เล่มที่ 15 บทที่ 18
ระหว่างเดินไปทั้งสองต่างพูดคุยเรื่องเรื่อยเปื่อย ทว่าในใจหยางอี้กลับลิงโลดอย่างถึงที่สุด การเดินทางมาเทือกเขาอสูรนั้นเป็นการตัดสินใจที่ถูกต้องแล้ว! ไม่เพียงความลี้ลับธาตุไม้พัฒนาถึงระดับกลางขั้นเก้า แต่เจตกระบี่ของเขากลับทะลวงผ่านการรู้แจ้งไปถึงขั้นสิบอย่างไม่คาดคิด! นี่ต่างหากถึงเป็นเส้นทางการฝึกฝน...
