ตอนที่ 69 โอกาสอัญเชิญอย่างกระทันหัน (ฟรี)

"นี่...ข้าน้อยไม่รู้ แต่สิ่งที่แปลกก็คือ ผู้เชี่ยวชาญที่ถูกนำมาโดยนิกายหยุนกงพบเส้นทางที่พวกเราขนย้ายเสบียงได้อย่างแม่นยำ ทำให้ พี่น้องจินยี่เหว่ยของข้า ถูกฆ่าตายไปห้าร้อยสามสิบคน ทั้งยังมีทหารองค์รักษ์กว่าพันคนถูกฆ่าตายอีกด้วย!"

"ตอนนี้ ข้าน้อยกำลังส่งผู้ใต้บังคับบัญชาไปตรวจสอบสาเหตุ!"

"เวรเอ้ย!"

เกาชุนได้สูดลมหายใจเข้าลึกและตะโกนขึ้นอย่างรวดเร็ว"จัดเตรียมทัพทหารม้าผู้ภักดีหนึ่งพันคนและติดตามข้าไปที่นิกายหยุนกง วันนี้ข้าจะล้างบางพวกมันซะ!"

"ขอรับ!"

หลังจากที่เกาชุนมอบเรื่องการปกป้องเมืองให้กับ หานเซิ่น เขา และ เติ้งฉีหยุน ก็ออกเดินทางอย่างรวดเร็วและมุ่งหน้าไปที่นิกายหยุนกง

ในเวลาเดียวกันเมืองหลวงของอาณาจักรหนานซาน ซุนฮก ก็ได้รับข่าวการปล้นเสบียง

เขาได้ขมวดคิ้วเล็กน้อย"ส่ง จินยี่เหว่ย ไปตรวจสอบ ข้าให้เวลาพวกเขาหนึ่งวันเพื่อหาตัวคนที่ทำข้อมูลรั่วไหลมาให้ได้ หากไม่แล้ว คนที่รับผิดชอบเรื่องนี้่ทั้งหมดจะต้องไปขอโทษเป็นการส่วนตัวต่อหน้าฝ่าบาท!"

"ขอรับ!"

ทหารตรงหน้าของเขาได้ตัวสั่นและรีบร้อน

ทุกวันนี้หลายคนในเมืองได้ต่อต้าน ซุนฮก บางคนกระทั่งขัดขวางเขาไม่ให้เตรียมพร้อมสำหรับการทำสงคราม แต่ในที่สุดคนเหล่านี้ก็ถูกสังหารโดยไม่มีข้อยกเว้นรวมถึงครอบครัวของพวกเขาด้วย

ทรัพย์สินทั้งหมดของคนเหล่านั้นได้ถูกยึดเก็บเข้าสู่คลังหลวง

สิ่งนี้ทำให้ทุกคนในเมืองตระหนักได้ว่า ซุนฮก ก็คือ ทรราช ที่รับใช้ ลู่เฟิง

ทำให้เหล่าขุนนางของราชสำนักไม่กล้าที่จะขัดขืนเขา

เพราะพวกเขากลัวว่า ซุนฮก จะลงดาบพวกเขา

หลังจากที่คน ๆ นี้ไปแล้ว ซุนฮก ก็บ่นพึมพัมออกมา"แม่ทัพเกา คงไม่สามารถต่อสู้ปกป้องเมืองว่านเหอได้แน่หากขาดเสบียงและอุปกรณ์ป้องกัน นอกจากนี้ ข้าไม่สามารถหาเสบียงและอุปกรณ์สำรองได้ทัน ดูเหมือนว่าข้าจำเป็นจะต้องมุ่งหน้าไปที่ นิกายหยุนกงเป็นการสว่นตัว!"

"จัดเตรียมทหารองค์รักษ์ห้าพันนายแล้วตามข้าไปที่นิกายหยุนกง!"

"ขอรับ!"

ทหารม้าใช้เวลาหนึ่งวันจากเมืองว่านเหอไปที่นิกายหยุนกง ส่วนทหารราบเองก็ใช้เวลาหนึ่งวันจากเมืองหลวงไปถึงนิกายหยุนกง

วันต่อมา ซุนฮก ก็มาถึงเชิงเขาของนิกายหยุนกง และ พบ เกาชุนระหว่างทาง

"แม่ทัพเกา?"

