บทที่ 48 การต่อสู้ที่สะเทือนฟ้าดิน!
บทที่ 48 การต่อสู้ที่สะเทือนฟ้าดิน!
ทันใดนั้นร่างกายของกุนไท่พลันแปรเปลี่ยนไป กล้ามเนื้อทั่วทั้งร่างขยายใหญ่ขึ้น ราวกับนักรบที่ผ่านสมรภูมิรบมานับไม่ถ้วน เรือนผมสีน้ำเงินกลายเป็นสีแดงโลหิตเข้มไม่ต่างจากโลหิต ใบหน้าอันอ่อนล้าชวนง่วงเปลี่ยนเป็นดุดันแข็งกร้าวป่าเถื่อน กลิ่นอายบ้าคลั่ง และโหดร้ายแพร่กระจายออกไป!
“นะ...นั่นอะไร มันคืออะไร!”
ผู้อาวุโสระดับสูงผู้หนึ่งแตกตื่นออกมา เขาเสียการควบคุมอย่างสิ้นเชิง ทีแรกเซียวฉินทำให้เขาตกใจมากแล้ว แต่กุนไท่ทำให้เขาตกใจเสียยิ่งกว่า เพราะกลิ่นอายที่อีกฝ่ายปลดปล่อยมานั้น ทำให้เลือดในร่างกายสูดฉีดอย่างรวดเร็ว ทำให้ผิวของเขาเปลี่ยนเป็นสีแดง
“เจ้าสองคนนี้ มันตัวอะไรกันแน่! พวกมันเป็นมนุษย์แน่?” ศิษย์คนหนึ่งอุทานขึ้นตามมา
เสียงตกตะลึงของใครหลายคนดังขึ้นมาอย่างต่อเนื่อง แม้แต่ผู้นำนิกายยังรู้สึกหวาดผวาขึ้นมา แม้ความแข็งแกร่งของอีกฝ่ายจะเทียบกับตนไม่ได้ แต่กลิ่นอายของอีกฝ่ายมันทำให้เขารู้สึกกระหายอยากฆ่าใครสักคน และดื่มเลือดของมันผู้นั้น ความรู้สึกเช่นนี้ มันเป็นของผู้ที่มีจิตไม่ปกติ!
“เสี่ยวไท่! ข้ามองเจ้าไม่ผิดจริงๆ เกินกว่าที่ข้าคาดไว้เยอะมาก!
ผู้พิทักษ์กล่าวขึ้นด้วยความคาดหวัง ศิษย์บางคนที่มีระดับต่ำกว่าผู้เชี่ยวชาญ ขอบเขตผู้เยี่ยมยุทธ์ต่างเริ่มคลั่งกันแล้ว บางคนเริ่มทำร้ายร่างกายตนเอง บางคนหัวเราะอย่างน่าขนลุก
กระทั่งเกิดอาการคลุ้มคลั่งอย่างรุนแรง ถึงกลับไปหาคู่แค้นของตน และคิดไปสังหารอีกฝ่าย! ผู้อาวุโสหลายหมื่นคนรีบไปช่วยเหล่าศิษย์ทั้งหลายให้กลับมาเป็นปกติ เพื่อควบคุมสถานการณ์เอาไว้
เซียวฉินที่มีร่างกายเป็นสตรีเพศนั้นรู้สึกไม่ต่างกับผู้อื่น นางเป็นผู้ที่ยืนประจักษ์หน้ากับกุนไท่ ทำให้สัมผัสได้ถึงกลิ่นอายของอีกฝ่ายโดยตรง ไม่มีค่ายกลป้องกันเหมือนพวกที่อยู่ข้างนอก!
