"นายก็อยู่ในห้องของฉันไง เด็กโง่ ฉันจะแสดงให้นายได้เห็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดในชีวิตของนาย ดังนั้นเพียงแค่นอนลงและผ่อนคลาย ในขณะที่ฉันกำลังทำสิ่งต่าง ๆ " เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่ยั่วยวนและแทะโลม

โมบี้พยายามร้องอย่างสุดความสามารถเพื่อขอความช่วยเหลือ แต่มันก็ไม่เกิดประโยชน์อะไร ที่เขาพยายามทำแบบนี้เพื่อรอดูว่าเธอจะตอบสนองอย่างไร

"ฮ่า ฮ่า ฮ่า นายอยู่ในบ้านของฉัน นายคิดว่าใครจะมาช่วยนายได้ และนอกจากนี้ฉันมีคริสตัลตัดเสียงรบกวนติดตั้งอยู่ในห้อง เสียงเข้ามาได้แต่ไม่สามารถดังออกไปข้างนอกได้ ดังนั้นไม่ว่านายจะครางด้วยความสุขดังแค่ไหน เสียงของนายก็จะไม่ดังไปถึงข้างนอก ดังนั้นอย่ากังวล ไม่ต้องกลั้นความตื่นเต้นถ้านายจะกลัวหรืออาย” เธอพูดขณะที่เธอขยับเข้าใกล้เขามากขึ้นเรื่อย ๆ

โมบี้ถอนหายใจอย่างโล่งอก หากสิ่งที่เธอพูดเป็นความจริง โมบี้ก็ไม่ต้องกังวลว่าเธอจะร้องเรียกให้มีคนเข้ามาเสริมกำลังหรือใครก็ตามที่อยู่ภายนอกจะได้ยินว่ามีอะไรกำลังจะเกิดขึ้น

โมบี้แสดงสีหน้าสิ้นหวังอย่างเต็มความสามารถ โดยพยายามอย่างเต็มที่ที่จะดีดดิ้นและหลบหนีโดยแสร้งว่าความพยายามทั้งหมดของเขาไม่มีผลแม้แต่น้อย

ในที่สุดเจย์เดนก็อยู่ห่างจากเขาเพียงช่วงแขนและพุ่งเข้ามาจูบ

ตอนนี้เป็นโอกาสที่ดีที่สุดของ โมบี้ในการจัดการกับเธอ

เขารีบฉีกเชือกด้วยแรงของเขาและเรียกดาบของเขาออกมาจากคลังแล้วใช้ทักษะ "Demon Slash" โดยเล็งไปยังหัวใจของเธอ

ทั้งหมดนั้นเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วซึ่งทำให้เจย์เดนแทบไม่มีโอกาสได้ตอบโต้ได้ ทว่าโมบี้รู้สึกว่าดาบของเขาแทงทะลุเข้าไปในร่างกายของเธอก่อนที่จะหยุดลงด้วยอะไรบางอย่าง

รอบ ๆ บาดแผลของเจย์เดน เขามองเห็นควันเงาดำโผล่ออกมา ควันดำนั้นป้องกันการโจมตีของโมบี้ อย่างรวดเร็วและครอบคลุมไปทั่วทั้งร่างกายของเธอ

ใบหน้าขี้เล่นและน่ารักของเธอที่แฝงไปด้วยความซาดิสม์ก่อนหน้านี้ ผิดเพี้ยนไปอย่างสิ้นเชิงจนสามารถบอกได้ว่าเป็นเหมือนสัตว์ประหลาด

โมบี้ถอยห่างโดยสัญชาตญาณจากพฤติกรรมที่เปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันของเธอ เขาไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้มาก่อนในชีวิตของเขา

จากนั้นเขาก็สังเกตเห็นว่าบาดแผลที่เขาทำยังคงมีเลือดไหลอยู่ ซึ่งหมายความว่าการลอบโจมตีก่อนหน้านี้ของเขาไม่ได้ล้มเหลวโดยสิ้นเชิง

เธอหายตัวไปในควันก่อนที่เขาจะได้มีโอกาสวางแผนโจมตี ในชั่วพริบตาเดียวเธอก็มาอยู่ข้างหลังเขา แล้วเธอก็เตะเขาอย่างแรงเข้าไปชนกับกำแพงห้อง

