Chapter 133 - 134: เธอสมควรโดนแล้ว, ใครคือเทพธิดากู้? (ฟรี)
Chapter 133: เธอสมควรโดนแล้ว
สิ่งที่กู้เซียวเซียวทำถูกเผยแพร่ออกไปทั่ว เขาไม่สามารถทำเป็นเพิกเฉยได้ ถึงแม้เขาอยากจะช่วยกู้เซียวเซียวก็ตาม มือของเขาถูกมัดมือชก ไม่เพียงแต่กู้หนิงแต่ยังรวมถึงเด็กนักเรียนคนอื่นที่กำลังรอคำอธิบายจากเขา
ชื่อเสียงของโรงเรียนจะถูกกระทบไปด้วยหากไม่มีวิธีจัดการที่เหมาะสม
“ฉู่เพ่ยหาน กู้เซียวเซียว พวกเธอทั้งคู่ตามฉันไปที่ฝ่ายปกครอง เขาเป็นเพียงอาจารย์ธรรมดาๆไม่สามารถจัดการเรื่องนี้ได้ด้วยตนเอง เขาจึงทำได้เพียงพาพวกเขาไปยังฝ่ายปกครอง และให้อาจารย์ฝ่ายปกครองเป็นคนตัดสินเรื่องนี้
ถึงแม้กู้เซียวเซียวจะเป็นคนผิด ฉู่เพ่ยหานก็มีส่วนผิดที่ไปตบเธอ พวกเธอทั้งคู่จำเป็นต้องไปที่ฝ่ายปกครอง ส่วนจ้าวหรันและคนอื่นๆที่เหลือยังไม่ได้ทำอะไร ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ถูกลงโทษ
“พวกเธอกลับไปที่ห้องเรียนของพวกเธอได้แล้ว เดี๋ยวนี้!”
ฮ่าวหรันและคนอื่นที่เหลือมองไปที่ฉู่เพ่ยหานด้วยสายตากังวล ฉู่เพ่ยหานยังคงนิ่งเฉย เธอส่งสายตาบอกให้พวกเขารับรู้ว่าเธอเคยไปเยี่ยมฝ่ายปกครองมาแล้ว และเธอไม่ใส่ใจเลยสักนิด
ฮ่าวหรันและคนอื่นๆรับรู้ว่าฉู่เพ่ยหายจะไม่เป็นไร พวกเขาจึงพากันกลับไปที่ห้องเรียนตัวเอง
กู้เซียวเซียวไม่เต็มใจที่จะไปฝ่ายปกครอง แต่เธอต้องไป
“กู้เซียวเซียวบาดเจ็บ ได้โปรดอาจารย์พาเธอไปห้องพยาบาลก่อนเถอะ!” มีคนโพล่งขึ้นมา
ได้ยินแบบนั้นอาจารย์หวังเฉิงฉีก็พลันตระหนักได้ว่าควรพาฉู่เพ่ยหานและกู้เซียวเซียวไปที่ห้องพยาบาลก่อน
เมื่อพวกเขาออกจากอาคารเรียน พวกเขาก็พบเข้ากับกู้หนิงโดยบังเอิญ
กู้หนิงแปลกใจที่เห็นฉู่เพ่ยหานและกู้เซียวเซียวที่แก้มบวมเป่ง ฉับพลันเธอก็พอเดาได้ว่าเกิดอะไรขึ้น
เธอไม่มีความเห็นใจกู้เซียวเซียว แต่ซาบซึ้งที่ฉู่เพ่ยหานทำแบบนี้เพราะโมโหแทนเธอ
กู้หนิงค่อนข้างกังวลว่าฉู่เพ่ยหานจะได้รับโทษ และคงถูกอาจารย์จับได้คาหนังคาเขา
ดูเหมือนว่าฉู่เพ่ยหานจะเข้าใจความคิดของกู้หนิง เธอกรอกตาบ่งบอกว่าเธอไม่แคร์เลยแม้แต่น้อย
