LCEW เล่มที่ 1 ตอนที่ 26 - ผู้พันแห่งเมืองพระจันทร์เงิน
เล่มที่ 1 ตอนที่ 26 - ผู้พันแห่งเมืองพระจันทร์เงิน
หญิงสาวที่อยู่ข้างหลังเสวี่ยกี๋ดูเด็กกว่าฉัน เธอน่าจะมีอายุประมาณราวๆ 13 ปี แต่ร่างกายของเธอนั้นมีส่วนโค้งผิดธรรมชาติ แม้เธอจะตัวเตี้ยกว่าเสวี่ยกี๋ แต่หน้าอกของเธอสร้างความดึงดูดสายตาของทุกคนมากกว่าใบหน้าของเธอ
หญิงสาวบริสุทธิ์คนนั้นสวมเครื่องแบบทหาร สีผมบรอนที่ถูกถักเปีย 2 ข้างช่วยทำให้เธอดูน่ารัก ขณะที่เธอมองไปรอบๆด้วยความอยากรู้อยากเห็น สายตาของเธอเหมือนคาดหวังจะเจอใครสักคน เธอกำลังคาดหวังอะไร?
ถัดจากเด็กหญิงคนนั้น ก็เป็นเด็กหญิงที่มีความสูงผิดปกติซึ่งเธอก็ยืนอยู่ด้านหลังหมิงหยู เธอดูมีอายุแก่กว่า น่าจะประมาณ 20 ปี เธอทั้งผอมและสูง มีสีหน้าที่เคร่งขรึม ผมยาวที่ถูกรวบให้เป็นหางม้าส่งเสริมความสูงให้เธอดูราวกับคนสูง 5 ฟุต 9 นิ้ว
เธอกอดอกขณะที่เดินตามหลังหมิงหยู เธอดูจะไม่ตื่นเต้นเท่ากับเด็กสาวที่อยู่ข้างๆเธอ ในทางตรงกันข้าม เธอมีภาพลักษณ์ค่อนข้างเคร่งขรึมและไม่มีความสุข หากราฟเฟิลที่เป็นชายแต่คนภายนอกอาจสับสนว่าเป็นหญิง เธอก็คงจะไม่ต่างกัน เพราะภาพรวมแล้วเธอดูหล่อเหลาสมเป็นทหาร
ผู้คนจากเมืองโนอาห์ยืนขนาบข้างทางเดินทั้งสองฝั่ง
"เธอเป็นใคร?"ฉันชื่อนิ้วตรงไปยังผู้อาวุโสที่อยู่ด้านข้างเจ้าหญิงอาร์เซนอลขณะที่ฉันถามราฟเฟิล
เขามองตามนิ้วมือของฉันและตอบว่า "นั่นคือผู้อาวุโสอลูฟา นักปราชญ์แห่งเมืองของเรา ส่วนเด็กหญิงคนนั้นคือเสวี่ยหญิง แล้วผู้หญิงอีกคนนึงคือพี่สาวมีอา พี่สาวมีอาเป็นคนดุมาก ทางที่ดีเธออย่าพยายามทำให้ผู้หญิงคนนั้นโกรธเป็นการดีที่สุด"ราฟเฟิลตอบด้วยความเป็นห่วง ราวกับว่าในอดีตเขาเคยเผชิญหน้ากับความโกรธที่มาจากตัวของพี่สาวมีอา
เมื่อเสวี่ยกี๋และเด็กผู้หญิงคนอื่นๆเดินออกไป ก็มีชาย 2-3 คนที่อยู่ในชุดทหารตามหลังพวกเธอ ดวงตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความชื่นชม หรืออาจจะเขินอายเกินกว่าจะกล้ามองหญิงสาวเหล่านี้ เช่นเดียวกับราฟเฟิล
"เด็กผู้ชายเหล่านั้นเป็นทหารที่มาจากกองสอดแนมของลุงเมสัน พวกเขาคือนักสู้ที่คอยปกป้องเมืองโนอาห์ "ขณะที่ราฟเฟิลเห็นฉันมองเด็กชายเหล่านั้นด้วยความสงสัย เขาก็รีบแนะนำให้ฉันได้รู้จัก ฉันมองไปที่เด็กผู้ชายเหล่านั้นเพราะว่าพวกเขาแตกต่างจากคนอื่นๆที่ยืนอยู่ในจัตุรัส พวกเขามีความเป็นทหารเหมือนแฮรี่และไม่ได้ผอมซีดแห้งกะหร่อง
"พวกเขาเป็นพวกเหนือมนุษย์ด้วยหรือ? เหมือนกับหมิงหยู?"ฉันถามราฟเฟิล
ราฟเฟิลพยักหน้าด้วยความภาคภูมิใจ "ถูกต้อง พวกเขามีหน้าที่ออกค้นหาทรัพยากรให้พวกเราที่อยู่ในเขตรังสี พวกเขาคือวีรบุรุษของเมืองโนอาห์!!"ราฟเฟิลกล่าวด้วยน้ำเสียงและดวงตาอันแสดงออกถึงความภาคภูมิ แต่ก็แฝงไปด้วยความอิจฉาอยู่ในตัว ดูเหมือนเขาจะอิจฉาเด็กหนุ่มเหล่านั้นที่สามารถออกไปค้นหาทรัพยากรได้โดยไม่ต้องเกรงกลัว
'หน่วยสอดแนม'เป็นชื่อที่น่าสนใจ พวกเขาเป็นทหารในหน่วยของลุงเมสัน แล้วก็ดูมีพลังมาก นอกจากนี้ พวกยอดมนุษย์ย่องดูดีกว่าคนธรรมดา มันเหมือนกับการวิวัฒนาการ
เจ้าหญิงอาร์เซนอลและเหล่าคณะหยุดอยู่ที่ท่าเรือ และยิ้มให้กับผู้มาเยือน "ยินดีต้อนรับ ผู้พันชาร์จาห์ มีอะไรให้เราช่วยหรือไม่?"