ซุนฮก ได้จ้องมองไปที่ เกาชุนด้วยความประหลาดใจก่อนที่จะกล่าวถาม"แม่ทัพเกา ไม่ใช่ว่าท่านทำหน้าที่ปกป้องเมืองว่านเหอ แล้วทำไมถึงมาอยู่ที่นี่ได้?"

"ข้าได้มอบหน้าที่ให้ทหารที่เชื่อใจได้แล้ว วันนี้ข้ามาเพื่อล้างบางนิกายหยุนกงและหาเสบียงที่ถูกปล้นไปของเรา!"เกาชุน ได้กล่าวพูดอย่างเคร่งขรึม

เมื่อ ซุนฮก ได้ยินดังนั้นเขาก็ตำหนิตัวเอง"เรื่องนี้เป็นความรับผิดชอบของ เหวินยื่อ ถ้าข้าระวังมากกว่านี้ เสบียงก็คงไม่ถูกดักปล้น"

"เรื่องนี้เอาไว้ค่อยคุยกันภายหลัง ตอนนี้พวกเรามาร่วมมือกันทำลายนิกายหยุนกงกันก่อนเถอะ!"

"เช่นนั้นก็ดี!"

เกาชุน และ ซุนฮก นักรบขั้นเชื่อมจิตวิญญาณทั้งสองคนได้ควบม้าไปพร้อมกับทหารหกพันนายที่ติดตามอยู่ที่ด้านหลังของเขา

ในไม่ช้าพวกเขาก็มาถึงนอกประตูนิกายหยุนกง ดูเหมือนว่าพวกเขาจะจัดตั้งอาคมป้องกันเอาไว้ด้านนอกนิกาย

"ดูเหมือนว่าพวกมันจะเตรียมการไว้อยู่ก่อนแล้ว"

ซุนฮก ได้ขมวดคิ้วและกล่าวพูดขึ้น"แม่ทัพเกา ข้าจะทำลายอาคมนี้เอง!"

"ไม่จำเป็น ข้าจะทำให้มันจบในทีเดียว!"

เกาชุนได้กระโดดขึ้นไปบนอากาศพร้อมกับคำรามออกมาดาบยาวในมือของเขาได้ถูกฟันออกไป

เพร้ง!

เกาชุน มีความแข็งแกร่งระดับ 7 ขั้นเชื่อมพลังจิต อาคมพลังที่ถูกวางเอาไว้ได้แตกออกอย่างรวดเร็ว

"ใครมันกล้าที่จะส่งเสียงรบกวนด้านนอกนิกายหยุนกงของข้า!"

ในนิกายหยุนกงได้มีเสียงคำรามออกมา เจ้านิกายหยุนกง พร้อมกับ อาวุโสอีกสองคน ได้ปรากฏตัวขึ้น

ทั้งสามคนนี้ล้วนเป็นนักรบระดับ 3 ขั้นเชื่อมพลังจิตวิญญาณ พวกเขาแต่ละคนแข็งแกร่งมาก

เกาชุนได้จ้องมองไปที่ทั้งสามคนอย่างไม่ใส่ใจ"ท่านเสนาบดีซุน หน้าที่สังหารคนจากนิกายหยุนกง คงต้องยกให้ท่านจัดการแล้ว ข้าจะจัดการ ตาเฒ่าสามคนนี้เอง!"

"เข้าใจแล้ว!"

ซุนฮก ได้โบกมือและตะโกน"ฆ่าพวกมันทุกคนไม่ต้องปราณี!"

"ฆ่า!"

ภายใต้การนำของซุนฮก ทหารมากกว่าหกพันนายได้พุ่งเข้าไปในนิกายหยุนกงและเริ่มการสังหารหมู่

"หยุดซะ!"

เจ้านิกายหยุนกง ที่เห็นเช่นนั้น ก็ได้คำรามออกมาและต้องการจะหยุดคนเหล่านั้น

แต่ความเร็วของเกาชุนนั้นเร็วกว่ามากเขาได้ถูกฟันใส่หน้าอกในพริบตา

ปั้ง!

