ตอนที่ 5 ปลาทองสร้างหนทางรวย
ตอนที่ 5 ปลาทองสร้างหนทางรวย
.
“ปลาในร้านมีปลาราคาแพงจำนวนมาก ปลาคราฟที่แพงที่สุดมีมูลค่า 150,000 หยวนและปลามังกร ที่แพงที่สุดอีก 100,000 หยวน”
หวังเสียนมองดูปลาในร้านขายตู้ปลา ปลาที่แพงที่สุดในตู้ปลา มีเพียงราคาหลักแสนไม่มีปลาราคาหลักล้าน
เขาดูที่ปลาและพบว่าปลาพวกนี้ทั้งหมดเป็นปลาเกรดศูนย์รวมถึงปลามังกรด้วยและให้พลังงานมังกรไม่ถึงหนึ่งหน่วย มีเพียงแค่ปลามังกรบางตัวเท่านั้นที่ให้พลังงานมังกรหนึ่งหน่วย
ปลามังกรและปลาคราฟในตู้ปลานั้นสวยงามจริงๆ
เกล็ดของปลามังกรนั้นมีสีทองและส่วนหัวที่โดดเด่นเป็นเอกลักษณ์มากและมีหนวดที่สวยงาม
สีสันสดใสของปลาคราฟและปลามังกรเมื่อว่ายน้ำในตู้โชว์สวยงามดังเช่นศิลปะที่มีชีวิต
"ปลาคราฟและปลามังกรของคุณที่นี่ค่อนข้างแพงมากแต่มันก็ดูสวยจริงๆ"
หวังเสียนยิ้มและพูดคุยกับงานข้างๆเขา
“มันยังไม่ถือว่าแพง คุณคงยังไม่เคยเห็นปลาคราฟและปลามังกร ราคาหลักล้าน ราคาปลาของที่นี่อยู่ในระดับปานกลางเท่านั้น” บริกรพูดพร้อมกับยิ้ม
เมื่อหวังเสียนได้ยินคำตอบบริกรเขาถามทันที
"คุณแยกแยะความแตกต่างของ ปลาคราฟและ ปลามังกรที่ดีและมีราคา ได้อย่างไร"
"ปลามังกรสีแดงเป็นปลามีค่าและหายากที่สุดในหมู่ ปลามังกร และเช่นเดียวกันปลาคราฟสีแดงก็มีค่าสูงเช่น โดยเฉพาะปลาคราฟของประเทศญี่ปุ่นสีสวยงามกว่าและมีมูลค่าหลายล้าน "
บริกรยิ้มและอธิบายให้เขาฟัง
หวังเสียนพยักหน้ารับและถามว่า
"ถ้าผมต้องการเลือกดูปลาคราฟและปลามังกร ราคาหลักล้านในเจียงเฉิงนี่จะต้องไปที่ไหน?"
คุณสามารถไปดูที่ตลาดดอกไม้และนกไห่เฉิงได้ แต่ปลาคราฟ และปลามังกร ราคาหลักล้านนั้นไม่ธรรมดาและมีคนไม่กี่คนที่สามารถซื้อปลาสวยงามราคาแพงนี้ได้
"โอเคขอบคุณมาก"
หวังเสียนยิ้มและพยักหน้า เขาหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาแล้วค้นหาเขาใช้เวลาเพียงไม่นาน
"เป็นอย่างที่พนักงานสาวพูดแน่นอน สัตว์น้ำราคาหลักล้านไม่ใช่เรื่องง่ายๆที่จะซื้อหรือขายมัน แต่ถ้าเป็นปลาหลักหมื่น หรือหลักแสนยังเป็นที่ต้องการของตลาดค่อนข้างมาก และการซื้อขายย่อมคล่องตัวกว่า"