ฉันประหลาดใจมากที่เจ้าหญิงอาร์เซนอลรู้จักกับคนของเมืองพระจันทร์เงิน ไม่อย่างนั้นเธอก็คงไม่รู้จักชื่อของผู้มาเยือน มันจึงบอกได้ดีว่าเมืองโนอาห์และเมืองพระจันทร์เงินมีการติดต่อถึงกัน
ยิ่งฉันอยู่โลกนี้นานเท่าไหร่ คำถามก็ยิ่งผุดขึ้นมาในหัวของฉันมากเท่านั้น
ชาร์จาห์ยิ้มและมองไปที่เจ้าหญิงอาร์เซนอล "พวกเราต้องขออภัย เจ้าหญิง ผมอยากจะถามคนของคุณหน่อยว่าภูเขาเห็นก็สวยหลบหนีของเมืองพระจันทร์เงินบ้างหรือไม่? เมืองของคุณอยู่ใกล้จุดตกมากที่สุด"
"ไม่เลย"เจ้าหญิงอาร์เซนอลยิ้มและส่ายหน้า
ชาร์จาห์ยิ้มตอบ "จริงหรือ?"
เจ้าหญิงอาร์เซนอลดูสงบนิ่ง การแสดงออกของเธอช่างเป็นธรรมชาติ ฉันชื่นชมเจ้าหญิงจากใจจริงเพราะการจับผิดคนที่เสแสร้งแกล้งเป็นสงบมันง่ายมาก อย่างไรก็ตาม ความใจเย็นของเธอคงจะเป็นสาเหตุที่ทำให้การแสดงออกของเธอนั่นดูเป็นธรรมชาติ ไม่น่าแปลกใจเลยว่าทำไมคนของเธอจึงให้ความเคารพกับเธอ ผู้ชายหลายคนเองก็ชื่นชมเธอ เสน่ห์ของเธอสามารถดึงดูดใจชายทุกคนได้อย่างไม่ต้องสงสัย
"ผู้พันชาร์จาห์ คุณกำลังคิดว่าฉันโกหกใช่หรือไม่? เมืองโนอาห์เป็นเพียงเมืองขนาดเล็ก ถ้าคุณไม่เชื่อแล้วอยากจะตามหาก็เชิญ"เจ้าหญิงอาร์เซนอลผายมือออกไปด้านข้าง ใบหน้าของเธอยิ้มแย้มแทรกไปด้วยความเย็นชา
ผู้พันชาร์จาห์แลดูอึดอัด จากนั้นเขาก็กระพริบตาแล้วยิ้มอีกครั้ง "เจ้าหญิง คุณพบเจอใครน่าสงสัยหรือไม่?"
เจ้าหญิงอาร์เซนอลขยับมือกลับที่เดิมแล้วมองไปที่ด้านข้างชาร์จาห์ "ไม่มีเลย ในช่วง 2-3 วันที่ผ่านมานี้ ไม่มีคนแปลกหน้าคนใดผ่านเมืองโนอาห์เลย"
ผู้พันชาร์จาห์ยิ้มเจื่อนๆแต่ก็ไม่ได้แสดงสีหน้าสงสัยใดๆ เขายังคงปฏิบัติต่อเจ้าหญิงอาร์เซนอลด้วยความเคารพ "เอาล่ะ ถ้าหากมีคนแปลกหน้าผ่านมาที่เมืองโนอาห์ ก็โปรดระวัง บุคคลผู้นี้อันตรายมาก"
"โอ้?"เจ้าหญิงอาร์เซนอลหันมองชาร์จาห์ด้วยท่าทางสงสัย "คนแบบใดกันที่ทำให้ผู้คนเมืองพระจันทร์เงินรู้สึกถูกคุกคามได้?"