<-20 Hp>

โมบี้สำลักเลือดออกมาเต็มปากจากความรุนแรงของการโจมตีครั้งนี้

ถ้าเขาโดนแบบนี้อีก 5 ครั้ง เขาคงจะต้องตายอย่างแน่นอน ความเป็นกลาส แคนน่อนของเขา นั่นทำให้เขาไม่สามารถรับมือได้ดีในสถานการณ์นี้ การเคลื่อนไหวของเจย์เดนแปลกและคลุมเครือเกินกว่าที่เขาจะเข้าใจได้แม้จะมีประสาทสัมผัสที่ดีขึ้นมากก็ตาม

"นายมันเป็นสัตว์เลี้ยงที่ไม่เชื่อง ที่พยายามจะฆ่าเจ้านายของตัวเอง!" เธอคำรามพร้อมเสียงกรีดร้องแปลก ๆ

"นายรู้หรือเปล่า ว่าสัตว์เลี้ยงที่โจมตีเจ้านายของพวกมันจะเกิดอะไรขึ้น ?"

"พวกมันจะต้องถูกฆ่า !!" เธอกรีดร้องขณะสร้างสิ่งที่ดูเหมือนมีดสั้นคู่หนึ่งขึ้นมาจากเงา

'ทำไมโชคของฉัน มันมักจะต้องแย่ลงเสมอ' เขาสบถและสาปแช่งอยู่ในใจ

เจย์เดนหายตัวไปในเงาควันสีดำเหมือนกับการโจมตีครั้งล่าสุดของเธอ

โมบี้พยายามคาดเดาว่าเธอจะปรากฏตัวที่ใดกันแน่ เขาตัดสินใจฟันไปทางด้านหลังของเขาโดยคาดการณ์ว่าเธอจะทำการโจมตีเช่นเดียวกับครั้งก่อน

แต่นั่นก็ทำให้เขาประหลาดใจ เธอไม่ได้อยู่ที่นั่นเลย เธอกลับมาปรากฏตัวที่ด้านข้างของเขาแทน

เธอเฉือนเข้าที่บริเวณท้องของเขาหลายครั้ง ก่อนที่จะเตะเขาอย่างแรงอีกครั้ง จากนั้นเธอก็หายตัวไป และปรากฏกายขึ้นข้างหลังเขาพร้อมเตะสวนทางที่เขากำลังกระเด็นไป เขาพุ่งเข้าอัดกับกำแพงอีกด้าน

<-37 Hp>

<-21 Hp>

<-23 Hp>

โมบี้เหลือพลังชีวิตเพียงแค่ 19 ร่างกายของเขามีบาดแผลและรอยฟกช้ำไปทั่ว เขากระดูกหัก ตอนนี้เขาแทบจะหายใจไม่ออกจากความบาดเจ็บทั้งหมดที่เกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว เขานั้นลำบากแม้กระทั่งจะพยุงตัวเอาไว้ การมองเห็นของเขาพร่ามัวจากความเจ็บปวดทั้งหมด โอกาสเดียวของเขาที่จะทำให้เขายังคงสู้ต่อไปได้ คือตัดการรับรู้ความเจ็บปวดทิ้งไป ซึ่งนั่นเป็นสิ่งเดียวที่เขาทำได้

"ลูกหมาตัวน้อยที่อ่อนแออย่างนาย คิดว่าจะเอาชนะคนอย่างฉันได้อย่างนั้นเหรอ! ฉันยอมรับว่าฉันประเมินนายต่ำเกินไปและไม่ทันระวังตัว แต่ลูกหมาก็ยังเป็นลูกหมาวันยังค่ำ! เธอพูดพร้อมกับหัวเราะอย่างชั่วร้ายจนดูเหมือนจะหลุดออกมาจากหนังสยองขวัญ

ตอนนี้โมบี้มาไกลมากแล้ว เขาไม่สามารถยอมรับความพ่ายแพ้ได้ เขามุ่งมั่นและยืนหยัดตั้งท่าที่จะต่อสู้

ทันใดนั้นการแจ้งเตือนของระบบก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าเขา

<การแจ้งเตือนระบบ>

<พบทักษะใหม่>

-----------------------------------------

Undying Will [ระดับ 1] (ติดตัว)

