ดวงตาของ ลู่เฟิง รู้สึกมีความสุขมาก ลิโป้ เป็นแม่ทัพที่ดุร้ายอันดับหนึ่งในช่วงปลายราชวงศ์ฮั่นตะวันออก ไม่มีใครสามารถเทียบเคียงเขาได้ในเวลานั้น ทั้งยังเป็นหนึ่งในห้าแม่ทัพที่แข็งแกร่งที่สุดในประวัติศาสตร์ทั้งหมด

แต่ในไม่ช้าลู่เฟิงก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย แม้ว่า ลิโป้ จะเป็นแม่ทัพที่แข็งแกร่ง แต่ชื่อเสียงของเขาทำให้ ลู่เฟิง พูดไม่ออก เขาฆ่า บิดาบุญธรรม เต๊งหงวน และต่อมาก็ฆ่า ตั๋งโต๊ะ บิดาบุญธรรมอีกคน จนถูก เตียวหุย ด่าว่า 'ไอ้ลูกสามพ่อ'

แม้ว่าลู่เฟิงจะไม่สนใจชื่อเสียง แต่เขาก็ให้ความสำคัญกับความภักดี จะเกิดอะไรขึ้น ถ้าลิโป้ทรยศตัวเอง และใช้ ทหารม้า กว่าหนึ่งแสนนายจัดการเขา?

เขาได้คลิกดูข้อมูลของลิโป้อย่างรวดเร็ว

ลิโป้ : แม่ทัพอันดับหนึ่งในช่วงปลายราชวงศ์ฮั่นตะวันออก ในช่วงเวลานั้นไม่มีใครสามารถเทียบเคียงกับเขาได้ เขาถูกเรียกว่า แม่ทัพผู้เหินหาว (มีคำกล่าวว่ายามใดที่ลิโป้อยู่บนหลังม้าเซ็กเธาว์เขานั้นไร้พ่าย)

ระดับพลัง : นักรบระดับ 6 ขั้นจักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์ ( เนื่องจากข้อจำกัดของระบบทำให้ขอบเขตพลังในปัจจุบันคือ ระดับ 6 ขั้นเชื่อมจิตวิญญาณ โฮสต์สามารถปลดล็อคข้อจำกัดได้โดยการยกระดับขั้นพลังใหญ่ของตนเอง สามารถปลดล็อคข้อจำกัดได้ 5 ระดับพลังย่อย)

เผ่าพันธุ์ : ครึ่งมนุษย์ครึ่งปีศาจ

อาวุธ : ฟางเทียนฮว่าจี่

พาหนะ : เซ็กเธาว์(ม้า)

ทักษะต่อสู้ : ง้าวปีศาจ

พลังพิเศษ : ปีศาจโกลาหล

ความภักดี : ตายอย่างภักดี

"ห๊ะ ? ตายอย่างภักดี ?"

ความภักดีนี้ไม่ต้องสงสัยเลยว่ามันคือค่าความภักดีที่เต็มจำนวน

แต่จะบอกว่า ลิโป้ ยอมตายอย่างภักดีเพื่อเขา?

บ้าไปแล้ว?

มีใครไม่รู้บ้างว่า ลิโป้ ถูกด่าว่า ไอ้ลูกสามพ่อ เหตุผลก็เพราะ ความภักดี ที่ถึงกับฆ่าบิดาตนเอง!

และ คนที่สามารถฆ่าได้กระทั่งบิดาตนเองจะสามารถมอบความซื่อสัตย์เช่น ตายอย่างภักดีได้อย่างไร?

"ระบบ คุณต้องอธิบายให้ฉันฟังว่าทำไม ลิโป้ ถึง สามารถมอบความซื่อสัตย์ที่ตายอย่างภักดีมา เป็นไปได้ว่าเกิดข้อผิดพลาดหรือไม่?"

