HPST ตอนที่ 31: ลูปไร้สิ้นสุด
HPST ตอนที่ 31: ลูปไร้สิ้นสุด
หลังจากที่ได้ฟังอีวาน ทั้งสามคนก็ไม่สามารถรอที่จะกลับไปคุยกับเมอร์เทิลได้ แต่หลังจากวันนั้นฟิลช์ก็เอาเก้าอี้มาวางและนั่งอยู่หน้าห้องน้ำทุกคืน เขาดูเหมือนจะคิดว่าอีวานจะบุกเข้าไปถ้าเขาไม่ได้อยู่ที่นั่น
ตามจริง พวกเขาทั้งสี่ก็ตั้งใจจะทำแบบนี้
กระทั้งแม้แต่เฮอร์ไมโอนี่ก็ไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าไป เนื่องมาจากฟิลช์ได้ตัดสินว่าอีวานเป็นคนร้ายไปแล้ว ถึงอย่างนั้นฟิลช์ก็ยังไม่เข้าใจว่าทำไมอีวานถึงอยากเข้าไปในห้องน้ำหญิง แต่เขาก็จะกันไม่ให้อีวานเข้าไปอยู่ดี
เป็นเวลาหลายวัน ฟิลช์เดินไปรอบๆตรงที่ที่คุณนายนอร์ริชถูกสาปกลายเป็นหินและทุกแขวนก่อนหน้านั้น เขาอยากจะขัดมันด้วย น้ำยาเวทย์มนต์ชำระคราบสกปรกของมิสซิสสกาวเออร์
แต่มันก็ไร้ประโยชน์ คำพูดพวกนั้นก็ยังส่องประกายเหมือนกับที่มันแต่ก่อน
ความล้มเหลวในการทำความสะอาดผนัง ทำให้ฟิลช์เป็นโรคประสาท
ฟิลช์แอบอยู่ตรงมุมหนึ่งของชั้นสามและจ้องนักเรียนที่เดินผ่าดวงตาแดงก่ำ เขาจะลงโทษทุกคนด้วยเหตุผลร้อยแปด พวกเขาหายใจเยอะเกินไป หรือเสื้อของคุณยับเกินไป
“พระเจ้า ฉันคงต้องได้กระทืบไอ่คนบ้าที่ทำเรื่องนี้แน่ แต่ก่อนที่เขาจะถูกไล่ออก ฉันหวังว่าเขาจะสาปให้ฟิลช์กลายเป็นหินก่อนนะ” รอนกล่าวหลังจากที่ไม่สามารถเข้าไปในห้องน้ำอีกครั้งหนึ่ง
แต่หลังจากที่ได้เห็นหน้าของจินนี่ที่ซีดลง เขาก็รีบร้อนพูดเสริมว่ามันแค่มุกตลก
จินนี่อารมณ์ไม่ค่อยดีในช่วงหลายวันนี้ เธอรู้สึกไม่สบายกับสิ่งที่เกิดกับคุณนายนอร์ริช
อีวานถามโคลินว่าจินนี่ได้อยู่ที่งานปาร์ตี้ตลอดไหม และเขาก็บอกว่าเธอออกไปจากงานประมาณห้านาที
มันเร็วแต่ก็เพียงพอสำหรับการเปิดห้องแห่งความลับและปล่อยบาซิลิสก์ออกมา
ในสถานการณ์ปัจจุบันนี้ จินนี่ดูเหมือนจะเป็นคนที่เปิดห้องแห่งความลับมากที่สุด แต่ไม่ว่าอีวานจะถามเช่นไรเธอก็ปฏิเสธว่าเธอไม่รู้อะไรเกี่ยวกับทอม ริดเดิ้ล และสมุดไดอารี่
ในช่วงไม่กี่วันมานี้ จินนี่ถึงกระทั่งเริ่มหลบหน้าอีวาน
ทุกอย่างเริ่มจะสับสนมากขึ้น เมื่อเขาบังคับตัวเขาเองเข้าไปในลูปที่ไร้สิ้นสุด ด้วยวิธีที่เขาถามคำถามจินนี่
ในด้านหนึ่ง ,ตามเนื้อเรื่องต้นฉบับ, ทอม ริดเดิ้ลได้ควบคุมจินนี่ และเปิดห้องลับ คำถาามที่อีวานถามจินนี่นั้นคลุมเคลือ แต่มันก็มากพอที่จะทำให้ทอม ริดเดิ้ลสงสัย
ถ้าเป็นแบบนั้น เป้าหมายต่อไปน่าจะเป็นอีวานแน่ๆ
หรือในอีกด้านหนึ่ง, เป็นเพราะผลของ butterfly effect , ลูเซียสอาจจะไม่ได้มอบไดอารี่ให้จินนี่ แต่ห้องแห่งความลับก็ถูกเปิดแล้ว ดังนั้นทอม ริดเดิ้ลต้องควบคุมใครบางคนในโรงเรียน
อีวานพยายามนึกทุกเรื่องที่เกี่ยวกับตระกูลมัลฟอย แต่เขาก็ไม่ได้ข้อมูลอะไรที่จำเป็นเลย และยิ่งเขาคิดมากเท่าไร เขาก็ยิ่งสับสนมากเท่านั้น
