ตอนที่ 59-60

ตอนที่ 59 : รู้สึกอย่างไรบ้าง?

 

“ยินดีต้อนรับ” เสียงอ่อนนุ่มดังรับตั้งแต่เข้าสู่ด้านในร้าน

เมื่อกู่หยุนซีและเจียงเหวิ่นฉางได้เห็นต้นเสียง ทั้งสองจึงอดไม่ได้ที่จะนิ่งงัน

เส้นผมและดวงตาสีม่วง ใบหน้างดงาม เป็นโฉมงามผู้ไร้ซึ่งที่ติ กล่าวได้ว่าเป็นตัวตนงดงามสมบูรณ์แบบในโลก

แม้เป็นพวกนางทั้งสองก็ยังอดไม่ได้ที่จะรู้สึกอิจฉา

มีผู้ฝึกตนเพียงน้อยนิดที่ทราบเรื่องราชวงศ์สัตว์อสูร และส่วนใหญ่นั้นต่างเลือกที่จะเมินเฉย

นอกจากนี้ สถานที่อย่างสถาบันวิญญาณเมฆายังมีคนของเผ่าพันธุ์สัตว์อสูร...

เห็นได้ชัดว่าคนทั้งสองไม่ทราบตัวตนของเหยาซือหยาน

“ต้องการรับชมหรือซื้อหาอันใดดี?”

เหยาซือหยานมองสตรีงดงามทั้งสองก่อนจะนิ่งงันไปและจึงค่อยเผยยิ้มกล่าวถาม

“หือ? โอ้ เอ่อ คือ พวกเรา...”

รับชมเหยาซือหยานยิ้มให้ ใบหน้ากู่หยุนซีจึงอดไม่ได้ที่จะแดงขึ้นมาอย่างไม่ทราบเหตุผล คำของนางตะกุกตะกัก เป็นนางไม่ทราบว่าควรกล่าวอะไรตอบกลับไปดี

อีกทางหนึ่ง เจียงเหวิ่นฉางได้สติเร็วกว่า นางกล่าวถามด้วยความแปลกใจ “เป็นเสมียนของร้านแห่งนี้หรือ?”

เถ้าแก่ร้านนี้คิดอะไรถึงให้คนสวยเช่นนี้มาเป็นเสมียนประจำร้าน?

กู่หยุนซีและเจียงเหวิ่นฉางต่างหันสายตามองทางลั่วฉวนที่หน้าประตูพร้อมกัน

ลั่วฉวนจามออกพร้อมเกิดความสงสัยในใจ

กำลังก็อยู่ระดับที่สองแล้ว ไฉนจึงยังจะเป็นหวัดอีก?

เรื่องราวช่างแปลก

เหยาซือหยานพยักหน้ารับและกล่าวคำเบา “ถูกต้อง ข้าคือเสมียนของร้านแห่งนี้เอง”

“หือ? สองคนนั้นทำอะไรกัน?” กู่หยุนซีพบเห็นสองพี่น้องปู้จนกล่าวถามด้วยความสงสัย

ขณะนี้ปู้หลี่เกื๋อและปู้ฉืออีกำลังต่อสู้กับสัตว์อสูรด้วยกำลังเพียงอย่างเดียวที่หอคอยแห่งการทดสอบ ด้วยสมาธิจดจ่อจึงไม่ทราบว่าภายนอกนั้นเกิดอะไรขึ้น

แน่นอนว่าที่เป็นเช่นนี้ก็เพราะทั้งสองเลือกปิดการรับรู้จากภายนอกเอาไว้ด้วย

“เป็นเกมใหม่ที่เพิ่งเข้าร้าน ทดลองรับชมดูก่อนได้” เหยาซือหยานเผยยิ้มกล่าวคำอธิบาย

คนทั้งสองพยักหน้ารับ จากนั้นจึงตามเหยาซือหยานไปดูทางด้านหลังของปู้ฉืออีและปู้หลี่เกื๋อ

รับชมภาพที่แสดงผลบนหน้าจอ คนทั้งสองจึงประหลาดใจ

“หรือนี่จะเป็นทั้งสองกำลังประสบเรื่องเช่นเดียวกับที่แสดงให้เห็นอยู่?” เจียงเหวิ่นฉางกล่าวถามพร้อมชี้ไปทางหน้าจอ

หรือสิ่งนี้จะเป็นอาวุธวิเศษอย่างหนึ่ง? เจียงเหวิ่นฉางอดไม่ได้ที่จะคาดเดาอยู่ภายใน

“อันตราย!”

เสียงอุทานร้องดังจากปากของกู่หยุนซี

ปู้หลี่เกื๋อที่เผยตัวบนหน้าจอถูกสัตว์อสูรกัดและตกตาย

ถัดจากนั้นในพริบตา หน้าจอจึงกระพริบ ร่างของปู้หลี่เกื๋อปรากฏขึ้นอีกครั้ง

คนทั้งสองพบเห็นจึงอดไม่ได้ที่จะเกิดความประหลาดใจ เหยาซือหยานเผยยิ้มพร้อมกล่าวอธิบาย “ข้ากล่าวไปแล้ว นี่คือเกม ตายก็เพียงภายในเกม ฟื้นคืนชีพได้ในพริบตา”

“ซีเอ๋อ คิดอยากลองเล่นดูไหม?”

