ตอนที่ 134 การป้องกันค่ายที่สิ้นหวัง (ฟรี)

"ท่านแม่ทัพ ด้านหน้าพวกเรา คือแม่ทัพกบฏฉู่ต้าเหว่ย และ กองทัพอีก 30,000 นาย หากพวกเราบุกโจมตีอย่างหนักหน่วง น่าจะสามารถจัดการทำลายอีกฝ่ายได้ในทันที!"

เมื่อได้รับข่าวจาก ผู้ช่วย กานฉวน ก็ตะคอกออกมา"ฉู่ต้าเหว่ย มันกล้าที่จะทรยศพวกเรา ให้กองทัพของเราเข้าชาร์จอีกฝ่ายซะ!"

"ขอรับ!"

กานฉวน ได้นำกองทัพออกจากเมืองทางประตูเดียวและประตูเล็ก ๆ สองประตูที่ประตูทิศตะวันออก

เมื่อ ฉู่ต้าเหว่ย เปิดประตูเมืองเขาก็ได้รับข่าวแล้ว เขาได้ส่งคนไปแจ้งต่อ ซุนฮก บอกว่า กานฉวน จะส่งกองทัพทั้งหมดบุกมาทางประตูตะวันออก ในทางกลับกัน เขาก็สั่งให้กองทัพ ทั้งหมดเตรียมพร้อมตั้งรับกองทัพทั้ง 300,000 คน

ในเวลานี้ ซุนฮก ก็ได้รับข่าวแล้ว อย่างไรก็ตาม เขารู้ดีว่าจะต้องใช้เวลาอย่างน้อยสองชั่วโมงก่อนที่กองทัพจะมาถึง

ทหาร 30,000 นาย ของเขา จะสามารถหยุดกองทัพ 300,000 นาย ไม่ให้ข้ามผ่านไปได้ถึงสองชั่วโมงหรือไม่

คำตอบก็คือไม่!

กองทัพ 300,000 นายคือศัตรู 10 เท่าของพวกเขามันยากเกินไปที่จะต้านทาน

แต่...

การตัดสินใจได้ปรากฏขึ้นในดวงตาของ ฉู่ต้าเหว่ย นี่คือกุญแจสำคัญที่จะทำให้เขาได้รับการยอมรับจากคนอื่น ๆ

แม้ กองกำลัง 300,000 นายนี้จะประสบความสำเร็จในการบุกโจมตี แต่ เมืองเสี่ยวหลิงตู่ ก็จะถูกยึดไป การต่อสู้ครั้งนี้ แม้จะไม่เรียกว่าชัยชนะที่สมบูรณ์

แต่นี่ก็เป็นภารกิจแรกที่เขารู้สึกได้ต่อสู้เพื่ออาณาจักรจริง ๆ เขาจะต้องประสบความสำเร็จหามล้มเหลวเด็ดขาด

เขาหันหน้าไปมองกองทัพด้านหลังด้วยรอยยิ้ม โชคดีที่ ซุนฮก มอบหน้าไม้และคันธนูให้ตัวเองมาจำนวนมากทำให้ เขาสามารถใช้สิ่งเหล่านี้ ต้านศึกศัตรูได้

"รายงานท่านแม่ทัพ,แม่ทัพฝ่ายศัตรูกานฉวน ได้ตะโกนประกาศศึกออกมา!"

"ตะโกน?"

ฉู่ต้าเหว่ย ได้ขมวดคิ้ว อีกฝ่ายเป็นเพียงคนโง่หรืออย่างไร ปล่อยโอกาสดี ๆ ในการทำลายทัพของเขาและใช้เวลาเหล่านี้ในการตะโกนประกาศศึก?

อย่างไรก็ตาม โอกาสที่ดีเช่นนี้ ฉู่ต้าเหว่ย ย่อมไม่พลาดอย่างแน่นอน

เขารีบออกจากค่ายทหารพร้อมทหารสองสามคนออกไปนอกประตูเมือง

ห่างออกไปห้าร้อยเมตรก็คือ กานฉวน!