เมื่อกู้เซียวเซียวประจันหน้ากับกู้หนิง ยังคงมีร่องรอยความอาฆาตอยู่ในดวงตาของเธอ ฉู่เพ่ยหานจึงหรี่ตามองกู้เซียวเซียว
อาจารย์หวังเฉิงฉีเป็นอาจารย์ประจำชั้นห้องหนึ่ง เขารับผิดชอบสอนภาษาจีนที่นี่มาสองปีแล้ว เขาจำนักเรียนทุกคนได้รวมถึงกู้หนิง
เมื่อเขาเห็นกู้หนิง เขารู้สึกอิหลักอิเหลื่อ
กู้หนิงเป็นเหยื่อแต่เขาไม่รู้ว่าก่อนหน้านี้กู้หนิงได้ทำอะไรให้กู้เซียวเซียวหรือเปล่า เธอถึงได้ทำเรื่องต่ำทรามเช่นนี้ได้ เขาไม่เต็มใจที่จะกระโดดเข้าไปสรุปว่ากู้หนิงเป็นผู้บริสุทธิ์เลยซะทีเดียว ในขณะที่กู้เซียวเซียวเป็นคนชั่วช้า
ไม่มีใครกระทำเรื่องเลวทรามโดยไม่มีเหตุผล
“กู้หนิง ตามพวกเราไปที่ฝ่ายปกครอง” อาจารย์หวังเฉิงฉีพูด
“ได้ค่ะ” กู้หนิงตอบไม่ลังเล
ระหว่างทางฉู่เพ่ยหานและกู้หนิงเอาแต่สื่อสารกันผ่านสายตา อาจารย์หวังเฉิงฉีอยู่ที่นี่ด้วยพวกเธอจึงไม่สามารถคุยกันได้ อาจารย์หวังเฉิงฉีเรียกอาจารย์ประจำชั้นห้องสองและห้องสี่มาที่ฝ่ายปกครองด้วย
อาจารย์หวังเฉิงฉีบอกกับพวกเขาว่าฉู่เพ่ยหานตบหน้ากู้เซียวเซียวและมีเรื่องร้ายแรงเกิดขึ้นกับกู้หนิง เขายังบอกถึงคลิปวิดีโอที่เป็นกระแสในเว็บบอร์ดโรงเรียนในตอนนี้อีกด้วย
เมื่อจางฉิวฮวาเปิดดูคลิปวิดีโอ เธอก็มีปฏิกิริยาเหมือนคนอื่นๆ ในตอนแรกเธอตกใจกับความสามารถของกู้หนิง จากนั้นก็หวาดกลัวแก๊งฉิง และไม่ชอบใจที่กู้เซียวเซียวมีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้
เธอเองก็สงสัยว่ากู้หนิงได้พลั้งเผลอทำอะไรให้กู้เซียวเซียวไม่พอใจรึเปล่า ถึงได้เกิดเรื่องนี้ขึ้นจนบานปลาย แต่เธอทำได้เพียงวิ่งไปที่ฝ่ายปกครองเพื่อค้นหาความจริง
แก้มของกู้เซียวเซียวยังคงบวมแดง โชคดีที่เธอมาห้องพยาบาลและทายาไว้แต่เนิ่นๆ
ถึงแม้เธอจะเจ็บตัวแต่ก็ไม่อาจหนีไปได้ตอนนี้ เพราะเธอจำเป็นต้องเผชิญกับสิ่งที่เธอทำ
จากนั้นพวกเขาก็พากันไปที่ฝ่ายปกครอง
อาจารย์ที่เป็นหัวหน้าฝ่ายปกครองเป็นผู้ชายอายุห้าสิบปี มีชื่อว่าจื่อเจียน เขาเป็นคนตรงไปตรงมาในระดับหนึ่ง
