Ep.80 - ผลเสมหะเลือด
2/4
โคตรพยัคฆ์โลกาวินาศ Ep.80 - ผลเสมหะเลือด
สิ้นเสียง ไป๋หลีก็หายวับไปทันที
โจวฮ่าวทราบว่าไป๋หลีแข็งแกร่งมาก เมื่อจู่ๆไป๋หลีก็หายไปจากสายตา เขาก็พาลคิดไปว่าความเร็วของไป๋หลีคงมากเกินกว่าที่ตนจะมองเห็นด้วยตาเปล่า
ในช่วงเวลาต่อมา ไป๋หลีก็โผล่กลับมาอีกครั้ง พร้อมกับกุมต้นไม้เล็กๆเอาไว้ในมือ มันดูคล้ายกับต้นบอนไซ แต่มีผลไม้สีแดงเรียงกันเป็นแถว
ไป๋หลีดึงผลสีแดงออกมาทันที โยนมันเข้าปาก แล้วพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ
“อื้ม ไม่เลวเลย มันอร่อยทีเดียว เปรี้ยวนิดๆหวานหน่อยๆ”
นับตั้งแต่ที่ไป๋หลีเลื่อนระดับ มันก็ไม่ได้กินอะไรเลย แน่นอน ไม่ใช่ว่ามันไม่ต้องการจะกิน แต่เป็นเพราะอาหารของมนุษย์ให้พลังงานแค่น้อยนิดเท่านั้น ไม่มีประโยชน์ต่อไป๋หลีเหมือนกันแก่นพลังงาน
ทว่าผลไม้ที่ไป๋หลีเพิ่งกินมันไป แถมยังหาได้เองตามธรรมชาตินับว่าเป็นสิ่งที่ดี
ฉินเฟิงมองผลไม้เหล่านั้น พริบตาก็รู้ได้ทันทีว่ามันคืออะไร
“นั่นมันผลเสมหะเลือด!”
เมื่อกล่าวถึงผลไม้ชนิดนี้ มันอาจจะดูน่าขยะแขยงเล็กน้อย หากแต่สรรพคุณของมันคือสมุนไพรวิญญาณ ที่ถูกเพาะขึ้นมาจากเลือดของค้างคาว
ถึงจะเรียกว่าเสมหะ แต่จริงๆแล้ว แต่ละผล มันคือแหล่งรวมหยดโลหิตหัวใจมากมายที่ถูกคายออกมาโดยค้างคาวยักษ์ จนก่อตัวขึ้นอยู่ในรูปร่างของเยลลี่ ด้วยเหตุนี้เอง มันเลยถูกขนานนามว่าผลไม้เสมหะเลือด
แม้ว่าผลไม้เสมหะเลือดจะเป็นชื่อที่ไม่ดี แต่มันก็มีสรรพคุณที่ช่วยในการเติบโตทางกายภาพที่ทรงพลัง กล่าวได้ว่า สรรพคุณของมันได้ผลดีกว่าโลหิตหัวใจของค้างคาวยักษ์ถึงพันเท่า!
และกระทั่งเด็กอนุบาลก็ยังรู้ ว่าเจ้าสิ่งนี้ มันมิใช่สิ่งที่ค้างคาวยักษ์ธรรมดาจะสามารถเพาะได้
“งานเข้าแล้ว!” สีหน้าของฉินเฟิงแปรเปลี่ยนไป
แม้แต่โจวฮ่าวเองก็ยังตระหนักได้ว่าเจ้าสิ่งนี้คืออะไร เพราะยังไงซะ เขาก็เพิ่งเข้าเรียนเกี่ยวกับเหมืองฉิงซานมาเมื่อวานนี้ สถานที่ซึ่งกล่าวขวัญว่าเป็นแหล่งที่อยู่อาศัยของฝูงค้างคาวยักษ์ นอกจากนี้ยังมีการดำรงอยู่ของค้างคาวระดับสูง ซึ่งสามารถเพาะพันธ์สมุนไพรวิญญาณเช่น หญ้าราตรี , ดอกไม้คลื่นเสียง หรือผลไม้เสมหะเลือดได้อีกด้วย
แต่เขาไม่คาดคิดมาก่อนเลย ว่าจะได้เห็นมันในวันนี้!