ในเวลานี้ กานฉวน ไม่ได้กังวลมากนัก เขามั่นใจว่าจะสามารถบุกเข้าไปได้สำเร็จ!

เนื่องเพราะอีกฝ่ายมีทหาร 30,000 คน เพียงเท่านั้น กองทัพของซุนฮกทั้งหมดถูกวางไว้ที่แนวหน้าของประตูเมืองตะวันตก แม้จะได้รับข่าว และ รีบมาทันทีก็ยังต้องใช้เวลามากกว่าสองชั่วโมง

ในเวลาสองชั่วโมงนี้ เขาสามารถทำลายค่ายตรงหน้าได้หลายสิบครั้ง

เขามองไปที่ ฉู่ต้าเหว่ย และ ชี้ดาบออกไปด้านหน้าด้วยความโกรธเคือง"ฉู่ต้าเหว่ย เจ้ากล้าที่จะทรยศต่อฝ่าบาท ความผิดของเจ้าสมควรตาย!"

ฉู่ต้าเหว่ย ได้แค้นเสียงออกมาอย่างเย็นชา"กานฉวน อย่าได้พูดคำพูดสวยหรูหน่อยเลย ฝ่าบาท และ จักรพรรดิลู่เฟิง เป็นสมาชิกของราชวงศ์ การต่อสู้ของพวกเขา เป็นเรื่องของคนในบ้าน ไม่เหมือนกับเจ้าที่คิดดึงคนนอกเข้ามาเกี่ยวข้อง ใครกันแน่ที่ทรยศ?"

"ยิ่งไปกว่านั้นแม้ข้าจะถูกเรียกว่าคนทรยศแล้วอย่างไร จักรพรรดิลู่เฟิง ก็คือ จักรพรรดิแห่งอาณาจักรหนานหยาน ที่บุกเบิกดินแดนให้กับอาณาจักรหลายพันไมล์ เขาเป็น เจ้านายที่ดีที่สุดในโลก กบฏ ถ้าพูดถึงกบฏคงจะเรียก ราชาเมกาทรอนลู่เว่ย มากกว่า"

"และเจ้า กานฉวน ในฐานะแม่ทัพของอาณาจักรหนานหยาน เจ้าตั้งตนครอบครองเมืองและหันคมดาบใส่จักรพรรดิแห่งอาณาจักร เจ้าเป็นผู้นำในการต่อต้านครั้งนี้ เจ้าไม่เพียงแต่จะเป็นเนื้อร้ายของอาณาจักร เจ้ายังจะกล้านำทหารของอาณาจักรไปยอมจำนนต่ออาณาจักรหงเปาอีก โทษฐานความผิดนี้สมควรตาย ! ยังไงก็ตาม..."

"โทษฐานความผิดในครั้งนี้ ก็คือความตาย ช่างน่าสงสารเหล่าทหารกล้าทั้ง 300,000 นาย ที่พวกเขาไม่รู้จุดประสงค์ที่แท้จริงของเจ้าและติดตามเจ้าไปสู่ความวินาศ!"

ในความเป็นจริง ฉู่ต้าเหว่ย ไม่รู้ด้วยซ้ำว่า กานฉวน จะนำกองทัพไปยอมแพ้ต่ออาณาจักรหงเปา เขาได้กล่าวอ้างมันออกไป

คำพูดของเขาได้ช่วยปลุกขวัญกำลังใจทหารของเขาและทำให้ขวัญกำลังใจของทหารศัตรูอ่อนเเอลง

หลังจาทที่ ฉู่ต้าเหว่ย พูดจบ ทหารหลายคนก็ได้มองไปที่เขา ดูเหมือนว่า สิ่งนี้จะทำให้พวกเขารู้สึกเคลือบแคลงใจขึ้นมาเล็กน้อย