“เจ้าเป็นเหมือนข้าหรือ?” เสียงที่งดงามของเซียวฉินดังขึ้น
ฮ่าๆๆๆ
กุนหยูไม่ตอบ แต่กลับหัวเราะอย่างบ้าคลั่งออกมา พลังปราณแห่งความเกรี้ยวกราดระเบิดพรวดออกมา สร้างแรงกดดันให้กับฝ่ายตรงข้าม ขณะพุ่งเข้าหาหมาป่าสีดำที่กำลังสั่นสะท้านด้วยความหวาดกลัว สัญชาตญาณของสัตว์อสูรเฉียบคมเป็นอย่างมาก มันสัมผัสได้ถึงความตายจากกุนหยูได้อย่างชัดเจน
มือซ้ายกับมือขวาของกุนหยูจับไปที่ปากบน และล่างของหมาป่าสีดำ ก่อนจะใช้แรงดึงปากมันออกไปคนละทิศคนละทาง หมาป่าตัวนั้นส่งเสียงร้องอย่างเจ็บปวดก็จะสิ้นใจตาย ร่างของมันละลายกลายเป็นหมึกดั่งเดิม
“ตายซะ!”
กุนหยูพุ่งเข้าหานางอย่างรวดเร็ว พร้อมกับหมัดที่เต็มไปด้วยพละกำลังพลังมหาศาลไร้ขัดจำกัด เซียวฉินนางใช้ฝ่ามือสัมผัสที่แขนของอีกฝ่ายเพื่อเบี่ยงเบนทิศทางการโจมตีนั้นไป นางใช้อ่อนสยบแข็ง!
แต่เมื่อนางปัดการโจมตีของกุนหยูได้ กลับมีพลังแปลกประหลาดบางอย่างเข้าไปในร่างของนาง นางรีบป้องกันมันได้อย่างฉิวเฉียด เพราะไม่อย่างนั้นแล้ว ตับไตไส้พุงของนางคงระเบิดไปแล้ว
“แข็งแกร่งมาก! เจ้าเป็นใครกันแน่!”
นางกล่าวถามขึ้นด้วยความหวาดกลัวที่เพิ่มมากขึ้น ในอดีตทุกครั้งที่ออกมา นางสามารถจัดการกับทุกคนได้อย่างง่ายดาย แต่บุรุษตรงหน้าของนางนั้นมิได้เป็นเช่นนั้น มันให้ความรู้สึกเหมือนว่าตนเป็นเพียงเครื่องมือที่เอาไว้คลายความเบื่อหน่ายของอีกฝ่ายเท่านั้น!
“ข้ากุนหยู! พี่ชายของมัน”
กุนหยูตอบกลับไป สายตาจับจ้องไปที่อีกฝ่ายราวกับสัตว์ร้ายที่กำลังจะขย้ำเหยื่อ
“เจ้าเป็นเหมือนข้าอย่างนั้นหรือ?”
นางสงสัยในตัวตนของบุรุษตรงหน้านางอย่างมาก
“เลิกพูดคุยเสีย ข้าไม่ได้ออกมาเนินนาน ข้ามีเพียงความปรารถนาในการสู้เท่านั้น ข้าต้องการเลือด! โดยเฉพาะสตรีเพศกลิ่นเลือดของเจ้า มันทำให้ข้ากระหายอยากสูบออกจากร่างของเจ้า!”
กุนหยูส่งเสียงออกมาอย่างน่าขนลุก
วิชาระดับชนชั้นสูง ขั้นต้น! เพลิงปีศาจผลาญโลหิต!
นางใช้วิชาต่อสู้ของตนเองออกมา วิชาของนางนั้นเป็นถึงระดับชนชั้นสูง ความแข็งแกร่งของมันนั้นทำให้ระดับสามัญชนมิอาจเทียบได้
เปลวเพลิงสีดำทะยานขึ้นสู่ฟากฟ้า ก่อนจะลามไปทั่ว ส่งผลกุนหยูติดอยู่ภายในนั้น จนไม่สามารถออกไปได้
วิชาระดับชนชั้นสูง ขั้นต้น! มรณะผลาญอเวจี!