ได้ยินแค่เพียงคำสอนของอาจารย์ที่ยังดังก้องอยู่ในหู “เพราะมันต้องอาศัยหยดโลหิตหัวใจของค้างคาวจำนวนมากในการสร้างผลไม้เสมหะเลือด ดังนั้น หากที่ใดมีมัน นั่นหมายความว่าจะต้องมีสัตว์ร้ายระดับสูงตัวหัวหน้าอยู่ด้วยอย่างแน่นอน ตัวหัวหน้าจะสั่งการให้สัตว์ร้ายระดับล่างร่วมมือกัน เพาะเลี้ยงผลไม้ชนิดจนงอกเงย ฉะนั้น หากพบเจอกับผลไม้ที่ว่า ขอให้มั่นใจได้เลยว่าบริเวณรอบๆใกล้ตัวพวกเธอ มันจะต้องมีสัตว์ร้ายที่ทรงพลังอย่างนายพลสัตว์ร้าย หรือบางครั้งอาจถึงขั้นราชันย์สัตว์ร้ายอยู่อย่างแน่นอน!”
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ใบหน้าของโจวฮ่าวก็ซีดลง บนหน้าผากผุดเต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อ
“เผ่นกันเร็ว!”
ฉินเฟิงตะโกนคำหนึ่ง
โจวฮ่าวยกขาขึ้น วิ่งตามฉินเฟิงทันที
เสี่ยวไป๋งง แต่ก็ยังวิ่งตาม เห็นได้ชัดว่าเธอสวมรองเท้าส้นสูง แต่ความเร็วกลับไม่ด้อยไปกว่าคนอื่นๆเลย
ยังไงก็ตาม หากสังเกตอย่างใกล้ชิด จะพบว่ารองเท้าของเธอไม่ได้แตะพื้น!
“วิ่งหนีอะไรกัน?”
ไป๋หลีไม่เข้าใจ
ในเวลาเดียวกัน เริ่มปรากฏเสียงวุ่นวายดังขึ้นจากทุกทิศทาง เสียงกระพือปีกกังวานไปทั่วทั้งถ้ำ จนมิอาจคาดคำนวณจำนวนของพวกมันได้
สีหน้าของฉินเฟิงเริ่มจะหนักอึ้ง
ฉินเฟิงใช้โอกาสนี้เหลียวหลัง มองเข้าไปในถ้ำลึกที่มืดมิด และค้นพบว่ามีค้างคาวกว่าหลายร้อยตัวกำลังบินไล่ตามมา
หากมิใช่เพราะว่าขนาดถ้ำเล็กเกินไป น่ากลัวว่าจำนวนที่เห็นคงจะมากกว่านี้!
“เสี่ยวไป๋ มาอยู่ข้างหน้าฉัน!” ฉินเฟิงดึงเสี่ยวไป๋ให้หลีกทาง และเริ่มกระตุ้นพลังสมาธิอย่างบ้าคลั่ง
ดาวเทียมที่อยู่ถัดจากดาวเคราะห์เพชรเกิดการปะทุขึ้นอย่างรุนแรง ตามด้วยรูนปริมาณมหาศาลที่ระเบิดออกมา
โจวฮ่าวรับรู้ได้ถึงแสงสว่างที่ปรากฏขึ้นเบื้องหลัง แต่ไม่ทราบว่ามันเกิดอะไรขึ้น เขาอดไม่ได้ที่จะเหลียวมองกลับไป และพบว่าทั้งคนทั้งร่างของฉินเฟิงกำลังถูกห่อหุ้มไปด้วยรูนลึกลับ
รูนเหล่านั้นมีทั้งสีดำและแดง พรั่งพรูออกมาอย่างต่อเนื่อง กะจำนวนด้วยสายตาคร่าวๆแล้ว น่าจะมีจำนวนหลายพัน
ฉินเฟิงยกมือขึ้น บอลไฟขนาดเท่ากำปั้นพลันปรากฏขึ้นตรงหน้าเขา แต่เมื่อรูนนับไม่ถ้วนอัดฉีดเข้าไปในมัน ลูกไฟก็เริ่มใหญ่ขึ้น ขยายขนาดอย่างรวดเร็ว
ในชั่วพริวตา บอลไฟก็กลายเป็นกลุ่มก้อนเปลวไฟขนาดยักษ์ มีรัศมีกว่า 3 เมตร แทบจะปิดกั้นช่องทางเดินของเหมืองทั้งหมดเอาไว้
“ไปเลย!”
