ตอนที่ 126 แตกพ่าย (ฟรี)

"ฝ่าบาท..."

ซุนฮก ได้กล่าวกระซิบ

เหมือนเขาจะเห็นว่า ลู่เฟิง กำลังตกตะลึง จึงได้กล่าวเตือนเขา

ลู่เฟิง ได้ยิ้มเล็กน้อยและเดินไปข้างหน้า"เอาล่ะ ข้ายอมรับการยอมจำนนของเจ้า!"

"ขอฝ่าบาททรงพระเจริญอายุยิ่งยืนนาน!"โฮ่วหลิน ได้คุกเข่าลงบนพื้นและกระแทกศีรษะลง

"ซุนฮก!"

"ข้าน้อยอยู่นี่พะยะค่ะ!"

"ไปจัดการรับทหารเหล่านี้เข้ามา!"

"ข้าน้อยรับคำสั่ง!"

"ลิโป้!"

"ขอรับ!"

"ให้ทหารม้าเข้าเมืองและ ฆ่า จางเป็งยี่ สังหาร คนของตระกูล จางทั้งหมด!"

"ข้าน้อยรับคำสั่ง!"

ลิโป้ ได้โบกมือขึ้นและตะโกนออกมา"ทหารม้าทุกนายบุก!"

เมื่อสิ้นเสียงของเขา ม้าสีแดงขนาดใหญ่ก็พุ่งเข้าสู่เมืองชั้นใน

ในการต่อสู้ครั้งนี้ เขารู้สึกหงุดหงิดอย่างมาก เพราะ ไม่ได้ทำการต่อสู้เป็นเวลานาน มาตอนนี้ เขามีโอกาสที่จะได้สับสังหารศัตรูด้วยง้าวของเขาแล้ว

มันได้เวลาที่เขาจะได้ระบายความโกรธ!

และ ฝ่าบาท ทรงตรัสว่าให้ฆ่าทุกคนของตระกูลจาง!

ไม่ต้องสงสัยเลยว่าจะต้องมีคนอาบเลือดไปทั่วง้าวของเขาอย่างแน่นอน!

ทหารม้าที่อยู่ด้านหลังของเขาได้ตามติดมาอย่างกระชั้นชิดและพุ่งเข้าสู่เมืองชั้นในราวกับเสียงฟ้าร้อง

"ฝ่าบาท พระองค์จะจัดการกับโฮ่วหลินยังไง?"ซุนฮก ได้มาหา ลู่เฟิง และ กล่าวถาม

ลู่เฟิง มองไปที่ โฮ่วหลิน ที่คุกเข่าอยู่บนพื้นและตอบกลับ"โฮ่วหลิน ข้าเชื่อว่าเจ้าเป็นคนที่มีความสามารถที่ดี ในอนาคต ให้ไปติดตามแม่ทัพเฒ่าเหลียนป๋อ และ ปกป้องเมืองเร้ดเมเปิ้ล!"

โฮ่วหลิน ได้ฟัง เขาก็ยิ้มอย่างขมขื่นในใจ เมืองเร้ดเมเปิ้ล เป็นเมืองที่มีขนาดเทียบเท่ากับ เมืองฉิวซาน บ้านเกิดของตระกูลโฮ่ว

นอกจากนี้เขายังอยู่ภายใต้ความดูแลของ เหลียนป๋อ แม่ทัพของ เมืองเร้ดเมเปิ้ล ถึงเขาอยากจะพัฒนาพลังของตระกูลโฮ่ว ให้กลับมาอีกครั้ง มันก็คงเป็นเรื่องยากอยู่ดี

แต่เขาก็รู้ว่านี่เป็นผลลัพธ์ที่ดีที่สุดของตระกูลโฮ่ว เพราะยังไงมันก็ยังดีกว่าการถูกทำลาย!

"คนทรยศผู้นี้รับคำสั่ง!"

ลู่เฟิง ได้พยักหน้าและกล่าวถาม"ว่าแต่ อัครมหาเสนาบดี เจี๋ย ไปไหน?"

โฮ่วหลิน ได้ตอบกลับ"ท่านอัครมหาเสนาบดีเจี๋ย ได้สั่งให้ข้าออกมายอมจำนน สำหรับสถานที่ที่เขาไปนั้น ข้าน้อยเองก็ไม่รู้ว่าเขาไปไหน"

ลู่เฟิง ได้ขมวดคิ้วเล็กน้อย เจี๋ยสวี่ คนนี้ได้จัดการแก้ไขปัญหาเสร็จแล้ว ทำไมเขาถึงยังไม่กลับมา?

