Guild Master ตอนที่ 23 บังเอิญ
ตอนที่ 23
บังเอิญ
[ ยินดีต้อนรับผู้เล่น เมฆ เข้าสู่เกม เอคโค่ ขอให้สนุกกับการเล่นเกมของพวกเราค่ะ ]
เสียงต้อนรับที่ไม่ได้ยินมาเป็นเดือนดังขึ้นภายในหูของเมฆขณะกำลังเข้าเกมมาใหม่ด้วยตัวละครที่พึ่งสร้างมาหมาด ๆ ทันทีที่เข้าเกมมาได้เมฆก็เดินลงไปที่ลานของหมู่บ้านเพื่อเข้าไปซื้ออาวุธจากร้านค้า ก่อนจะแวะใช้เงินจริงซื้อดาบเลเวล 4 และ 8 จากพ่อค้าหน้าหมู่บ้านก่อนจะวิ่งออกจากหมู่บ้านไปอย่างรวดเร็วโดยเน้นมุ่งไปทางเหนือซึ่งเป็นที่ตั้งของเทวรูปแห่งพลัง ซาเชียส
เปรี้ยง!! ไม่ต้องพูดพร่ำทำเพลง เมฆตรงเข้าไปโจมตีมอนสเตอร์ตัวแรกที่เจอทันที ด้วยไหวพริบและความสามารถเชิงดาบของเมฆเพียงพริบตาก็เก็บมอนสเตอร์หน้าเมืองอย่างโกเลมโคลนลงได้ แต่เมฆไม่ได้จะมาเก็บเลเวลที่นี่ แต่เลือกที่จะวิ่งฝ่าเข้าไปในป่าเพื่อล่ามอนสเตอร์ที่เก่งกว่า ไม่จำเป็นต้องใช้ยาฟื้นพลังเพียงทักษะดาบล้วน ๆก็สามารถจัดการมอนสเตอร์เลเวลสูงกว่าได้สบาย แถมดาบก็เตรียมมาพร้อมแล้ว
“อู๊ดดดดด ๆ ๆ” หลังจากเวลาผ่านไปชั่วโมงเดียว เมฆก็เข้าไปถึงถิ่นของพวกหมู่ป่าขนเทา แต่แทนที่จะไล่โจมตีทีละตัว เมฆลากเอาหมูป่าขนเทามาทีละ 3 ตัวถึง 4 ตัวก่อนจะโจมตีให้โดนพร้อม ๆกันเพื่อสร้างความเสียหายให้กับพวกหมูพร้อม ๆกัน แม้แบบนี้จะยากแต่มันก็ทำให้ได้ค่าประสบการณ์ไวขึ้น
เปรี้ยง!!
ร่างของเหล่าหมูล้มลงกับพื้นก่อนจะนอนตายไปทีละตัวโดยที่เมฆก็ไปลากตัวใหม่มาเรื่อย ๆเพื่อเร่งการเก็บค่าประสบการณ์ แทบไม่มีเวลาหายใจหรือเวลาให้คิดเพราะต้องหลบหลีกหมูป่าขนเทาทุกครั้งที่พวกมันโจมตีเข้ามา แต่เมื่อเทียบกับการเจอพวกมอนสเตอร์ระดับสูงรุมเล่นงานแล้วแค่นี้สบายมาก
“อะไรนะ เมืองทันดร้างั้นเหรอ”ระหว่างเมฆกำลังเร่งเก็บค่าประสบการณ์อยู่นั้น อยู่ ๆก็มีคนกลุ่มหนึ่งเดินทางผ่านป่าของพวกหมูป่าขนเทาเพื่อเดินทางไปยังเทวรูปของเทพแห่งกำลัง จริง ๆเมฆไม่สนใจเรื่องของคนอื่นเท่าไรแต่ดูเหมือนคนที่อยู่แถวหน้าจะพูดอะไรเกี่ยวกับเมืองทันดร้าที่กวีเลือกลงไปนี่สิ
“ใช่ครับหัวหน้า เจ้ากวีนั่นเลือกไปเกิดที่เมืองทันดร้า ลูกน้องของเราเห็นมันไปเที่ยวในคอนเสิร์ตของไอช่าครับ”ชายคนหนึ่งรายงานมาจากเสียงของระบบ ทำให้เมฆลงดาบฟันหมูป่าขนเทาตัวสุดท้ายก่อนที่ตัวเองจะเลเวล 8 พอดี
