USB:บทที่ 12 นอนไม่หลับ

USB:บทที่ 12 นอนไม่หลับ

หลังจากนั้น ฮวงเฟิงก็เริ่มพิจารณา วิธีการใช้กล่องใบนี้

หลังจากผ่านประสบการณ์สองครั้ง ฮวงเฟิงก็เดาว่าฟังก์ชั่นของ กล่องใบนี้คือ การเปลี่ยนสิ่งที่ใส่เข้าไป ให้เป็นสิ่งของที่คล้ายกันออกมา แต่ประสิทธิภาพของมันจะมากยิ่งขึ้น ตัวอย่างเช่น รองเท้าหนังปลอมๆ คู่หนึ่ง ได้กลายเป็น "รองเท้าไฮเทค"

ที่ใช้งานได้หลากหลาย และด้วยรองเท้าเหล่านี้ ความเร็วในการวิ่งของ ฮวงเฟิงในปัจจุบัน ไม่ได้ช้าไปกว่านักกีฬามืออาชีพเหล่านั้นเลย หรืออาจจะเร็วกว่าด้วยซ้ำ

รองเท้าหนังคู่แรกได้รับการแนะนำว่า คิดค้นโดยศาสตราจารย์นอร์ธ ซึ่งบุคคลที่เรียกว่าศาสตราจารย์นอร์ธ เขาเองก็ไม่เคยได้ยินชื่อมาก่อน ดังนั้นจึงไม่สามารถระบุได้ว่า เขาเป็นใคร?

อย่างไรก็ตาม "เกราะอ่อนไหมทองคำ" ที่เขาเพิ่งได้มานั้น แตกต่างออกไป ฮวงเฟิงเคยได้ยินชื่อของฝูเต๋า และ เว่ยเสี่ยวเป๋า เพราะเขาเคยดูภาพยนต์ เรื่อง หลูติง มากกว่าหนึ่งครั้ง และมีการเอามาทำซ้ำอยู่ หลายต่อหลายครั้ง ทำให้เขาเข้าใจเรื่องนี้ และตัวละครภายในเรื่อง

"เกราะอ่อนไหมทองคำ" เป็นสมบัติที่หายากในโลกของเรื่อง "บันทึกลับบัลลังก์ร่วมสมัย" เมื่อรวมกับ การใช้กริชของเว่ยเสี่ยวเป๋า เขาเป็นตัวละครหลักในการดำเนินเนื้อเรื่องนี้

ดังนั้นหลังจากที่ได้เห็นการแนะนำของ "เกราะอ่อนไหมทองคำ" ฮวงเฟิงก็รู้ทันทีว่า วัตถุชิ้นนี้มาจากภาพยนตร์ นวนิยายเรื่อง "บันทึกลับบัลลังก์ร่วมสมัย" และทำให้ฮวงเฟิงเข้าใจได้ดียิ่งขึ้นว่า กล่องจักรวาลใบนี้ สามารถ "เชื่อม" ภาพยนตร์เรื่องนี้

และแปลงสิ่งของจากในโลกนิยายนั้น ออกมาเป็นสมบัติ

กล่าวคือ ตราบใดที่มันเป็นสมบัติ ที่ปรากฏในภาพยนตร์ หรือโทรทัศน์ หรือแม้แต่นวนิยาย กล่องจักรวาลของฮวงเฟิง ก็สามารถแลกเปลี่ยนเป็นสิ่งของได้อย่างแน่นอน แน่นอนว่า ยังมีความเป็นไปได้ ที่มันจะไม่ใช่สมบัติ แต่อาจจะเป็นสิ่งของธรรมดา ๆ

สิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งที่ ฮวงเฟิงสามารถคิดได้ เกี่ยวกับการทำงานของกล่องใบนี้ อย่างไรก็ตาม มีอีกหลายอย่างที่เขาไม่รู้ เช่น: โอกาสที่มันจะเปลี่ยนเป็นสมบัติได้บ่อยขนาดไหน, อะไรคือข้อกำหนด ในการเปลี่ยนสิ่งของ นอกเหนือจากภาพยนตร์โทรทัศน์

