ตอนที่ 132 แผนการลงตัว (ฟรี)
กานเหิง มองไปที่ คนสนิททั้งสอง และ กล่าวถามด้วยท่าทีเย็นชา"พวกเจ้ากำลังจะบอกให้ข้าปล่อยผ่านคนที่คิดจะทรยศพวกเราไปอย่างงั้นเหรอ?"
"ท่านแม่ทัพได้โปรดใจเย็นลงก่อน พวกเราไม่ได้หมายความเช่นนั้น หากพวกเราลงมือกับ จิ้งซือหรง ตอนนี้ ก็จะเข้าแผนการของลู่เฟิง!"
กานเหิง ขมวดคิ้วแน่น"ตกลงสู่การคำนวณของลู่เฟิง ? บอกข้าเกี่ยวกับสิ่งที่พวกเจ้ารู้!"
"ท่านแม่ทัพ ทหารภายใต้ จิ้งซือหรง มีประมาณ 50,000 นาย แต่ทว่า ทหารเหล่านี้ได้อยู่ในค่ายของพวกเรา ถ้าเราลงกับมือกับพวกเขาตอนนี้ คงไม่เว้นการเผชิญหน้าอย่างโกลาหล ค่ายของเราจะถูกลอบโจมตีจาก ลู่เฟิง อย่างแน่นอน!"
"เจ้าคิดว่าข้าจะโง่ขนาดนั้นเลยหรือไม่?"กานเหิน ส่งเสียงเตือนอย่างเย็นชา"ข้าเพียงแค่เรียก จิ้งซือหรง ไปยังสถานที่ลับ ๆ และฆ่าเขา จากนั้นก็ยึดกองทัพ 50,000 นายเหล่านั้นก็สิ้นเรื่อง"
"ท่านแม่ทัพ แม้ว่าความคิดท่านจะดี แต่ท่านไม่คิดหรอว่า ลู่เฟิง และ จิ้งซือหรง อาจจะคิดแบบนี้ จากการคาดเดาของข้า สาเหตุที่ท่านแม่ทัพได้รับข่าว ว่า จิ้งซือหรง จะก่อการกบฏ อาจเป็นเพราะ ลู่เฟิง และ จิ้งซือหรง สมคบคิดกัน และ จงใจให้คนมาส่งข่าวให้ท่านแม่ทัพรู้ เพื่อที่จะให้แผนการสำเร็จ ลู่เฟิง จะต้องให้ จิ้งซือหรง ล่อ ท่านออกไปอย่างแน่นอน"
แม้ว่า กานเหิง จะไม่เชื่อในความคิดเหล่านี้ แต่เมื่อเขาคิดเกี่ยวกับมัน เขาก็คิดว่ามันเป็นไปได้ เขาได้ขมวดคิ้วและกล่าวถาม"บอกข้ามาว่าข้าควรทำอะไรตอนนี้?"
"ท่านแม่ทัพ ไม่ต้องกังวล ข้ามีทางออกแล้ว!"คนสนิทอีกคนได้ยิ้มออกมา
"ว่ามา..."
"ท่านแม่ทัพอาจจะไม่ได้คิดถึงเรื่องนี้..."
"เจ้าหมายควาใว่ายังไงหรือว่าเจ้ากำลังบอกว่าข้า..."
ขณะที่ กานเหิง กำลังจะโกรธคนสนิทอีกคนก็พูดขึ้น"ท่านแม่ทัพโปรดใจเย็นลงก่อนได้โปรดฟังข้า!"
"ว่ามา!"
คนสนิทคนนี้พยักหน้าและตอบกลับ"ถ้าหากพวกเราไม่ได้ถูกหรอก แต่ว่าเรารู้ว่า จิ้งซือหรง กำลังจะทรยศจริง ๆ เขาคงไม่กล้าอยู่ในค่ายทหารอย่างแน่นอน อย่างน้อย เขาจะต้องไปที่ ริมแม่น้ำโดยเร็วที่สุด เพื่อยอมจำนนต่อ ลู่เฟิง และ หลบหนีออกจากค่ายทหาร! เพื่อแสดงท่าทียอมสยบของเขา ลู่เฟิง จะต้องไปที่ ริมฝั่งแม่น้ำเพื่อยอมรับการยอมจำนนของ จิ้งซือหรง เราสามารถจัดกองทัพเพื่อไปดักซุ่มรอ เพื่อลอบสังหาร ลู่เฟิง ได้ในบัดดล!"
"ในเวลานั้น ท่านแม่ทัพ จะต้องประสบความสำเร็จอย่างแน่นอน หากสำเร็จ ท่านแม่ทัพใหญ่กานฉวน จะไม่กล้าตำหนิท่านอย่างแน่นอน!"