เมื่อเจ้าหญิงอาร์เซนอลกล่าวเช่นนั้น ราฟเฟิลก็มองมาที่ฉันด้วยความตกใจ
ผู้พันชาร์จาห์ยิ้มจางๆและกล่าวว่า "เพราะเขาขโมยกระสวยหลบหนีของเรา"
เจ้าหญิงอาร์เซนอลยิ้ม "ถ้าหากเขาขโมยของที่เป็นของเมืองพระจันทร์เงินได้ เขาก็คงจะอันตรายจริงๆ"
ฉันเหมือนกำลังถูกเมืองโนอาห์ประณาม ทั้งๆที่คนขโมยกระสวยหลบหนีจริงๆไม่ใช่ฉัน แปลเป็นลุงเมสันและแฮรี่!! ฉันหันขวับไปมองแฮรี่ ซึ่งยิ้มกลับมาด้วยรอยยิ้มอันชั่วร้าย "ไวฟุ เธอหันมามองผมอีกแล้ว ผมรู้ ผมรู้ว่าเธอคงอดใจไม่ไหวจะต้องหันมามอง"
ชิ!! ฉันหันหน้าหนีทันทีและสาบานว่าจะไม่หันไปมองเขาอีก!!
โอ้วใช่แล้ว ราฟเฟิลที่ยืนอยู่ข้างฉันก็เป็นหนึ่งในผู้สมรู้ร่วมคิดเช่นกัน ตอนนี้กระสวยหลบหนีของเมืองพระจันทร์เงินถูกรื้อเครื่องจนจำรูปเดิมไม่ได้แล้ว
"เขาเป็นคนลักพาตัวเธอไปหรือเปล่า?"ราฟเฟิลถามฉันและฉันก็ส่ายหน้า "ไม่ คนคนนั้นชื่อว่าซิงชวน"
"ซิง!!"ราฟเฟิลร้องอุทานด้วยความตกใจ เขารีบเอามือปิดปากตัวเอง ฉันมองเขาด้วยสีหน้าสับสน "นายเป็นอะไรไป?"
ดวงตาสีฟ้าอมเทาของเขาเบิกกว้างด้วยความไม่อยากเชื่อ เขาเหลือบมองเจ้าหญิงอาร์เซนอลที่ยืนอยู่ท่าเรือแล้วหันกลับมามอง "แน่ใจหรือ? องค์ชายซิงฉวนไม่ใช่คนที่จะทำอะไรแบบนั้น"
ฉันรู้แล้ว!! ทุกคนบนโลกคงโดนเขาหลอก!!
"หึ เขาจะไม่ทำได้ยังไง?"ฉันพบว่าเรื่องนี้ช่างน่าตลกนัก "จะเชื่อไม่เชื่อก็แล้วแต่นาย"
เขามองมาที่ฉันแล้วหันกลับไปมองเจ้าหญิงอาร์เซนอล สายตาของเขาเต็มไปด้วยความสงสัย จากนั้นเขาก็กระซิบบอกว่า "อย่าให้เจ้าหญิงอาร์เซนอล รู้เรื่องนี้เด็ดขาด"
สีหน้าของฉันเต็มไปด้วยความสงสัย และเขาก็ไม่พูดอะไรต่อ เขาทำหน้ามุ่ย "มันเป็นไปได้อย่างไร? องค์ชายซิงฉวนที่แสนสุภาพ…"
สุภาพ!! ถูกต้อง!! เขาโคตรจะสุภาพ!! ฉันถึงได้หลงกล!! มันสมควรแล้ว!!
"ถ้าหากพวกเราพบเจอกระสวยหลบหนีของเมืองพระจันทร์เงิน หรือใครก็ตามที่น่าสงสัยตามที่ผู้พันชาร์จาห์บอก เมืองโนอาห์จะรีบติดต่อกลับไปทันที พวกเราพร้อมจะให้ความร่วมมือเต็มที่ ในการกู้คืนทรัพย์สินของเมืองพระจันทร์เงิน"เจ้าหญิงอาร์เซนอลกล่าวด้วยรอยยิ้ม
ฉันตกใจมาก เจ้าหญิงอาร์เซนอลช่างน่าประทับใจเกินไปแล้ว!!