เจียงเหวิ่นฉางดึงเสื้อกู่หยุนซีพร้อมกล่าวถามด้วยความคิดอยากลอง

มันเปรียบดังรับชมผู้อื่นเล่นเกมในร้านจนเกิดอยากเข้าไปเล่นด้วยตนเองบ้าง

หากเป็นตัวเอง บางทีอาจไม่จบที่ตรงนั้น!

ด้วยพบเห็นปู้หลี่เกื๋อถูกสังหารเมื่อครู่ เจียงเหวิ่นฉางจึงรู้สึกว่าหากเป็นตนเอง การโจมตีเหล่านั้นย่อมสามารถหลบเลี่ยงพร้อมตอบโต้ได้!

กู่หยุนซีพยักหน้ายิ้มรับ “แน่นอน สิ่งที่เรียกว่าเกมนี้ช่างน่าสนใจนัก”

“ค่าลงทะเบียนสร้างบัญชีเล่นเกมหนึ่งร้อยผลึกวิญญาณต่อคน และค่าเล่นสิบผลึกวิญญาณต่อชั่วโมง แต่ละคนสามารถเล่นได้วันละสามชั่วโมง” พบเห็นคนทั้งสองตัดสินใจได้ เหยาซือหยานจึงเผยเสียงกล่าวข้อตกลงการใช้บริการ

ทั้งกู่หยุนซีและเจียงเหวิ่นฉางต่างพูดกล่าวกันไม่ออก

เหตุใดพวกนางจึงตกหลุมพรางนี้ได้...

กระนั้นทั้งสองก็ไม่ใช่ขาดแคลนเงินทอง เป็นผลให้ส่งมอบผลึกวิญญาณอย่างไม่ลังเล จากนั้นจึงเริ่มเข้าสู่เกมด้วยเหยาซือหยานคอยชี้แนะ

“โอ้! เหมือนจริงมาก เหมือนยืนอยู่บนทุ่งหญ้าจริงเลย!”

“ใช่แล้ว! น่าเสียดายนักที่ร่างกายพวกเราไม่มีพลังวิญญาณ!”

“ระวังตัวด้วย เหมือนดังที่เห็นไปแล้ว อีกครู่หนึ่งจะมีสัตว์อสูรเข้ามาโจมตี...”

ตอนที่ 60 : อาวุธที่อุกอาจ

 

“อะไรกัน!”

เพียงไม่นาน เสียงร้องอุทานของคนทั้งสองจึงดังให้ได้ยิน

โดยไม่ต้องหันไปมอง เหยาซือหยานทราบว่าคนทั้งสองถูกสัตว์อสูรในหอคอยแห่งการทดสอบสังหารแล้ว

กู่หยุนซีและเจียงเหวิ่นฉางปรากฏบนทุ่งหญ้าอีกครั้งหนึ่ง สีหน้าต่างเผยความหวาดกลัวไม่ปิดบัง

ในใจพวกนางขณะนี้ ภาพฉากที่โดนหมาป่าสีเทาขย้ำยังติดค้าง

อย่างไรแล้วพวกนางก็ไม่ใช่โฉมงามธรรมดา ดังนั้นจึงเผยร่องรอยความไม่เต็มใจออกมา

“ไม่อยากจะเชื่อ! นี่เราถึงกับสังหารมันไม่ได้!”

“ใช่! อีกครั้ง! วันนี้ต้องผ่านชั้นแรกให้ได้!”

ถัดจากนั้นจึงเป็นห้วงเวลาแห่งการทรมาน

พวกนางถูกหมาป่ายักษ์สังหารครั้งแล้วครั้งเล่า

“อึก!”

ตกตายหลายสิบครั้ง เจียงเหวิ่นฉางจึงไม่อาจทนได้ไหวอีก

นางถอดหมวกออกพร้อมกรีดร้องเสียงดัง “ไม่ไหวแล้ว! ห้าสิบรอบแล้ว! ถึงกับตายตั้งห้าสิบรอบแต่ทำไมยังผ่านชั้นแรกไปไม่ได้!”

เหยาซือหยานยังคงเผยอาการสงบ

แต่หากมองให้ดี ในดวงตาของนางจะเจือซึ่งรอยยิ้มแฝงเอาไว้

เพราะลั่วฉวนบอกกล่าวต่อนางเมื่อเช้าถึงความเป็นเสมียนมืออาชีพ ไม่ว่าลูกค้าทำเรื่องราวอะไรออกมา สีหน้าต้องสงบอยู่โดยเสมอ

เว้นแต่ว่าจะอดไม่ไหวจริง...