ถ้า ลู่เฟิง รู้ว่าคนสนิทเหล่านี้คิดอะไร เขาคงจะประทานรางวัลเหล่านี้ให้ด้วยตัวเอง เพราะคนเหล่านี้ที่พูดออกไปตรงกับแผนการของเขาพอดี
กานเหิง รู้สึกมีความสุข เมื่อได้ยิน เขาอยากจะพิสูจน์ตัวเองมานานแล้ว และ ตอนนี้ โอกาสได้มาถึง เขาจะพลาดได้อย่างไร?
เขารีบพูดทันที"พวกเจ้าสองคนรีบไปเตรียมการทันที เราจะลอบเอากองทัพ 100,000 นาย ไปดักรอที่ริมฝั่งแม่น้ำอย่างลับ ๆ และ สังหารพวกมันให้หมด!"
"ขอรับท่านแม่ทัพ พวกเราสองคนจะรีบไปจัดการทันที!"
คนสนิททั้งสองคนได้ส่งข้อความหาแม่ทัพที่น่าเชื่อถือสองสามคน แม่ทัพเหล่านี้รีบไปจัดการทันที แน่นอนว่า มีบางคนกระทั่งมาหา กานเหิง และ ห้ามปรามเขา แต่ แม่ทัพเหล่านี้ ที่กล้ามาถามและห้ามปราม ต่างถูกยึดอำนาจทางการทหารและทำให้เป็นเพียงผู้เฝ้าดู
เพราะตามข่าวที่ กานเหิง ได้รับ ลู่เฟิง และ จิ้งซือหรง จะนัดพบกันในอีกสามวัน
ดังนั้นเช้าตรู่ของวันที่สาม เขาจึงออกเดินทางไปพร้อมกับกองทัพของเขาไปยังริมฝั่งแม่น้ำงูหยก
แม้ว่า การเคลื่อนไหวของเขาจะเป็นไปอย่างลับ ๆ แต่กองทัพกว่า 100,000 นาย มันง่ายที่จะซ่อนร่างหรือไม่ ? จินยี่เหว่ย ซึ่งแอบติดตามการเคลื่อนไหว ได้ส่งข่าวกลับไปยังเต็นท์ทหารของ ลู่เฟิง
"ฮ่าฮ่า,กานเหิง ผู้นี้ ช่างร้อนรนใจเสียจริง!"ลู่เฟิง หัวเราะออกมา
"ฝ่าบาท โปรดออกคำสั่งเถิด คืนนี้ พวกเราจะต้องทำลายค่ายซีเหมินนอกประตูตะวันตกให้ได้!"ลิโป้ เต็มไปด้วยความตื่นเต้น จนแทบไม่สามารถควบคุมจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ของเขาได้
เจี๋ยสวี่ และ ซุนฮก ก็กล่าวพูดขึ้นทันที"ฝ่าบาท โปรดออกคำสั่งเถิด กองทัพของพวกเราพร้อมรบแล้ว!"
ลู่เฟิง มองไปที่ คนของเขาที่กำลังตื่นเต้นเขาได้หัวเราะออกมา"ลิโป้ รับคำสั่ง!"
"ขอรับ!"
"วันนี้ กานเหิง ได้นำทัพ 100,000 นายออกไป การป้องกันของค่ายซีเหมินนอกประตูตะวันตก ลดลงอย่างมาก ข้าต้องการให้เจ้าประเมินทหารม้าเหล็ก ที่จะสามารถฝ่าประตูค่ายได้ภายในหนึ่งชั่วโมง"
"ฝ่าบาทไม่ต้องกังวล หลังจากผ่านไปหนึ่งชั่วโมง ข้าน้อยจะทำให้ ฝ่าบาทนั่งอยู่ในเต็นท์ทหารของค่ายซีเหมินนอกประตูตะวันตกเพื่อดื่มฉลองชัยชนะ!"ลิโป้ ได้รับคำสั่งทันที
เขาจะต้องจัดการค่ายซีเหมิน ได้อย่างแน่นอน
"เจี๋ยสวี่!"
"ขอรับ!"
"เจ้าติดตามข้าและนำทหาร 150,000 นาย บุกค่ายซีเหมิน!"
"ขอรับ!"
"ซุนฮก!"
"ขอรับ!"
"นำกองทัพที่เหลือให้ความสนใจกับการเคลื่อนไหวของทัพหลังเมืองเสี่ยวหลิงตู่ ถ้าพวกเขาให้สัญญาณส่งกองกำลังมาเสริมค่ายนอกประตูตะวันตก ให้สกัดกั้นพวกเขาทันที เข้าใจหรือไม่!"
