Guild Master ตอนที่ 19 แยกย้าย
ตอนที่ 19
แยกย้าย
“พี่กวี พวกเรามาแล้ว”ทั้งเจ มีน เก่ง ไบรท์ รวมถึงมายด์ เดินทางมาด้านในซากปรักหักพังที่กวีเป็นคนบอกตำแหน่งให้ด้วยท่าทีรีบร้อน พอรู้ว่ากวีเจอเทวรูปองค์ที่ 5 แล้วกิลด์กรีนโลตัสก็เริ่มโวยวายกันใหญ่ทำเอาพวกเขาเป็นห่วงมากเลยว่ากวีจะเป็นอะไรหรือเปล่า
“ดีเลย นี่เป็นไอเทมส่วนของทุกคน ผมแบ่งเอาไว้ให้แล้ว”พอพวกพ้องมาถึงกวีก็แบ่งไอเทมจากทหารตัวหนอนและทหารผึ้งงานให้กับทุกคนในทันที อาวุธที่ได้จากทหารตัวหนอนนับร้อยตัวมีเกือบ 30 ชิ้น ผ้าคลุมปีกผึ้งและหอกเหล็กในที่ได้จากทหารผึ้งงานก็มีไม่น้อย นี่ยังไม่รวมไอเทมธรรมดาที่สามารถเอามาขายได้อีกต่างหาก ของทั้งหมดนี้กวีแบ่งเป็น 6 ส่วนเท่ากันและมอบให้กับคนในปาร์ตี้กันทุกคนเพราะถือว่าทุกคนลงแรงกันหมด
“ส่วนของที่ได้จากผึ้งองครักษ์กับนางพญา....”กวีกำลังจะเอาของที่ได้มาจากผึ้งองครักษ์และนางพญาผึ้งออกมาเพื่อตกลงกันว่าจะแบ่งกันอย่างไรดี
“พี่กวี แค่นี้ก็พอแล้วครับ พวกเราเก็บของมาไม่ได้สักอย่าง ของที่ได้จากผึ้งนางพญากับผึ้งองครักษ์พี่เก็บไว้เถอะ”ไบรท์พูดขัดออกมาเมื่อเห็นกวีจะแบ่งไอเทมทั้งหมดให้กับพวกตน หากไม่มีกวีอย่าว่าแต่ของจากผึ้งนางพญาเลย แม้แต่อาวุธและไอเทมจำนวนมากจากพวกทหารตัวหนอนและทหารผึ้งงานก็ไม่มีทางได้กลับมาแม้แต่ชิ้นเดียว แล้วพวกเขาจะหน้าด้านไปแย่งไอเทมของบอสจากกวีอีกงั้นหรือ
“ใช่แล้วพี่กวี พี่เก็บเอาไว้เถอะ”เจเองก็เห็นด้วย ของพวกนี้กวีควรเก็บเอาไว้เองดีกว่า
“งั้นก็ช่วยไม่ได้ ว่าแต่ทุกคนได้รับของรางวัลเควสกันครบหรือเปล่า”กวีถามพลางมองไปทางเพื่อน ๆในปาร์ตี้ ก่อนหน้านี้กวีแบ่งเควสเทวรูปที่หายไปให้กับทุกคน และของรางวัลก็คือสกิลการปกป้องของคราวนั่นเอง การมีสกิลนี้จะเหมือนเป็นเครื่องคุ้มกันชีวิตยามใกล้ตายได้ดีเลยทีเดียว
“ครับ พวกเราได้กันแล้ว”เจตอบพลางพยักหน้าช้า ๆ ในที่นี้มีแค่มายด์เท่านั้นที่ไม่ได้เพราะไม่ได้อยู่ตอนกวีแบ่งเควสให้คนในปาร์ตี้
“น่าเสียดายนะครับที่เทวรูปองค์ที่ห้าอยู่ในป่าหมอกม่วง แบบนี้พวกเราก็ตามเข้าไปดูไม่ได้นะสิว่าเทวรูปองค์ที่ห้าให้พรอะไร”เก่งถามออกมาด้วยความสงสัย ตอนนี้ทุกคนยังคิดว่าเทวรูปองค์ที่ 5 อยู่ในป่าหมอกม่วงกันอยู่เลยทั้ง ๆที่ตอนนี้เทวรูปองค์ที่ 5 ก็อยู่ข้างหลังพวกกวีนี่เอง