การแสดงออกของ กานฉวน ก็เปลี่ยนไปอย่างมาก เขาไม่มีเวลาตรวจสอบว่าเหตุใด ฉู่ต้าเหว่ย ถึงรู้จุดประสงค์ของตัวเอง แต่สิ่งที่เขารู้ตอนนี้ขวัญกำลังใจของทหารตนเองกำลังลดลง

หากเขาไม่ทำอะไรสักอย่างคงไม่ใช่เรื่องที่ดีแน่

กานฉวน ได้ตะโกนออกมาด้วยความโกรธ"ไร้สาระ ! ฉู่ต้าเหว่ย เจ้ากล้าว่าความใส่ร้ายแม่ทัพคนนี้เลยหรือไม่!"

"หืม จะว่าความใส่ร้ายหรือไม่เจ้าตัวคงจะรู้ตัวเองดีที่สุด!"

"รนหาที่ตาย!"กานฉวน ได้ดึงดาบออกมาจากเอวและชี้ไปที่ค่ายทหารที่อยู่ตรงหน้าเขาได้ตะโกนขึ้น"กองทัพทั้งหมดทำลายค่ายของพวกมันซะ!"

แม่ทัพภายใต้บัญชาของเขาได้ออกคำสั่งเข้าโจมตีทันที

ฉู่ต้าเว่ย ได้ถอนหายใจออกมา น่าเสียดายที่เขาไม่มีโอกาสที่จะชะลอเวลาต่อไป เขาจะต้องกลับไปให้ขวัญกำลังใจทหารตนเอง

เขาได้กลับไปที่กำแพงค่ายและสั่งให้ทหารทำการปกป้อง

กานฉวน คิดว่าเขาสามารถทำลายกำแพงค่ายได้อย่างแน่นอน เขาไม่ได้สั่งให้ทหารกระจายออกไปแต่ให้เกาะกลุ่มรวมกันไว้

เมื่อ ฉู่ต้าเว่ย เห็นเช่นนั้น เขาถึงกับผงะทันที และ รู้สึกดีใจอย่างมาก เขาไม่คิดเลยว่า กานฉวน จะบุกโจมตีเช่นนี้ นี่เท่ากับกำลังมองหาความตายหรือไม่

เขาได้สั่งให้พลธนูที่เตรียมพร้อมมาเป็นเวลานาน ปล่อยลูกศรพันดอกออกไป ฝนลูกศรได้เทลงมาจากฟากฟ้าคร่าชีวิตทหารไปจำนวนมาก

กานฉวน รู้สึกตัวในทันทีว่าตนเองพลาดไป ดูเหมือนว่า ฉู่ต้าเหว่ย จะมีทักษะในการคุมทัพพอสมควร เขาได้สั่งให้กองทัพที่โจมตีถอนตัวออกมา และ ในขณะเดียวกัน ก็ให้กองทัพระลอกสองบุกเข้าไปพร้อมกัน

กองทัพที่มีจำนวนมากกว่าย่อมให้ประสิทธิผลในการรบที่แตกต่างกันแม้ว่า ลูกศรจะถูกยิงออกไปราวกับห่าฝน เหล่าทหารที่มีจำนวนมากกว่าก็ยังพุ่งตรงเข้าหาค่ายอย่างรวดเร็ว

ฉู่ต้าเหว่ย ได้สั่งให้กองทหารของเขาเทน้ำมันเดือดหน้าค่ายเพื่อป้องกันการบุกทะลวงค่ายเข้ามา

ฉู่ต้าเหว่ย ได้สั่งให้พลธนูยิงออกไปอีกครั้ง

กานฉวน ที่เห็นท่าไม่ดีก็สั่งให้กองทัพพยายามบุกฝ่าเข้าไปแต่ทว่าคราวนี้เขาได้ใช้พลโล่เพื่อต้านทานลูกธนูเหล่านี้

