ตอนที่ 5 - ชั้นควรช่วยซีซาร์ตัวน้อยจากการลอบสังหารดีมั๊ย?
ซีซาร์จะต้องหลั่งเลือดแม้ว่าจะอายุเพียงแค่12ขวบ มันเป็นทำเนียมของชนชั้นสูงแห่งโรมัน.
ชาวโรมันเป็นพวกชอบการต่อสู้, กระหายเลือดและหัวรุนแรง. มันเป็นทางเดียวที่พวกเขาจะสามารถจะยึดครองแผ่นดิน,และต่อมาม, สร้างโคลอสเซียมได้.
จากขนาดแผ่นดินอันกว้างขวางของพวกเขา,ถ้าไม่ต้องคอยทำสงครามก็จัดการกับพวกกบฏซักที่ในจักรวรรดิ์ตลอดเวลา.
เมื่อสงครามอุบัติขึ้น,พวกลูกๆของชนชั้นสูงมีหน้าที่จัดกองทัพระดับเก่งกาจเพื่อเอาไว้ปราบพวกจลาจลหรือไม่ก็ขยายเขตแดน จากนั้นก็สร้างคุณสมบัติให้ตัวเอง.
ดังนั้น,เมื่ออายุถึงพวกเด็กๆชนชั้นสูงจะต้องเข้ากองทัพ.ถ้าไม่ทำให้ตัวเองมีคุณสมบัติพอก็คงใช้เงินกับ
เส้นสายเพื่ออวยยศซักทางนึง.
พวกชั้นสูงพวกนี้น่าจะชำนาญศึกพอดีเมื่อถึงเวลาต้องลงสนามรบจริงๆ; ถ้าไม่งั้นคุณสมบัติก็จะไม่มีแล้ว
หัวก็ขาดแทน.
เพราะงั้นมันเป็นเรื่องปกติที่พวกเด็กๆชนชั้นสูงจะใช้พวกทาสเป็นที่ซ้อมมือ.เพราะทาสไม่มีสิทธิ์และถูกมองเป็นสิ่งที่ไม่ต่างจากเครื่องมือที่พูดได้.
ปกติตลาดทาสจะเปิดช้าหน่อยในวันนั้น, แต่เมื่อออเรเลียกับซีซาร์มาถึงที่, พวกพ่อค้าก็รีบเชิญให้เข้ามาดู
ทีละคนๆ.
ชนชั้นสูงมีสิทธิ์ได้เลือกทาสก่อน. ไม่มีนายทาสผู้ใดมีสิทธิ์ซื้อทาสก่อนพวกชั้นสูง.
เรื่องทาสเป็นเรื่องที่ป่าเถื่อนและโหดร้ายยิ่งกว่าที่ใครๆจะคิดถึง!
นี่ก็เรื่องนึงที่เย่เทียนได้เข้าใจแจ่มแจ้งหลังจากมาถึงโรม.
“ทำไมต้องเป็นเจ้าอีกแล้ว?”
หลังจากที่เบียดฝูงชนออกมาได้, เย่เทียนสังเกตุเห็นโคลท์อยู่ข้างๆเขา. ถึงแม้ว่าเย่เทียนจะยังไม่ได้พูดอะไร, แต่โคลท์ก็หน้าบึ้งแล้ว.
“ชะตาของเรามันต้องกัน - คงจะเป็นความตั้งใจของพระเจ้าแน่แท้, ขอบคุณพวกเค้าจริง!” เย่เทียนยิ้มแบบสดใส.
“กูไม่อยากร่วมชะตากับมึง, ไอ้เวร…” โคลท์เปล่งวาจาออกมาขณะที่จ้องไปทางเย่เทียน.
“ลูกสาวเจ้าสวยมากๆนะ. เซ็กซี่ด้วย”เยเที่ยนบ่นเสียงเบาๆ,แต่ก็ดังพอจะให้โคลท์ได้ยิน.
“ไอ้เหี้ยนี่, ถ้ามึงกล้าแตะมาเรีย กุจะฉีกมึงเป็นชิ้นๆ!” โคลท์ขึ้นเสียงตอบ.
เยเที่ยนรีบวิ่งไปหลบในฝูงชน.
“ชิ๊ง!” ทหารอารักขาของออเรเลียชักดาบออกมาและชี้ไปทางโคลท์.
“ขออภัยขอรับ, ข้าขออภัยจริงๆ, ข้าไม่ควรส่งเสียงก่อกวนท่าน…”
“ข้าขออภัยที่ส่งเสียงก่อกวนท่าน. อภัยให้ข้าด้วยเถิด!” โคลท์รีบคุกเข่าลง, หน้าของเขาซีดเผือก.
“ปล่อยเขาไป…”
ด้วยเสียงเบาๆและยังเด็กของซีซาร์, พวกทหารเก็บดาบแล้วกลับไปอารักษ์ข้างกายเขา.
“ขอบพระคุณขอรับ, ซีซาร์ผู้สูงส่ง! ขอบพระคุณครับ, ท่านซีซาร์ผู้ยิ่งใหญ่!” โคลท์รีบขอบคุณซีซาร์.
“เซตาน, ไอ้เหี้ยเอ๊ย!”
