ตอนที่ 81-82

ตอนที่ 81 : โอกาสของปู้หลี่เกื๋อ

ขณะถูกปิดล้อมด้วยอสรพิษมงกุฎทอง ร่างของเหยาซือหยานนั้นเคลื่อนไหวประหนึ่งภูติ

เมื่อรวมเข้ากับกำลังกาย อสรพิษจะเปรียบดังอาวุธวิเศษ พิษในปากของมันครอบครองอำนาจชวนสะพรึง

ไม่เกินเลยนักหากจะกล่าว ว่าเมื่อถูกกัดก็คงตกตาย!

ทว่าสีหน้าเหยาซือหยานสงบ ทุกครั้งที่หลบเลี่ยงการโจมตีล้วนรอดพ้น

และไม่มีการเคลื่อนไหวใดที่สูญเปล่า!

กล่าวได้ว่านางคือผู้ใช้ร่างกายได้อย่างคล่องแคล่ว!

กู่หยุนซีและเจียงเหวิ่นฉางต่างรับชมตะลึงงัน

ในมุมมองพวกนาง เมื่อใดไม่มีที่ให้หลบเลี่ยง เหยาซือหยานกลับหาทางหลบเลี่ยงออกไปได้

เรื่องนี้มันไม่สมควรเป็นไปได้!

เคลื่อนไหวอย่างนั้นก็ได้งั้นหรือ?!

เหล่านั้นคือความคิดภายในใจของพวกนาง

ด้วยรับชมเหยาซือหยาน พวกนางยิ่งมายิ่งนับถือ

เรื่องราวนี้ชวนเหลือเชื่อ เสมียนประจำร้านแห่งนี้ถึงกับเป็นยอดฝีมือซ่อนเร้น!

“เกรงว่าอาจารย์ของพวกเราจะยังทำเช่นนี้ไม่ได้!” กู่หยุนซีถอนหายใจ

เจียงเหวิ่นฉางพยักหน้ารับเห็นพ้อง

ขณะนี้ ขอบเขตพลังของเหยาซือหยานคือจิตวิญญาณระดับที่หนึ่ง ทว่าถูกปิดล้อมด้วยอสรพิษมงกุฎทองนับสิบตัว

ด้วยความสำเร็จระดับที่เผยให้เห็นนี้ กล่าวได้ว่าเพียงร่างกายของนางเกินกว่าขอบเขตไปไกลมากโขแล้ว!

“ชักรู้สึกอยากไปเล่นเองบ้างแล้ว!” เจียงเหวิ่นฉางเผยดวงตาลุกโชนด้วยไฟแห่งการต่อสู้

“อยู่ที่นี่เอง” เสียงราบเรียบดังขึ้น

ทั้งสองค่อยรู้ตัว ว่าลั่วฉวนออกจากหอคอยแห่งการทดสอบเมื่อใดไม่ทราบ

“เถ้าแก่ พวกเราอยากเล่นหอคอยแห่งการทดสอบ!” กู่หยุนซีและเจียงเหวิ่นฉางกล่าวออกพร้อมกัน

ลั่วฉวนพยักหน้ารับ ถัดจากนั้นจึงเก็บผลึกวิญญาณและให้ทั้งสองเข้าเกม

แน่นอนว่าก่อนหน้านั้น เขาไม่ลืมเลือนที่จะบอกให้ซื้อบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปด้วย

เพิ่มความเร็วการฝึกฝนสิบเท่า ก็มีผลในหอคอยแห่งการทดสอบเช่นเดียวกัน!

ด้วยยืนด้านหลังโต๊ะ ลั่วฉวนจำได้ว่ายังมีหน้าที่เถ้าแก่ร้านที่ต้องทำ

แน่นอนว่ามันก็มีเหตุผลหนึ่งที่เป็นเช่นนั้น

ส่วนอีกเหตุผล...

