุโสที่มอบโชคชะตานี้ให้!”
หากไม่ใช่เพราะไวน์หยกของลั่วฉวน ก็เกรงว่าเขาคงไม่อาจได้ฟื้นคืนพลังชีวิตกลับมา เรื่องก้าวสู่ระดับที่เก้านั้นอย่าได้กล่าวถึงแล้ว
ได้ยินคำของเหล่าไป่ นอกจากความสงสัย ผู้คนโดยรอบนี้ต่างตื่นตะลึง
นี่เป็นการบอกกล่าว ว่าเหล่าไป่สามารถก้าวหน้าสู่ขอบเขตทดสอบเต๋าระดับที่เก้าได้ โชคชะตานี้เป็นผู้แข็งแกร่งท่านหนึ่งมอบให้?!
เช่นนั้นถือเป็นตัวตนทรงอำนาจลึกลับเพียงใดจึงสามารถทำให้ยอดฝีมือทดสอบเต๋าระดับที่แปดได้รับโชคชะตานี้มาครอบครอง?
ราชัน? หรือจะเป็นนักบุญแห่งตำนาน?
แต่เหนืออื่นใด ทิศทางซึ่งเหล่าไป่เผยความเคารพให้เมื่อครู่คล้ายจะเป็นนครจิ่วเหยา!
ที่ภายในนครจิ่วเหยา มันมีตัวตนแข็งแกร่งคงอยู่จริง!
ทั้งยังเป็นที่เลื่องลือเมื่อหลายวันก่อน ถึงยอดฝีมือลึกลับในนครจิ่วเหยาที่ฉีกสลายภาพฉายจิตวิญญาณของฉู่หยางผิงไปได้
และเมื่อวานนี้ องค์ชายสองได้หาเรื่องต่อยอดฝีมือลึกลับผู้นั้น เหล่าไป่และองค์เหนือหัวถึงกับต้องออกหน้าด้วยตนเอง เรื่องราวจบลงที่องค์ชายสองถูกส่งไปยังชายแดนใต้
รวมเข้ากับเรื่องที่เหล่าไป่เพิ่งพูดกล่าวเมื่อครู่นี้...
นครจิ่วเหยามีตัวตนลึกลับสุดจะหยั่งเกินไปแล้ว!
เมื่อใดเดินทางกลับนครจิ่วเหยา เรื่องนี้จะต้องแพร่กระจายออกไป
ทั้งยังไม่ทราบว่ายอดฝีมือท่านนั้นจะให้ความสนใจต่อโบราณสถานซึ่งเปิดออกหรือไม่
หากเป็นเช่นนั้น ช่วงเวลาที่โบราณสถานแห่งเทือกเขาจิ่วเหยาจะเปิดออก ก็เกรงว่าจะเกิดพายุลูกใหญ่เกินใดเทียบเปรียบ
หากผู้คนเหล่านี้ทราบว่าเรื่องราวทั้งหมดเกี่ยวข้องกับลั่วฉวน ถึงตอนนั้นพวกเขาจะทำอย่างไร?
“ขอแสดงความยินดีแก่เหล่าไป่ ที่สำเร็จก้าวหน้าถึงขอบเขตทดสอบเต๋าระดับที่เก้า” จี้อู๋ฮุยเผยยิ้มกล่าวคำแสดงความยินดี
“เพราะได้ค่ายอาคมขององค์เหนือหัวช่วยเหลือ” เหล่าไป่รับคำ
เพราะก้าวหน้าทางระดับพลัง เหล่าไป่จึงกลับคืนสู่ความหนุ่มอีกครั้งหนึ่ง
เส้นผมที่เดิมเป็นสีดอกเลา ขณะนี้ได้กลายเป็นสีดำขลับ
“ฮ่าฮ่าฮ่า! คำพูดนี้เก็บไว้เสีย!” จี้อู๋ฮุยตบที่ไหล่เหล่าไป่พร้อมเผยคำออก “ขณะนี้ทั้งข้าและเจ้าต่างก็อยู่ขอบเขตทดสอบเต๋าระดับที่เก้า เมื่อใดโบราณสถานเปิดขึ้นย่อมไม่อาจเมินเฉยแล้ว!”
เหล่าไป่พยักหน้ารับ เขานึกย้อนถึงวันวาน “ด้วยเพราะไม่ได้ลงมืออันใดนานแล้ว ไม่ทราบว่าผู้คนจะยังจดจำนามหอกเทพสีขาวได้อยู่หรือไม่...”
ถัดจากนั้นผู้คนจึงเดินทางกลับนครจิ่วเหยา แม้เป็นกลางดึกก็ยังเร่งรีบเดินทางกลับเป็นการด่วน
พวกเขาคิดอยากรายงานเรื่องราวของนครจิ่วเหยากลับสู่ต้นสังกัดโดยเร็ว!
แน่นอนว่า ลั่วฉวนผู้ซึ่ง “อยู่เบื้องหลัง” เหตุการณ์เหล่านี้ได้หลับใหลไปก่อนนานแล้ว...