เรื่องนี้ ลู่เฟิง จะต้องกล่าวถามระบบให้ชัดเจน

"ติ๊ง ไม่มีข้อผิดพลาดเกี่ยวกับระบบ ลิโป้ ในโลกนี้ ถือกำเนิดจากปีศาจและมนุษย์เขาถูกทอดทิ้งตั้งแต่เขาเกิด ทุกคนมองเขาว่าเป็นสัตว์ประหลาดและไม่มีใครกล้าที่จะยุ่งเกี่ยวกับเขา"

"ห้าปีที่แล้ว องค์ชายแห่งอาณาจักรหนานหยาน ได้ไปเดินเที่ยวเตร่และพบ ลิโป้ ในวัย 13 ปี ตอนที่ยังไม่ได้ปลุกพลัง เขาถูกทุบตีจนเกือบตาย แต่แล้วองค์ชายแห่งอาณาจักรหนานหยาน ก็ได้ช่วยชีวิตของเขาเอาไว้ นับตั้งแต่นั้นมา ลิโป้ก็สัญญาว่าจะจงรักภักดีต่อ องค์ชายแห่งอาณาจักรหนานหยานคนนั้น ต่อมาเขาได้จัดตั้งกองทหารม้าเหล็กเป็นการส่วนตัวเพื่อตอบแทนโฮสต์จนกว่าชีวิตจะหาไม่! ข้อความขอกำลังช่วยเหลือได้ส่งไปหาลิโป้เมื่อสามวันก่อนตอนนี้เขากำลังรอโฮสต์อยู่ภายในเนินเขาหมาป่า โฮสต์ จะต้องไปพบเขา เพื่อยอมรับความภักดีและรับเอาทหารม้า 100,000 นาย"

"นี่มันอะไรกันว่ะเนี่ย..."

ลู่เฟิงได้ยินคำอธิบายของระบบเขาได้กลายเป็นมึนงงหนักกว่าเดิม"ทำไมฉันไม่มีความทรงจำส่วนนี้อยู่เลยหรือว่าคุณสร้างมันขึ้นมา?"

"แน่นอนระบบได้ปรับแต่งความคิดของลิโป้ใหม่ ไม่เช่นนั้นคุณคิดว่า ลิโป้ตามประวัติศาสตร์จะมอบความภักดีต่อคุณจริง ๆ หรือไม่?"

"อะแฮ่ม เช่นนั้น ฉันต้องขอบคุณมากระบบ ถ้ามีโอกาสฉันจะตอบแทนโดยการหาระบบสามสักสองสามระบบให้คุณ แต่ยังไงก็เถอะ ฉันไม่รู้ว่าคุณเป็นผู้ชายหรือผู้หญิงกันแน่?"

"..."

ระบบไม่ได้สนใจคำพูดของ ลู่เฟิง

ลู่เฟิง ในตอนนี้ รู้สึกตื่นเต้นมาก เนื่องเพราะ ลิโป้ ได้มอบความภักดีให้กับเขา ไม่ต้องสงสัยเลยว่า ชายคนนี้จะกลายเป็นหนึ่งในแม่ทัพที่ดุร้ายและเป็นกุญแจสำคัญสำหรับชัยชนะของเขาในครั้งนี้!

โดยเฉพาะอย่างยิ่งกองทหารม้าเหล็กหนึ่งแสนนาย!

เขาคลิกที่ข้อมูลของกองทหารม้าเหล็กหนึ่งแสนนาย!

ทหารม้าเบี๋ยนโจว : กองทหารม้าของ เต๊งหงวน เป็นกองทหารม้าเพียงกองเดียวในโลกที่เทียบเท่าได้กับกองทหารม้าซีเหลียงของ ตั๋งโต๊ะ ที่มีประสิทธิภาพในการสู้รบอยู่ในระดับแนวหน้า

หมายเหตุ : เนื่องเพราะกองทหารนี้ถูกก่อตั้งขึ้นโดยลิโป้เพื่อตอบแทนพระคุณที่ช่วยชีวิตของโฮสต์ ลิโป้ จึงเรียกกองทหารม้านี้ว่า กองทหารม้าผู้ภักดี

"ในประวัติศาสตร์ ลิโป้ ถูกด่าว่าไอ้ลูกสามพ่อ เนื่องเพราะเขาสามารถสังหารบิดาตนเองเพื่อผลประโยชน์ได้อย่างไม่ลังเล มาตอนนี้ เขาได้กลายเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของฉัน ทั้งยังมีความภักดีที่ตายแทนได้ และเขายังสร้างกองทหารม้าที่ชื่อกองทหารม้าผู้ภักดีอีก นี่มันค่อนข้างทำใจเชื่อได้ยากแฮะ!"