ความแข็งแกร่งของ เจ้านิกายหยุนกงนั้น คือระดับ 3 ขั้นเชื่อมจิตวิญญาณ พลังของเขาไม่ได้อ่อนเเอ เเต่เมื่อเผชิญหน้ากับเกาชุน เขานั้นอ่อนเเอเกินไป

เกาชุน ได้สังหาร เจ้านิกายหยุนกง และ เฉือนเขาเป็นชิ้น ๆ

เมื่ออาวุโสสองคนเห็นเช่นนั้น พวกเขาก็พยายามจะวิ่งหนี แต่พวกเขาก็ไม่สามารถหลบหนีการตามล่าของเกาชุนไปได้ก่อนที่จะเสียชีวิตลง

ในไม่ช้า เกาชุนก็เริ่มการสังหารหมู่ด้วย

ในเวลาไม่ถึงสี่ชั่วโมงทุกคนบนนิกายหยุนกงทั้งหมดได้ถูกสังหารลง

"รายงานท่านแม่ทัพ หลังจากตรวจค้นนิกายหยุนกงทั้งหมดแล้วไม่พบเสบียงและอุปกรณ์ป้องกันของพวกเราเลย!"

"ให้ตายเถอะ! หรือว่า พวกมันจะเผาเสบียงและอุปกรณ์ป้องกันของเราไปแล้ว!"เกาชุนเต็มไปด้วยความโกรธ

"ไม่น่าจะเป็นไปได้!"

ซุนฮก ได้สั่นศีรษะทันที"อุปกรณ์และเสบียงที่ข้าส่งไปครั้งนี้นั้นเพียงพอที่จะทำให้กองทัพของท่านยืนหยัดต่อสู้ได้เป็นเวลากว่าครึ่งเดือน หากพวกเขาต้องการจะเผามันไม่น่าจะสามารถทำได้ในเวลาสองสามวัน! นอกจากนี้ นิกายหยุนกงยังคงมีกำลังคนไม่พอ พวกเขาจะต้องซ่อนมันที่ไหนสักที่เป็นแน่"

"แต่พวกเขาจะซ่อนอุปกรณ์จำนวนมากได้ที่ไหน?"เกาชุนขมวดคิ้วเล็กน้อย

หลังจากลังเลเล็กน้อยเกาชุนและซุนฮก ก็ได้กล่าวพูดพร้อมเพรียงกัน"แหวนเก็บของ!"

ทั้งสองคนได้มองหน้ากันและยิ้ม"มันต้องเป็นแหวนเก็บของแน่ ๆ นอกจากคำอธิบายนี้ก็ไม่มีเหตุผลอื่นอีก!"

"ใช้แล้ว นิกายหยุนกง ก่อตั้งมาเป็นระยะเวลาหลายร้อยปี ในแง่ของรากฐานพวกเขา ย่อมหยั่งรากลึกมากกว่า อาณาจักรหนานหยานของพวกเรา เป็นไปไม่ได้ที่พวกเขาจะไม่มีแหวนเก็บของ!"

"ส่งคำสั่งให้ทุกคนมองหาสถานที่เก็บทรัพย์สมบัติของนิกายหยุนกง!"

"ขอรับ!"

ในไม่ช้าพวกเขาก็พบห้องสมบัติและยังพบแหวนเก็บของสามวงในเวลาเดียวกัน ตามที่คาดไว้พวกมันมีเสบียงและอุปกรณ์ป้องกันที่ถูกดักปล้นไปอยู่

"ฮ่าฮ่า,เยี่ยมมาก ด้วยอุปกรณ์ป้องกันเมืองขนาดนี้ทำให้เราสามารถต้านทานพวกมันได้นานกว่านี้แน่นอน!"เกาชุน รู้สึกตื่นเต้น

ซุนฮก ได้พยักหน้าและเต็มไปด้วยรอยยิ้ม"แม่ทัพเกา ท่านรีบกลับไปที่เมืองว่านเหอ เถอะ ข้ายังต้องกลับไปที่เมืองหลวงเพื่อแก้ไขปัญหาบางอย่าง"

เกาชุน รู้ว่า ซุนฮก หมายถึงอะไรเขาได้พยักหน้า"เสนาบดีซุน ท่านไม่ต้องกังวล ข้าเชื่อว่าท่านย่อมสามารถแก้ไขปัญหานี้ได้!"

