ตอนที่ 56 มู่หลานตกอยู่ในการปิดล้อมของศัตรู (ฟรี)
"ท่านแม่ทัพ เมืองว่านเหอ อยู่ข้างหน้า!"
ด้านหลังเมืองว่านเหอ มีทหารม้าห้าพันนายและทหารองค์รักษ์หนึ่งพันคนที่นำโดย ฮวามู่หลาน พวกเขาได้มาถึง
"เข้าใจแล้ว,ส่งคำสั่งให้เปิดประตูเมือง กองทัพทั้งหมดเคลื่อนพลอย่างช้า ๆ เมื่อพวกเราไปถึงประตูเมืองตะวันออกให้กองทัพทั้งหมดเข้าชาร์จทันที!"ฮวามู่หลานได้กล่าวออกคำสั่ง
นอกประตูตะวันออกคือกองทัพของอาณาจักรซีหยาง
"ขอรับ!"
ชายคนนั้นได้พยักหน้าพร้อมกับไปสั่งให้เปิดประตูเมืองทางด้านหลัง
โชคดีที่เมืองว่านเหอมีประตูใหญ่เพียงสองประตูคือประตูตะวันตกและประตูตะวันออก
"ท่านแม่ทัพ พวกเราไม่ได้มาเพื่อก่อกวนศัตรูตามคำสั่งของฝ่าบาทหรอกหรือมันจะไม่เป็นปัญหาใช่มั้ย?"กองทหารจินยี่เหว่ยที่ติดตาม มู่หลาน ได้กล่าวถาม
ฮวามู่หลานได้ตอบกลับ"คำสั่งของฝ่าบาทขึ้นอยู่กับสถานการณ์ ตอนนี้ นอกเมืองว่านเหอ มีทหารของอาณาจักรซีหยางไม่ถึง 100,000 นาย มันเป็นโอกาสที่ดีที่พวกเราจะตอบโต้และจัดการพวกมัน!"
"เมื่อพวกเราพุ่งออกจากประตูเมืองเราจะสามารถจัดการมันได้ในพริบตา ด้วยวิธีนี้วิกฤติในเมืองว่านเหอจะสามารถบรรเทาลงได้ชั่วขณะนึงและสามารถซื้อเวลาให้กับแม่ทัพเกา!"
จินยี่เหว่ย คนนี้ไม่ได้พูดอะไรมาก ผู้บัญชาการหลักก็คือฮวามู่หลาน พวกเขาเป็นเพียงองค์รักษ์ที่คอยปกป้องฮวามู่หลาน นอกจากนี้พวกเขาไม่สามารถพูดอะไรได้มากเกี่ยวกับการต่อสู้ครั้งใหญ่เหล่านี้
"ท่านแม่ทัพ ไม่มีใครอยู่ที่ด้านหลังประตูเมืองเลยพวกเขาย้ายคนทั้งหมดไปที่ประตูตะวันออก!"
ฮวามู่หลาน ขมวดคิ้วเล็กน้อย พวกเขาละทิ้งประตูเมืองทางตะวันตกไปหรือไม่?
แต่สุดท้าย มู่หลาน ก็เข้าใจ มันเป็นไปไม่ได้เลยที่พวกเขาจะทิ้งประตูเมืองทางตะวันตก เหตุผลอย่างเดียวก็คือการต่อสู้ที่ประตูตะวันออกของเมืองว่านเหอนั้นดุเดือดมาก
"กองทัพทั้งหมดจงฟัง แบ่งทหารม้าติดตามข้า 1,000 นาย มุ่งหน้าไปที่ประตูตะวันออกโดยเร็วที่สุด ส่วนที่เหลือ ให้รีบกระจายไปที่พื้นที่โดยรอบประตูเมืองตะวันออกเพื่อช่วยกันปกป้องเมือง!"
"ขอรับ!"
"รับทราบ!"
ฮวามู่หลานได้กล่าวออกคำสั่งพร้อมกับนำทัพม้าหนึ่งพันนายติดตามเธอไป
กองทหารม้าที่เหลือรีบกระจายไปตามทิศทางหากนี่ไม่ใช่กองทหารม้าที่ดีที่สุดถึงตอนนี้่พวกเขาคงจะหมดแรงระหว่างเดินทางไปแล้ว
ที่ประตูเมืองตะวันออกของเมืองว่านเหอ หานเซิ่น ได้คุกเข่าลงข้างนึงและจ้องมองไปที่ทหารของอาณาจักรซีหยาง ที่พุ่งเข้าหากำแพงด้วยรอยยิ้มที่เย้ยหยัน
ทหารรักษาเมืองที่เดิมเหลือ 4,000 กว่าคน ตอนนี้เหลือน้อยกว่า 1,000 คน
และนี่เป็นเพียงแค่หนึ่งในสี่ชั่วโมงของการทำศึกกับอาณาจักรซีหยางในครั้งนี้!