เพลิงสีดำมากมายก่อตัวเป็นขวานขนาดใหญ่เล่มหนึ่ง มันผ่าลงมาที่กุนหยูอย่างน่าหวาดหวั่น อากาศโดยรอบเกิดสั่นไหวอย่างรุนแรง เปลวเพลิงทมิฬที่มีความร้อนมากกว่าเปลวเพลิงปกติถึงสิบเท่า สามารถเผาได้แม้กระทั่งเหล็กชั้นดี!
วิชาระดับชนชั้นสูง ขั้นต้น! ความโกธรเกรี้ยวของเทพอสูร!
ตูมมม!
พลังต่อสู้รอบตัวของกุนหยูทะยานสูงขึ้นอย่างน่าตกใจ แรงกดดันแพร่กระจายไปทั่ว ถึงขนาดทำให้ผู้เยี่ยมยุทธ์บางคนตกใจ และหายใจติดขัดออกมา หมัดของชายหนุ่มมีปราณสีแดงโลหิตปรากฏขึ้น ปราณสีแดงนั้นมันราวกับเป็นสิ่งมีชีวิต มันมีใบหน้าของปีศาจกำลังร้องโหยหวนให้ความรู้สึกขนลุกขนพอง หมัดนั้นพุ่งเข้าหาขวานเพลิงนั้นก่อนจะเกิดการปะทะกัน
ตูมมมม!
พลังมหาศาลระเบิดออกมาจากการปะทะ มันเกิดระลอกคลื่นกวาดผ่านไปทั่วทั้งลานประลอง ทันใดนั้นเอง มีร่างหนึ่งกระเด็นออกมาจากการปะทะ นั่นคือเซียวฉิน!
นางกระอักเลือดออกมา อาการบาดเจ็บของนางไม่มากนัก สายตาจับจ้องมายังกุนหยูที่ไม่แม้แต่จะขยับเลยแม้แต่น้อย แต่นางยังคงไม่ยอมแพ้อีกฝ่าย
“เจ้ายังไม่ยอมแพ้อีก? แม้ข้าจะฆ่าเจ้าไม่ได้ แต่ข้าสามารถทำให้เจ้าบาดเจ็บหนักได้! ฮา ฮ่าๆๆๆๆ” กุนหยูหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง ก่อนที่พลังปราณจะยิ่งระเบิดรุนแรงขึ้น
วิชาระดับชนชั้นสูง ขั้นต้น! ค้อนแห่งความพิโรธ!
ครืนนนน!
บังเกิดค้อนสีแดงขนาดใหญ่ มันครอบคลุมผืนฟ้าเอาไว้ ก่อนจะฟาดมาที่นางอย่างหนักหน่วง
ปัง!
ร่างของนางกระเด็นอีกครั้ง ก่อนจะมีสายโลหิตไหลออกมาตรงมุมปาก แล้วร่างที่เป็นสตรีนั้นกลับกลายเป็นบุรุษอีกครั้ง!
กุนหยูยิ้มเยาะออกมา ก่อนที่ร่างของกุนไท่จะกลับมาเป็นเหมือนเดิม กุนไท่ที่ได้กลับร่างแล้วนั้น เขามองไปที่อีกฝ่ายอย่างอับจนหนทาง ก่อนจะทำให้อีกฝ่ายมาอยู่ในท่านั่ง และช่วยรักษาอาการบาดเจ็บเบื้องต้น
เซียวฉินฟื้นขึ้นมา พร้อมกับเห็นว่ากุนไท่ได้อย่างช่วยเหลือตนเอาไว้ เขาจึงกล่าวขอบคุณออกมา แล้วหันไปมองผลงานของตนเองที่ได้ทำเอาไว้ ก่อนที่พวกเขาทั้งสองจะหัวเราะออกมาอย่างพร้อมเพรียงกัน เพราะลานประลองที่ใช้ต่อสู้พังพินาศไปหมด!
