ระบบใช้จ่ายตอนที่ 75
ติดตามผลงานของผู้แปลและนิยายทุกตอนได้ที่แฟนเพจ:แปลNiyay
บทที่ 75: สมบัติผู้ดี
19:00 น. อาคารหมิงจิง
เมื่อรถยนต์สุดหรูของหงต้าหลี่ปรากฎที่หน้าอาคารหมิงจิง ก็เห็นได้ชัดว่ามีผู้ที่ไม่เกี่ยวข้องหลายต่อหลายคนอยู่ตรงทางเข้าอาคารหมิงจิง ซึ่งนั่นก็เพราะที่จอดรถเต็มไปด้วยรถมากมายแล้ว รถข้างในนั้นมีราคาตั้งแต่ 200,000 ถึงล้านหยวน เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยลาดตระเวนไปมาพร้อมกับกระบองไฟฟ้าให้ควั่ก สถานที่แห่งนี้ได้รับการคุ้มกันอย่างแน่นหนาและบุคคลที่น่าสงสัยก็จะถูกสอบสวนทันที คนที่ไม่รู้ก็คงจะคิดว่ามีคนใหญ่คนโตกำลังมาที่แห่งนี้จึงได้มีการป้องกันที่หนาแน่นโคตร
เมื่อรถยนต์หยุดลง ก็มีพนักงานมาต้อนรับเดินเข้ามา เขากลิ้งพรมตามมาและมีสาวงามสองสามคนสวมชุดกี่เพ้าทรงยาว พวกเธอยืนต้อนรับสองข้างทางพรมแดงเป็นเส้นตรง เมื่อหงต้าหลี่และถังมู่ซินออกมาจากรถ พวกผู้หญิงที่สวยงามก็ได้โค้งคำนับพวกเขา 90 องศาและพูดพร้อมกันว่า "ยินดีต้อนรับค่ะ" ไม่ว่าจะมองตรงไหน สิ่งที่หงต้าหลี่เห็นก็คือผิวพรรณอันแสนเปล่งปลั่งของผู้หญิง ในขณะที่หงต้าหลี่ตัวสั่น เขาก็คิดได้เลยว่าตัวเขาได้มาถึงสังคมชั้นสูงในเมืองตงกวนแล้ว
เมื่อพวกเขาผ่านผู้หญิงที่สวยงามมาแล้ว พวกเขาก็ต้องเผชิญหน้ากับนักข่าวจากสื่อข่าวกว่าสิบรายการ ตัวหงต้าหลี่นั้นหวือหวากับกล้องและแสงแฟลชจากกล้องที่กระพริบไม่หยุดอย่างมาก
"พวกนายกำลังพยายามฆ่าคนรึไง?" หงต้าหลี่พูดออกไป เนื่องจากสื่อข่าวจำนวนมากมายกลัวพลาดช็อตสำคัญ พวกเขาจึงกลัวแสงแฟลชไม่เพียงพอ แต่มันก็ทำให้หงต้าหลี่โกรธมาก " ฉันไม่ใช่ดารา หยุดถ่ายภาพฉันสักที! หากพวกนายยังถ่ายต่อ ฉันจะแสดงให้พวกนายเห็นโลหิตซะเลย! "
เก้าผู้ติดตามของเขาจึงได้เคลียร์เส้นทางให้ แม้ผู้ติดตามของเขาไม่ได้ตีใครบางคนด้วยก้อนอิฐ แต่เพียงเห็นสีหน้าของหงต้าหลี่ สื่อข่าวทั้งหลายก็ได้แต่อารมณ์เสียและปิดกล้องอย่างรวดเร็ว เพราะถ้าเกิดอะไรขึ้นกับกล้องของพวกเขา พวกเขาจะไม่มีงานทำอีกต่อไปน่ะสิ
ในที่สุดมันก็เงียบลงสักที หงต้าหลี่พึมพำ "งานเลี้ยงค็อกเทลแบบไหนกันที่ต้องมีการประชาสัมพันธ์แบบนี้? หลิวหมิงซิน คนโง่คนนั้นพยายามหลอกฉันหรือเปล่าเนี้ย? "
ในขณะที่เขาพูด ถังมู่ซินก็อุทานและดึงแขนของหงต้าหลี่สองครั้ง เธอชี้ไปที่รถสปอร์ตสุดหรูที่ขับเข้ามาและพูดอย่างตื่นเต้น " ฉันรู้จักรถคันนั้น! มันเป็นของซูเปอร์สตาร์ไท่ยาฉิง! "
หงต้าหลี่ไม่ได้สนใจ " โอ้ ก็แค่คนดัง เธอจะตื่นเต้นไปไหน น้องสาวของเรา เนียนเหว่ย ยังเป็นซุปเปอร์สตาร์เลย ทำไมฉันไม่เห็นตื่นเต้นที่ได้เห็นน้องสาวเนียนเหว่ยเลยนะ? "