ซุนฮกได้พยักหน้าและตอบกลับ"แน่นอน ข้าจะไม่ทิ้งปัญหาให้ฝ่าบาทอย่างเด็ดขาด!"

เกาชุน ไม่ได้พูดอะไรต่อ เขารีบกลับไปที่เมืองว่านเหอพร้อมกับทหารม้าของเขา

ซุนฮกเองก็นำทหารองค์รักษ์กลับไปที่เมืองหลวง

"ติ๊ง ขอแสดงความยินดีต่อโฮสต์ที่ปฏิบัติภารกิจหลักสำเร็จ : ทำลายนิกายหยุนกง!"

"ติ๊ง ขอแสดงความยินดีต่อโฮสต์ ได้รับรางวัลภารกิจโอกาสในการอัญเชิยสามครั้งและโอกาสในการอัญเชิญอาวุธวิเศษหนึ่งชิ้น!"

ลู่เฟิง ที่กำลังเดินทางไปพร้อมกับกองทัพทหารม้าผู้ภักดี 30,000 นาย จู่ ๆ เขาก็ได้ยินเสียงแจ้งเตือนจากระบบ

"เมื่อไหร่กันที่ฉันทำลายนิกายหยุนกงสำเร็จ?"

ลู่เฟิง วางแผนจะหาเวลาแก้ไขปัญหานิกายหยุนกง แต่ก่อนที่เขาจะทำอะไรอาณาจักรซีหยางก็ส่งกองทัพมาบุกรุกทำให้เขาปล่อยปัญหาเรื่องนิกายหยุนกงไปแล้ว แต่เขาไม่คิดเลยว่าภารกิจของเขาจะได้รับการแก้ไขแล้ว?

"ติ๊ง นิกายหยุนกง ได้ส่งคนไปดักปล้นเสบียงที่ถูกส่งจากเมืองหลวงไปยังเมืองว่านเหอ ทำให้ เกาชุน และ ซุนฮก ตื่นตัว พวกเขาได้ร่วมมือกันเพื่อทำลายนิกายหยุนกง!"ระบบได้กล่าวแจ้ง

จู่ ๆ ลู่เฟิง ก็ตระหนักได้ว่านิกายหยุนกงกำลังมองหาความตายอย่างแท้จริง กล้าที่จะดักปล้นเสบียงของกองทัพ ไม่แปลกใจ ที่เกาชุน และ ซุนฮก จะลงมือด้วยตัวเอง

ด้วยความแข็งแกร่งของทั้งสองคนนี้ การจะจัดการก็นิกายหยุนกงก็เหมือนกับการจัดการกับเด็ก!

"ตอนนี้ฉันได้ทำภารกิจหลักสำเร็จแล้วและมีโอกาสอัญเชิญเพิ่มขึ้นมาอีกสามครั้งพร้อมกับโอกาสในการอัญเชิญอาวุธวิเศษอีกหนึ่งครั้ง"

"ถ้ารวมโอกาสอัญเชิญก่อนหน้านี้ของฉันทำให้ฉันมีโอกาสอัญเชิญทั้งหมดสี่ครั้ง ระบบฉันต้องการใช้การอัญเชิญ! ฉันไม่เชื่อว่า ฉันจะไม่สามารถอัญเชิญแม่ทัพที่แข็งแกร่งออกมาได้ ด้วยการอัญเชิญสี่ครั้งนี้!"

ลู่เฟิง ตัดสินใจแล้วที่เขาจะสุ่มเรียกตัวแม่ทัพที่แข็งแกร่งออกมา ตราบใดที่เขาได้รับแม่ทัพที่แข็งแกร่ง เขาจะได้รับความช่วยเหลือเพิ่มขึ้น

และโอกาสอัญเชิญสี่ครั้งนี้ย่อมไม่เสี่ยงเท่ากับโอกาสอัญเชิญเพียงครั้งเดียว