“เป็นพรที่จะให้พลังชีวิตเพิ่มหลังจากเลเวลอัพ แบบนั้นคงไม่เหมาะกับพวกเราเท่าไร”กวีส่ายหน้าช้า ๆโดยไม่ปฏิเสธเรื่องที่เก่งบอกว่าเทวรูปอยู่ที่ป่าหมอกม่วง ช่วยไม่ได้หรอกเก่งกับไบรท์ไม่ได้เป็นคนของกวี พอลงไปข้างล่างพวกเขาก็จะแยกไปอยู่กับเพื่อน ๆแทนอยู่ดี
“ก็จริงนะครับ พวกเราเล่นสายโจมตีกันทั้งนั้น พรที่ได้พลังชีวิตเพิ่มออกจะไม่เหมาะกับพวกเราเท่าไร”ไบรท์พยักหน้าอย่างเห็นด้วย ต่อให้พวกเขาไปอยู่ที่นั่นด้วยแต่พรไม่ตรงสายก็รับไม่ได้อยู่ดี
“แล้วหลังจากนี้พี่จะเอายังไงละครับพี่กวี พวกกิลด์กรีนโลตัสไม่ยอมถอยจากหน้าหมู่บ้านเลย”เจถามด้วยท่าทีเป็นห่วง ตอนนี้แค่จะออกจากหมู่บ้านยังทำไม่ได้เลยมั้ง
“ไม่เป็นไรหรอก หลังจากนี้ให้ทุกคนแยกย้ายไปที่เทวรูปที่ตัวเองต้องการ ส่วนจุดหมายของผมก็....เมืองทันดร้าในอาณาจักรทริช”กวีบอกจุดหมายปลายทางเมื่อลงไปข้างล่างให้พวกเจรู้ เพราะอย่างน้อยก็มีเจ และ มีน ที่จะตามกวีลงไปข้างล่างด้วย
“ของผมคนละอาณาจักรเลย น่าเสียดายจริง ๆ”เก่งตอบด้วยท่าทีเสียดายเช่นเดียวกับไบรท์ที่มีท่าทีไม่ต่างกัน แผนที่ของเกมเอคโค่ใหญ่มาก การลงไปต่างจุดกันอาจจะทำให้ไม่สามารถมาเจอกันอีกได้เสียด้วยซ้ำ
“ผมก็....ตามพี่กวีไปครับ”เจตอบด้วยท่าทีมั่นใจขึ้น พอเห็นกิลด์กรีนโลตัสทำแบบนั้นเขาก็เริ่มรู้สึกไม่อยากเข้าเท่าไรแล้ว
“มีนเองก็เหมือนกันค่ะ”มีนตอบก่อนจะพยักหน้าน้อย ๆ เธอเองก็จะตามกวีไปด้วยอย่างแน่นอน ทำให้คนสุดท้ายที่ยังไม่ได้ตัดสินใจก็คือมายด์นั่นเอง
“มายด์อยากจะตามพี่เจไปด้วยได้หรือเปล่าคะ”มายด์ถามพลางมองไปทางเจด้วยท่าทียิ้ม ๆ ดูเหมือนการช่วยเหลือเธอกลางสงครามจะทำให้เธอสนใจเจขึ้นมาเสียอย่างนั้น
“เอ๊ะ ก็..ได้นะ”เจตอบพลางยิ้มเขิน ๆออกมา แต่ก่อนเจไม่ค่อยเจอผู้หญิงเสียเท่าไรเพราะเล่นคนเดียว แถมความสามารถก็ไม่มากไม่ค่อยสะดุดตาใครเท่าไร การมีหญิงสาวมาบอกว่าจะขอตามตนเองไปด้วยทำเอาเขาดีใจมากเลย
“ดีจัง”มายด์ยิ้มออกมาด้วยท่าทีดีใจก่อนจะเข้าไปหาเจใกล้ ๆและจับแขนของเจเอาไว้เบา ๆทำเอาเจหน้าแดงออกมาอย่างเห็นได้ชัด มายด์ไม่ใช่แค่หญิงสาวธรรมดาแต่เป็นสาวสวยด้วย แบบนี้ทำเอาเจไปไม่ถูกเลย