ถังมู่ซินพูดอย่างกระตือรือร้น ว่า " ไท่ยาฉิงเคยเป็นไอดอลของฉัน ฉันเคยชอบเธอมาก เธอสวยมากเลยนะ! เธอร้องเพลงได้ดีพอ ๆ กับเนียนเหว่ยเลย และเธอก็แสดงภาพยนตร์หลายเรื่องด้วย ภาพยนตร์พวกนั้นทั้งหมดทำเงินได้ค่อนข้างดีเชียวนะ "
หงต้าหลี่ยักไหล่อย่างช่วยไม่ได้ " เอาล่ะ ยังไงเธอก็คงจะอยู่ที่นี่เพื่อเข้าร่วมงานเลี้ยงอาหารมื้อค่ำเพื่อการกุศลแค่นั้น ว่าแต่เธออยากได้ลายเซ็นของไท่ยาฉิงไหมล่ะ? "
ตาของถังมู่ซินเปร่งประกายขึ้นทันที " ลายเซ็นเหรอ! " หงต้าหลี่ก็พูดต่อว่า " ถ้าฉันไม่ลืม ฉันจะขึ้นไปชั้นบนเพื่อขอลายเซ็นของไท่ยาฉิงให้ทีหลังล่ะกัน! "
ก็ถ้าได้จริง ๆ อะนะ … หงต้าหลี่พึมพำ “จะว่าไปทำไมฉันไม่เคยเห็นเธอมาก่อนเลยแฮะ”
ถังมู่ซินพูดอย่างอาย ๆ ว่า " ทุก ๆ คนก็มีไอดอลในวัยเด็กนะ ฉันน่ะมีไอดอลแค่คนเดียว แต่นายไม่มีไอดอลที่นายชอบหรอ? "
หงต้าหลี่อ้าปากค้างขณะที่เขาพูดว่า " ฉัน ... เอ่อ ฉันก็มีเหมือนกัน "
ตัวเขาใช้เวลานานมากในการคิดหาชื่อไอดอลจากโลกนี้ หงต้าหลี่ไม่รู้เลยว่าจะพูดยังไงดี แถมมื้ออาหารค่ำที่นี้ก็ไม่น่าสนใจเลยสักนิดเดียว
โดยธรรมชาติแล้ว สถานการณ์แบบนี้ใครจะทำอะไรมันก็แล้วแต่ตัวคน ส่วนหงต้าหลี่ตอนนี้ก็ไม่รู้สึกว่ามีอะไรน่าสนใจเลย เพราะเขาก็เดินผ่านรูปปั้นสิงโตสีแดงตัวใหญ่สองเมตร สูงสามเมตรที่บ้านทุกวัน
หงต้าหลี่และถังมู่ซินนั้นก็ได้ขึ้นไปชั้นบนพร้อมคนขับรถและผู้ติดตามทั้งเก้าคนของเขา เจ้าหน้าที่ที่ให้การต้อนรับสามารถรับรู้ได้เลยว่าหงต้าหลี่เป็นเด็กหนุ่มผู้มั่งคั่ง ดูจากผู้ติดตามของเขามันก็เพียงพอแล้ว เจ้าหน้าที่ไม่กล้าปิดกั้นทางเดินพวกเขา ไม่ต้องพูดถึงการตรวจบัตรเชิญ เจ้าหน้าที่พาพวกเขาไปที่ลิฟต์ ซึ่งจะพาพวกเขาตรงไปที่โถงจัดงานในชั้น 26
ลิฟต์มาถึงที่ชั้น 26 ทันที เมื่อประตูลิฟต์เปิดอย่างช้าๆ สิ่งที่พวกเขาเห็น คือ ชายหญิงอย่างน้อย 20 คนที่ถือเครื่องบันทึกวิดีโอกล้อง เครื่องบันทึกเสียงและไมโครโฟนที่เริ่มถ่ายทำและบันทึกทันทีที่เห็นพวกเขามาถึง
หงต้าหลี่ใช้มือบังเพื่อปกป้องถังมู่ซินและดวงตาของเขา เมื่อเสียงชัตเตอร์จากกล้องจำนวนมากหยุดลง เขาเปิดตาของเขาและกัดฟันในขณะที่สั่งลูกน้อง "จัดการ!"
ชายผู้ติดตามของหงต้าหลี่เดินเข้าไปหานักข่าวที่ยังคงพยายามกดชัตเตอร์ถ่ายภาพและยืนอยู่ด้านหน้าบังทางเดินของหงต้าหลี่ ชายผู้ติดตามตะคอกใส่ช่างภาพ " คุณถ่ายอะไร?! ก่อนที่คุณจะถ่ายรูป คุณรู้ไหมว่าพวกเราคือใคร? "
เมื่อช่างภาพกำลังจะตอบ เซ้นท์ของเขาก็รู้ได้เลยว่าเขากำลังถ่ายภาพผิดคน " คุณคือ..."