หรือฉากในนวนิยายแล้ว ยังมีสถานที่อื่น ๆ ที่สามารถเชื่อมต่อได้

ดังนั้นในตอนนี้ ฮวงเฟิงมีหลายสิ่ง ที่เขาไม่เข้าใจเกี่ยวกับ กล่องจักรวาล

อย่างไรก็ตาม สิ่งนี้จะไม่ส่งผลต่อการที่ฮวงเฟิงชื่นชอบ และให้ความสำคัญกับมัน ตราบใดที่เขาใช้กล่องเก็บของนี้ได้ดี ชีวิตในอนาคตของเขา ก็จะน่าตื่นเต้นยิ่งขึ้นอย่างแน่นอน

"ในที่สุด พระเจ้าก็ได้ให้พรฉันแล้ว ฮ่าฮ่าๆ ด้วยสมบัติชิ้นนี้ ฉันจะร่ำรวยในอนาคต อย่าบอกนะว่า ตัวฉันกำลังเป็นพระเอกในเรื่องไหนสักเรื่อง?" "ใช่แล้ว ฉันมันหล่อมาก! ฉันต้องเป็นพระเอกแน่ ๆ ฮ่า ๆ " ฮวงเฟิงกอดกล่องเก็บของขนาดใหญ่

และหัวเราะชอบใจ ตอนนี้เขาอารมณ์ดีมาก และหวังว่า เขาจะสามารถบอกทุกคนได้ว่า เขาได้รับสมบัติมา และจะร่ำรวยในไม่ช้า

ยิ่งมีคนรู้น้อยเท่าไหร่ ก็ยิ่งดีเท่านั้น เขายังคงเข้าใจหลักการที่ว่า ปลาหมอตายเพราะปาก ถ้าคนอื่นรู้เรื่องนี้ อาจจะมีคนมาขโมยมันไป ซึ่งตัวเขาไม่มีความสามารถในการขัดขวางอะไรได้เลย

และด้วยกล่องใบนี้ ฉันรู้สึกว่า ที่บ้านเช่านี้ มันไม่ค่อยปลอดภัยเลย ผู้คนที่อาศัยอยู่ที่นี่นั้นเยอะเกินไป เนื่องจากค่าเช่าที่มีราคาถูก เมื่อฉันมีเงินมากพอ ฉันจะต้องรีบย้ายออกทันที พอมีเงิน ก็ต้องซื้อบ้าน ฉันจะต้องระมัดระวัง และหาสถานที่ ที่ปลอดภัย”

ฮวงเฟิงพูดขณะที่เขามองไปที่กล่องจักรวาล ตอนนี้ มันเป็นความหวังเดียวของเขา แน่นอนว่าเขาต้องให้ความสำคัญกับมัน รวมถึงสภาพแวดล้อมที่นี่ เห็นได้ชัดว่าไม่ปลอดภัย

หลังจากพิจารณาเรื่องนี้ ฮวงเฟิงก็เริ่มพิจารณา สิ่งที่เขาควรวางไว้ในกล่องจักรวาล

จากการสังเกตของเขา แม้ว่าเวลา ในการแลกเปลี่ยนสิ่งของในกล่องจักรวาลจะไม่แน่นอน แต่ดูเหมือนว่า มันจะต้องใช้สิ่งของที่มีลักษณะคล้ายกันทีละชิ้นเท่านั้น ก่อนหน้านี้ เขาใส่เสื้อผ้าไปสองสามชิ้น และตอนนี้เขาได้รับ "เกราะอ่อนไหมทองคำ"

และเขากลับได้รับสมบัติมาเพียงชิ้นเดียว เห็นได้ชัดว่า แลกเปลี่ยนไม่คุ้มค่า

แม้ว่ากล่องเก็บของนี้จะมีขนาดใหญ่กว่า กล่องเก็บของทั่วไป แต่ฮวงเฟิงก็ยังรู้สึกว่ามันเล็กเกินไป  ยิ่งใบใหญ่เท่าไหร่ เขาก็สามารถใส่สิ่งต่าง ๆได้มากขึ้น และโอกาสที่เขาจะสามารถเลือกสิ่งของได้ ก็จะมากขึ้น และสิ่งของที่ได้กลับมาก็มีโอกาสที่จะใหญ่มากขึ้น

เพราะไม่อย่างนั้น ด้วยขนาดกล่องใบนี้ สิ่งของที่เขาได้กลับมาก็จะขึ้นอยู่กับขนาดกล่องอีกด้วย และโอกาสที่เขาจะได้รับสมบัตินั้น ก็ไม่แน่นอน หากว่าของที่เขาใส่เข้าไป และสิ่งที่เขาได้รับกลับมานั้นไม่เท่าเทียมกัน มันจะเป็นการแลกเปลี่ยนที่สูญเปล่าหรือไม่?