เขาเป็นคนที่รู้จักถอยเพื่อตั้งรับและปกป้องตัวเองได้ดี แต่เมื่อต้องต้านทานอำนาจเขาก็ถือได้ว่าเป็นคนมีความยุติธรรมคนหนึ่ง
แน่นอนว่าเขาไม่ลงมือทำร้ายใครกัน เขาจึงเหมาะสมที่จะตัดสินเรื่องวุ่นวายนี้
อาจารย์หวังเฉิงฉีมาถึงตึกฝ่ายปกครองพร้อมกับกู้หนิงและที่เหลือ จื่อเจียนเหลือบตามองฉู่เพ่ยหานและกู้เซียวเซียวที่แก้มบวมแดง มองปราดเดียวเขาก็รู้ได้ทันทีว่าต้องเป็นฉู่เพ่ยหานตบกู้เซียวเซียวและถูกอาจารย์หวังเฉิงฉีจับได้
จื่อเจียนรู้สึกอบจนหนทางเพราะเขาไม่สามารถทำอะไรฉู่เพ่ยหานได้
ในโรงเรียนนี้เขาเป็นหนึ่งในไม่กี่คนที่ตระหนักถึงเบื้องหลังที่ทรงอำนาจของฉู่เพ่ยหาน เธอมีแก๊งคอยซัพพอร์ตเธอ ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมเธอถึงยังคงอยู่ในโรงเรียนได้หลังจากที่ถูกลงโทษนับครั้งไม่ถ้วน
“ฉู่เพ่ยหาน เธอจะสงบเสงี่ยมสักพักไม่ได้เลยรึไงนะ?” จื่อเจียนวิจารณ์เธอตรงๆแต่ยังคงอ่อนข้อ
“อาจารย์คะ แต่ไม่ใช่ครั้งนี้! กู้เซียวเซียวสมควรโดนแล้ว!” ฉู่เพ่ยหานเถียงกลับด้วยความโกรธ
เธอไม่กลัวจื่อเจียนแต่ยังให้ความเคารพเขาอยู่
“เธอ…” จื่อเจียนหงุดหงิด ฉู่เพ่ยหานก็ชอบใช้ข้ออ้างเดิมๆเวลาที่เธอมีเรื่องชกต่อยกับนักเรียนคนอื่น
เขารู้ว่าฉู่เพ่ยหานชอบทำเรื่องเล็กให้เป็นเรืองใหญ่
อาจารย์หวังเฉิงฉีหน้าเจื่อนไปเล็กน้อย เขาพูดว่า “อาจารย์ครับ รบกวนอาจารย์ดูคลิปวิดีโอในเว็บบอร์ดโรงเรียนเราก่อนเถอะครับ”
อาจารย์หวังเฉิงฉีไม่รู้จะเริ่มต้นอธิบายอย่างไรดี เขารู้สึกว่าเป็นเรื่องที่น่าอับอายมาก ดังนั้นเขาจึงแนะนำอาจารย์จื่อเจียนให้ดูคลิปวิดีโอด้วยตนเองจะดีกว่า
จื่อเจียนรีบเปิดดูเว็บบอร์ดโรงเรียนทันที
หัวข้อ: เทพธิดาผู้ยิ่งใหญ่กู้เอาชนะชายห้าคนภายในไม่กี่นาที [วิดีโอ]
หัวข้อ: นักเรียนหญิงเอาชนะชายห้าคนจากแก๊งชิง [วิดีโอ]
หัวข้อ: ชายคนนี้กล่าวหาว่ากู้เซียวเซียวอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้ [วิดีโอ]
หัวข้อ: การต่อสู้ที่ดุเดือดนอกโรงเรียนของเรา หัวหน้าแก๊งทรยศ [วิดีโอ]
Chapter 134: ใครคือเทพธิดากู้?
