ข้ามเวลาล่าฝัน! บทที่ 113-1
ข้ามเวลาล่าฝัน! บทที่ 113-1 มารุเดินขึ้นรถโดยสารกลับไป ส่วนตัวเธอนั้นก็ได้แต่ยื่นมองมารุโบกมือให้โดยไม่ได้โบกมือกลับ ตอนนี้เธอกำลังเหม่อ เหม่อมากพอที่จะยื่นนิ่ง ๆ อยู่ตรงนั้นหลังมารุขึ้นรถไปแล้วเกือบ 10 นาที ที่เธอกลับมามีสติได้ก็เพราะว่าหิมะที่ตกลงมาบนหัวมันค่อย ๆ ละลายกลายเป็นน้ำเย็น ๆ ไหลลงมาตามใ...