ตอนที่ 127 ที่ปรึกษาที่แสวงหาตนเองและโลก (ฟรี)

"แม่ทัพฝ่ายศัตรูจางเป็งยี่ตายแล้ว ใครที่ยอมจำนน จะได้รับการละเว้นชีวิต!"

เมื่อรองผู้บัญชาการเตรียมจะนำกองทัพระลอกที่สามพุ่งเข้าไปก็มีเสียงคำรามดังมาจากทางด้านหลัง

"อะไรนะ แม่ทัพ จางตายแล้ว นี่เป็นไปได้ยังไง! ด้วยทหารชั้นยอดหลายพันนายที่อยู่ข้างแม่ทัพ จางเขาจะตายได้อย่างไร?"

ปฏิกิริยาแรกของรองแม่ทัพคนนี้ก็คือไม่เชื่อ แต่เมื่อเขาหันศีรษะไปมองดูก็พบแม่ทัพผู้เกรียงไกรถือง้าวยาวที่แทงลงไปบนร่างของคนผู้นึง

รองแม่ทัพคนนี้เป็นนักรบขั้นสร้างรากฐานพลังหยวน แม้จะอยู่ห่างไกล เขาก็ยังสามารถรับรู้ได้อย่างรวดเร็ว ว่านั่นคือ ร่างของ จางเป็งยี่

"แม่ทัพ จางตายแล้วจริง ๆ งั้นหรอ?"

รองแม่ทัพคนนี้บ่นพึมพัมออกมา

"ท่านแม่ทัพ...พวกเราจะทำยังไงกันต่อดี?"ทหารที่อยู่ข้าง ๆได้กล่าวถามอย่างใจจดใจจ่อ

เสียงของ ลิโป้ ได้ดังมากจนทหารเหล่านี้ได้ยิน

รองแม่ทัพคนนี้ได้ยิ้มอย่างขมขื่นและตอบกลับ"แม่ทัพจางตายแล้ว ขัดขืนไปก็ไม่ได้อะไร ยอมแพ้ซะ!"

เมื่อทหารรอบข้างได้ยินก็โล่งใจ หากพวกเขายังดื้อดึงบุกต่อไปทหารจำนวนนับไม่ถ้วนคงถูกลูกศรสังหาร ไปจำนวนมากอย่างแน่นอน นี่คือสิ่งที่พวกเขากลัว มันจะดีกว่าหากพวกเขาเลือกที่จะยอมจำนน

ทันทีที่คำสั่งของรองแม่ทัพคนนี้แพร่กระจายออกไป ทหารทุกคนก็ได้เลือกที่จะยอมแพ้และคุกเข่าลงบนพื้น

ลิโป้ ได้จัดการให้ทหารม้าเข้าไปรับทหารเหล่านี้ และ ในเวลาเดียวกัน ก็แจ้งผลลัพธ์ให้กับ ซุนฮก

ในเวลานี้ หลังจาก ที่ เจี๋ยสวี่ ออกจากพระราชวัง เขาก็สั่งให้นักฆ่าจินยี่เหว่ย แยกย้ายกันไปตาม หา ลิโป้ด้วยตัวเอง

"ท่านอัครมหาเสนาบดีเจี๋ย ผลลัพธ์ในการต่อสู้วันนี้เกิดขึ้นได้ก็เพราะท่าน!"ลิโป้ ได้ยิ้มทันที เมื่อเห็น เจี๋ยสวี่

เจี๋ยสวี่ ได้ยิ้มและตอบกลับ"ก่อนหน้าที่กองทัพของเมืองฉิวซานจะถอยกลับเข้าไปยังเมืองชั้นในเป็นข้าพลาดช่วงเวลาที่ดีเช่นนี้เอง ดังนั้นข้าจึงได้คิดหาวิธีชดเชยความผิดพลาดก่อนหน้านี้"

"ฮ่าฮ่า,ท่านอัครมหาเสนาบดี ไม่เพียงแต่มอบผลลัพธ์ที่สุดยอดให้กับพวกเรา คราวนี้ฝ่าบาทจะต้องตอบแทนท่านอย่างงามแน่นอน!"ลิโป้ หัวเราะออกมา

เจี๋ยสวี่ ได้ยิ้มเล็กน้อย เขาได้บอก ลิโป้ ถึง เรื่องการสังหาร รัชทายาทของ ราชาเมกาทรอน ลู่เว่ย และ การเตรียมการของเขา ท้ายที่สุด ลิโป้ ก็ได้สังหาร ตระกูลจางไป ถ้าเกิดไปพบจักรพรรดิ และ หารือเรื่องที่ไม่ตรงกัน เขาคงถูกจักรพรรดิลู่เฟิงตำหนิ

การแสดงออกของ ลิโป้ ได้เปลี่ยนไปมากหลังจากได้ยินเรื่องนี้

แม้ว่า ราชาเมกาทรอน จะก่อการกบฏและถูกสังหาร ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม ลูกหลานของราชาเมกาทรอน ลู่เว่ย ก็ยังคงเป็นสมาชิกราชวงศ์