“หึ นึกว่าจะหนีพวกเราพ้นจริง ๆหรือไง เจ้านั่นต้องเจอพวกเรารุมจนกว่าจะเหลือเลเวลหนึ่งอีกรอบถึงจะสาสม”ชายที่อยู่แถวหน้าสุดพูดด้วยท่าทีสะใจ ในที่สุดก็หาที่อยู่ของกวีเจอ แค่ลงไปเกิดที่เมืองอื่นไม่ทำให้เสียหายอะไรหรอก ทำให้พวกกิลด์กรีนโลตัสสืบหาตัวกวีก่อนว่าจะไปอยู่ที่ไหนแล้วลงไปรุมเล่นงานกันข้างล่าง
“เข้ามาก็มีเรื่องกับกิลด์ย่อยของกิลด์กรีนโลตัสแล้วงั้นเหรอ”เมฆมองไปทางคนหัวแถวที่เดินผ่านป่าที่ตนกำลังใช้เก็บเลเวลไป เจ้านั่นเป็นคนของกิลด์กรีนโลตัสไม่ผิดแน่
“ไปเลย ใครฆ่ามันได้จะให้รางวัลอย่างงาม”หัวหน้ากิลด์ย่อยหัวเราะก่อนจะพาพวกพ้องของตนไปเคารพเทวรูปแห่งพลัง
“แบบนี้ก็ช้าไม่ได้แล้วสินะ”เมฆมองตามหลังพวกกิลด์กรีนโลตัสไปก่อนจะเปลี่ยนดาบมาเป็นดาบของทหารตัวหนอนที่ตอนนี้มีขายเกลื่อนหมู่บ้านเต็มไปหมด ท่าทางกวีจะต้องการความช่วยเหลือไวกว่าที่คิดเอาไว้สินะ น่าเสียดายที่บนเกาะเริ่มต้นฆ่ากันไม่ได้ไม่งั้นก็ไม่ต้องรอลงไปข้างล่างแล้ว
ฟุบ....
ร่างของเมฆวิ่งผ่านลัดเลาะป่าตรงไปยังป่าใกล้เคียงกับเทวรูปแห่งพลัง ตรงนี้มีมอนสเตอร์เลเวล 10 อย่างลิงหน้ากากอยู่ พวกมันมักโผล่มาเป็นกลุ่มและช่วยกันรุมโจมตีทำให้ผู้เล่นชอบไปที่ถ้ำทางตะวันตกเพื่อฆ่าค้างคาวกันมากกว่า แต่สำหรับเมฆแล้วจำนวนไม่ใช่ปัญหาเลย
เปรี้ยง!!
ดาบในมือของเมฆตรงเข้าหาฝูงลิงที่สวมหน้ากากหน้ายิ้มอย่างรวดเร็ว ดาบของทหารตัวหนอนกับผู้เล่นสายโจมตีล้วนสร้างความเสียหายที่น่ากลัว ยามนี้ถือเป็นคราวเคราะห์ของพวกลิงหน้ากากแล้ว
.
.
ใช้เวลาเพียงชั่วโมงกว่า ๆ เมฆก็เลเวล 10 และลงมายังเมืองทันดร้าหลังจากรับพรเสร็จเรียบร้อยแล้ว แต่ก่อนจะไปหากวีคงต้องจัดการปัญหาอย่างกิลด์กรีนโลตัสไปเสียก่อน
ตุบ....
ยังไม่ทันจะเดินไปไหน อยู่ ๆชายคนหนึ่งก็เดินเข้ามาหาเมฆพร้อมยื่นดาบที่ใช้มือทั้งสองข้างประคองส่งมาให้กับเมฆอย่างนอบน้อม เพียงแต่แสงสีแดงที่ปกคลุมอยู่บนร่างของเขาช่างขัดกับความนอบน้อมเหลือเกินเพราะแสงพวกนั้นหมายถึงคนที่ทำการสังหารผู้เล่นนั่นเอง
“ดาบของหัวหน้ากิลด์ย่อยของกิลด์กรีนโลตัสครับ”ชายคนนั้นพูดก่อนด้วยท่าทีเรียบง่าย หากมองดี ๆแล้วจะพบว่ารอบ ๆตัวเมฆมีกลุ่มคนที่มีแสงสีแดงล้อมรอบตัวเอาไว้อยู่อีกหลายคน
“ฆ่าพวกมันจนกว่าจะเลเวลหนึ่งแล้วค่อยแยกย้าย”เมฆรับดาบมาถือเอาไว้ก่อนจะเก็บกลับเข้าไปในกระเป๋าของตนเอง คนเหล่านี้คือผู้เล่นที่เคยอยู่ในกิลด์ของกวี แม้จะกิลด์แตกมานานแล้วแต่พวกเขาก็ยังติดตามเหล่าสมาชิกรุ่นบุกเบิกของกิลด์กวีอยู่เช่นเดิม คนเหล่านี้ล้วนแล้วแต่เป็นผู้ติดตามของเมฆทั้งสิ้น
