USB:บทที่ 19 ความหวังครั้งใหม่

USB:บทที่ 19 ความหวังครั้งใหม่

เกราะอ่อนไหมทองคำนั้น เป็นสมบัติที่มีคุณสมบัติที่ดีที่สุดในโลกของ "หลูติง" สมบัติชิ้นนี้ สิ่งของมีคมต่างๆ ไม่สามารถทำอันตรายใด ๆได้ นับประสาอะไรกับมีดธรรมดาๆ ที่อยู่ในมือของผู้ชายคนนั้น

“คุณ....ไม่เป็นไรจริง ๆ เหรอ?” ซูหยูโม่ ถามอีกครั้ง ด้วยความเป็นห่วง

"ผู้อำนวยการซู ผมสบายดีจริงๆ" ฮวงเฟิงยืนยันอีกครั้ง

หลังจากนั้น ซูหยูโม่พยักหน้า ราวกับว่าเธอยอมรับ แม้ว่าความจริง มันจะน่าประหลาดใจมากก็ตาม

แต่แล้ว ซูหยูโม่ก็ขมวดคิ้ว และหันไปมองที่ผู้อำนวยการเป่า จากนั้นพูดว่า: "คนพวกนั้น ตอนนี้ป่าเถื่อนมากเกินไป และยังมีการใช้อาวุธออกมาขู่พวกเรา คุณโทรแจ้งตำรวจได้เลย ฉันเชื่อว่า คราวนี้ เราจะสามารถลงโทษพวกเขาได้

และเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่อยู่ที่นี่ พวกเขากำลังทำอะไร ฉันจ่ายเงินให้พวกเขามายืนประดับโรงงานอย่างนั้นเหรอ?” ซูหยูโม่เหน็บแนม

แน่นอนว่า ซูหยูโม่มีเหตุผล ที่จะต้องโกรธ เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยพวกนั้น พวกเขาเหล่านั้นถูกผู้จัดการโรงงาน จ้างให้มาทำงานที่นี่อย่างลับๆ แต่เมื่อเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเหล่านี้มาทำงาน และพวกเขานั้น พบว่ามีพวกอันธพาลมาก่อกวน

พนักงานของที่โรงงาน แต่กลับไม่มีใครที่จะกระตือรือร้นในการช่วยเหลือพนักงานของเธอเลย จนที่อันธพาลพวกนั้นวิ่งหนีไป เหล่า รปภ ก็หวาดกลัวอีกฝ่าย และไม่กล้าที่จะไปตามจับตัว พวกอันธพาล ซึ่งทำให้ ซูหยูโม่ ไม่พอใจมาก

เธอรู้ได้ทันทีว่า เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเหล่านี้ เป็นคนประเภทไหน? โดยปกติ การยืนรักษาการณ์ และการลาดตระเวนนั้น เป็นงานปกติที่พวกเขาจะต้องทำ แต่ถ้าเมื่อต้องสู้กับพวกอันธพาลเหล่านั้น จริงๆแล้ว พวกเขาก็ปอดแหก

อย่างไรก็ตาม เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเหล่านี้ จะถูกส่งกลับไปที่บริษัท และไม่ได้รับการว่าจ้างต่อไปในอนาคต

ซูหยูโม่ รู้ดีถึงสถานการณ์นี้ ดังนั้นหลังจากที่เธอพูดจบ เธอก็ไม่โทษผู้จัดการโรงงานอีกต่อไป อย่างไรก็ตามในใจของเธอ ค่อนข้างไม่พอใจกับฝ่ายรักษาความปลอดภัยของบริษัทนี้จริงๆ

"เอาล่ะ พวกเราจะออกไปก่อน ฉันจะฝากเรื่องที่นี่ไว้กับคุณ ฉันเชื่อว่าพวกเขาจะไม่กลับมาอีกสักพักหนึ่ง อย่างไรก็ตาม คุณยังต้องขะมักเขม้นในการลาดตระเวน และปกป้องพนักงานของเรา โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อพนักงานเลิกงานและเดินทางกลับบ้าน

" ซูหยูโม่ กล่าว

“ได้เลยครับ ผอ. ซู” ผู้อำนวยการเป่ารับคำ

หลังจากนั้น ซูหยูโม่ และ ฮวงเฟิง ก็ขนกล่องเครื่องสำอาง ขึ้นรถ ยังคงเป็นฮวงเฟิง ที่เป็นคนขับรถ ในขณะที่ ซูหยูโม่ นั่งอยู่ที่เบาะหน้า