เมื่ออ่านพาดหัวข่าว จื่อเจียนก็โกรธมากจนหายใจติดขัด สายตาเย็นยะเยือกของเขาตกลงที่กู้เซียวเซียว เธอตัวสั่นงันงกด้วยความกลัว หวังเฉิงฉีก็เช่นกัน
มีเพียงกู้หนิงและฉู่เพ่ยหานที่ไม่แสดงท่าทีอะไร
ถ้าเรื่องนี้เป็นเรื่องจริง กู้เซียวเซียวคงเจอปัญหาใหญ่เข้าให้แล้ว เพื่อที่จะตรวจสอบเรื่องนี้ให้แน่ชัด จื่อเจียนจึงคลิกเข้าไปดูวิดีโอตามหัวข้อข่าว
เขาช็อกที่เห็นว่ากู้หนิงเป็นเด็กสาวคนเดียวที่เอาชนะผู้ชายห้าคนได้
จื่อเจียนยังดูคลิปวิดีโอไม่จบ อาจารย์ประจำชั้นห้องสองและห้องสี่ก็เข้ามายืนเรียงหน้ากันต่อหน้าเขา แต่ไม่ได้ขัดการดูวิดีโอของจื่อเจียน
อาจารย์ประจำชั้นห้องสองเป็นผู้ชายอายุเกือบสามสิบปี ชื่อของเขาคือเจียงหยวน เขายังไม่รู้เกี่ยวกับคลิปวิดีโอ ดังนั้นเขาจึงยังไม่รู้รายละเอียด เขารู้เพียงแต่ว่าฉู่เพ่ยหานตบหน้ากู้เซียวเซียว อย่างไรก็ตามเจียงหยวนก็จนปัญญากับงานอดิเรกของลูกศิษย์ของเขาคนนี้ที่ชอบหาเรื่องชาวบ้านเขาไปทั่ว
นอกจากอาจารย์ใหญ่ ยังมีจื่อเจียนและเจียงหยวนที่รู้เกี่ยวกับเบื้องลึกเบื้องหลังฉู่เพ่ยหาน อาจารย์ใหญ่เป็นคนบอกเจียงหยวนไม่ให้หงุดหงิดโมโหเธอ และให้เอาหูไปนาเอาตาไปไร่กับการขาดเรียนบ่อยๆของเธอ
แม้ว่าเจียงหยวนจะไม่ค่อยพอใจในตอนแรก โดยเฉพาะฉู่เพ่ยหานที่ชื่นชอบการมาสายและขาดเรียนบ่อยซะเหลือเกิน เขาค่อยๆเรียนรู้นิสัยใจคอเธอทีละน้อยๆ ฉู่เพ่ยหานเป็นนักเรียนประเภทจะไม่หาเรื่องใครก่อนนอกจากคนนั้นจะกวนโมโหเธอ
อีกอย่างเธอยังติดหนึ่งในห้าสิบของนักเรียนที่ได้คะแนนดี และติดหนึ่งในสิบของห้องสอง ดังนั้นเจียงหยวนจึงเลิกคิดเล็กคิดน้อยกับเธอ แต่เขาก็ยังคิดไม่ตกว่าจะรับมือกับนักเรียนที่ชอบขยันสร้างเรื่องคนนี้อย่างไรดี
หลังจากที่เจียงหยวนมาถึง เขาก็ปรายสายตามองฉู่เพ่ยหานที่ยักไหล่เหมือนว่าเธอไม่สนใจเรื่องนี้เลย
จางฉิวฮวาที่พอจะรู้เรื่องอยู่บ้าง เธอมองกู้หนิงด้วยแววตาสงสัย กู้หนิงทำสีหน้าใสซื่อไม่รู้เรื่อง จางฉิวฮวาเชื่อว่ากู้หนิงไม่ผิด
