บทที่ 7
บทที่ 7 ร้อน...ทำไมร้อนอย่างนี้นะ ไปรยาดิ้นทุรนทุรายไม่ เธอไม่เคยรู้สึกอย่างนี้มาก่อนร่างกายเหมือนไม่ใช่ของตัวเอง มันควบคุมไม่ได้ เธอพยายามถอนเสื้อผ้าของตัวเองออกแต่มือใหญ่มาดึงไว้ก่อน “อย่าซิ ของแบบนี้มีแต่ผู้ชายเขาต้องเป็นฝ่ายเริ่มก่อนนะ” ฟรานเชสโก้พูดติดตลกแต่ในใจเขาก็รุ่มร้อนไม่แพ้กัน รถติดไปแดง...