“ครับ”ชายที่ยืนอยู่ข้าง ๆเมฆตอบพลางก้มหัวให้เมฆอย่างนอบน้อมแล้วสั่งให้คนของตนไปหลบเสียเพราะผู้เล่นตัวแดงค่อนข้างจะเด่นและที่สำคัญภายในเมืองมีทหารคอยรักษาความปลอดภัยที่พร้อมจะฆ่าผู้เล่นตัวแดงในทันที แม้พวกเขาจะสู้กับทหารพวกนั้นได้แต่แบบนั้นจะทำให้เสียเวลาเกินไป เพราะตามคำสั่งของเมฆแล้วคือการฆ่าคนของกิลด์กรีนโลตัสสาขาย่อยให้เหลือเลเวล 1 นั่นเอง
น่าเสียดายที่เมฆไม่ได้ฆ่าพวกนั้นด้วยตัวเอง สมัยก่อนแม้จะมีคนหมายหัวกวีไม่น้อย แต่กิลด์ย่อยแบบนั้นปกติไม่มีใครกล้าหรอกเพราะหากมาหาเรื่องกวีเข้าก็มีแต่โดนบดขยี้กลับไปเท่านั้น ต่อให้เป็นกิลด์กรีนโลตัสสาขาใหญ่ก็ไม่แน่ว่าจะหาเรื่องกวีในตอนนี้ที่ไม่มีลูกกิลด์เลยหรือเปล่าด้วยซ้ำ
ในเมื่อพวกกวีเปลี่ยนอาชีพกันแล้วเมฆก็ต้องเข้าไปเปลี่ยนอาชีพเป็นนักดาบขั้นพื้นฐานทันทีที่ออกมาจากจุดเกิดของเมือง ซึ่งการเปลี่ยนอาชีพเป็นนักดาบนั้นไม่ยากเลย แค่ประลองกับครูฝึกของโรงฝึกดาบก็สามารถเปลี่ยนอาชีพเป็นนักดาบธรรมดาได้แล้ว หลังจากนี้ขอเพียงเก็บเงื่อนไขจนครบก็สามารถเปลี่ยนอาชีพขั้นต่อ ๆไปได้ แน่นอนรวมถึงการเปลี่ยนอาชีพลับด้วย
เปรี้ยง!!
ดาบของครูฝึกร่วงลงไปอยู่กับพื้น ทั้ง ๆที่แค่สู้ให้ครบ 5 นาทีก็ผ่านแล้วแท้ ๆ แต่เมฆกลับคว่ำอีกฝ่ายลงอย่างง่ายดายเสียอย่างนั้น ความสามารถติดตัวของเมฆนั้นเรียกได้ว่าของจริงก็ไม่ผิดนัก แถมการเอาชนะครูฝึกได้แถมใช้เวลาสั้น ๆอีกต่างหากยังทำให้เมฆได้รับรางวัลพิเศษอย่างสกิลศาสตร์การใช้อาวุธที่ทำให้การโจมตีด้วยอาวุธแรงขึ้นและดาบเลเวล 10 จากครูฝึกดาบอีกด้วย แต่ที่เมฆเร่งรีบขนาดนี้นั้นไม่ใช่เพราะต้องการของรางวัลพวกนี้ แต่เป็นเพราะเมฆต้องการจะไปให้ทันพบคนคนหนึ่งที่น่าจะกำลังรับสมัครปาร์ตี้เพิ่มอยู่ต่างหาก
“ปาร์ตี้ว่างหรือเปล่า ขอผมอยู่ด้วยสิ”เมฆเดินเข้าไปหากลุ่มของกวีด้วยท่าทีสบาย ๆเหมือนพึ่งเดินมาเจอโดยบังเอิญเสียอย่างนั้น
“ได้สิ เรากำลังขาดคนพอดี”กวีตอบพลางเดินเข้าไปหาเมฆเพื่อชวนเข้าปาร์ตี้ด้วยท่าทีสบาย ๆเหมือนรู้อยู่แล้วว่าเมฆต้องมาแน่ ๆ เพราะคนที่จะมาตามหากวีหากไม่ใช่เมฆก็ไม่มีใครแล้ว