สุดท้าย เขาก็ยกเลิกแผนการของเขาที่จะตามหาทอม ริดเดิ้ล
ดังนั้นเขาต้องกลับไปที่แผนเดิมของเขา ไม่ว่าทอม ริดเดิ้ลจะซ่อนตัวที่ไหน ตราบใดที่เขาจัดการบาซิลิสก์ได้ ทุกอย่างจะออกมาเรียบร้อย
อีวานรู้ว่าห้องแห่งความลับอยู่ที่ใด แฮรี่จึงสามารถเปิดมันออกได้ แต่ปัญหาก็คือความแข็งแกร่งของเขา
จะให้พูดก็พูดง่าย แต่สำหรับพ่อมดรุ่นเยาว์แล้ว มันเป็นการยากที่จะปราบสิ่งมีชีวิตเวทย์มนต์ที่แข็งแกร่ง ดังนั้นอีวานจึงเร่งความเร็วของการเรียนรู้คำสาป และเขายังเรียนรู้คาถาทั่วไปสำหรับการประลองเวทย์มนต์ในเวลาสั้นๆอีกด้วย
นอกจากนั้น เขาจะถามแฮกริดสำหรับไก่ตัวผู้
แต่เขาไม่มีวิธีที่จะถือมันเข้ามา ดังนั้นเขาจึงใช้อีกวิธีหนึ่งคืออัดเสียงขันของมัน
บาซิลิสก์นั้นกลัวแค่เสียงขันของไก่ตัวผู้ แต่มันดันไม่มีเวทย์มนต์สำหรับบันทึกเสียง อีวานจึงต้องใช้เวลานานในการค้นคว้าในห้องสมุด ซึ่งมันทำให้เขาดูซูบผอมลงไปมาก
พ่อมดรุ่นเยาว์กังวลเกี่ยวกับสิ่งที่อยู่ในห้องแห่งความลับดังนั้นเกือบทุกคนได้ยืม ‘ประวัติศาสตร์:ฮอกวอตส์’ จากห้องสมุด
มีข่าวลืออยู่ทุกหนทุกแห่งผู้คนตื่นตระหนกและซุบซิบนินทา
เมื่อถึงเวลาที่ฮอกวอตส์เมจิคฉบับล่าสุดออกวางจำหน่าย แล้วมันก็ขายได้มากกว่า 1,300 ฉบับทันที เพราะอีวานและเฮอร์ไมโอนี่ได้ทำการวิเคราะห์ห้องแห่งความลับ
บทความนี้มีที่มาจากพื้นฐานมากจากข้อเท็จจริงในประวัติศาสตร์ที่เชื่อถือได้ และอีวานก็ใส่การคาดเดาของเขาลงไป แต่ทุกคนยังไม่พอใจ พวกเขาอยากจะรู้ว่าใครคือทายาท
นักเรียนเริ่มที่จะสงสัยแฮรี่
ในวันฮาโลวีน คนสี่คนที่ได้พบคุณนายนอร์ริชกลายเป็นหินคือ แฮรี่ รอน เฮอร์ไมโอนี่ และอีวาน เฮอร์ไมโอนี่กับอีวานถูกตัดออกเพราะพ่อแม่ของพวกเขาเป็นมักเกิ้ล บ้านของรอนเต็มไปด้วยพ่อมด แต่พวกเขาทั้งหมดก็เป็นกริฟฟินดอร์ และรอนก็อ่อนแอเกินไป ดังนั้นคนที่เหลืออยู่คือแฮรี่ ผู้ล้มโวลเดอมอร์ ในความคิดของพ่อมดวัยรุ่น มีเพียงแค่พ่อมดศาสตร์มืดที่แข็งแกร่งที่สุดเท่านั้นถึงจะล้มเจ้าแห่งศาสตร์มืดได้
หลังจากมื้อค่ำ อีวานเห็น จัสติน ฟินช์-เฟลชลีย์ รีบหลบแฮรี่และพูดว่า “ลูกหลานของสลิธิรีน” เป็นต้น
มันทำให้หลายคนรู้สึกแย่ แฮรี่แอบดึงอีวานออกมา และทั้งสี่คนก็ออกจากโถงใหญ่และไปที่ชั้นสาม โชคดีที่เวลานี้ฟิลช์ไม่ได้อยู่แถวนี้ เมื่อพวกเขาทั้งสามกำลังจะเปิดประตู บางคนก็ได้เดินออกมา
มันเป็นเพเนโลพี เคลียวอเตอ เธอมองที่ตาของทั้งสี่คนและหันออก และวิ่งออกไปอย่างรวดเร็ว
“เธอต้องคิดว่าเรากำลังจะทำเรื่องไม่ดีแน่ๆ!” รอนบ่นพึมพำขณะเดินนำไปห้องน้ำ
ในตอนนี้ก็ได้มีเสียงของคนคนหนึ่งตะโกนขึ้น
“รอน นายกำลังทำอะไร?” เพอร์ซี่กล่าวพร้อมกับแสดงออกถึงความประหลาดใจสุดๆบนใบหน้าของเขา
“นั่นมันห้องน้ำหญิง!” เพอร์ซี่อ้าปากค้าง “นี่แกจะ….?”