ชายผู้ติดตามพูดว่า " นี่คือท่านนายน้อยของเราและท่านผู้หญิง ตอนนี้คุณรู้หรือยัง? "
นักข่าวส่ายหัวและสงสัยว่าใครที่อ้างว่าตัวเองเป็นนายน้อย " ไม่อะ ... ฉันไม่รู้จัก "
ชายผู้ติดตามยกมือขึ้นและผลักช่างภาพ ทำให้เขาสะดุดล้มลงพื้น " แกมันไม่ได้เรื่อง! "
ทำร้ายช่างภาพ? นี่เป็นข่าวใหญ่ ผู้สื่อข่าวคนอื่น ๆ รีบถ่ายรูปเพื่อสร้างหัวข้อข่าว หงต้าหลี่เดินนำถังมู่ซินและเข้าไปในห้องโถง เขาไม่ลืมที่จะยกนิ้วโป้งขึ้นมา ขณะที่พูดว่า " ทำได้ดีมาก ทิปเงินสองหมื่นหยวนสำหรับคุณ! "
ผู้ติดตามที่ผลักช่างภาพก็ได้รีบขอบคุณหงต้าหลี่ " ขอบคุณครับ สำหรับทิปเงินของท่านนายน้อย "
ผู้สื่อข่าวตะลึงเมื่อได้ยินเรื่อง ทิปเงิน 20,000 หยวน หงต้าหลี่รู้ว่าจะต้องใช้หลักการวิธียื่นหมูยื่นแมว เขาสูดลมหายใจเข้าและพูดในขณะที่เขาเดินต่อไป " เสี่ยวหยี่ บอกพวกเขาด้วยว่า ผู้ใดที่ลบรูปถ่ายจะได้รับทิปเงิน 5,000 หยวนต่อคน "
ในไม่ช้า นักข่าวก็ลบรูปทั้งหมดของหงต้าหลี่และผู้ติดตามของเขา!
ใช่แล้ว นี่คืออาเสี่ยน้อย ลูกชายของตระกูลหง! หงต้าหลี่ผู้นี้มาพร้อมกับความมั่นใจที่ไม่ทำให้คนอื่นๆผิดหวังเลยจริง ๆ ดังนั้นการที่เขาที่จะปรากฏตัวในฐานะผู้ใช้จ่ายฟุ่มเฟือยก็ดูจะเป็นอะไรที่เหมาะสมดี ผู้ติดตามก็ได้เข้าใจถึงความตั้งใจของหงต้าหลี่เหมือนกัน ดังนั้นพวกเขาจึงเล่นใหญ่พอสมควร เมื่อพวกเขามาถึงประตูห้องโถง พนักงานต้อนรับก็ขอดูการ์ดเชิญ ซึ่งหงต้าหลี่ตอบกลับไปเลยว่า "ไม่มี"
พนักงานต้อนรับรู้สึกได้ถึงเหงื่อเย็นทั่วทั้งร่างกาย เธอมองไปที่ผู้ติดตามที่ดุดันและรู้โดยสัญชาตญาณว่าเธอไม่ควรเซ้าซี้ ถ้าเธอยังดื้อดึงก็คงจะต้องถูกลากไปที่ไหนสักแห่งที่พระเจ้าไม่อาจรู้ได้ว่าที่ไหนและไม่รู้ว่าพวกเขาจะทำอะไรกับเธอแน่นอน เมื่อคำนึงถึงชีวิตและความปลอดภัยของเธอ เธอก็โค้งคำนับทันทีและพูดว่า " ดิฉันขอโทษค่ะท่าน ดิฉันขออภัยสำหรับความไม่ตระหนักรู้ด้วยค่ะ "
หงต้าหลี่หักนิ้วและพูดว่า " อืม ไม่เลว ให้ทิปเงินเธอห้าพัน "
ผู้ติดตามนำธนบัตรออกมากองนับและสอดเข้าไปในมือของพนักงานต้อนรับ " นี้คือทิปเงินของเธอ "
ในขณะที่พนักงานต้อนรับอยู่ในสภาพตกใจ หงต้าหลี่และผู้ติดตามของเขาก็เดินเข้าไป
ในที่สุดพวกเขาก็มาถึงห้องโถงชั้น 26 โดยไม่มีเรื่องอะไรเกิดขึ้น
จากชีวิตที่ผ่านมานี้ หงต้าหลี่ก็ได้มีประสบการณ์และได้เห็นอะไรที่ยิ่งใหญ่เช่นนี้มามาก แต่ถึงอย่างนั้นเขายังแปลกใจกับความหรูหราของห้องจัดงานอยู่ดี
พื้นที่หลายพันตารางเมตร ภาพวาดที่สวยงามบนซุ้มประตูแบบมหาวิหาร โคมไฟระย้าสิบแปดตัว แต่ละตัวมี 6 ชั้น ในรูปทรงพีระมิดกลับหัวและหุ้มด้วยหลอดไฟเล็ก ๆ จำนวนมาก มันช่างสวยงามและหรูหรา
สิ่งที่น่าทึ่งที่สุด คือ พื้นหินอ่อนที่ดูเหมือนว่าจะแว็กซ์หลายครั้ง หงต้าหลี่ก้มมองไปที่พื้นและตื่นเต้นไปกับสถานที่ " หืม สีขาวเยอะจังแฮะ "