ฉินเฟิงร้องคำราม ระเบิดบอลไฟออกไป ปะทะกับศัตรูที่กำลังพุ่งเข้ามา
ค้างคาวยักษ์ทั้งหมดที่ไล่ตามถูกแผดเผาด้วยเปลวไฟ แม้ว่าพวกมันจะยังไม่ตายในทันที แต่ก็ถูกแรงปะทะผลักกระเด็นออกไป -บอลไฟสามารถหยุดยั้งสัตว์ร้ายทั้งหมดเอาไว้ได้ชั่วคราว
โจวฮ่าวตกตะลึง!
“ผู้ใช้อบิลิตี้ แข็งแกร่งถึงขนาดนี้เชียวหรือ?” โจวฮ่าวพึมพำพลางเหม่อมองฉากที่น่าหวาดกลัว
“มัวจ้องอะไรอยู่ รีบไปกันเร็วเข้า!”
ฉินเฟิงผลักโจวฮ่าว และเริ่มวิ่งอีกครั้ง
บอลไฟค่อยๆสลายหายไป สามารถได้ยินถึงเสียงกระพือของปีกจากเบื้องหลังอีกครั้ง และคราวนี้ ดูเหมือนว่าจะมีเสียงกระพือที่ทั้งเร็วและบาดแหลม ซ่อนอยู่ท่ามกลางเสียงกระพือธรรมดาของค้างคาวยักษ์ที่กำลังไล่ตามมาปะปนอยู่ด้วย
เสียงบาดแหลมกรีดลึกเข้ามาในหูของโจวฮ่าว ทำให้เขารู้สึกเจ็บจี๊ด
“มันคือทหารสัตว์ร้าย มีเลเวลอยู่ที่ G5 !” นี่ไม่ใช่เรื่องดีสำหรับโจวฮ่าวเลย แม้เขาจะสามารถสังหารสัตว์ร้ายบางตัวได้ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะรับมือกับสัตว์ร้ายระดับสูงได้ หากทหารสัตว์ร้ายโจวฮ่าวยังรับมือมันไม่ไหว แล้วจะนับประสาอะไรกับศัตรูเบื้องหลังที่ยกกันมาเป็นโขยง!
แต่นับว่าโชคยังดี ที่เบื้องหน้าของทั้งสาม ปรากฏให้เห็นถึงแสงจันทร์รำไร - ทางออกเหมืองอยู่อีกไม่ไกลแล้ว!
“ฉินเฟิง มันไม่ได้ผลแน่เลย ข้างนอกฟ้ามืดแล้ว นั่นหมายความว่าต่อให้พวกเราออกไป มันก็ยังไล่ตามมาได้!” โจวฮ่าวตะโกนด้วยความกังวล
ฉินเฟิงตอบกลับอย่างใจเย็น “เชื่อมือฉันเถอะน่า!”
แม้ว่าบนใบหน้าของโจวฮ่าวจะเต็มไปด้วยเครื่องหมายคำถาม แต่ในเมื่อฉินเฟิงกล่าวแบบนั้น เขาก็จะเชื่อ เจ้าตัวทำแค่เพียงถ่ายเทกำลังภายในลงไปยังสองขา สับฝีเท้าวิ่งต่อไป -โชคดีจริงๆที่ฉินเฟิงได้มอบทักษะน่องวายุ ที่ช่วยเสริมกระบวนท่าวรยุทธช่วงล่างให้แก่เขา มิฉะนั้น น่ากลัวว่าโจวฮ่าวคงจะถูกค้างคาวยักษ์ไล่ตามทัน โดนรุมสูบกินเลือดไปแล้ว
“เสี่ยวไป๋ เอากล่องระเบิดออกมาที!” ฉินเฟิงเร่งเร้า
เสี่ยวไป๋ยกมือน้อยๆขึ้นๆ และกล่องใบหนึ่งก็ปรากฏขึ้นในมือของเธอ แม้ว่าขณะนี้จะรีบวิ่งกันอยู่ แต่ตัวกล่องกลับปลอดภัย มันสมดุล ไม่มีทีท่าว่าจะหล่นลงเลย
ภายในนี้ มันเต็มไปด้วยระเบิด!