ในขณะที่จื่อเจียนกำลังดูวิดีโอที่หลินฉู่ฮ่าวทรยศกู้เซียวเซียว เขาก็ยิ่งทำหน้ามืดคล้ำ
เจียงหยวนก็ได้ยินเสียงพูดคุยกันในวิดีโอ ตอนนี้เขาก็เข้าใจแล้วว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นและเบิกตากว้างตื่นตะลึง ถ้าเป็นเรื่องจริง กู้เซียวเซียวก็เป็นคนร้ายกาจมาก
เจียงหยวนเพิ่งรู้ว่าฉู่เพ่ยหานและกู้หนิงสนิทกัน ดังนั้นแล้วฉู่เพ่ยหานจึงตบกู้เซียวเซียวสั่งสอนแทนกู้หนิงสินะ
ตอนนี้เขาชักลังเลว่าคสรจะตำหนิฉู่เพ่ยหานดีหรือไม่ ถึงเธอจะตบกู้เซียวเซียวแต่สิ่งที่กู้เซียวเซียวทำนั้นผิดกฏหมายและศีลธรรม
ทันใดนั้นจื่อเจียนตบโต๊ะเสียงดัง ทุกคนสะดุ้งโหยง
“กู้เซียวเซียว ผู้ชายคนนี้พูดจริงรึเปล่า?” จื่อเจียนจ้องหน้ากู้เซียวเซียวพลางเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเคร่งเครียด
“ไม่ใช่ ไม่ใช่เรื่องจริงค่ะ” ตอนนี้กู้เซียวเซียวหวาดกลัวจนตัวสั่นขึ้นมาอีกครั้ง ปากของเธอยังคงปฏิเสธแต่เธอยังเด็กเกินไปจึงโกหกได้ไม่เนียน
“กู้เซียวเซียว อย่าคิดว่าเธอจะเอาตัวรอดไปได้เพราะแค่ไม่ยอมรับนะ ผู้ชายในคลิปนี้เป็นพยานปากเอก” ฉู้เพ่ยหานเย้ยหยัน
“ฉัน...” กู้เซียวเซียวประหม่าจนเหงื่อซึมที่ไรผม เธอไม่รู้จะพูดอย่างไรดีถึงจะแก้ตัวให้เธอได้
“บอกครูมา ทำไมเธอถึงทำอย่างนั้น?” จื่อเจียนถาม
กู้เซียวเซียวก้มหัวต่ำ ยังคงเงียบไม่พูดอะไร
ในเมื่อกู้เซียวเซียวปฏิเสธที่จะไม่บอกความจริง จื่อเจียนจึงหันไปหาเหยื่อในคลิปนี้แทน เขาถามขึ้นว่า “ใครคือเทพธิดากู้?”
ได้ยินอาจารย์พูดแบบนั้น กู้หนิงก็รู้สึกขัดเขินนิดหน่อย เธอเดินไปข้างหน้า
“หนูเองค่ะ กู้หนิงจากห้องสี่”
จื่อเจียนดูจะประหลาดใจ “กู้หนิง? เธอใช่กู้หนิงที่เป็นนักเรียนอันดับหนึ่งของชั้นใช่ไหม?”
“ใช่ค่ะ” กู้หนิงตอบ
หลังจากสอบประจำเดือนกู้หนิงก็เป็นที่รู้จักของบรรดาอาจารย์ หัวหน้าฝ่ายปกครองเช่นเขาย่อมต้องรู้จักชื่อเธอเป็นธรรมดา
อย่างไรก็ตามไม่ใช่เวลาที่เหมาะสมที่จะพูดถึงเรื่องนี้ในตอนนี้ จากนั้นจื่อเจียนก็ถามว่า
“กู้หนิง เธอมีความแค้นกับกู้เซียวเซียวอย่างนั้นเหรอ?”