ดังนั้น ฮวงเฟิงจึงรีบเททุกอย่างออก และวางเพียงชุดเสื้อผ้า และหนังสือ ด้วยวิธีนี้ พื้นที่ภายในจะใหญ่ขึ้นมาก และหลังจากนั้น ฮวงเฟิงก็เริ่มคิดถึง สิ่งที่ควรวางไว้ ในพื้นที่ว่างภายในกล่อง

ฮวงเฟิงยืนขึ้น และมองไปที่สภาพแวดล้อมของเขา เนื่องจากเขานั้นประหยัดเงินมาก สิ่งของที่เขาซื้อมาจึงมีน้อยมาก และของใช้ประจำวันบางอย่าง ซึ่งในอดีต ดูเหมือนเขาจะไม่สนใจที่จะต้องซื้อมัน มาตอนนี้ ฮวงเฟิงกลับรู้สึกว่า

เขาขาดแคลนสิ่งของเครื่องใช้เป็นอย่างมาก

“เอาล่ะ พรุ่งนี้หลังเลิกงาน ฉันต้องไปซื้อของใช้ และซื้อของอื่นๆเพิ่ม” แม้ว่าเขาจะไม่มีเงินเก็บมากนัก และถึงแม้ว่าเงินเดือนของบริษัทใหม่ จะไม่ได้จ่ายตรงเวลา แต่ค่าเช่าของเขา ก็ไม่จำเป็นที่จะต้องจ่ายในทันที อย่างไรก็ตาม ฮวงเฟิงเข้าใจว่า

นี่ไม่ใช่เวลาที่จะประหยัดเงินอีกต่อไป นี่คือโอกาสของเขา

เนื่องจากเขามีเวลาไม่มาก ฮวงเฟิงจึงไม่ต้องการปล่อยให้กล่องเก็บของนั้นว่างเปล่า ดังนั้นเขาจึงวางราวตากผ้า ชาม ช้อน ตะเกียบ ฯลฯ ลงไปภายในกล่อง

หลังจากนั้น ฮวงเฟิงก็เข้านอนเพื่อพักผ่อนอย่างพอใจ และเขาไม่สามารถหลับตาลงได้เนื่องจากตื่นเต้น ณ ตอนนี้เป็นเวลาดึกแล้ว แต่ฮวงเฟิงยังไม่รู้สึกว่า ง่วง อารมณ์ของเขายังคงปั่นป่วนเล็กน้อย เขาจะมองไปที่รองเท้าหนังข้างเตียง

แล้วมองไปที่เสื้อเกราะอ่อนไหมทองคำ ที่แขวนอยู่ข้างเตียง ขณะที่เขายิ้มอย่างโง่เขลา โชคดีที่ไม่มีใครเห็นเขาในเวลานี้ ไม่อย่างนั้น คนอื่นคงจะคิดว่าเขาสติไม่ดี

เพราะเขายังต้องไปทำงานในวันพรุ่งนี้อีก ดังนั้นเขาจึงพยายามข่มตานอน แม้ว่าเขาจะได้รับสมบัติมาสองชิ้น แต่สิ่งของทั้งสองนี้ ก็ไม่สามารถเอาไปขายได้  ดังนั้นเขาจึงยังคงรอโอกาสในครั้งถัดไป ฮวงเฟิงจึงบังคับตัวเองให้หลับตาลง

อย่างไรก็ตาม เขาก็ยังคงนอนไม่หลับ ทุกๆครั้งเขาจะต้องลุกจากเตียง เพื่อตรวจสอบกล่องเก็บของ เพื่อดูว่าอาจจะมีสมบัติใหม่ ๆ ปรากฏขึ้น  แต่ทุกครั้งเขาจะต้องผิดหวัง อย่างไรก็ตาม เขายังคงไม่เบื่อหน่าย และพยายามเปิดกล่องดูอยู่ทุก ๆ ชั่วโมง