จิตใจที่ไม่ยอมแพ้ของผู้ใช้จะช่วยเพิ่มความแข็งแกร่งในการเอาชนะศัตรูของเขา

เงื่อนไขในการเปิดใช้งาน: Hp น้อยกว่า 30%

+ 20% สำหรับค่าสถานะทั้งหมด

-----------------------------------------

ดวงตาของโมบี้เป็นประกายด้วยความหวังครั้งใหม่ เขารู้สึกได้ถึงพลังงานที่พุ่งเข้าสู่ร่างกายของเขาอย่างกะทันหัน นั่นทำให้เขาแข็งแกร่งขึ้นอย่างมาก แต่โมบี้รู้ว่าความแข็งแกร่งนี้ยังคงไม่เพียงพอที่จะเอาชนะเจย์เดนได้ เขาต้องหาวิธีการบางอย่างเพื่อที่จะสัมผัสถึงรูปแบบการเคลื่อนไหวที่คาดเดาไม่ได้ของเธอ

ทันใดนั้นคำใบ้ที่แสนจะหลักแหลมก็โผล่ขึ้นมาในหัวของเขา

‘ทุกสิ่งที่มีชีวิตล้วนมีสัญญาณพลังงาน’ เขาคิดขึ้นในใจ

ถ้าเขาสามารถตามสัญญาณพลังงานของเธอได้ เขาก็จะสามารถรู้ได้อย่างชัดเจนว่าเธอจะปรากฏตัวขึ้นตรงตำแหน่งใด

“ฉันคิดว่านายคงจะรู้สึกเป็นเกียรติที่สาวสวยไฮโซอย่างฉัน เลือกสามัญชนที่อ่อนแอและน่าขยะแขยงอย่างนายมาเป็นสัตว์เลี้ยง…”

ในขณะที่เธอยังพูดคนเดียวไปเรื่อยของเธอ โมบี้ใช้ช่วงเวลานี้เพื่อมุ่งเน้นไปที่การพยายามสัมผัสถึงพลังงานของเธอ ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกได้ถึงพลังงานที่เปล่งประกายสีม่วงเข้มรอบตัวเธอ ความพยายามของเขาประสบความสำเร็จ!

<การแจ้งเตือนระบบ>

<พบทักษะใหม่>

-----------------------------------------

Energy Sense [ระดับ 1]

ผู้ใช้สามารถสัมผัสสัญญาณพลังงานของสิ่งมีชีวิตใด ๆ ก็ได้ และสามารถสัมผัสพลังงานผ่านกำแพงได้อีกด้วย

ระยะ: 10 เมตร

-----------------------------------------

เมื่อเธออยู่ในรูปแบบควัน ดูเหมือนว่าเธอจะไม่สามารถโจมตีได้ ดังนั้นเธอจึงต้องกลับคืนร่างของเธอก่อนที่จะโจมตี นอกจากนี้เธอยังไม่สามารถถูกจับตัวได้อย่างสมบูรณ์เมื่ออยู่ในรูปแบบควัน เมื่อโมบี้พยายามฟันไปยังควันของเธอก่อนหน้านี้มันจึงไม่มีผล ดังนั้นโมบี้จึงต้องรอให้เธอปรากฏตัวขึ้นก่อนแล้วค่อยโจมตี

ทันทีที่เจย์เดนพูดจบ เธอก็กลายร่างเป็นควันของเธอทันทีและรีบดิ่งมายังโมบี้ ตอนนี้เขาสามารถมองเห็นทิศทางของเธอได้อย่างชัดเจนด้วย "Energy Sense" แต่เขาก็ยังรู้สึกว่ามันช้าเกินไปที่จะตามการเคลื่อนไหวของเธอ

โมบี้เปิดใช้งานทักษะ "Eyes of Sin" ของเขา ต้องขอบคุณคุณสมบัติพิเศษที่ "Eyes of Sin" ของเขามอบให้ตอนนี้เขาสามารถติดตามการเคลื่อนไหวของเธอได้อย่างง่ายดาย

โมบี้มีพลังงานปีศาจเหลือเพียง 20 ดังนั้นเขาจึงมีเวลาเพียงแค่ 10 วินาทีในการที่จะยุติการต่อสู้

ด้วยการมองเห็นอนาคต 0.1 วินาทีของเขารวมกับ "Energy Sense" เขาสามารถรู้ได้อย่างง่ายดายว่าเธอจะไปปรากฏตัวที่ใด ทันทีที่เขาเห็นโครงร่างของเธอปรากฏขึ้นจากข้างใต้เขา โมบี้ก็กระโดดขึ้นเพื่อหลีกเลี่ยงการโจมตีของเธอ

เจย์เดนรู้สึกสับสนถึงวิธีที่เขารู้ว่าเธอนั้นจะปรากฏตัวขึ้นเวลาใดและที่ไหน จากนั้นเธอก็สังเกตเห็นว่าโมบี้พุ่งลงมาใส่บนตัวของเธอด้วยความเร็วมหาศาล เธอไม่มีโอกาสที่จะหลบได้ การโจมตีนั้นมันรวดเร็วและกะทันหันเกินไป