“ไม่มีอะไร แค่ฉันอยากจะเข้าไปดูเฉยๆ” รอนยักไหล่ “พวกเราจะกำลังจะหาเบาะแส ใครจะรู้”
“หาเบาะแส?” เพอร์ซีกล่าว “ฉันไม่คิดว่ามันจะมีเบาะแสอยู่ในห้องน้ำหญิงนะ แล้วก็รีบออกมาได้แล้ว”
“คนอื่นเขากำลังกินข้าว แต่นายมานี่และพยายามจะเข้าไปในห้องน้ำหญิง”
“ทำไมเราจะมาไม่ได้ นายไม่รู้อะไรสักอย่าง” รอนพูดและหยุดมองเพอร์ซีด้วยความไม่พอใจ “ฉันรู้ว่านายคิดกำลังอะไร ฟังนะ พวกเราไม่ได้ทำอะไรกับแมวนั่น!”
“ฉันก็บอกกับจินนี่แบบเดียวกัน แต่เธอยังคิดว่านายกำลังจะถูกไล่ออก ฉันไม่เคยเห็นเธอเศร้าถึงขนาดร้องไห้ออกมาทันที นายควรคิดถึงเธอให้มาก เด็กปีหนึ่งถูกทำให้ฟุ่งซ่านเพราะเหตุการณ์นี่” เพอร์ซีกล่าว
“อีวานก็เป็นเด็กปีหนึ่งเหมือนกัน แต่ฉันไม่เคยเขาจะหงุดหงิดกับเรื่องนี้เลย” รอนพูดพร้อมกับหูของเขาเปลี่ยนเป็นสีแดงสด “แต่นายไม่ได้สนใจเกี่ยวกับจินนี่ จริงๆนายแค่เป็นห่วงว่าพวกเราจะพังอนาคตของนายที่จะต้องสมบูรณ์แบบ”
“กริฟฟินดอร์หักห้าแต้ม!” เพอร์ซี่พูดอย่างแข็งกร้่าวในขณะที่เขาใช้อุปกรณ์ในการหักแต้ม “ฉันหวังว่านี่จะเป็นบทเรียน อย่ามายุ่งกับการสืบสวนใดๆ ไม่งั้นฉันจะเขียนจดหมายหาแม่”
เพอร์ซี่เดินออกไปพร้อมกับคอของเขาที่แดงเหมือนหูของรอน
“รอน นายไม่ควรจะทะเลาะกับเพอร์ซี่นะ เขาแค่เป็นห่วงพวกเรา” อีวานกระซิบ
“นายคิดว่าฉันมันน่ารำคาญใช่ไหม?” รอนพูดขึ้นขณะที่หันไปหา “ครั้งแรกก็ตอนบินมาโรงเรียน หลังจากนั้นก็เรื่องทาก,ไปขอโทษกับเมอร์เทิล, จนถึงตอนนี้ก็พยายามแอบเข้าห้องน้ำหญิง พวกนายสบายดีดิ เรื่องแย่ๆก็ให้เป็นงานของฉันตลอด”
“รอน อีวานไม่ได้หมายความแบบนั้น….” แฮรี่รีบกล่าวอย่างรีบร้อน
“ฉันเบื่อแล้ว!” รอนอุทาน “คนบ้าทำร้ายได้แค่แมว ถ้างั้นก็ปล่อยๆมันไปแล้วทำร้ายต่อเหอะ”
หลังจากนั้นเขาวิ่งตรงไปยังหอคอยบ้านกริฟฟินดอร์
แฮรี่กับเฮอร์ไมโอนี่อึ้งไปพักหนึ่งหลังจากนั้นพวกเขาก็รีบตามรอนไป ปล่อยให้อีวานอยู่ที่หน้าห้องน้ำคนเดียว
