ภาค3บทที่20 เดี๋ยวก็จะเข้าใจถึงจะไม่ชอบก็ตาม (ฟรี)

ภาค3บทที่20 เดี๋ยวก็จะเข้าใจถึงจะไม่ชอบก็ตาม

“กรรรรร!”

“หืม ไวเวิร์นเหรอ?”

มันเป็นไวเวิร์นเกล็ดสีน้ำตาลแดงที่ไม่ค่อยได้เจอซักเท่าไหร่

มันยาวประมาณสามเมตร ใหญ่กว่าไวเวิร์นสีเขียวธรรมดาๆนิดหน่อย

มันลงมาอย่างรวดเร็ว ราวกับคิดว่าผมเป็นเหยื่อของมัน

“ดาบบิน”

“ก๊รรร!?”

เมื่อผมปล่อยดาบบินไป ท่อนบนของมันก็แยกออกจากกันอย่างสวยงาม

มันโดนผ่าครึ่งและร่วงลงกระแทกพื้น

ผมเดินต่อไป และคราวนี้ก็ได้ยินเสียงมาจากพื้นด้านล่าง

พื้นสั่น และสิ่งนั้นก็เข้ามาโดยเร็ว

“หืม? มีมอนสเตอร์ใต้ดินด้วยเหรอ?”

ในที่สุด เมื่อมันเข้ามาใกล้เท้าของผม ผมก็แทงดาบลงไปบนดิน

“~~~!?”

ความประหลาดใจจากใต้พื้นดินและเสียงกรีดร้องแห่งความเจ็บปวดสามารถได้ยินขึ้นมา ถึงอย่างนั้นก็ไม่หยุดแรงที่พุ่งเข้ามาอยู่ดี พื้นดินดันตัวขึ้นและมอนสเตอร์ก็ผุดขึ้นมา

หัวกลมๆที่เต็มไปด้วยขน น่าจะเป็นมอนสเตอร์ประเภทตุ่น

ดาบของผมส่งตรงเข้าที่สมองของมันทำให้มันได้ตายไปแล้ว

ผมเดินต่อไปอีก

และคราวนี้ก็มีอะไรบางอย่างที่ดูคล้ายๆกับกำแพงอยู่ตรงหน้าผม

“อะไรล่ะเนี่ย?”

มันเป็นสีเขียวอ่อน ลายข้าวหลามตัดนี่สูงขึ้นไปประมาณเมตรกว่าๆได้รึเปล่า ผมคิด

มันดูกลมเกินกว่าจะเรียกว่าเป็นกำแพง และมันไม่ได้ตรงไปแต่ไปทางซ้ายกับขวา

มันค่อนข้างที่จะยืดหยุ่นเมื่อผมแตะดู ผมไม่คิดว่าจะมีสิ่งปลูกสร้างของมนุษย์ในที่แห่งนี้นะ....

“ฟ่อออออ!”

มันเผยตัวตนเพราะว่าทั้งสองข้างของกำแพงนั้นถูกยกขึ้น และเสียงขู่แหลมๆก็ดังขึ้น

มันเป็นงูขนาดยักษ์ที่ยกคอขึ้นมา

“อย่างนี้นี่เอง เป็นตัวของงูยักษ์งั้นเหรอ?”

อีกอย่าง มันไม่มีหาง และทั้งสองข้างดูเหมือนจะเป็นหัว มันโจมตีเข้ามาจากทั้งซ้ายและขวาพร้อมๆกัน

“เอ็กซ์โพลชั่น*2”

บะคู้มมมมมม!!!

“~~~~!?”

มีเสียงระเบิดสองเสียงดังขึ้น และหัวทั้งสองข้างก็ปลิวไปพร้อมๆกัน

และสิ่งที่เหลืออยู่ก็คือส่วนอกยาวๆ

ผมกระโดดข้ามไป และเดินทางต่อ

◇

---------------------

“ให้ตายสิ นายนี่เป็นคนดีเหมือนเดิมเลยนะหัวหน้า”

“ไม่ไหวๆ ปล่อยหมอนั่นไปเถอะ ขนาดหัวหน้าให้คำแนะนำขนาดนี้แล้ว หมอนั่นยังไม่แม้แต่จะฟังด้วยซ้ำ”

“ใช่ๆ แล้วทำไมพวกเราต้องลำบากตามหมอนั่นมาด้วยล่ะเนี่ย”

“ก็นะ ถึงจะพูดอย่างนั้น เขาก็ยังหนุ่มอยู่ ฉันเข้าใจว่าเขามั่นใจในตัวเองมาก เขาควรจะได้เห็นความโหดร้ายด้วยตัวเองเพื่ออนาคตของเขาล่ะนะ แต่ถ้าเราปล่อยเขาไปเฉยๆแบบนี้ เขาก็จะตายแน่ๆ”

ปาร์ตี้แรงค์ A ที่มีชื่อเสียงในหมู่นักผจญภัย “แนวหน้า”