โมบี้พุ่งลงมายังตำแหน่งของเธอ พลางฟันดาบของเขาใส่ตาทั้งสองข้างของเธอ นั่นทำให้เธอไม่สามารถมองเห็นได้ เธอกระโดดหนีด้วยความเจ็บปวดและหวาดกลัวต่อการมองเห็นที่หายไป ทำให้เธอปล่อยพลังงานเงาออกมาอย่างรวดเร็วทั่วทั้งบริเวณ

ลมสีดำรุนแรงกระจายไปทั่วทั้งห้อง เงานั้นทำให้หายใจลำบาก ในขณะที่ลมทำให้การเคลื่อนไหวยากมากขึ้น เขารู้สึกว่าผิวหนังของเขาเหมือนว่ามันค่อย ๆ สลายไป

<-1 Hp>

โมบี้สูญเสียพลังชีวิต 1 ทุกวินาทีที่เขาอยู่ในสายลมแห่งเงา

เขายกเลิกการใช้งาน "Eyes of Sin" ของเขาเพราะเขาไม่สามารถใช้มันได้ในขณะนี้

หลังจากที่เขาใช้ "Eyes of Sin" โมบี้เหลือพลังงานปีศาจเพียงแค่ 8 ซึ่งมันเพียงพอสำหรับการใช้ "Demon Flash" 1 ครั้งเท่านั้น ระยะของทักษะ "Demon Flash" ก็เพียงครึ่งเมตรซึ่งไม่ได้ไกลขนาดนั้น

ระยะห่างระหว่างโมบี้และเจย์เดนเพียงแค่ 10 เมตร ดังนั้นสิ่งที่โมบี้ต้องการเพื่อที่จะเอาชนะเธอคือการโจมตีเธอเต็ม ๆ สักครั้ง

โมบี้เริ่มเดินเข้าหาเจย์เดนโดยพยายามอย่างเต็มที่เพื่อต้านทานกระแสลม เมื่อเขาเข้าใกล้ตาของพายุ สายลมมันก็รุนแรงจนเขาแทบจะทนไม่ได้ ตอนนี้โมบี้กำลังเดินไปด้วยความเร็วราวกับหอยทากที่แทบจะไม่ขยับไปข้างหน้า

พวกเขาอยู่ห่างจากกันเพียงแค่ 1 เมตรและโมบี้เหลือพลังชีวิตเพียงแค่ 7 เท่านั้น หลังจากใช้พลังงานเกือบทั้งหมดที่เหลืออยู่ในร่างกาย เขาก็สามารถเข้าใกล้ได้มากพอที่จะใช้ทักษะ "Demon Flash"

โมบี้ใช้ "Demon Flash" เพื่อไปอยู่ด้านหลังเจย์เดนและทุบเธอด้วยด้ามดาบของเขาด้วยกำลังทั้งหมดที่มี ในที่สุดสายลมแห่งเงาก็หยุดลงรวมถึงการสูญเสียพลังชีวิตของโมบี้ก็เช่นกัน

ในที่สุดเธอก็ถูกจัดการจนสลบ

โมบี้แทบเอาชีวิตไม่รอดจากการเผชิญหน้า เขาเหลือพลังชีวิตเพียงแค่ 3 เท่านั้น

ร่างกายของโมบี้นั้นบาดเจ็บจนสภาพแทบจำเค้าเดิมไม่ได้ เขามีรอยฟกช้ำหลายแห่ง กระดูกหักและมีกล้ามเนื้อใต้ชั้นผิวหนังของเขาปรากฏขึ้นมา เขาแทบจะไม่สามารถทนยืนด้วยขาของเขาเองได้ เสียงหายใจของเขาหนักและหอบยิ่งกว่าที่เขาเคยเป็นมาก่อนทั้งชีวิต

โมบี้มองลงไปยังร่างที่หมดสติของเจย์เดนด้วยแววตาที่เป็นประกายและเผยรอยยิ้มกว้าง ในตอนนี้ โมบี้ก็สามารถเริ่มต้นแผนการของเขา โดยพยายามอดทนต่อความเจ็บปวดทั้งหมด เพื่อทำมันให้สำเร็จ

0 0 โหวต

Article Rating

0 Comments

Inline Feedbacks

ดูความคิดเห็นทั้งหมด