“งั้นก็ตกลงตามนี้ เก่ง ไบรท์ มายด์ จะไปที่เทวรูปแห่งพลัง ซาเชียส”กวีชี้ไปทางเหนือตรงจุดที่เทวรูปแห่งกำลังอยู่ การเดินทางไปที่นั่นไม่ยากเลยเพราะทางเหนือมีมอนสเตอร์เก่งสุดแค่หมูป่าขนเทาเท่านั้น ไปกัน 3 คนจัดการได้สบายอยู่แล้ว
“ส่วนมีนไปเทวรูปแห่งความเร็ว ไอซิส เจไปเทวรูปแห่งความทนทาน กริจ ส่วนผมไปหาเทวรูปแห่งปัญญา วิส”กวีสรุปเป้าหมายของทุกคนออกมา มีน เป็นคนเดียวที่กวีไม่ห่วงเลยว่าจะสามารถผ่านไปยังเทวรูปได้หรือไม่ ลำพังเธอคนเดียวก็รับมือทหารผึ้งงานได้แล้ว มอนสเตอร์ตัวอื่นที่เลเวลต่ำกว่า 10 แทบไม่เป็นปัญหาสำหรับเธอเลย ส่วนเจยิ่งไม่มีปัญหาใหญ่
“เอ๊ะ พี่กวีไปที่เทวรูปของเทพแห่งปัญญาหรอกเหรอ”พวกเก่งได้ยินเช่นนั้นก็มีท่าทีตกใจกันอย่างมาก เห็นกวีใช้ดาบเก่งขนาดนั้นนึกว่าจะไปที่เทวรูปแห่งกำลังหรือความเร็วเสียอีก
“จริง ๆแล้วพี่กวีอัพค่าปัญญาทั้งหมดเลย”มีนที่ได้เห็นค่าสถานะของกวีแล้วแฉกวีออกมาเสียอย่างนั้นทำให้กวีได้แต่หัวเราะเจื่อน ๆออกมา ก่อนจะรับสารภาพแต่โดยดีว่าจริง ๆแล้วตนเองเป็นผู้เล่นสายเวทจริง ๆ
.
.
“เจ มานี่หน่อย”หลังจากทุกคนแยกย้ายกันออกไปจากหมู่บ้านนั้น กวีก็เข้าไปหาเจก่อนที่เจจะเดินทางไปที่เทวรูปของเทพแห่งความทนทาน
“ครับพี่กวี”เจเลิกคิ้วสงสัยก่อนจะเดินกลับมาหากวีด้วยท่าทีงง ๆ เทวรูปของกริจที่อยู่ทางใต้นั้นอยู่ไกลที่สุด หากไม่รีบไปคงไม่ทันคนอื่น ๆแน่
“เก็บเรื่องนี้เป็นความลับนะ”กวีพูดจบก็เตะตัดขาเจทันที แน่นอนว่าที่เกาะเริ่มต้นแห่งนี้ไม่สามารถสู้กันได้ แต่เจก็ตกใจจนล้มลงไปนั่งคุกเข่าอยู่กับพื้นตามที่กวีหวังพอดี
วูบ...
ทันทีที่เจคุกเข่าลงกับพื้น ร่างของเจก็หายไปทันที อย่างน้อยกวีก็ส่งผู้ศรัทธาไปให้คราวได้ตั้ง 1 คนหวังว่าเธอจะไม่โกรธเรื่องที่เขาปฏิเสธคำชวนของเธอนะ
“ทีนี้ก็....เจ้าพวกนั้นสินะ”กวีเดินออกไปที่หน้าประตูหมู่บ้านช้า ๆ ไม่ว่าอย่างไรกวีก็ต้องออกไปนอกหมู่บ้านอยู่ดีเพราะเทวรูปของวิสอยู่ที่สุดแผนที่ทางตะวันออก
“หัวหน้า เจ้านั่นไง”ทันทีที่มีคนเห็นกวี คนของกิลด์กรีนโลตัสก็เข้ามาล้อมกวีเอาไว้ทันที เจ้าพวกนี้ลืมไปหรือเปล่าว่าบนเกาะเริ่มต้นนี้ฆ่ากันไม่ได้
“หยุด นั่นแกคิดจะไปไหน”หัวหน้ากิลด์กรีนโลตัสว่าพลางเดินเข้ามาขวางด้วยท่าทีไม่พอใจ
“ก็ไปเคารพเทวรูปนะสิ”กวียิ้มก่อนจะเดินผ่านหัวหน้ากิลด์กรีนโลตัสด้วยท่าทีสบาย ๆ อย่างที่บอกบนเกาะเริ่มต้นนี้โจมตีกันไม่ได้ ไม่ว่าอีกฝ่ายจะโกรธกวีแค่ไหนก็ไม่สามารถโจมตีได้หรอก