หลังจากซีซาร์หายไปในฝูงชน, โคลท์ลุกขึ้นและรีบมองไปทางฝูงชน พยายามหาตัวเย่เทียน.โคลท์รู้ตัวว่าเขาคงไปแล้ว,เขาด่าพร้อมกับกัดฟันด้วยความโกรธ.
เขารู้แล้วว่าเย่เทียนวางกับดักใส่เขา; เขาเหงื่อแตกพลั่กตอนที่รู้ว่าตัวเองเฉียดตายเมื่อกี้.
ตระกูลชั้นสูงอย่างตระกูลของซีซาร์ มีศัตรูมากมาย. บางพวกเป็นพวกทางการเมือง,ที่เหลือเป็นพวก
แค้นส่วนตัว. คงไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรที่ชนชั้นสูงมีชื่อเสืยงจะถูกเล็งฆ่าจากคู่อริ.
เมื่อกี้, ออเรเลียจะสั่งฆ่าเขาเพียงเพราะตะโกนออกมาเสียงดังก็ได้.
“เหี้ยเอ๊ย, เซตาน…” เขาหาตัวเย่เทียนไม่เจอ. โคลท์ก็ปาดเหงื่อบนหน้าผากแล้วบ่นกับตัวเอง
“แน่จริงมึงออกมาต่อยกับกูดิ!”
เย่เทียนหัวเราะคิกๆพร้อมจับมือแองเจล่าแล้วซ่อนตัวในฝูงชน
“หืมม?”
เย่เทียนสะดุ้งจากออร่าอาฆาตที่รู้สึกมาจากฝูงชน.
แรงอาฆาตนี่หว่า!
มันไม่น่าจะพุ่งมาที่เขาหนิ. เขาเพิ่งมาที่โลกนี้ได้ไม่กี่ปีเอง. เขาทำตัวห่างจากปัญหาแล้วก็พยายามทำตัวเฟรนลี่ หาเพื่อนมากมาย. เขาไม่เคยไปขัดคอใคร.
แม้ว่าโคลท์จะไม่ค่อยชอบหน้าเขา แต่มันก็เป็นแค่เรื่องธุรกิจ; เขาไม่ใช่ศัตรูที่อันตราย. เย่เทียนรู้จักนิสัยหมอนั่นดี, เขาเป็นประเภทที่จะเอาเปรียบแน่ๆถ้ามีช่องโหว่, แต่ก็จิ๊บจ้อยเหมือนหนูตัวเล็กๆ. หมอนั่นไม่น่าจะส่งแรงอาฆาตได้.
ยังไงก็ตาม, เย่เทียนไม่มั่นใจว่าไอ้ ‘แรงอาฆาต’ นั้นพุ่งไปที่เขารึป่าว; มันเป็นแค่ลมหายใจแผ่วๆเท่านั้น.ที่เขารู้สึกได้เพราะระบบเปลี่ยนแปลงร่างกายของเขา
เขาค่อนข้างไวต่อเรื่องอันตรายแม้ว่ามันจะไม่ได้เกิดกับเขาก็ตาม.
มันน่าจะพุ่งไปที่ ซีซาร์ไม่ก็ออเรเลีย!
เย่เทียนตรองอยู่พักนึง. ตระกูลใหญ่ๆแบบซีซาร์นั้นไต่ไปที่อยู่สูงๆได้ในสังคม แต่ก็ไม่มีใครรู้ว่าอยู่บนซากศพของใครบ้าง.พวกเขาสร้างศัตรูคู่อาฆาตไว้ระหว่างทางแน่ๆ.
ถ้าชั้นมีโอกาส, ชั้นจะช่วยเขาดีไหม?
เย่เทียนเริ่มวางแผน, ชั่งน้ำหนักตัวเลือกเขาดีๆ.
เขามีความมั่นใจว่าจะช่วยพวกเขาได้ แต่ถ้าทำอย่างงั้น เขาอาจจะหาเงินแบบลับๆได้ยากขึ้น, แล้วเรื่องที่คิดไว้ก็จะโจ่งแจ้งขึ้น.
แต่ว่า, ถ้าไม่คว้าโอกาสไว้ เขาก็อาจจะพลาดโอกาสที่จะมีคนสนับสนุนรายใหญ่.
ถ้าเขาสามารถได้รับความช่วยเหลือจากออเรเลียและการสนับสนุนจากตระกูลของนางแล้วล่ะก็ แผนของเขา
ก็จะราบรื่น.
เย่เทียนตัดสินใจที่จะตามน้ำไป ขณะที่คิดถึงเรื่องเควสที่ระบบให้ไว้. ถึงเขาจะพลาดเรื่องได้รับความช่วยเหลือจากออเรเลียอย่างน้อยเขาก็คงได้รางวัลบ้างแหละ.
พอถึงจุดนั้น, มันจะเป็นก้าวกระโดดสำหรับเย่เทียนเลย.
แต่ยังไงก็ตาม, ชีวิตของซีซาร์อยู่ในอันตราย.
เย่เทียนรีบตัดสินใจ.
หวังว่าคงไม่ทำให้ชั้นผิดหวังนะ!