“พี่เมฆ พอดีเลยถ้ามีพี่เมฆพวกเราก็สบายขึ้นเยอะเลย”ไอช่าเห็นเมฆเดินเข้ามาก็ตรงเข้าไปกอดเหมือนตอนทำกับกวีไม่มีผิด ทำเอาพวกเจตกใจไม่น้อย ไม่นึกว่าจะมีคนรู้จักของกวีมาเพิ่มอีก แถมคนที่มากลับเป็นเมฆ ยอดนักดาบที่เจพูดถึงอีกต่างหาก
“พี่เมฆ ทำไมถึงกลับมาอยู่เลเวลสิบล่ะ พี่มาเล่นเกมนี้ตั้งแต่เปิดแล้วไม่ใช่เหรอ”ไอช่าถามขณะพาเมฆเดินเข้ามาในกลุ่มด้วยท่าทีดีใจ แค่กวีกลับมาก็ได้เจอกับเรย์แถมเมฆยังเข้ามาเล่นด้วยกันแบบสมัยก่อนอีก ไม่มีอะไรทำให้ไอช่ามีความสุขเท่านี้แล้ว
“พอดีมีอาชีพลับที่ต้องใช้เงื่อนไขพิเศษพี่ก็เลยสร้างตัวใหม่ก็เลยมาเจอกันพอดีด้วย”เมฆตอบพลางหน้าตายราวกับเรื่องที่บอกมาเป็นเรื่องจริงเสียอย่างนั้น แน่นอนว่าในบางส่วนก็เป็นเรื่องจริง อย่างอาชีพลับที่เมฆพูดถึงต้องใช้ผู้เล่นที่อัพแต่ค่ากำลังและเคารพเทวรูปของซาเชียสเทพแห่งพละกำลังเท่านั้น หรือก็คือเป็นพวกสายบ้าพลังเต็มขั้น เมฆที่ก่อนหน้านี้อัพค่ากำลังและผสมค่าความเร็วไปด้วยไม่สามารถเปลี่ยนอาชีพนี้ได้ แต่เมฆไม่ได้สนใจอาชีพนี้ขนาดต้องยอมเสียเวลาเกือบเดือนที่เก็บเลเวลมาหรอกหากไม่ใช่เพราะข่าวของกวี
“พอดีจังเลยนะ นายยังติดค่าประตูฉันอยู่ จำเอาไว้ด้วย”กวีหัวเราะออกมาก่อนจะพาเมฆไปแนะนำกับทุกคน เท่านี้ปาร์ตี้ของกวีก็ครบ 6 คนแล้ว แถมยังได้ไอช่ากับเมฆเข้ามาด้วยทำให้กำลังของกลุ่มกวีเพิ่มขึ้นหลายเท่าตัวเลย
“ห้าปีแล้ว หมดอายุความแล้วมั้ง”เมฆเดินตามกวีไปด้วยใบหน้านิ่ง ๆ แต่ถึงอย่างนั้นดวงตาของเขาก็เห็นได้ชัดเลยว่ากำลังมีความสุข
“ผิดแล้ว ห้าปีก็ต้องดอกเบี้ยเพิ่มพูน นายต้องทำงานใช้หนี้มาให้หมดทั้งต้นทั้งดอก”กวีว่าพลางมองไปทางมีน สาเหตุที่ปล่อยข่าวว่าตัวเองกลับมาแล้วออกไปนอกจากจะเรียกระดมคนกลับมาแล้วยังเป็นการเรียกตัวเมฆมาด้วย แม้กวีจะใช้ดาบเป็นแต่ก็ไม่ได้เก่งเท่าเมฆที่เป็นสายต่อสู้โดยเฉพาะ คนที่จะสอนมีนได้ดีที่สุดคงเป็นเมฆคนเดียวเท่านั้น
“รับทราบครับหัวหน้ากิลด์”เมฆตอบก่อนจะพยักหน้าทีหนึ่งเหมือนกำลังจะบอกว่าเข้าใจแล้ว
“ยัง ตอนนี้ยังไม่ได้สร้างกิลด์ เรียกแค่หัวหน้าปาร์ตี้ก็พอ”กวีหัวเราะออกมาก่อนจะเดินนำหน้าทุกคนออกจากเมืองเพื่อเริ่มเก็บเลเวลและเงื่อนไขการเปลี่ยนอาชีพลับในทันที ตอนนี้กวียังไม่สามารถสร้างกิลด์ได้ เพราะการสร้างกิลด์ต้องมีเลเวลขั้นต่ำที่ 50 และต้องมีสมาชิก 6 คนเพื่อเข้ารับการทดสอบสร้างกิลด์ ตอนนี้หากอยากจะสร้างกิลด์ก็ได้แต่รวมกลุ่มกันเดินเหมือนกิลด์ย่อยของกิลด์กรีนโลตัสเท่านั้นเอง