เมื่อเห็น ลู่เฟิง ขมวดคิ้ว ซุนฮก ก็รีบตอบกลับ"ฝ่าบาท เหวินเหอ จะต้องรีบไปจัดการอะไรบางอย่างแน่นอน และ เขาน่าจะกลับมาเร็ว ๆ นี้"

ซุนฮก กังวลว่า ลู่เฟิง จะตำหนิ เจี๋ยสวี่ เกี่ยวกับเหตุการณ์ครั้งนี้

ลู่เฟิง ได้ยิ้มและตอบกลับ"เหวินยื่อ เจ้ากังวลมากเกินไปแล้ว"

ซุนฮก ได้ถอนหายใจออกมา โชคดีที่ฝ่าบาทของเขาเป็นคนใจกว้าง ถ้าเปลี่ยนเป็นจักรพรรดิคนอื่น ที่มีอารมณ์ฉุนเฉียว อาจเป็นไปได้ว่าจะได้เห็น จักรพรรดิสังหารข้าราชบริพารไปแล้ว

ลู่เฟิง ไม่ได้พูดอะไรและปล่อยให้ ซุนฮก ดูแลกองทัพและเฝ้าประตูอีกสามประตู จากนั้น เขาก็พากลุ่มคน 30,000 คน เข้าไปในเมืองชั้นในเพื่อปิดล้อมกองทัพของ จางเป็งยี่

ในเวลานี้ จางเป็งยี่ ก็ได้รับข่าวการยอมแพ้ของ โฮ่วหลิน ผ่านคนของเขา

"เวรเอ้ย,เจ้ามันสมควรตายเป็นล้าน ๆ ครั้ง!"

ความโกรธในใจของ จางเป็งยี่ ได้ปะทุออกมา อีกฝ่ายเลือกที่จะยอมจำนนในเวลานี้ ? ไม่เพียงเท่านั้น โฮ่วหลิน ยังทอดทิ้งเขา และไปยอมจำนนเพียงคนเดียว?

ถ้าแกคิดจะยอมจำนน อย่างน้อยก็พาข้าไปด้วย! ตอนนี้ มันได้ยอมจำนนไปแล้ว ข้าจึงเหลือกองทัพ 100,000 นายภายในมือ ดังนั้น ข้า จางเป็งยี่ ควรจะทำอย่างไร

สู้หรือว่ายอมแพ้?

แต่เขาคงไม่สามารถยอมจำนนได้อีก เพราะ โฮ่วหลิน ที่ยอมจำนนไป ใครจะรู้ว่าเขาจะพูดอะไร เพื่อเอาใจจักรพรรดิน้อยนั่น บางทีเขาอาจจะพูดเรื่องไม่ดีเกี่ยวกับตนเอง อีกฝ่าย ก็คงไม่ลังเลที่จะฆ่าเขา

จางเป็งยี่ ได้กัดฟันแน่น และสั่งให้กองทัพของเขา บุกเข้าไปทางประตูทิศตะวันตกทันที ในเวลาเดียวกัน เขาก็สั่งให้ทหารชั้นยอดกลุ่มนึงติดตามเขาไปที่บ้านของตระกูลโฮ่ว

ในเมื่อเจ้ายอมจำนนโดยไม่สนใจข้า?

เช่นนั้นข้าก็จะลากคนในตระกูลของเจ้าไปด้วย!

ตอนนี้ เขาต้องการฆ่าคนในครอบครัวของโฮ่วหลิน

อย่างไรก็ตาม ก่อนที่เขาจะมาถึง เขาก็พบกับทหารม้าเหล็กที่นำโดยลิโป้

ขณะที่ ราชาเมกาทรอน สร้างเมืองชั้นใน ถนนภายในนั้นค่อนข้างกว้างขวาง แต่ถึงอย่างนั้นมันก็ยากที่ทหารม้าจะเข้าชาร์จได้ แต่ สำหรับ ทหารม้า เพียงไม่กี่ร้อยย่อมไม่ใช่ปัญหาสำหรับเรื่องนี้

ทหารชั้นยอดของ จางเป็งยี่ ได้เกิดความกังวลและเริ่มหันหลังวิ่งหนี

"ลิโป้,ข้า จางเป็งยี่ อยู่ที่นี่แล้ว!"

เมื่อเห็น ลิโป้ จางเป็งยี่ ได้คำรามออกมา เขาได้หนีบท้องม้าและพุ่งเข้าใส่ม้าสีแดงของ ลิโป้ ด้วยความเร็วสูง

"ยิงลูกศรพลังปราณออกไป!"

ใบหน้าของ จางเป็งยี่ ได้เปลี่ยนไปอย่างมาก เขารีบสั่งให้ทหารรอบ ๆ ตัวเขาโจมตี

ทหารรอบ ๆ ตัวเขาคือองค์รักษ์พิทักษ์แม่ทัพ พวกเขาได้มาพร้อมกับลูกศรพลังปราณ

ทหารหลายสิบคนได้ง้างคันธนูและยิงออกไปเพื่อที่จะจัดการลิโป้

แต่ ลิโป้ สามารถหยุดได้ง่ายขนาดนั้น?

"ง้าวไร้เทียมทาน!"

ลิโป้ ได้ยกง้าวของเขาขึ้นมาและวาดฟันออกไป

ปั้ง!