ขณะนี้เจียงเหวิ่นฉางพลันหันมองหน้าจอของกู่หยุนซี เสียงร้องอุทานจึงดังออก

“ทำไมใช้พลังวิญญาณได้? แล้วนั่นอาวุธงั้นหรือ?!”

ที่บนหน้าจอ กู่หยุนซีกำลังถือของมีคมยาวหนึ่งเมตร ร่างนั้นพุ่งทะยานออก

รอบกายนางคือหมาป่ายักษ์สามตัวที่รุมล้อม

แม้กู่หยุนซีเผชิญเรื่องราวยากลำบาก กระนั้นก็ยังต้านรับไว้ได้

เหยาซือหยานกระแอมไอพร้อมเผยยิ้ม “ดังที่เห็น ว่ามันจะมีตราร้านค้าที่มุมบนขวาของหน้าต่างข้อมูล”

“มันคืออะไรกัน?”

เจียงเหวิ่นฉางเผยความสงสัย

นางได้เห็นหน้าต่างข้อมูลมาก่อน กระนั้นไม่ได้ตระหนักว่ามีตราของร้านค้าแห่งนี้ประดับเอาไว้ นางเพียงสมาธิจดจ่ออยู่แต่กับหมาป่ายักษ์

พบเห็นสีหน้าเจียงเหวิ่นฉาง เหยาซือหยานค่อยทราบกระจ่าง

นางกล่าวตอบ “หากสามารถผ่านชั้นแรกได้โดยอาศัยเพียงกำลังกายคนทั่วไป แม้เป็นโหมดง่ายก็ถือว่ายอดเยี่ยมทัดเทียมขอบเขตทดสอบเต๋า”

เจียงเหวิ่นฉางเผยยิ้มเก้กัง “ว่าอะไร? ฮ่าฮ่า ถึงกับเป็นเช่นนี้...”

นางถึงกับมองข้ามเรื่องนี้ไป หากเหยาซือหยานเป็นเพียงเสมียนประจำร้านธรรมดา เช่นนั้นมีหรือจะทราบข้อมูลเหล่านี้

ขอบเขตทดสอบเต๋า ในสำนักที่หยั่งรากลึกอย่างยาวนาน มันมากพอที่จะเป็นกำลังรบอันสูงสุดได้!

ด้วยสวมใส่หมวกอีกครั้งพร้อมเข้าสู่ในเกม เจียงเหวิ่นฉางจึงเปิดตราร้านค้าที่เหยาซือหยานแนะนำ

ไม่ช้าหน้าต่างใหม่จึงปรากฏที่ตรงหน้าของนาง

เหล่านี้มีทั้งอาวุธและระดับการฝึกฝน

จากคนทั่วไปสู่ขอบเขตทดสอบเต๋า แต่ละขอบเขตนั้นแบ่งออกเป็นเก้าระดับ

เจียงเหวิ่นฉางเกิดข้อสงสัย นางจะสามารถมีความสามารถระดับขอบเขตทดสอบเต๋าในเกมนี้ได้งั้นหรือ?

ส่วนทางด้านอาวุธก็ค่อนข้างน่าสนใจ

ดังที่ทราบกันดี อาวุธที่ใช้โดยผู้ฝึกตนในทวีปเทียนหลันนั้นเรียกหากันว่าอาวุธวิญญาณ

ก็เหมือนดังขอบเขตของผู้ฝึกตน มันมีการจัดเรียง แบ่งออกเป็นสวรรค์ โลกา ลึกลับ และแรกเริ่ม

ยิ่งระดับสูงเพียงใดก็ยิ่งทรงอำนาจ

แน่นอนว่ายังมีเรื่องความสามารถในการควบคุม

เหนือกว่าสี่ระดับดังกล่าว ยังมีอาวุธศักดิ์สิทธิ์ อาวุธจักรพรรดิ และอาวุธเซียนในตำนาน!

และที่หน้าต่างเบื้องหน้านี้ ระดับสูงสุดที่มีคือนักรบศักดิ์สิทธิ์

นอกจากสิ่งของเหล่านี้แล้ว เจียงเหวิ่นฉางยังมีข้อสงสัยในส่วนอื่นที่เหลือ

อะไรคือปืนกล?

ทำไมรายละเอียดจึงกล่าวว่าพลังโจมตีเทียบเท่าอาวุธลึกล้ำ?

ทั้งยังไม่ต้องใช้ออร่าแต่อย่างใดด้วย?!

ทั้งยังมียานพิฆาตดารา จากชื่อนั้นสมควรเป็นสิ่งที่สามารถทำลายดวงดาวได้?

*ผู้แปล ยานพิฆาตดารา หรือสตาร์เดสทรอยเยอร์ เป็นการล้อเลียนชื่อยานอวกาศจากภาพยนตร์เรื่องสตาร์วอร์*

และระดับนั้นออกจะอุกอาจเกินไปแล้ว ถึงกับกล่าวว่าทัดเทียมอาวุธศักดิ์สิทธิ์!

......

ไม่พลาดการอัพเดตตอนใหม่ ติดตามได้ที่ : https://bit.ly/32ciG6V