บทที่ 289 ขึ้นภูเขา
บทที่ 289 ขึ้นภูเขา สือตูเหล่ยยืนเอามือไพร่หลัง เขากวาดสายตาไปทั่วบรรดาอัจฉริยะชั้นยอด นั้นรวมไปถึงหลี่ฟู่เฉินด้วย ก่อนจะยิ้มจางๆ ด้วยความสามารถของเขาในตอนนี้ เขาจึงไม่จำเป็นต้องพิจารณาถึงความเป็นไปได้ที่จะพ่ายแพ้เลย ในสายตาของเขา ไม่มีใครเป็นต่อสู้ของเขา ไม่แม้แต่กระทั้งราชาไร้เคลื่อไหวและราชาแส้ทอ...