ลูกศรพลังปราณได้ถูกทำลายอย่างรวดเร็ว

เมื่อเห็นเช่นนี้ จางเป็นยี่ รู้สึกว่าตนเองเป็นตัวตลก หากรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เขาคงนำทหาร 500,000 นาย มาพร้อมกับทหารชั้นยอด 5,000 นาย แล้ว เมื่อใช้ลูกศรพลังปราณ แม้แต่ ลิโป้ ก็คงไม่สามารถหยุดได้

น่าเสียดายที่ในโลกนี้ไม่มียาย้อนเวลากลับไป

ก่อนที่เขาจะหลบหนีเขาก็ถูกแทงเข้าที่หน้าอกโดยง้าวของลิโป้

"แม่ทัพฝ่ายศัตรู จางเป็งยี่ ตายแล้ว ใครก็ตามที่ยอมจำนนจะไม่ฆ่า!'

ทหารที่้เหลือที่เห็นร่างของ จางเป็งยี่ ถูกดึงขึ้นมาโดยง้าวของ ลิโป้ พวกเขาได้สูยเสียจิตวิญญาณต่อสู้และคุกเข่าลงบนพื้นเพื่อยอมจำนน

ลิโป้ได้จัดให้ทหารม้าส่วนหนึ่งพาคนเหล่านี้ออกไป จากนั้นก็นำทหารม้าที่เหลือตรงไปยังคฤหาสน์ของตระกูลจาง ในไม่ช้าคนกว่า 570 คน ในคฤหาส์ตระกูลจางก็ถูกสังหาร

ลิโป้ ได้สั่งให้คนของเขาตรวจหาคนของตระกูลจางให้หมดและทำการสังหาร

อีกด้านหนึ่ง เจี๋ยสวี่ ได้นำทีมนักฆ่า จินยี่เหว่ย เข้าไปยังพระราชวังฉิวซาน

เขามองไปที่ ตัวอักษรขนาดใหญ่หน้าพระราชวัง ที่สลักชื่อเอาไว้ : พระราชวังราชาเมกาทรอน

ดวงตาของ เจี๋ยสวี่ ได้เปล่งประกายเขาได้โบกมือ"ฆ่าให้หมดไม่ต้องปราณี!"

การเคลื่อนไหวของ เจี๋ยสวี่ คือการแก้ไขปัญหาของลู่เฟิงโดยสิ้นเชิง

เนื่องเพราะ ราชาเมกาทรอน มีทายาทหากเก็บเอาไว้ มันจะเป็นปัญหาในอนาคต บางคนอาจกระทั่งมองหาทางที่จะแก้แค้นลู่เฟิง

ดังนั้นวิธีที่ดีที่สุดก็คือการฆ่า

ยิ่งไปกว่านั้น ลู่เฟิง ไม่สามารถสั่งฆ่าด้วยตนเองได้ เจี๋ยสวี่ จึงต้องทำแทน เขาได้จัดการทุกอย่างเอาไว้หมดแล้ว หลังจากสังหารคนทั้งหมดเขาจะป้ายความผิดไปให้ จางเป็งยี่

เพียงใช้เวลาไม่นาน คนในพระราชวังราชาเมกาทรอนก็ถูกสังหารทั้งหมดไม่เว้นแม้แต่สัตว์เลี้ยว

โฮ่วหลิน ไม่สามารถทนต่อการสังหารโหดของ จางเป็งยี่ ได้ เขาได้นำกองทัพทั้งหมดไปยอมจำนนต่อจักรพรรดิลู่เฟิง เมื่อ พระสนมได้ยินดังนั้นก็พิโรธ และ สั่งคนในเมือง โจมตี จางเป็งยี่ และ ฆ่าตระกูบของเขา

นี่คือสิ่งที่ เจี๋ยสวี่ จัดเตรียมไว้ทั้งหมด เช่นนั้น โฮ่วหลิน ก็จะไม่เสื่อมเสียชื่อเสียงในการทรยศ บางที เขาควรจะรู้สึกขอบคุณ เจี๋ยสวี่ ที่จัดการซักความผิดเหล่านั้นให้หายไป

ปัญหาของจักรพรรดิก็ได้รับการแก้ไขเช่นเดียวกัน

หนึ่งชั่วโมงต่อมา เจี๋ยสวี่ ได้จากไปพร้อมกับ นักฆ่าจินยี่เหว่ย คนในพระราชวังทั้งหมดถูกสังหาร

ที่ประตูทิศตะวันตก รองผู้บัญชาการของ จางเป็งยี่ ได้รับคำสั่ง และ กำลังบุกไปจัดการศัตรูอย่างสิ้นหวัง

อย่างไรก็ตาม ซุนฮก ได้จัดตั้งรูปแบบพลธนูและดักเตรียมพร้อมไว้นานแล้ว

ไม่เพียงแต่การฝ่าวงล้อมจะทำให้สูญเสียทหารไปมากกว่า 30,000 นาย ภายใต้การปิดล้อมของลู่เฟิง ทำให้ทหารผู้รอดชีวิตแทบจะกลายเป็นศูนย์

พวกเขาถูกยิงด้วยลูกศiจำนวนมากก่อนที่พวกเขาจะถึงกองทัพ

"แม่ทัพฝ่ายศัตรู จางเป็งยี่ ตายแล้ว ใครที่ยอมจำนน จะได้รับการไว้ชีวิต!"