ตอนที่ 108
ตอนที่ 108 อาจเป็นเพราะทั่วทั้งร่างเขาเต็มไปด้วยบาดแผลฟกช้ำดำเขียว ไป๋หลี่จีหรานจึงเหนื่อยล้าเกินกว่าจะอธิบายสิ่งใด เขานอนนิ่งอยู่เช่นนั้นราวกับหญ้ากอน้อยที่เหี่ยวเฉา รองรับคำดุด่าดูถูกจากอีกฝ่ายอย่างน่าสงสารนัก หลังจากไป๋จือเยี่ยนพูดจนจบ เขาก็มองคนที่ยืนอยู่ชั้นบน “เจ้าจะอารมณ์เสียมากเท่าไหร่ก็เรื่...