"ข้าน้อยรับคำสั่ง!"
ลู่เฟิง ได้ครุ่นคิดและมองไปที่ ฉู่ต้าเว้ย"ฉู่ต้าเหว่ย รับคำสั่ง!"
เมื่อ ฉู่ต้าเหว่ย ได้ยินเช่นนั้น เขาก็รีบขานรับทันที"ขอรับ!"
"เจ้าเป็นผู้ช่วยของ เสนาบดีซุน นำทัพไปต่อต้านกองทัพหลังของเมืองเสี่ยวหลิงตู่!"
แม้ว่าเขาจะเป็นเพียงผู้ช่วย แต่นี่ก็เป็นหน้าที่ที่ได้รับความไว้วางใจ เขารีบตอบกลับทันที"ข้าน้อย รับคำสั่ง ข้าน้อยจะจัดการทุกคนที่กล้าออกมาจากประตูตะวันของเมืองเสี่ยวหลิงตู่"
"ดี,ลงไปเตรียมกันให้พร้อม การต่อสู้ครั้งนี้ จะเป็นตัวตัดสินว่า เราจะสามารถจัดการเมือง เสี่ยวหลิงตู่ ได้หรือไม่"
"ขอรับ!"
ซุนฮก และ ฉู่ต้าเหว่ย รีบลงไปจัดการทันที
ลู่เฟิง ได้พา เจี๋ยสวี่ ไปด้วยและ เตรียมพร้อมนำทัพโจมตี
"ฝ่าบาท เราไม่จำเป็นจะต้องจัดกองทัพเพื่อรับมือกับ กานเหิง ที่นำทัพออกไป 100,000 นายหรอกหรือขอรับ ? หากพวกเขากลับมาที่ค่าย เราอาจจะพบปัญหา!"เจี๋ยสวี่ ได้กล่าวถาม ลู่เฟิง
ลู่เฟิง ยิ้มและตอบกลับ"เหวินเหอ เจ้าคิดว่าข้าจะไม่จัดการเรื่องนี้งั้นเหรือ?"
เจี๋ยสวี่ ผงะไปชั่วครู่จากนั้นเขาก็ดูเหมือนจะเข้าใจ"เช่นนั้นฝ่าบาทให้กองทัพ 100,000 นายของแม่ทัพเฒ่าเหลียนป๋อไปจัดการกับกานเหิงใช่หรือไม่?"
"ฮ่าฮ่า,ถูกต้อง เท่านี้ ข้าก็ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับกองทัพของ กานเหิงแล้ว"ลู่เฟิงหัวเราะออกมา
"ฝ่าบาททรงพระปรีชายิ่งนัก!"เจี๋ยสวี่ ยิ้มออกมาเล็กน้อย
ทั้งสองคนได้หัวเราะกันครั้งสองครั้งและออกเดินทางทันทีเพื่อโจมตีค่ายซีเหมิน
ลิโป้ ได้ออกทางเดินทางพร้อมกับทหารม้าเหล็ก 30,000 นาย บุกตีค่ายซีเหมิน
แน่นอนว่า ค่ายซีเหมิน คงไม่คิดว่า จู่ ๆ ทหารม้าก็จะปรากฏตัวขึ้นต่อหน้าของพวกเขา
พวกเขาได้จัดตั้งพลธนูและยิงลูกศรออกมา แต่ทว่า ลูกศรธรรมดา จะสามารถทำอะไรลิโป้ได้ ?
เมื่อเขาเห็น ลูกศรพุ่งเข้ามา ลิโป้ ก็พุ่งเข้าไปราวกับว่าไม่มีสิ่งใดเกิดขึ้น ด้วยม้าสีแดงขนาดใหญ่ของเขาพริบตาเดียวเขาก็ถึงประตูค่ายใหญ่
ลิโป้ ได้ทะยานขึ้นไปที่ประตูก่อนที่ทหารยามในค่ายจะตอบสนองได้ทัน แต่ทว่า พวกเขาก็ไม่ลังเลที่จะรีบโจมตีออกไปเพราะว่าถ้าไม่แล้ว พวกเขาก็คงไม่มีโอกาสได้โจมตีอีก
ทหารยามที่ค่ายไม่ใช่ทหารธรรมดา เมื่อพวกเขาเห็น ลิโป้ เข้าไปที่ประตูค่าย พวกเขาก็เข้าใจความคิดของลิโป้ ทันที"เร็วเข้ายิงลูกศรออกไป!"