“ไอ้เลว แกขโมยรางวัลของพวกเราไปหมดแล้วยังมีหน้ามาเดินลอยหน้าลอยตาอยู่อีกงั้นเหรอ”หัวหน้ากิลด์กรีนโลตัสเห็นแบบนี้ก็ยิ่งโมโห แต่ก็ทำอะไรอีกฝ่ายไม่ได้เลย
“ขโมยอะไรกัน หัวหน้าเรดคนนั้นบอกว่าถ้าฆ่ามอนสเตอร์ตัวไหนได้ก็เอาของที่ได้ไปเลย ประกาศก็บอกชัดเจนอยู่แล้วว่าใครเป็นคนฆ่านางพญาผึ้ง”กวีตอบด้วยท่าทีสบาย ๆแถมยังไม่ยอมหยุดเดินอีกต่างหาก ทำให้หัวหน้ากิลด์กรีนโลตัสต้องเดินถอยหลังเพื่อจะเขม่นกวีต่อ
“แก แกมันชั่วเกินไปแล้ว พวกเราตีบอสกันแทบตายแต่แกจะเอาของไปคนเดียวเนี่ยนะ”ชายคนที่บอกให้กวีเข้าไปช่วยรับมือผึ้งองครักษ์สะดุ้งโหยงทันทีที่กวีพาดพิง แต่เขาก็บอกกวีไปแบบนั้นจริง ๆเสียด้วย
“ชั่วงั้นเหรอ คงไม่เท่ากิลด์ที่ชวนคนไปเป็นเหยื่อล่อมอนสเตอร์แล้วปล่อยคนของตัวเองตีบอสที่ไม่โจมตีกลับหรอกมั้ง”กวีหัวเราะออกมาก่อนจะเน้นคำพูดช่วงนี้เป็นพิเศษทำเอาปาร์ตี้ที่ไม่ใช่คนของกิลด์กรีนโลตัสมีท่าทีลังเลทันที
“แล้วไง พวกเราโจมตีนางพญาผึ้งกันจนเกือบตาย สิทธิ์ก็ควรเป็นของเราสิ ไอเทมที่ได้จากนางพญาผึ้งต้องเอามาให้พวกเราทั้งหมด”หัวหน้ากิลด์กรีนโลตัสว่าพลางชักดาบออกมา เจ้าหมอนี่ลืมไปแล้วจริง ๆสินะว่าที่นี่ทำร้ายกันไม่ได้
“ถูกต้อง แต่ผลลัพธ์ก็คือพวกนายตายหมด แล้วผมก็ฆ่านางพญาคนด้วยตัวคนเดียวหลังจากพวกนายทิ้งโอกาสไปแล้วเท่านั้นเอง”กวีตอบพลางยิ้มออกมาด้วยท่าทีสบายใจ น้ำผึ้งหมอกม่วงที่เพิ่มค่าปัญญาถาวร 20 หน่วยนั้นเป็นของหายากไม่น้อยเลย แม้แต่ไอเทมที่เพิ่มค่าพลังถาวรแค่ 1 หน่วยยังมีราคาในตลาดกว่า 20,000 บาทขึ้นไป ไม่อยากจะคิดเลยว่าเจ้าน้ำผึ้งหมอกม่วงนี้จะราคาเท่าไร
“อย่าคิดนะว่าพวกเราจะปล่อยแกไป พอลงไปข้างล่างพวกเราจะฆ่าแกไม่ได้เล่นเกมเลย และชื่อของแกก็จะถูกคนของเราเอาไปด่าเช้าด่าเย็นจนแกไม่มีที่อยู่ในสังคมเชียวล่ะ”หัวหน้ากิลด์ขู่กวีอย่างจริงจัง กิลด์กรีนโลตัสจริง ๆนั้นเป็นกิลด์ใหญ่มากกิลด์หนึ่ง การมีเรื่องกับพวกนั้นไม่ใช่ทางเลือกที่ดีเลย เพียงแต่
“ตามสบายเลย”กวีตอบด้วยท่าทีเฉยชามาก คิดว่าสมัยก่อนไม่มีคนทำแบบนี้กับกวีหรือยังไง
“กะ แก.....”หัวหน้ากิลด์ย่อยกระทืบเท้ารัว ๆด้วยท่าทีเจ็บใจ ถ้าข้างบนนี้ฆ่ากันได้เขาจะตรงเข้าไปฟันไอ้เจ้านั่นให้ตายคาดาบเลย