"ขอบคุณ สำหรับสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อครู่นี้" ซูหยูโม่พูดกับฮวงเฟิง บนรถ ถ้า ฮวงเฟิงไม่ก้าวไปข้างหน้า แม้ว่าเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยจะออกมาจากโรงงาน แต่เธอก็จะถูกเอาเปรียบ

“ผู้อำนวยการซู ไม่ต้องเกรงใจไป ผมเป็นคนรักษาความปลอดภัยของบริษัท นี่คือสิ่งที่ผมควรทำ” ฮวงเฟิงกล่าว ขณะที่เขาขับรถ

"คราวนี้ ผู้จัดการหลิวไม่ได้ดูคนผิดไป" ซูหยูโม่กล่าว เห็นได้ชัดว่าเธอพอใจกับ การทำงานของฮวงเฟิงมาก แต่เธอไม่พอใจ กับเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่โรงงานการผลิตของเธอเลย

ฮวงเฟิงไม่ได้พูดอะไรต่อ เขาได้ยินเพียงว่า ซูหยูโม่ ไม่พอใจผู้จัดการหลิว แต่ผู้จัดการหลิวนั้น ก็ยังคงเป็นหัวหน้าของเขาอยู่ดี เขาไม่สามารถพูดสิ่งที่ไม่ดี เกี่ยวกับหัวหน้าลับหลังได้

นอกจากนั้น ในเวลานี้ ฮวงเฟิงยังคงคิดถึงกล่องจักรวาลของเขาอยู่ ตลอดเวลา อาจกล่าวได้ว่า ถ้าเขาไม่ได้รับชุดเกราะอ่อนไหมทองคำมาเมื่อวานนี้ และถ้าไม่ได้เขาสวมมันไว้ ด้วยความอยากรู้อยากเห็น แม้ว่าเขาจะไม่ตาย แต่จะต้องโชกเลือดอย่างแน่นอน

โชคดีที่ได้ เกราะอ่อนไหมทองคำ ช่วยเอาไว้

จากสิ่งของสองอย่าง ที่เขาได้รับมาจนถึงตอนนี้ หนึ่งในนั้นช่วยเขาจับโจรได้ และยังช่วยให้เขา แสดงความสามารถต่อหัวหน้าในอนาคต ในขณะที่อีกอย่างหนึ่ง ช่วยเขาให้พ้นจากอันตราย อาจกล่าวได้ว่า สองสิ่งนี้ช่วยเขาได้

และความสามารถของ กล่องจักรวาลก็ค่อยๆเปิดเผยตัวเอง

"น่าเสียดาย ที่ฉันไม่สามารถเลือกได้ว่า ต้องการสมบัติอะไร?" สมบัติที่กล่องจักรวาลจะแกเปลี่ยนสิ่งของโดยการสุ่ม ดังนั้นจึงไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากต้องตามน้ำไป มิฉะนั้น หากเขาได้รับศิลปะการต่อสู้ที่ไม่มีใครเทียบได้ จากโทรทัศน์ที่เขาดูในวันนี้

พวกอันธพาลแค่ไม่กี่คน ไม่สามารถทำอันตรายเขาได้ นับประสาอะไร กับอาการการบาดเจ็บ

“ดูเหมือนว่า ฉันยังขาดอุปกรณ์บางอย่าง ที่จะเพิ่มพลังในการได้เปรียบ” ฮวงเฟิงคิดในใจ เกราะอ่อนไหมทองคำ เป็นเพียงอุปกรณ์ป้องกันเท่านั้น และสามารถป้องกันได้เพียงครึ่งบนของร่างกาย เมื่อฝ่ายตรงข้ามโจมตีครึ่งล่างของร่างกาย

เขาย่อมไม่มีทางหนีเคราะห์กรรมพ้น

นอกจากนี้ ฮวงเฟิงยังรู้ว่า ร่างกายของเขานั้นแข็งแกร่งกว่าคนธรรมดาเพียงเล็กน้อย แม้ว่าเขาจะได้พบกับคนธรรมดาที่แข็งแกร่งกว่าเล็กน้อย ก็ไม่นับว่าเป็นคู่ต่อสู้ได้