หวังเสียนคิดในใจของเขาและยิ้มให้บริกรแล้วเดินออกไป
"ตอนเที่ยงไปที่ตลาดดอกไม้และนกเพื่อหาข้อมูลดูดีกว่า"
หวังเสียนเดินออกจากร้านขายตู้ปลาและนั่งรถแท็กซี่ไปที่ตลาดดอกไม้และนก
ตลาดดอกไม้และนกตั้งอยู่ที่ ไห่ตง ของเขตเจียงเฉิง ซึ่งไม่ไกลจากที่เขาอยู่มากนัก
ยี่สิบนาทีต่อมาโดยรถก็จอดอยู่ที่ประตูของตลาดดอกไม้และนก
ตลาดดอกไม้และนก เป็นตลาดที่ค่อนข้างใหญ่ ในฐานะที่เป็นตัวเมืองรองจากเมืองหลักอย่างเจียงเฉิง มีผู้คนมากมายที่นี่
หวังเสียนเดินเข้ามาด้านในและปฏิบัติตามป้ายบอกทางและสถานที่เพื่อเดินไปยังบริเวณร้านปลา
ตรงกลางมีสัตว์เลี้ยงขายมากมาย เขาเห็นสุนัขเลี้ยงราคา 50,000 หยวน และมีสัตว์อื่นอีกมากที่มีราคาค่อนข้างแพง
ตลาดดอกไม้และนกในเจียงเฉิงตกแต่งอย่างดีมากถนนกว้างและสะอาดและมีห้องพักทั้งสองด้าน
เนื่องจากวันนี้ฝนตกมีคนเดินถนนไม่มาก หวังเสียนไปที่บริเวณที่มีปลาสวยงามและตู้สัตว์น้ำและดูร้านขายปลาสวยงามสำหรับครอบครัว
“จะมีการแสดงปลาทองในวันพรุ่งนี้และอาจมีคนมากมายที่มาร่วมงานนอกจากนี้ยังดึงดูดผู้คนจากเมืองอื่น ๆ อีกด้วยมันจะทำให้ผู้คนจำนวนมากเข้ามาและมีการค้าขายที่ดี เราควรเตรียมตัวกันตั่งแต่วันนี้ ”
“การแสดงปลาทอง? มันเป็นนิทรรศการร่วมกันที่จัดขึ้นโดยฟาร์มปลาทองจินหัวและฟาร์มปลาทองหลงเหลียนและฟาร์มปลาทองขนาดใหญ่อื่น ๆ อีกหลายแห่งหรือไม่”
“ใช่มีลูกค้าจำนวนมากมาที่นิทรรศการที่ฟาร์มปลาทองหลายแห่ง ท้ายที่สุดแล้วฟาร์มปลาทองเหล่านี้มีชื่อเสียงเป็นอันดับต้นๆของประเทศ”
"ฉันไม่รู้ว่าจะมีปลาทองอะไรในวันพรุ่งนี้จะมีปลาทองที่ดีที่สุดกี่สายพันธ์ อาจมีปลาทอง รีแค๊ปบราวออเรนด้า ,ปลาทองครีบเทา หรือปลาทองแพนด้าก็ได้"
"นี่เป็นการยากที่จะบอกได้ แต่ฟาร์มขนาดใหญ่หลายแห่งอาจมีปลาทอง
รีแค๊ปบราวออเรนด้า ออกมาก็ได้"
เมื่อหวังเสียนเดินเข้าไปในร้านขายปลาสวยงามเขาได้ยินว่าทั้งสองคนกำลังคุยกันอยู่
เขาเหลือบเล็กน้อย "ปลาทอง?"