“ก็อย่างที่ผู้ชายคนนั้นพูด หนูเคยตบกู้เซียวเซียวแต่ทำไปเพราะมีเหตุผล กู้เซียวเซียวล้อเลียนหนูกับแม่ให้อับอายไม่หยุดหย่อน เรื่องนี้ไม่ใช่ความลับอะไร ตอนนี้นักเรียนทุกห้องต่างรู้เรื่องนี้ค่ะ” กู้หนิงชี้แจงอย่างตรงไปตรงมา
ในเมื่อกู้หนิงพูดเช่นนั้น จื่อเจียนก็เชื่อเธอไปเกินครึ่งแล้ว
กู้เซียวเซียวล้อเลียนกู้หนิงกับแม่ของเธอก่อน ดังนั้นจึงไม่ใช่เรื่องใหญ่ที่กู้หนิงจะตบหน้ากู้เซียวเซียว
อย่างไรก็ตาม ถ้าหากเป็นเพราะเรื่องนี้ทำให้กู้เซียวเซียวขอให้แก๊งฉิงมาทำร้ายกู้หนิง กู้เซียวเซียวก็สมควรที่จะเป็นคนถูกตำหนิ
“แล้วเธอรู้ได้อย่างไรว่าผู้ชายคนนั้นพูดความจริง?” จื่อเจียนถามกู้หนิง เขาไม่ได้กำลังปกป้องกู้เซียวเซียว แต่เขาต้องการหลักฐานที่มีน้ำหนักมากเพียงพอ
“เพราะผู้ชายคนที่ทรยศกู้เซียวเซียวเป็นญาติของเธอ ถ้าหากเรื่องนี้ยังไม่สามารถพิสูจน์ได้ หนูก็จะให้ตำรวจเป็นคนช่วยเรื่องนี้เองค่ะ” กู้หนิงตอบเสียงหนักแน่น
“ไม่ได้นะ…” นาทีที่กู้เซียวเซียวได้ยินคำว่าตำรวจ เธอก็ประสาทเสีย
ดูเหมือนว่าตอนนี้ไม่จำเป็นต้องถกเถียงเรื่องนี้แล้ว อากัปกิริยากู้เซียวเซียวก็อธิบายทุกอย่างได้เป็นอย่างดี หากเธอไม่ได้เป็นคนทำ เธอคงไม่หวาดกลัวที่จะไปพบตำรวจขนาดนี้
แต่ถึงอย่างนั้นกู้เซียวเซียวก็ยังยืนกรานที่จะปฏิเสธหรือกล่าวคำขอโทษ เธอกลับขู่ขึ้นว่า “กู้หนิง ถ้าเธอกล้าแจ้งตำรวจ พ่อของฉันไม่มีวันปล่อยเธอไปแน่!”
“พอได้แล้ว!” จื่อเจียนตะโกนขึ้นด้วยความโกรธ “กู้เซียวเซียว! เธอไม่แม้แต่จะแสดงความเสียใจหลังจากทำเรื่องเลวร้าย แต่กลับข่มขู่คนที่ตกเป็นเหยื่อของเธออย่างนั้นเหรอ เธอมันน่าละอายเกินไปแล้ว!”
ไม่ใช่แค่จื่อเจียนเพียงคนเดียว แต่ยังรวมถึงอาจารย์อีกสามคนที่รู้สึกไม่พอใจและโมโหกับพฤติกรรมของกู้เซียวเซียว
กู้เซียวเซียวเป็นเด็กเรียนเก่ง เธอติดหนึ่งในสี่สิบและมีแนวโน้มจะได้เข้ามหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียง เธอสร้างชื่อให้โรงเรียนเป็นอย่างมาก แต่นิสัยของเธอช่างเลวร้ายจนคาดไม่ถึง
“อาจารย์หวัง รบกวนโทรหาผู้ปกครองของกู้เซียวเซียวและบอกให้พวกเขามารับเธอกลับบ้าน โรงเรียนของเราไม่สามารถปล่อยให้เธอเรียนที่นี่ต่อไปได้อีกแล้ว” จื่อเจียนออกคำสั่ง เขากำลังจะไล่กู้เซียวเซียวออกจากโรงเรียน
“ไม่ ได้โปรด หนู...” กู้เซียวเซียวลนลาน เธออยากจะพูดอะไรบางอย่างแต่ไม่รู้จะพูดอะไร เธอทำใจยอมรับไม่ได้
“ครับ” อาจารย์หวังเฉิงฉีไม่กล้าขัดคำสั่งจื่อเจียน อีกทั้งเขาก็ไม่อยากปกป้องคนผิด นอกจากนี้ถ้ากู้หนิงโทรแจ้งตำรวจ จุดจบของกู้เซียวเซียวคงไปอยู่ในคุกหรือมีประวัติอาชญากรรมติดตัว
หากเธอยังอยู่ ชื่อเสียงของโรงเรียนคงได้รับผลกระทบไปด้วย
“กู้หนิง พูดอะไรบ้างสิ! ตอนนี้เธอก็ไม่ได้เป็นอะไรนี่?!” กู้เซียวเซียวตะคอกใส่กู้หนิง ไม่คิดจะขอโทษเลยสักนิด