เมื่อคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ ฮวงเฟิงก็เริ่มมีความคิดเกี่ยวกับ กล่องจักรวาล แม้ว่าในปัจจุบัน สมบัติที่ได้รับจากกล่องจักรวาล จะเป็นแบบสุ่มทั้งหมด แต่ก็ไม่ใช่ว่า สิ่งของที่แลกเปลี่ยนมาจะแหวกแนวไปจากสิ่งของที่เขาใส่เข้าไป

มันยังคงความคล้ายคลึงกัน ระหว่างสมบัติที่เขาได้รับ และ สิ่งของที่เขาวางไว้ในกล่องจักรวาล รองเท้าหนัง เสื้อผ้า และเสื้อผ้าอื่น ๆ ของเขา ล้วนแตกต่างกัน เพียงแต่ว่าคุณสมบัติของมันมีการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่

หากเขาต้องการได้รับบางสิ่งบางอย่าง ที่สามารถช่วยพัฒนาทักษะของเขาได้ จากประสบการณ์ของเขา ในการดูภาพยนตร์ สิ่งที่สามารถช่วยให้เขา พัฒนาร่างกายของเขาได้ อาจเป็นคัมภีร์ลับศิลปะการต่อสู้ หรือยาเม็ด แน่นอนว่าอุปกรณ์พิเศษบางอย่าง

ก็ใช้ได้ เช่นเดียวกัน และถ้าเขาอยากได้สิ่งเหล่านี้ ตอนนี้เขาต้องเริ่มจากด้านเหล่านี้ก่อน

“ดูเหมือนว่าฉันจะต้องซื้อของชิ้นใหญ่ หลังเลิกงานในตอนบ่าย” ฮวงเฟิงคิดกับตัวเอง และทบทวนสิ่งทีเขาตัดสินใจที่จะทำอย่างเร่งด่วน

"ฮวงเฟิง, ฮวงเฟิง คุณได้ยินที่ฉันพูดหรือไม่?" ในขณะนี้เสียงของ ซูหยูโม่ ดังขึ้นข้างๆหูของเขา ฮวงเฟิงตกตะลึงในใจของเขา เขาเพิ่งหมกมุ่นอยู่กับเรื่องของตัวเอง และไม่ได้ยินสิ่งที่ ซูหยูโม่ พูด

“ผู้อำนวยการซู ขอโทษที เมื่อกี้ผมกำลังคิดอะไรบางอย่าง?” ฮวงเฟิงกล่าวอย่างเขินอาย เจ้านายของเขา กำลังคุยกับเขา และเขาก็ไม่ได้สนใจฟังเลย หากเขาเจอกับเจ้านายที่เข้มงวด ตัวเขาอาจจะถูกคาดคั้น

โชคดีที่ ซูหยูโม่ ไม่ใช่เจ้านายประเภทนั้น เธอจึงไม่โกรธเขา แน่นอนว่าถ้าเป็นเจ้านายคนอื่นของเฮฟเว่นไพร์กรุ๊ป ฮวงเฟิงชีวิตจะต้องอับโชคมาก ๆ

ฉันบอกว่า หลังจากที่คุณส่งฉันกลับไปที่บริษัทแล้ว คุณสามารถกลับไปก่อนได้เลย ใกล้จะถึงเวลาเลิกงานแล้วล่ะ

ซูหยูโม่ กล่าว

"ตกลง ขอบคุณมาก ผู้อำนวยการซู" ฮวงเฟิงไม่ปฏิเสธ เขาวางแผนที่จะไปซื้ออยู่แล้ว แต่ตอนนี้เขายังไม่เลิกงาน เมื่อซูหยูโม่พูดแบบนั้น ฮวงเฟิงจึงไม่ปฏิเสธ

หลังจากส่ง ซูหยูโม่ กลับไปที่บริษัท ฮวงเฟิงก็จอดรถ ส่งมอบกุญแจคืน และเดินออกจากบริษัท ก่อนเวลา อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาส่งมอบกุญแจจางหยุน เธอก็ถามถึงเรื่องที่ เขาออกไปในครั้งนี้ จากนั้นฮวงเฟิงก็เล่าให้ฟัง แต่ไม่ได้พูดถึงความขัดแย้ง

ที่หน้าโรงงาน ตามที่ซูหยูโม่แนะนำ เพราะซูหยูโม่ จึงไม่ต้องการให้เรื่องเหล่านี้ ส่งผลกระทบต่อคนในบริษัท