ลั่วฉวนยังจดจำเรื่องราวเมื่อคืนได้กระจ่าง จักรพรรดิเทียนชิงได้กล่าวว่าจะส่งมอบห้าหมื่นผลึกวิญญาณเป็นการชดใช้ให้

แท้จริงแล้วลั่วฉวนไม่ใช่สนใจผลึกวิญญาณสักเท่าใดนัก

แต่เพื่อไม่ให้จี้อู๋ฮุยต้องคิดมากจนเครียดไป เช่นนั้นเขาจึงตกลงรับ

หากเขาไม่รับ เช่นนั้นจี้อู๋ฮุยคงไม่สบายใจ

ใจของจักรพรรดินั้นยากแท้จะหยั่งได้ถึง!

รับชมขณะนี้ เวลาไม่ใช่เช้าเกินไป ไม่ทราบว่าเมื่อจึงนำผลึกวิญญาณมาส่ง...

ลั่วฉวนมองออกไปนอกร้านพลางครุ่นคิด

แต่แล้วไม่นานเสียงฝีเท้าจึงดังให้ได้ยิน

พบเห็นร่างผู้มาเยือน ลั่วฉวนไม่เผยสีหน้าใดออก กระนั้นความยินดีในใจกลายเป็นต้องเลือนหาย

ผู้ที่เข้ามาในร้าน เป็นสองพี่น้องปู้ฉืออี ปู้หลี่เกื๋อ และเจียงเฉิงจวิน

“จริงหรือนี่!”

เจียงเฉิงจวินเมื่อเข้ามาในร้าน เขาจึงได้ตระหนักถึงความเปลี่ยนแปลง

สายตาขณะนี้มองที่นั่งนับสิบที่มาใหม่ด้วยความใคร่รู้

“เป็นอาวุธวิญญาณช่วยเพิ่มการฝึกฝนงั้นหรือนี่? ของเช่นนี้นึกว่ามีแต่ในนิยายเพ้อพก!”

“เถ้าแก่ ขอซื้อบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปสองถ้วย และต้องการเล่นหอคอยแห่งการทดสอบด้วย!” ปู้หลี่เกื๋อเผยคำเสียงดัง

ลั่วฉวนพยักหน้ารับ “บริการตัวเอง ผลึกวิญญาณจ่ายที่นี่”

เจียงเฉิงจวินเกิดความสงสัย “บะหมี่กึ่งสำเร็จรูปกับเกมนี้เกี่ยวข้องอันใดกันด้วย?”

ปู้หลี่เกื๋อจึงกล่าวด้วยท่าทีลึกลับ “คงทราบว่าบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปช่วยให้ฝึกฝนรวดเร็วขึ้นสิบเท่าภายในหนึ่งชั่วโมงแล้ว และทุกชั่วโมงในหอคอยแห่งการทดสอบ มันเทียบเท่ากับการฝึกฝนที่ภายนอกถึงแปดชั่วโมง ดังนั้นแล้ว...”

“อย่างนั้นหนึ่งชั่วโมงในหอคอยแห่งการทดสอบก็เทียบเท่าแปดสิบชั่วโมงที่ภายนอก!” เจียงเหวิ่นฉางเผยคำตื่นตะลึง

ลั่วฉวนและปู้ฉืออีต่างต้องส่ายศีรษะ

เหมือนว่าเจียงเฉิงจวินและปู้หลี่เกื๋อขาดการเรียนการสอนนานเกินไปแล้ว ขณะนี้จึงได้เกิดการคิดอ่านผิดพลาดขึ้นมา

“เป็นเพิ่มเข้าไป ไม่ใช่เท่าทวี!” ปู้หลี่เกื๋อเผยสีหน้าเหยียดหยาม “เพิ่มความเร็วการฝึกฝนแปดสิบเท่า เกรงว่าเพียงแค่คิดก็ไม่ต่างอะไรกับผายลมแล้ว”

คล้ายตัวเขาลืมเลือน ว่าเมื่อวานตนเองก็คิดเช่นนี้

เจียงเฉิงจวินกระแอมไอกลบเกลื่อน

ก่อนหน้านี้พรสวรรค์ของเขาได้ถูกเจียงเฉิงจวินเย้ยหยันไปทั่วนครจิ่วเหยา

ขณะนี้ถือเป็นโอกาสอันดี...