เป็นระเบิดที่ทรงประสิทธิภาพเป็นอย่างยิ่ง!
นี่คือสิ่งที่ฉินเฟิงโด้มาจากอุปกรณ์รูนมิติของเหอหลี อานุภาพของมันรุนแรงเป็นอย่างมาก เดิมทีเขาตั้งใจจะใช้มันในภายหลัง แต่ไม่คาดคิดเลย ว่าจะต้องสูญเสียมันไปเพราะสัตว์ร้ายระดับ G5
แต่ฉินเฟิงตระหนักดีว่ายังไงก็ต้องใช้มัน เหตุการณ์นี้เป็นดั่งที่โจวฮ่าวกังวลเมื่อวาน ในเหมืองมีค้างคาวยักษ์อย่างน้อยก็หลายหมื่นตัว ใครจะรู้ ว่านอกจากแนวหน้าของทัพค้างคาวที่มีระดับทหารปนอยู่ด้วยแล้ว มันอาจะมีระดับนายพลสัตว์ร้าย หรือราชันย์สัตว์ร้ายไล่ติดตามมาจากเบื้องหลังอีกก็ได้
“นายออกไปก่อน!” ฉินเฟิงหยุดห่างจากปากทางเข้าถ้ำ 50 เมตร เขาเปิดกล่อง และติดตั้งระเบิดกว่าสิบสองลูกบนผนังถ้ำอย่างรวดเร็ว ด้วยปริมาณดังกล่าว มันเพียงพอแล้วที่จะถล่มสถานที่แห่งนี้!
“เร็วเข้าฉินเฟิง!” โจวฮ่าวตะโกนจากปากถ้ำ
“ไป๋หลี!”
ฉินเฟิงเอ่ยคำหนึ่ง ไป๋หลีก็เทเลพอร์ตฉินเฟิงทันที เขาปรากฏตัวขึ้นอีกครั้งหน้าปากทางเข้าถ้ำที่อยู่ห่างออกมา 50 เมตรในพริบตา
โจวฮ่าวเห็นทั้งสองปรากฏตัวขึ้น ก็ตื่นตะลึงในหัวใจ
ขณะเดียวกันนั้นเอง เสียงกระพือปีกอย่างรุนแรงก็ดังขึ้นอีกครั้ง
“มอบให้นาย จัดให้สาสมใจไปเลย!” ฉินเฟิงโยนรีโมทควบคุมระยะไกลไปทางโจวฮ่าว
โจวฮ่าวกดปุ่นสีแดงทันที
ตู้มมมมมมมมมม!
เหมืองฉินซานทั้งลูกสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง ก้อนหินกลิ้งตกลงมา สัตว์ร้ายในทุ่งล่าที่อยู่ใกล้ๆตกใจ และพากันวิ่งหลบหนีไป
โจวฮ่าวพยายามรักษาสมดุลร่างกาย กระแอมไออย่างรุนแรง
ฝุ่นควันคละคลุ้งรอบตัวเขา ภายใต้แสงจันทร์ หมอกฟุ้งไปทั่วบริเวณโดยรอบ
“แค่กๆ ฉินเฟิง คราวหน้าอย่าทำแบบนี้อีกจะดีกว่านะ รู้ไหมว่าชีวิตน้อยๆของฉันยังมีอะไรให้ทำอีกเยอะ!” โจวฮ่าวบ่น
ฉินเฟิงหัวเราะ แต่ไม่ได้โต้แย้งใดๆ
โจวฮ่าว “สงสัยจริงๆว่าพวกค้างคาวที่อยู่ข้างใน ถ้าไม่ถูกซากหินทับตาย ก็คงจะแหลกจากแรงระเบิดไปจนหมดแล้ว”
ฉินเฟิงส่ายหัว “แรงระเบิดนี้ มีรัศมีทำลายอุโมงค์ถ้ำมากสุดก็แค่ไม่กี่ร้อยเมตร ถ้าจะให้พวกมันทั้งหมดตาย เกรงว่าเป็นร้อยลูกก็คงยังทำไม่ได้”
ณ จุดนี้ เสียงกระพือปีกก็ดังขึ้นอีกครั้ง เห็นได้ชัดว่ามันคือเสียงค้างคาวยักษ์ที่กำลังบินออกจากถ้ำ!