บทที่ 77
หมัดขวาต่อยเข้าไปที่หน้าท้องอย่างรวดเร็ว ตามติดมาด้วยหมัดซ้าย เปรี้ยง เปรี้ยง เปรี้ยง เสียงดังลั่น ปราณสายฟ้าเผาหน้าท้องจนมีกลิ่นไหม้ หานนั้งเง็กร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด แต่ทว่าหมัดทั้งสองก็ยังไม่มีท่าทีว่าจะหยุดแต่อย่างใด ยังคงกระหน่ำต่อยอย่างไม่ลดละ ทันใดนั้นหานนั้งเง็กก็คุกเข่าลงด้วยความเจ็บปวด ไ...