ตอนที่ 82 : ค่าชดเชย

ขณะนี้เองที่กู่หยุนซีและเจียงเหวิ่นฉางที่กำลังเล่นหอคอยแห่งการทดสอบ ได้กลายเป็นที่สนใจของคนทั้งสาม

“สองคนนี้เป็นศิษย์สถาบันวิญญาณเมฆางั้นหรือ?”

พบเห็นตราสัญลักษณ์รูปเมฆบนเสื้อกู่หยุนซีและเจียงเหวิ่นฉาง เจียงเฉิงจวินจึงกล่าวถามออก

“เหมือนจะเป็นเช่นนั้น” ปู้หลี่เกื๋อไม่มั่นใจเท่าใดนัก

แม้พบกันในร้านเมื่อวาน แต่ก็ไม่ใช่พูดกล่าวอะไรกันสักเท่าใดนัก

เพราะตอนนั้นความสนใจแต่ละคนต่างถูกหอคอยแห่งการทดสอบหันเหไปหมด

แต่ต้องกล่าว ว่าคงไม่มีผู้ฝึกตนหน้าไหนกล้าดีแอบอ้างเป็นคนของสถาบันวิญญาณเมฆา

ลั่วฉวนพยักหน้ารับ “เป็นคนของสถาบันวิญญาณเมฆา”

“สถาบันวิญญาณเมฆามาที่นี่ คล้ายว่าความสงบของนครจิ่วเหยาจะคงอยู่ได้ไม่นานแล้ว” ปู้ฉืออีถอนหายใจออก

ถัดจากนั้นจึงค่อยได้เวลาบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปที่พร้อมรับประทาน

กินเสร็จกันเรียบร้อย ความรู้สึกถึงพลังวิญญาณในร่างกายคนทั้งสามพุ่งทะยาน ขณะนี้จึงเร่งรีบเข้าหอคอยแห่งการทดสอบเพื่อเริ่มศึกรอบใหม่...

ขณะปล่อยเวลาไหลผ่าน ลั่วฉวนที่นั่งอยู่ด้านหลังโต๊ะก็ปล่อยความคิดไหลไปเรื่อย

ฝึกฝนและผ่อนคลาย นี่จึงเป็นหลักของการเล่นเกม

หลังจากที่เมื่อวานเล่นเกมหมดวัน วันนี้ช่วงเช้าลั่วฉวนจึงรู้สึกค่อนข้างอ่อนล้า

แม้ว่าเหมือนนั่งเฉย แต่แท้จริงกำลังย่อยประสบการณ์ที่ได้รับมา

หากไม่อาจเชี่ยวชาญ เช่นนั้นสู้ต่อไปก็ไร้ความหมาย

เวลาไหลผ่านอีกครั้งหนึ่ง

แต่แล้วไม่นาน ลั่วฉวนกลับได้ตระหนักถึงอะไรบางอย่างจึงหันมองทางด้านนอกร้าน

ชายชราหนวดเคราและเส้นผมสีขาวได้ปรากฏตัวในตรอกแล้ว

อีกฝ่ายคือเหล่าไป่

เหล่าไป่ย่อมพบเห็นลั่วฉวนอยู่ด้านหลังโต๊ะรับลูกค้า ขณะนี้จึงเร่งรีบเข้ามาในร้านพร้อมกล่าวด้วยความนอบน้อม “ยินดีที่ได้พบผู้อาวุโส”

“เรื่องนี้ เรียกหาเป็นเถ้าแก่ก็พอ” ลั่วฉวนกล่าวอย่างไม่ใส่ใจมากนัก

“ขอรับ” เหล่าไป่รับคำโดยทันที

ถัดจากนั้นฝีเท้าจึงก้าวเดินออกมาพร้อมวางแหวนมิติไว้ตรงหน้าลั่วฉวน

“ภายในนี้คือห้าหมื่นผลึกวิญญาณที่องค์เหนือหัวขอให้ข้านำมาส่งมอบ”