คราวนี้ ซานฮั่น ได้ตัดสินใจที่จะทำลายเมืองว่านเหอโดยตรง
"เพื่อความสง่างามของฝ่าบาท ทหารกล้าทุกท่าน ต่อสู้จนตัวตาย!"
"สู้จนตัวตาย!"
คนที่เหลือไม่ถึงพันนายได้คำรามออกมา
เสียงดังขนาดใหญ่ได้ดังขึ้นไปทั่วพื้นที่แห่งนี้
ซานฮั่น ที่ได้ยินดังนั้นได้หัวเราะออกมา"เจ้าพวกทหารยามของเมืองว่านเหอ ไม่คิดจะยอมแพ้กันเลยสินะ กองทัพทั้งหมดจงฟัง พุ่งเข้าใส่ศัตรูไม่ต้องถอย ใครสามารถเปิดประตูเมืองได้ก่อน ข้าจะตอบแทนด้วยสาวงามหนึ่งคน!"
ทันใดนั้นทหารทั้งหมดของอาณาจักรซีหยาง ก็ตาลุกเป็นไฟ
"ฆ่าแม่ทัพศัตรู หานเซิ่น และ ยึดเมืองว่านเหอให้เป็นของเรา!"
ซานฮั่น ได้กล่าวพูดกับ นายกอง ที่อยู่ด้านข้าง
พวกเขาเป็นหนึ่งในผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาในการเดินทัพครั้งนี้
"ฮ่าฮ่า,ท่านแม่ทัพซาน พวกเราจะจัดการพวกมันซะ!"
ทั้งสามคนได้ลุกขึ้นและจ้องมองไปที่เมืองว่านเหอ
ซานเซิ่น มองเห็น สามคน ที่พุ่งขึ้นมาบนอากาศด้วยสีหน้าเคร่งขรึม วันนี้เขาและทั้งสามคนได้ต่อสู้กันไม่น้อยกว่าสิบครั้งแต่ละครังก็ทำให้อีกฝ่ายพ่ายเเพ้และถอยกลับไปเพราะไม่สามารถฆ่ากันและกันได้
"ข้า หานเซิ่น วันนี้ ขอสู้จนตัวตาย!"
หานเซิ่นได้คำรามออกมาพร้อมกับยกดาบของเขาขึ้น
ทันใดนั้นดาบของเขาก็วาดฟันไปบนอากาศ
หานเซิ่นรู้สึกเหนื่อยล้ามาก ที่เหลือตอนนี้ก็มีเพียงแต่กำลังใจเพียงเท่านั้น
ฮวามู่หลาน ที่เฝ้าดูการต่อสู้บนอากาศเธอได้ตะโกนขึ้นอย่างรวดเร็ว"กองทหารจินยี่เหว่ย ครึ่งหนึ่งปกป้องกำแพงเมืองอีกครึ่งหนึ่งสนับสนุนแม่ทัพหาน!"
"ท่านแม่ทัพพวกเราได้รับคำสั่งมาว่า..."
"ทำตามที่ข้าสั่ง!"
ฮวามู่หลาน จ้องมองไปที่ จินยี่เหว่ยเหล่านี้ด้วยท่าทีเย็นชา
ในตอนนี้ฮวามู่หลานไม่ใช่เพียงแค่ผู้ติดตามขององค์จักรพรรดิ แต่เธอเป็นแม่ทัพหญิงที่มีโลหิตดังเหล็กกล้า
องค์รักษ์จินยี่เหว่ยไม่กล้าปฏิเสธคำสั่งพวกเขารีบพุ่งขึ้นไปเพื่อสนับสนุนหานเซิ่นและคนอื่น ๆ
"แม่ทัพหาน พวกเรามาช่วยแล้ว!"
นายกองสิบจินยี่เหว่ยคนนึงได้ตะโกนขึ้นเพื่อช่วยหานเซิ่น
เมื่อทั้งสามคนเห็นนักรบระดับ 3 ขั้นสร้างรากฐานพลังหยวน ปรากฏตัวขึ้น พวกเขาก็รู้สึกตกใจและพยายามหันหลังกลับ
แต่พวกเขาก็ตกอยู่ในการปิดล้อมของกองทหารจินยี่เหว่ยและถูกตัดศีรษะทันที
ในเวลาเดียวกัน กองทหารของอาณาจักรซีหยาง ที่พุ่งเข้าใส่กำแพงก็ถูกกองทหารจินยี่เหว่ยสังหารเช่นเดียวกัน
"เปิดประตู!"