เจี๋ยสวี่ ที่สังหาร รัชทายาท ของ ราชาเมกาทรอน ก็เทียบเท่ากับการสังหาร สมาชิกราชวงศ์ หาก ฝ่าบาทตรวจสอบเรื่องนี้ เจี๋ยสวี่ คงไม่พ้นถูกลงโทษอย่างแน่นอน

ลิโป้ ได้สูดลมหายใจเข้าลึกและมองไปที่ เจี๋ยสวี่"ท่านอัครมหาเสนาบดี เกี่ยวกับเรื่องนี้ ข้าจะให้ความร่วมมือกับท่านอย่างเต็มที่ แต่ข้าไม่สามารถหลอกลวงฝ่าบาทได้ ข้าจะไปกราบเรียนเรื่องนี้ด้วยตัวเอง"

เจี๋ยสวี่ ได้ยิ้มและตอบกลับ"นี่เป็นเรื่องที่ดี หากรายงานเรื่องเท็จไป จะทำให้ ฝ่าบาท สงสัยในความภักดีของเจ้า!"

ลิโป้ผงะไปเล็กน้อยและตอบกลับ"ท่านอัครมหาเสนาบดีไม่ต้องกังวล ฝ่าบาทแม้จะโกรธท่านก็คงไม่พลั้งมือสังหารท่านอย่างแน่นอน"

เจี๋ยสวี่ ได้ยิ้มอย่างแผ่วเบา"ข้าราชบริพารตายเพื่อองค์เหนือหัว ถ้าฝ่าบาท ต้องการจะฆ่าข้าด้วยเรื่องนี้ข้าก็ไม่มีอะไรจะแก้ตัว!"

ลิโป้ มองไปที่ เจี๋ยสวี่ ด้วยน้ำเสียงที่มั่นใจ"ท่านอัครมหาเสนาบดี ไม่ต้องกังวล หากฝ่าบาทต้องการจะสังหารท่าน ข้าจะคุกเข่าขอร้องเรื่องนี้เอง"

"ขอบคุณเฟิงเชี่ยน!"

ลิโป้ ได้หยุดพูดและไปแจ้งเรื่องนี้ต่อ ลู่เฟิง

เจี๋ยสวี่ ได้ถอนหายใจออกมา"ฝ่าบาทจะทรงสั่งฆ่าข้าหรือไม่?"

ที่ปรึกษามีห้าอาณาจักร หนึ่งคือ แสวงหาตัวเอง สองคือ การแสวงหาผู้คน สามคือ การแสวงหาทหาร สี่คือการแสวงหาประเทศ และ ห้าคือการแสวงหาต่อโลก

เจี๋ยสวี่ ในประวัติศาสตร์เป็นตัวแทนของทั้งห้าอาณาจักรนี้ และ สามารถเรียกได้ว่าเขาเป็นที่ปรึกษาที่แท้จริง

ในประวัติศาสตร์จีนมากมายมีผู้ให้คำปรึกษามากมายในอาณาจักรนี้ แต่ละคนก็ให้ความสนใจกับอาณาจักรทั้งห้าต่างกัน

เจี๋ยสวี่ เป็นที่ปรึกษาที่เชี่ยวชาญในอาณาจักรทั้งห้า แต่สิ่งที่เขาทำได้ดีที่สุดก็คือการแสวงหาตัวเอง ซึ่งมีน้อยคนที่สามารถทำได้ดีเช่นนี้

ไม่ต้องพูดถึงสิ่งอื่นใด ในประวัติศาสตร์ กล่าวได้ว่า นายเหนือหัวคนแรกของ เจี๋ยสวี่ ก็คือ ราชาปีศาจผู้ยิ่งใหญ่ ตงจู้, ตงจู้ ได้ตายไปแล้ว,แม่ทัพเหวินเฉิง และ หลายคนที่อยู่ภายใต้เงื้อมมือของเขาก็ตายไปแล้ว แต่ เจี๋ยสวี่ ยังมีชีวิตอยู่

หนานหยางจางซิ่ว แม่ทัพคนที่สองที่ยอมจำนนต่อ โจโฉ ภายหลังก็ถูกฆ่าตาย แต่ เจี๋ยสวี่ ยังมีชีวิตอยู่และสบายดี!