ลู่เฟิง ได้ยิ้มเจื่อน ๆ ในใจของเขา

"เตือน โฮสต์ คุณยังเหลือโอกาสในการอัญเชิญอีกหนึ่งครั้ง คุณต้องการอัญเชิญหรือไม่?"

ลู่เฟิง เหลือการอัญเชิญปกติเพียงครั้งเดียว เขารู้สึกลังเลเล็กน้อยที่จะอัญเชิญมัน

ดังนั้นเขาคิดว่าเขาจะเก็บมันไว้ก่อนแล้วกัน

เขาได้เปิดค่าสถานะของตนเองขึ้น

โฮสต์ : ลู่เฟิง

ระดับพลัง : ระดับ 5 ขั้นสร้างรากฐานพลังหยวน

เผ่าพันธุ์ : มนุษย์

ทักษะต่อสู้ : โจมตีหนัก,ดาบฉิงซาน

ขุนพลอัญเชิญ : ฮวามู่หลาน,เกาชุน,เจี๋ยสวี่,ซุนฮก,ลิโป้

กองทัพอัญเชิญ : กองทหารจินยี่เหว่ย 30,000 นาย - กองทหารม้าเบี๋ยนโจว 100,000 นาย

อาวุธวิเศษอัญเชิญ :ดาบกานเจียง,ดาบเฉิงอิ๋ง

โอกาสอัญเชิญที่เหลืออยู่ : หนึ่งครั้ง

ลู่เฟิง พึงพอใจกับค่าสถานะในปัจจุบันของเขาโดยเฉพาะขุนพลอัญเชิญแต่ละคนล้วนแล้วแต่เป็นบุคคลที่มีชื่อเสียงในประวัติศาสตร์ ทำให้เขามั่นใจที่จะจัดการกับอาณาจักรซีหยางได้ในครั้งนี้

...

เช้าวันรุ่งขึ้น ลู่เฟิง ได้สวมชุดเกราะสีเงินขาว ตามด้วยกองทหารจินยี่เหว่ย 500 นาย กองทหารองค์รักษ์ 1,000 นาย และ ฮวามู่หลาน มุ่งหน้าออกจากเมือง

โดย เกาชุน เจี๋ยสวี่ และ ซุนฮก ได้ยืนรออยู่ที่ประตูด้านนอกเมืองหลวงทางตะวันออก โดยมี ทหารองค์รักษ์กว่า 150,000 นาย ยืนอยู่ด้านหลัง!

อีก 50,000 คน ที่เหลือ ลู่เฟิง ตั้งใจว่าจะปล่อยให้อยู่ที่นี่รับใช้ ซุนฮก

"ข้าน้อยเกาชุน ถวายบังคมฝ่าบาท!"

"ข้าน้อย เจี๋ยสวี่ ( ซุนฮก) ถวายบังคมฝ่าบาท!"

"ขอพระองค์ทรงพระเจริญอายุยิ่งยืนนาน!"

เกาชุน เจี๋ยสวี่ และ ซุนฮก ได้ตะโกนขึ้นพร้อมกัน

ในเวลาเดียวกัน ข้าราชบริพารจำนวนมากที่อยู่ข้างหลังพวกเขาก็ตะโกนขึ้นพร้อมกับองค์รักษ์ของอาณาจักรกว่า 150,000 คน พวกเขาได้คุกเข่าลงข้างหนึ่งและตะโกน"ขอให้พระองค์ทรงพระเจริญอายุยิ่งยืนนาน"

เสียงได้ดังกระหึ่มไปทั่วพื้นที่แห่งนี้

ลู่เฟิง ในชุดเกราะเงินขาวได้ไปยืนอยู่บนแท่นสูงที่ห่างออกไปสิบเมตรก่อนที่จะจ้องมองไปที่ทหารองค์รักษ์ด้านหน้าและกล่าวพูดเสียงดัง"ทหารทุกนายจงฟัง!"

"ขอรับ!"