ฮวามู่หลาน ที่นำทัพม้าเหล็กนับพันติดตามมาได้ตะโกนขึ้น
กองทหารจินยี่เหว่ยได้เปิดประตูเมืองทันที
ฮวามู่หลาน ได้หยิบดาบเหล็กที่อยู่ข้างเอวของเธอขึ้นมาและชี้ไปที่ด้านนอกประตูเมือง"ทหารม้าผู้ภักดี เข้าชาร์จศัตรู!"
"ฆ่า!"
ทหารม้าผู้ภักดีหนึ่งพันนายได้พุ่งออกจากประตูเมือง
ทหารราบเหล่านี้ทีกำลังโจมตีเมืองได้ถูกสังหารทันที
ไม่มีใครมีอำนาจมากพอที่จะจะต้านทานได้
ในบรรดาพวกเขา ถูก ฮวามู่หลาน พุ่งออกไปฟันศีรษะจนหลุดออกจากบ่าหลายคน
ฮวามู่หลานได้กลายเป็นเขตสุญญากาศที่ไม่มีใครกล้าเข้าใกล้
"นั่นใครกัน?"
หานเซิ่น ที่ได้รับการช่วยเหลือได้จ้องมองไปที่ฮวามู่หลานที่ทรงพลังมากจนแทบไม่อยากจะเชื่อ ใครจะคิดว่าสตรีคนนึงจะมีพลังมากขนาดนี้?
"ท่านผู้นั้นคือ แม่ทัพฮวา เป็นพระชายาของฝ่าบาท!"นายกองทหารจินยี่เหว่ยคนนึงได้ตอบกลับ
"อะไรนะ พระชายาของฝ่าบาท?"
หานเซิ่น รู้สึกตกใจมาก ทำไม พระชายาขององค์จักรพรรดิถึงมาปรากฏตัวขึ้นที่นี่ เขารีบลุกขึ้นยืนและกล่าวพูดด้วยความโกรธ"พวกท่านถอยออกไป ข้าจะรีบออกจากเมืองไปช่วยพระชายา!"
สถานะของพระชายาของจักรพรรดินั้นยิ่งใหญ่มากเขาไม่กล้าปล่อยให้พระชายาประสบอุบัติเหตุในเมืองว่านเหอ
"แม่ทัพหาน ไม่ต้องกังวล พวกข้าจะรีบลงไปช่วยทันที ท่านและทหารทั้งหมดเหล่านี้พักผ่อนให้สบายเถอะ!"
หัวหน้าจินยี่เหว่ย ได้กล่าวพูดพร้อมกับพาคนของเขาไปปกป้องมู่หลาน
ฮวามู่หลาน ที่รู้สึกได้กองทหารจินยี่เหว่ยมาสนับสนุนเธอรีบกล่าวถามทันที"กองทหารติดตามอยู่ที่ไหน?"
"อยู่รอบประตูเมืองตะวันออกขอรับ!"
"ดี!"
"ทหารม้าห้าร้อยนายติดตามข้ามา เราจะมุ่งไปยังใจกลางของกองทัพอาณาจักรซีหยางโดยตรง!"ฮวามู่หลานได้โบกมือขึ้น ทหารม้าห้าร้อยนายได้ติดตามเธออยู่ข้างหลังและมุ่งตรงไปยังกองทัพหลักของซานฮั่น
ทหารจินยี่เหว่ยยี่สิบคนที่มีพลังระดับ 3 ขั้นสร้างรากฐานพลังหยวน และ ทหารม้าห้าร้อยนายได้พุ่งฝ่ากองทัพศัตรูโดยไม่มีสิ่งใดกีดขวาง
"ฮ่าฮ่า,นั่นมันอะไร กองทหารม้า 500 นาย พุ่งเข้าใส่ทัพหลักของศัตรูคิดจะฆ่าตัวตายหรือไม่?"
ทันใดนั้นกองทหารของอาณาจักรซีหยางที่เห็นก็หัวเราะออกมา
ฮวามู่หลานได้นำทหารม้า 500 นาย และ ทหารจินยี่เหว่ยกว่า 20 คน พุ่งเข้าใส่ศัตรูอย่างบ้าคลั่ง
แต่จำนวนทหารนั้นต่างกันเกินไป
"แม่ทัพฮวา พวกเราถูกล้อมไว้หมดแล้ว หน้าที่ของพวกเราคือปกป้องท่านแม่ทัพ ขอให้ท่านรีบหนีออกไปเร็วเข้า!"ผู้นำของกองทหารจินยี่เหว่ย ได้กล่าวพูดกับ ฮวามู่หลาน
ฮวามู่หลาน เยาะเย้ยเล็กน้อยและตอบกลับ"ตั้งแต่วินาทีที่พวกเขาปิดล้อมพวกเรามันก็ถึงเวลาที่พวกเราจะจบเกมนี้แล้ว พวกเขาแพ้แล้ว!"
"อะไรนะ?"