เจี๋ยสวี่ เป็นข้าราชบริพารของโจโฉ ไม่กี่คน ที่อีกฝ่ายให้ความไว้วางใจ เขายังคงมีชีวิตอยู่มาจนถึงที่ โจโฉ สามารถขึ้นครองบัลลังก์ได้สำเร็จ ถ้าตัด ซุนฮก ออกไป เจี๋ยสวี่ คือที่ปรึกษาที่ดีที่สุดของ โจโฉ แม้จะถูกเครือบแคลงในวีรกรรมหลายอย่าง แต่อีกฝ่ายก็ยังมีชีวิตรอดมาจนเสียชีวิตด้วยความเจ็บป่วยในท้ายที่สุด

หรือให้กล่าวก็คือ เจี๋ยสวี่ ถูกยกย่องให้เป็นที่ปรึกษาที่ดีที่สุดในประวัติศาสตร์ด้านนี้

แต่ตอนนี้ เจี๋ยสวี่ ได้สังหารรัชทายาทของราชาเมกาทรอนหรือก็คือเชื้อพระวงศ์ไปโทษของเขาคือถูกฆ่าล้างตระกูลเก้าชั่วโครต

แต่สิ่งที่เขาทำไปก็เพื่อลู่เฟิง

โลกนี้เป็นของ ลู่เฟิง เขาคิดจะทำอะไรกับ เจี๋ยสวี่ ก็สุดขึ้นกับการตัดสินใจของเขา

ตอนนี้ เขาได้แต่ถอนหายใจออกมายาว ๆ และ กังวลว่า ลู่เฟิง จะฆ่าเขาหรือไม่

ลิโป้ ได้ส่งข่าวให้ ลู่เฟิง อย่างรวดเร็ว และ ลู่เฟิง ก็ขมวดคิ้วเมื่อได้ยินข่าวว่า เจี๋ยสวี่ ล้างสังหารครอบครัวของ ราชาเมกาทรอน

เขาคร่ำครวญเล็กน้อยและกล่าวพูดกับลิโป้"ไปแจ้งต่อ เจี๋ยสวี่ ให้มาพบข้าที่คฤหาสน์เจ้าเมืองชั้นนอก!"

"ขอรับ!"

ลิโป้ ได้ตอบกลับอย่างรวดเร็ว แต่ดูแล้วเหมือนลู่เฟิงจะไม่พอใจ เขากังวลว่า ลู่เฟิง จะสั่งฆ่า เจี๋ยสวี่ ดังนั้นเขาจึงลังเลเล็กน้อยและกล่าวพูดขึ้น"ฝ่าบาทเหวินเหอทำเพื่อ..."

"อืม,ข้ารู้อยู่แล้ว!"

ลู่เฟิง มองไปที่ ลิโป้ และตอบกลับ"ข้ารู้ดีว่าจะจัดการเรื่องนี้ยังไง เจ้าไปแจ้งต่อ เจี๋ยสวี่เถอะ!"

"ข้าน้อยรับคำสั่ง!"

ลิโป้ ได้ถอนหายใจเล็กน้อย เขาภาวนาให้ เจี๋ยสวี่ รอดได้เท่านั้น

ลู่เฟิง ได้พาทหารของเขากลับไปที่คฤหาสน์เจ้าเมืองชั้นนอกทันที

ลู่เฟิง ได้นั่งอยู่บนพระที่นั่งของเจ้าเมืองเขาได้ปิดตาลงและถอนหายใจออกมา"เจี๋ยสวี่ เจ้าเป็นนักวิชาการพิษ และ ที่ปรึกษาที่ดีที่สุดในประวัติศาสตร์ แต่การกระทำของเจ้าคราวนี้ทำให้ข้าพบปัญหาอย่างแท้จริง!"

ราชินีเมกาทรอน และ รัชทายาทเหล่านี้ ต่างก็นสมาชิกของราชวงศ์ แต่ เจี๋ยสวี่ ได้ฆ่าคนเหล่านี้ไป

หากเป็นจักรพรรดิคนอื่น เขาจะต้องสั่งประหารเจี๋ยสวี่อย่างแน่นอน

แต่ ลู่เฟิง จะไม่ทำเช่นนั้น เจี๋ยสวี่ ทำเพื่อโลกของเขา

แต่เขาตำหนิ เจี่ยสวี่ ไป ก็คงเป็นเขาที่อาจจะรู้สึกผิดเอง

การประนีประนอมที่ดีที่สุดคือการปลด เจี๋ยสวี่ ออกจากตำแหน่ง อัครมหาเสนาบดี และ ให้ไปดำรงตำแหน่งอื่น ด้วยวิธีนี้จะทำให้ ผู้คนไม่สามารถพูดอะไรได้

แต่...

ลู่เฟิง ได้ครุ่นคิดเล็กน้อย และ ถือปากกา กับ กระดาษก่อนที่จะเขียนวิธีจัดการกับการสังหาร ราชินีเมกาทรอนและรัชทายาทของ เจี๋ยสวี่

หลังจากเขาเขียนเสร็จเขาก็ปิดผนึกและเอาตราหยกประทับลงไป

ไม่นาน เจี๋ยสวี่ ก็มาถึง

"ข้าน้อย เจี๋ยสวี่ ถวายบังคมฝ่าบาท ขอให้ฝ่าบาททรงพระเจริญอายุยิ่งยืนนาน!"