ลั่วฉวนรับไว้และเก็บไป

ส่วนแหวนมิติ ลั่วฉวนไม่มีเจตนาส่งกลับคืน และเหล่าไป่ก็ไม่กล่าวคำใด

“นอกจากนี้แล้ว จี้เทียนเฮาได้ถูกปลดสถานะเมื่อคืนและถูกส่งไปยังชายแดนใต้เรียบร้อยแล้วขอรับ” เหล่าไป่กล่าวคำ

ลั่วฉวนพยักหน้า เป็นการหมายถึงว่ารับรู้แล้ว

ภารกิจของเหล่าไป่ก็มีเพียงเท่านี้

ขณะนี้งานสำเร็จเรียบร้อย ความสนใจของเขาจึงหันเหมองไปยังในร้าน

รับชมภายในร้านต้นตำรับที่เปลี่ยนแปลงจากครั้งก่อนอย่างมหาศาล เหล่าไปต้องเผยความประหลาดใจที่ภายใน

เทียบกับครั้งก่อน วันนี้มีหลายสิ่งอย่างที่ไม่เคยพบเห็น

มันราวกับเป็นอาวุธวิเศษอะไรสักอย่าง

กระนั้นเหตุใดจึงไม่อาจรับรู้ถึงออร่าที่ผันแปรแม้แต่น้อย?

“สิ่งนี้คือ?”

ขณะนี้เองที่เหล่าไป่พบว่ามีอะไรผิดแปลกออกไป

เขาได้ตระหนักทราบ ว่าพื้นที่ภายในร้านนี้ออกจะแปลกเกินไป

เทียบกับขนาดที่เห็นภายนอก ภายในนั้นมีขนาดใหญ่กว่า!

“ห้องนี้ภายในร้านสร้างขึ้นโดยค่ายอาคมหรือนี่?!”

เหล่าไป่เผยความตื่นตะลึงภายใน

เขาแทบไม่อาจจินตนาการได้ ว่าเถ้าแก่ร้านผู้นี้ถึงกับมีค่ายอาคมห้วงมิติอันแสนล้ำค่า ทั้งยังนำมาใช้กับร้านเล็กจ้อยแห่งนี้

มันทำให้เขาเกิดความรู้สึกหนักใจ...

แน่นอนว่าเหล่าไป่ย่อมได้เห็นปู้หลี่เกื๋อและคณะผ่านทางหน้าจอของหอคอยแห่งการทดสอบ ความสงสัยขณะนี้ยิ่งมีมากขึ้น

พวกเขาเหล่านั้นต่างสวมใส่วัตถุสีขาวเงินบนศีรษะ และมีภาพปรากฏที่กระดานตรงหน้า

แต่ละคนต่างเคลื่อนไหวและต่อสู้กับสัตว์อสูรอยู่

ในภาพที่เห็นนั้นพวกเขากำลังประสบสิ่งใดอยู่กัน?

เหล่าไป่ได้แต่คาดเดาอยู่ภายในใจ

ขณะนี้เองที่เขาค่อยรู้สึกว่าร่างเหล่านั้นดูคุ้นเคย

เจียงเฉิงจวิน บุตรแห่งขุนนางซ้าย ปู้หลี่เกื๋อและปู้ฉืออีบุตรแห่งขุนนางใต้

“เถ้าแก่ พวกเขากำลังทำอะไรกันหรือ?” เหล่าไป่กล่าวถามด้วยความสงสัย

“เล่นเกม” ลั่วฉวนตอบกลับราบเรียบ

เล่นเกม?

อะไรคือเกม?

เหล่าไป่ที่งุนงงขณะนี้ไม่รู้ควรตอบสนองอย่างไรดี