ต่างจากรูปลักษณ์ที่ดูเคร่งครัด นักผจญภัยแรงค์ A เบลค หัวหน้าของปาร์ตี้ เป็นคนดีที่ใครๆก็ยอมรับกัน

เขาเตือนเด็กหนุ่มด้วยความกังวลจริงๆ

จวบจนถึงตอนนี้ เขาได้เห็นหนุ่มเลือดร้อนหลายๆคนตายไปง่ายๆ เพราะงั้นเขาจึงไม่สามารถทำเฉยได้

สมาชิกปาร์ตี้ก็บ่น แต่ว่าไม่มีใครคิดจริงจัง

พวกเขาดูกึ่งๆประหลาดใจกับหัวหน้าของพวกตน แต่ว่าเขาเป็นคนใจกว้างนั่นแหละ

จะว่าไป สำหรับปาร์ตี้แรงค์ A การลบร่องรอยของตนไม่ใช่เรื่องยาก

ในที่โล่งๆที่มีวิวดีแบบนี้ มันก็ไม่ค่อยจะเป็นไปได้ที่เด็กหนุ่มข้างหน้านั้นจะรู้ตัว

“ก็นะ ถ้าเขาได้สู้กับมอนสเตอร์ตัวแรก เขาก็จะเข้าใจเองถึงแม้ว่าจะไม่ชอบก็ตาม”

เมื่อหนึ่งในสมาชิกยักไหล่ ก็เห็นภาพองเด็กหนุ่มแปลกๆนั่นอยู่ไม่ไกล

“กรรรรรรร!”

มีไวเวิร์นสีน้ำตาลแดงลงมาจากท้องฟ้า

มันถูกเรียกว่าไวเวิร์นแดง ใหญ่กว่าและดุร้ายกว่าไวเวิร์นธรรมดา

และเกล็ดสีน้ำตาลแดงของมันนั้นก็แข็งมากขนาดที่ว่านักดาบเก่งๆยังทำให้เป็นรอยได้ยังยากเลย

“หมอนั่นโชคร้ายมากเลยที่ต้องมาเจอกับไวเวิร์นแดงแบบนี้”

“ถ้าตั้งรับไม่ดีล่ะก็ การโจมตีรอบแรกก็ถึงตายได้”

สมาชิกของแนวหน้ากำลังตื่นตระหนกเล็กน้อยกับการปรากฏตัวของมอนสเตอร์ระดับท็อปในหมู่มอนสเตอร์ในรอบนอกของทุ่ง

“ก๊รรรร!?”

และหลังจากนั้น ไม่รู้ว่าทำไม ไวเวิร์นแดงนั่นก็กรีดร้องและร่างท่อนบนของมันก็ขาดครึ่ง และร่วงลงสู่พื้นอย่างนั้น

“.....หา?”

ด้วยความไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น พวกเขาได้แต่ยืนนิ่งอ้าปากค้าง

“เมื่อ  กี้  มันเกิดอะไรขึ้น....?”

“ทำไมจู่ๆมันก็ขาดครึ่ง.....?”

และในเวลาเดียวกัน มีเพียงแค่เบลคนักดาบ [อาชีพขั้นสูง][นักดาบสวรรค์] พูดถึงสิ่งที่เกิดต่อหน้าได้อย่างถูกต้อง

“ขะ เขาตวัดดาบ....”

“เอ๋?”

“หมอนั่น.... ถึงจะแค่แปปเดียว แต่เหมือนว่าเขาตวัดดาบออกมา.....”

อย่างไรก็ตาม ถึงจะไม่เห็นอย่างชัดเจน แต่ว่าก็รู้ไปโดยคร่าวๆ

“ไม่ๆๆ จะมองยังไง เขาก็ไม่ได้ทำอะไรเลยนี่?”

“มะ ไม่น่าจะใช่”

“ดูสิ ดูนั่นสิ ดาบเขายังอยู่ในฝักอยู่เลย”

พวกเขาเถียงกัน

สำหรับอีกสามคนนั้น มันดูเหมือนแค่ว่าไวเวิร์นแดงแค่ถูกผ่าครึ่งไปเฉยๆ

“เอาล่ะ อย่างแรกเลย เขาก็ฟันไม่ถึงถ้าแค่แกว่งดาบไม่ใช่เหรอ? ระยะมันไกลมากนะ”

“ก็จริง.....”

“เฮ้ย เขาหายไปแล้ว!”

ชายหนุ่มมุ่งไปข้างหน้าราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น

พวกเขารีบตามไปอย่างรวดเร็ว

(เนื่องจากตอนที่แล้วผมแปลผิดไปที่ว่าสามสิบกว่าคนอะไรนั่นก็ต้องขอโทษด้วยครับ อันที่จริงมันจะมีความหมายประมาณ “ปกติแล้วปาร์ตี้จะมีสามสิบกว่าคน” อะไรประมาณนี้ครับ ขอโทษครับ)