ทหารองค์รักษ์กว่า 150,000 นาย และ ข้าราชบริพารกว่าสองร้อยคนได้ยืนขึ้นพร้อมกัน

เห็นการเคลื่อนไหวเหล่านี้ หัวใจของ ลู่เฟิง เต็มไปด้วยความกระตือรือร้นและตื่นเต้น

เขาได้สูดลมหายใจเข้าลึกและพูดเสียงดัง"มณฑลจงซานชายแดนตะวันออกของอาณาจักรหนานหยานของเรากำลังถูกกองทัพนับล้านของอาณาจักรซีหยางบุกโจมตี อ๋องแห่งมณฑลจงซาน ได้นำทหารกว่า 100,000 นายออกไปสู้รบ ท้ายที่สุดเหลือทหารที่รอดชีวิตไม่ถึง 20,000 นาย บนร่างของอ๋องจงซานมีลูกศรกว่า 130 ดอกปักอยู่บนร่างของเขา เขาได้สู้จนตัวตายโดยไม่ถอย"

"ตอนนี้ มณฑล จงซานกำลังตกอยู่ในอันตราย ในฐานะจักรพรรดิแห่งอาณาจักรหนานหยาน ข้าจะปล่อยพวกเขาและมณฑลจงซานที่เป็นส่วนหนึ่งของอาณาจักรหนานหยานไปได้อย่างไร?"

"ยกทัพ! ยกทัพ!"

เสียงของทหารองค์รักษ์กว่า 150,000 คนได้ตะโกนพร้อมเพรียงกัน

เสียงทั้งหมดได้ดังสนั่นไปทั่วพื้นที่แห่งนี้

ใบหน้าของข้าราชบริพารเหล่านี้ได้เปลี่ยนแปลงอย่างมาก

"แม่ทัพเกา"

"ขอรับ!"

เกาชุนได้มาถึงแท่นสูงและคุกเข่าข้างหนึ่ง

"ข้าขอสั่งให้เจ้าบัญชาทหารองค์รักษ์ 150,000 นาย มุ่งหน้าไปที่มณฑลจงซาน ช่วยชีวิตผู้คนนับล้านในมณฑลจงซาน และ สกัดกั้นกองกำลังนับล้านจากอาณาจักรซีหยาง"

"ข้าน้อยเกาชุน รับคำสั่ง!"

เกาชุนได้ลุกขึ้นยืนพร้อมกับก้าวถอยออกไปจากแท่นยืน"เตรียมพร้อมออกทัพ!"

"เดินทัพได้!"

คำสั่งของ เกาชุน ทำให้ ทหารองค์รักษ์กว่า 150,000 นาย จัดระเบียบเเถวอย่างรวดเร็ว

จากนั้น ลู่เฟิง ก็มองไปที่ ทหารองค์รักษ์กว่า 150,000 คนที่จากไป

ลู่เฟิง ได้ก้าวออกจากแท่นสูงและมองไปที่ ซุนฮก ก่อนที่จะพูดขึ้น"เหวินยื่อ ในช่วงเวลาที่ข้าไม่อยู่ที่อาณาจักร เจ้ารู้ใช่หรือไม่ว่าจะต้องทำอย่างไร?"

"ฝ่าบาทไม่ต้องกังวล ซุนฮก สัญญาว่าจะไม่สร้างปัญหาให้กับฝ่าบาทอย่างแน่นอน!"ซุนฮก กล่าวพูดด้วยความเคารพ

"ดีมาก!"

ลู่เฟิง ได้พยักหน้า และ ควบม้าออกไปพร้อมกับ เจี๋ยสวี่ ฮวามู่หลาน และกองทหารกว่า 1,500 คน ออกจากลานกว้างแห่งนี้

"ฝ่าบาท พวกเราไม่ได้มุ่งหน้าไปมณฑลจงซานพร้อมกับแม่ทัพเกาหรอกหรือ?"

ไม่นานหลังจากออกจากลานกว้าง ฮวามู่หลาน ก็กล่าวถาม ลู่เฟิง ด้วยความสงสัย

ต่อหน้าคนนอก เธอ ได้เรียกลู่เฟิง ด้วยความเคารพและแสดงถึงความยิ่งใหญ่

0 0 โหวต

Article Rating

0 Comments

Inline Feedbacks

ดูความคิดเห็นทั้งหมด