เล่มที่ 14 บทที่ 37
“ขอบคุณที่ออมมือ” หยางอี้กล่าวขึ้นมาพร้อมกับเก็บกระบี่สีดำกลับไปด้วยรอยยิ้ม เห็นท่าทีเช่นนี้กุ้ยเหรินเหยาขัดข้องใจยิ่งนัก รับหน้าที่ขัดขวางชั้นปฐพีคนหนึ่งสมควรจะง่ายเสียยิ่งกว่าง่าย ใครจะไปคิดว่าผลจะออกมาเป็นเช่นนี้? “ยอมแพ้แล้ว? กุ้ยเหรินเหยายอมแพ้แล้วจริงๆ?” “นี่...ทำไมล่ะ? กุ้ยเหรินเหยายังพอสู้ต่...