กองทัพที่เตรียมพร้อมไม่ได้ถูกกวาดล้างง่ายดายเหมือนก่อนหน้านี้ ในเวลาเดียวกันพวกเขายังสามารถเผชิญหน้ากับพลธนูและฝ่าเข้าไปยังหน้าค่ายได้

โชคดีที่ ฉู่ต้าเหว่ย ตอบสนองอย่างรวดเร็ว เขาได้วางกองทหารจำนวนนึงโต้กลับคนเหล่านี้ออกไป แต่ทว่าการโต้กลับครั้งนี้ทำให้เขาต้องสูญเสียทหารมากกว่า 3,000 นาย ซึ่งเป็นจำนวน หนึ่งในสิบจากทั้งหมด

และยังมีทหารอีกจำนวนมากได้รับบาดเจ็บและสูญเสียประสิทธิภาพในการรบ

พวกเขาไม่มีเวลาแม้แต่จะพักผ่อนเพราะว่า กานฉวน ต้องการฝ่าทะลวงค่ายนี้ออกไปให้ได้

ฉู่ต้าเหว่ย ได้นำทหารราบบุกเข้าประชิดตัวที่กำแพงค่าย

โลหิตจำนวนนับไม่ถ้วนและเสียงกรีดร้องได้ดังออกมา

สมรภูมิรบเต็มไปด้วยสีแดงฉาน

นี่คือคำอธิบายที่ดีที่สุดของสถานการณ์ตอนนี้

มันเป็นสิ่งที่น่าสลดใจเมื่อต้องเห็นทหารจำนวนมากตกตาย

ฉู่ต้าเหว่ย ได้นำกองทหารของเขาบุกเข้าไปป้องกันค่ายอย่างไม่คิดชีวิตจนทหารได้เริ่มลดลงทีละคนไปเรื่อย ๆ

ทางด้าน ประตูทิศตะวันตก ก่อนหน้านี้ ที่ซุนฮก ได้รับข่าว

มันไม่ใช่ข่าวจาก ฉู่ต้าเหว่ย ที่ถูกส่งออกมา แต่เป็นข่าวจาก จินยี่เหว่ย ที่ซ่อนตัวอยู่ในเมืองเสี่ยวหลิงตู่

นับว่าเป็นเวลากว่าครึ่งชั่วโมงแล้วตั้งแต่ที่ กานฉวน นำกองทัพออกจากเมืองเสี่ยวหลิงตู่

"ให้ตายเถอะ กานฉวน คนนี้ ไม่คิดเลยว่าจะวางแผนหลบหนีแบบนี้เอาไว้!"

ซุนฮก รู้สึกสาปแช่งอย่างลับ ๆ เดิมเขาคิดว่า กานฉวน อาจจะยอมแพ้ในการป้องกันเมืองและบุกออกมาสู้รบเป็นตายกับพวกเขา

แต่ไม่คิดเลยว่า อีกฝ่าย จะกลับแผนและหาทางหลบหนีไปพร้อมกับกองทัพจำนวนมาก

โชคดีที่ ซุนฮก จัดวางกองทัพ และ มอบทหารให้กับ ฉู่ต้าเหว่ย ไป 30,000 นาย ด้วยจำนวนเท่านี้ เขาหวังว่าจะสามารถถ่วงเวลาศัตรูไว้ได้นานที่สุด

"ส่งคำสั่งของข้าออกไป ให้กองทัพทั้งหมดเดินหน้าเต็มกำลังและมุ่งไปที่ประตูทิศตะวันออก ในขณะเดียวกัน ก็ส่งคนไปแจ้ง ฝ่าบาท ขอให้พระองค์ส่งกองทหารม้ามาสนับสนุน ประตูทิศตะวันออก!"

ในเวลาเดียวกัน เขาก็ออกเดินทางไปที่ประตูทิศตะวันออกทันที

เขาได้ถอนหายใจออกมา"หวังว่ามันจะไม่สายเกินไป!"

ฉู่ต้าเหว่ย และ ทหารของเขาตอนนี้ กำลังสิ้นหวังอย่างมาก!