ปลาทองเป็นปลาสวยงามทั่วไป แต่อย่าคิดว่าปลาทองเป็นเรื่องธรรมดามาก ปลาทองบางสายพันธ์สามารถขายได้หลายหมื่นหยวน หรือปลาทอง รีแค๊ปบราวออเรนด้า ที่สมบรูณ์แบบบางตัวขายได้ในราคาหลายแสน มันจึงถูกเรียกว่าแพงที่สุดในโลกของสายพันธ์ปลาทอง
"ถ้าพรุ่งนี้จะมีการแสดงปลาทอง" เขายกคิ้วขึ้นและดูปลาทองในร้าน เขาตื่นเต้นขึ้นมาทันที
"พี่ชายขายปลาทองให้ฉันหน่อยเอาตัวแข็งๆนะ"
"เชิญเลยน้องชาย ปลาทองของร้านฉันเป็นปลาทองที่ดีที่สุดในละแวกนี้ ร้านอื่นๆไม่สามารถเทียบได้ ถ้าซื้อแปดตัวฉันแถมตู้ปลาให้น้องชายด้วยเลย" เจ้าของร้านวัยกลางคนได้ยินเสียงของหวังเสียนและพูดต้อนรับด้วยรอยยิ้ม
"ขอบคุณ" หวังเสียนยิ้มและให้เจ้าของร้านและจ่ายเงิน 450 หยวน
“มันแพงจริงๆ แต่ถ้าประสบความสำเร็จมันจะเพิ่มมูลค่าหลายพันเท่า”
หวังเสียนยิ้มจนตาหยีและอุ้มตู้ปลาทองแปดตัวไปทางด้านนอก
เขาขับนั่งรถกลับไปมหา'ลัยและในรถหวังเสียนมองหาข้อมูลมากมายจากโทรศัพท์เกี่ยวกับปลาทอง
หลังจากหาข้อมูลตลอดช่วงบ่ายเขาเห็นคุณค่าของปลาคราฟนั้นสูงที่สุดและปลามังกรนั้นเป็นอันดับสอง เขาต้องการแปลงปลามังกรเพื่อขาย แต่เนื่องจากมีการจัดนิทรรศการปลาทองในวันพรุ่งนี้เขาก็ยกเลิกแผนการทั้งหมดของเขา
ถึงแม้ว่ามูลค่าของปลาคราฟและปลามังกรจะสูง แต่รูปร่างของปลาพวกนั้นมีขนาดใหญ่กว่าปลาทองถึงสิบเท่าและการบริโภคของพลังงาามังกรก็ค่อนข้างสูง ปัจจุบันเขามีพลังงานมังกรน้อยและราคาของปลาทองก็ไม่ต่ำ
"นิทรรศการปลาทองในวันพรุ่งนี้ต้องมีผู้ซื้อมากมายฉันสามารถใช้พลังมังกรเพื่อเปลี่ยนปลาทองเพื่อเพิ่มมูลค่าได้"
หวังเสียนคิดอยู่กับตัวเองและเดินหิ้วตู้ปลาและกางร่มเพื่อเดินกลับเข้าไปที่หอพัก
ฝนยังคงตกหนักมากและมีนักเรียนเพียงไม่กี่คนที่อยู่บนถนน
"นั่น ... ดูเหมือนจะเป็นเขา"
เมื่อเธอเดินเข้าประตูมหาลัย
เข้ามากวนชูชิงถือร่มอยู่และเห็นรูปร่างคุ้นตาเดินอยู่ด้านหน้าของเธอ
เธอมองไปที่ร่มและเสื้อผ้าที่เขาใส่เธอจำได้อย่างแม่นยำดวงตาเธอก็เป็นประกาย
กวนชูชิงลังเลเล็กน้อยแต่ก็ยังเดินเข้าไปและตะโกนทัก "เฮ้! คุณค่ะ"
"หืม?" หวังเสียนได้ยินเสียงที่มาจากด้านหลังและหันหน้ากลับไปมองและสับสนเล็กน้อย
“มันเป็นเขาจริงๆ” กวนชูชิงเห็นหน้าของหวังเสียนและใบหน้าของเธอก็ประหลาดใจ
"ขอบคุณ คุณจริงๆนะคะวันนี้" กวนซู่ชิงเดินเข้ามาและพูดกับเขาด้วยความขอบคุณอย่างสุดซึ้ง
"กวนชูชิง" หวังเสียนตกใจเล็กน้อย แต่ก็ยิ้มและพยักหน้ารับ
"รู้จักฉันด้วยหรือค่ะ?" กวนชูชิงได้ยินเขาเรียกชื่อเธอและถามด้วยความประหลาดใจ
"ผมจะไม่รู้จักสาวงาม ดาวของคณะได้อย่างไร " หวังเสียนยิ้มให้เธอและหัวเราะเบาๆ
…………
จบบท
………....